Άλλαξε προπονητής, άλλαξαν παίκτες, άλλαξαν τακτικές, φιλοσοφία, χρόνοι και πρόσωπα. Οι παλιοί έλεγαν ότι "κάθε παιχνίδι είναι διαφορετικό". Χωρίς, όμως, να εννοούν... τόσο διαφορετικό.

Από τις 20 Φεβρουαρίου έχουν περάσει μόλις 49 ημέρες, ωστόσο, το διάστημα φαίνεται μεγαλύτερο. Λογικό, αφού τόσο στον Ολυμπιακό, όσο και στον Παναθηναϊκό έχουν αλλάξει τόσα πολλά. Πρόκειται για ένα ντέρμπι τελείως διαφορετικό.

Ο Ολυμπιακός...

- Έπαιξε στο ΟΑΚΑ για τελευταία φορά πλήρης. Έκτοτε έχασε για τρία ματς τον πρώτο του σκόρερ και δημιουργό, Βασίλη Σπανούλη, ενώ στα τελευταία τρία ματς καλείται να παίξει χωρίς τους δύο βασικούς του φόργουορντ, τον Στράτο Περπέρογλου και τον Γιώργο Πρίντεζη.

- Στα τελευταία ματς έχει αλλάξει rotation, καθότι χρειάστηκε να καλύψει εκ των έσω τις απουσίες τις απουσίες στους φόργουορντ. Ο Ιωάννης Παπαπέτρου ξεκίνησε στην πεντάδα στα τελευταία τρία ματς (τα μόνα που έπαιξε στο Top-16) έχοντας 8.6 πόντους (80% στα δίποντα, 64% στο τρίποντο, 1.3 ριμπάουντ σε 14 λεπτά), ενώ για το κενό στο "4" (θέση που παίζει ο Πρίντεζης, αλλά και ο Περπέρογλου), χρησιμοποιείται για μεγάλο χρονικό διάστημα τον Μπράιαν Ντάνστον στο "4". Εδώ περισσότερα για το θέμα.

- Οι τραυματισμοί, ωστόσο, δεν ήταν η μοναδική παράμετρος που άλλαξε τους χρόνους στον Ολυμπιακό. Ήρθε και η "κρίση" με τον Μάρντι Κόλινς. Ο Αμερικανός είχε ενεργό ρόλο μέχρι και το ματς στο ΟΑΚΑ, στο οποίο όμως έπαιξε λίγο γιατί έκανε φάουλ στον Δημήτρη Διαμαντίδη. Από το ματς με τη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, ωστόσο, άρχισε η κάθετη πτώση του. Έκανε κακό ματς στην Τουρκία, κακό στην Πάτρα και ήρθε το "πατατράκ" στο ματς με το Μιλάνο (λάθος επαναφορά, κακή εμφάνιση και έντονες αποδοκιμασίες από τον κόσμο), με αποτέλεσμα ο παίκτης να γίνει "αγνώριστος". Έχασε το χρόνο του και είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το Μιλάνο έπαιξε μόνο στη Βαρκελώνη (8 λεπτά), πριν... πάρει τα πάνω του στην Κωνσταντινούπολη. Με την Εφές έκανε πολύ καλό ματς (4 πόντοι, 5 ριμπάουντ, 5 ασίστ σε 19'), αλλά και με τον ΚΑΟΔ (14 πόντοι, 2 ασίστ).

- Η τελευταία διαφοροποίηση στο ρόστερ έχει να κάνει με την προσθήκη του Γκιόργκι Σερμαντίνι, ο οποίος αντικατέστησε τον Μίρζα Μπέγκιτς. Ο Γεωργιανός έχει πάρει το ρόλο του 2ου σέντερ πίσω από τον Ντάνστον, έχει "φάει" τη θέση του Σίμονς και αγωνίζεται για 16 λεπτά ανά παιχνίδι, έχοντας 8.4 πόντους και 4.8 ριμπάουντ.

- Και αγωνιστικά θα μπορούσε να διακρίνει κάποιος διαφορές στο παιχνίδι του Ολυμπιακού. Αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει από το ματς στο ΟΑΚΑ και μετά. Οι Πειραιώτες προσπαθούν να εμπλουτίσουν την pick-n-roll ταυτότητα τους, με screen μακριά από τη μπάλα. Παράλληλα αναγκάστηκαν να προσαρμοστούν διότι έχασαν τους δύο καλύτερους παίκτες τους στο post (Πρίντεζη, Περπέρογλου). Αντίστοιχα αμυντικά κινούνται σε μια κατεύθυνση με πιο πιεστικές άμυνες, πολλές φορές και σε όλο το γήπεδο, για να καλύψουν αδυναμίες στο πέντε-πέντε.

- Ο Ολυμπιακός παρότι έκανε τέσσερις συνεχόμενες ήττες και έπαιξε χωρίς τον ηγέτη του για τρία παιχνίδια, κατάφερε να πάρει την πρόκριση στην επόμενη φάση από την προτελευταία αγωνιστική και πλέον χωρίς άγχος διεκδικεί την 3η θέση. Η ψυχολογία της ομάδας έχει αλλάξει αρκετά και αυτό φαίνεται από τις δηλώσεις των "ερυθρολεύκων" . Εξάλλου είναι λογικό ο Ολυμπιακός να έχει αυτή την πίστη, αφού τόσο πρόπερσι, όσο και πέρσι ανέβασε κατακόρυφα την απόδοση του από τα πλέι-οφ και μετά.

Ο Παναθηναϊκός...

- Άλλαξε προπονητή. Έκανε δηλαδή τη μεγαλύτερη αλλαγή που θα μπορούσε να κάνει. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης αντικατέστησε τον Αργύρη Πεδουλάκη, πλαισιωμένος από τον Δημήτρη Πρίφτη, αλλά και τον Σωτήρη Μανωλόπουλο. Το "τοτέμ" του Παναθηναϊκού που ξεκίνησε με το δεξί (τρεις νίκες στα τέσσερα ματς), προσπαθεί να δώσει κάτι διαφορετικό στην ομάδα, στοχεύοντας στο μεγαλύτερο σκορ στην επίθεση.

- Είναι ξεκάθαρο ότι ο Παναθηναϊκός προσπαθεί να παίξει πιο "ελεύθερα". Α) Σπρώχνει τη μπάλα περισσότερο στον αιφνιδιασμό, β) οι παίκτες έχουν το ελεύθερο να σουτάρουν πιο νωρίς στην επίθεση ή σε ενδιάμεσες καταστάσεις με τον Αλβέρτη να επικροτεί χειροκροτώντας (ποιος σουτέρ δεν θέλει η ομάδα του να σουτάρει), γ) χρησιμοποιούνται plays με περισσότερη κίνηση και πρωτοβουλία δ) επί Πεδουλάκη θα παρατηρούσε κανείς ότι όλες οι επιθέσεις ξεκινούσαν με σινιάλο του προπονητή από τον πάγκο και όχι από τον πλέι-μέικερ.

- Μέχρι στιγμής, βέβαια, ο Παναθηναϊκός δεν έχει καταφέρει να μετατρέψει αυτή την προσπάθεια σε αποτέλεσμα. Έχει ξεπεράσει μόλις μια φορά τους 70 πόντους (είχε 65 με την Εφές, 69 με τη Μάλαγα και 62 στη Βαρκελώνη) και συγκεκριμένα απέναντι στη Φενέραμπαχτσε όταν είχε 12/26 τρίποντα. Αυτό, βέβαια, είναι το λογικό. Δεν γίνονται αυτά από τη μια ημέρα στην άλλη, ενώ σηκώνει κουβέντα το αν μπορεί τελικά η συγκεκριμένη ομάδα να υποστηρίξει ένα πιο "επιθετικό" μπάσκετ.

- Επί Αλβέρτης πάντως έχουν διαφοροποιηθεί και οι χρόνοι, αν και θα πρέπει και εδώ να λάβουμε υπόψη μας τον τραυματισμό του Γκιστ. Με τον Πεδουλάκη ο Αμερικανός ήταν και ο 2ος σέντερ της ομάδας, πίσω από τον Λάσμε. Τον είδαμε σε τέτοιο ρόλο και με την Μάλαγα την περασμένη Πέμπτη, αλλά αυτή η επιλογή ήταν η 3η, καθότι είχε επιστρατευτεί νωρίτερα και ο Μπατίστ, ενώ στο 2ο ημίχρονο στο "5" έπαιξε και ο Μαυροκεφαλίδης, έχοντας καθοριστική συμμετοχή. Αυτός που ξεκάθαρα παίζει περισσότερο είναι ο Μάικ Μπατίστ, ο οποίος με τον Αλβέρτη έχει παίξει το λιγότερο 12:28', την ώρα που στα πρώτα 7 ματς του Top-16 είχε ξεπεράσει μόλις μια φορά τα 10 (11 με τη Μάλαγα).

- Κατά τα άλλα δεν υπάρχουν μεγάλες διαφοροποιήσεις και το rotation μπορεί να χαρακτηριστεί κλειστό. Οπότε ίσως αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν απόφαση του Πεδουλάκη, αλλά αναγκαστική επιλογή. Οι Γιάνκοβιτς-Παππάς παίζουν από λίγο εως καθόλου, ενώ ο Μαυροκεφαλίδης είχε χρόνο μόνο στο τελευταίο ματς.

- Η μεγαλύτερη διαφορά έχει να κάνει με τον Ζακ Ράιτ, ο οποίος αποτελεί το νέο πρόσωπο στο ρόστερ του Παναθηναϊκού στον δεύτερο γύρο του Top-16. Ο Αμερικανός έχει δώσει πολλές λύσεις στον Παναθηναϊκό έχοντας σε 19 λεπτά 7.1 πόντους, 3.0 ριμπάουντ και 3.0 ασίστ. Η παρουσία του, σε συνδυασμό με την επιστροφή του Κάρι έχουν "φτιάξει" πολύ τους χρόνους στην περιφέρεια, δίνοντας τη δυνατότητα στο προπονητικό τιμ να κάνει καλύτερη διαχείριση του Δημήτρη Διαμαντίδη, αλλά και του Ρόκο Ούκιτς που ακόμη δεν είναι 100% έτοιμος.

- Από αμυντικής πλευράς ο Παναθηναϊκός δεν έχει αλλάξει πολύ το στυλ του. Κινείται και πάλι αρκετά στη λογική των αλλαγών στα σκριν και διατηρεί το πολύ καλό του πρόσωπο, έχοντας ακόμη την καλύτερη άμυνα (68.5 πόντοι) στο Top-16.

Τα ερωτήματα

- Ο παράγοντας Ζακ Ράιτ. Πόσο μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες σε ένα ντέρμπι ο Αμερικάνος; Θεωρείται δεδομένο ότι θα μαρκάρει τον Σπανούλη, αλλά από την άλλη μένει να δούμε κατά πόσο ο Ολυμπιακός θα ποντάρει στην αδυναμία του στο μακρινό σουτ (0/2 τρίποντα σε 6 ματς).

- Ο Αργύρης Πεδουλάκης στο ματς του ΟΑΚΑ είχε εκραγεί μιλώντας για την αμυντική τακτική που σταματάει τον Βασίλη Σπανούλη. τους γνωστούς... Spanoulis Rules ( τους οποίους μπορείτε να δείτε αναλυτικά εδώ ). Θα κινηθεί σε μια ανάλογη τακτική ο Παναθηναϊκός; Γιατί κακά τα ψέμματα μετά από κάθε Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός όποια κι αν είναι η ερώτηση, Σπανούλης είναι η απάντηση.

- Πόσο θα αλλάξει η ψυχολογία των δύο ομάδων η αλλαγή της έδρας; Στο ΟΑΚΑ ο Παναθηναϊκός κέρδισε και τα τρία ματς που έδωσε με τον αιώνιο αντίπαλο του. Στο ΣΕΦ νικητής είχε αναδειχτεί στην αρχή της σεζόν ο Ολυμπιακός.

Τώρα;