Ο Παναθηναϊκός πέτυχε την 4η συνεχόμενη νίκη του στο Top-16 και από εκεί που βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο πλέον έχει κάνει το αποφασιστικό βήμα για την πρόκριση (με ρεκόρ 5-3), αποκτώντας "αέρα" ακόμη και για το πλεονέκτημα. Έτσι είναι. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι οι "πράσινοι" μ' αυτό το αποτέλεσμα ρέφαραν κατά μία έννοια τη γκέλα από τον Ερυθρό Αστέρα. Γιατί από τη μια μπορεί να είναι η ομάδα (μεταξύ των Λοκομοτίβ, Εφές, Ερ. Αστέρα και του ίδιου) που έχει γκελάρει στο γήπεδο του (κόντρα στους Σέρβους), αλλά από την άλλη είναι και η μοναδική ομάδα που έχει πάρει "W" απέναντι στη Φενέρμπαχτσε. Το πλεονέκτημα του θα γίνει μάλιστα εντονότερο αν νικήσει στη Μάλαγα, ένα "διπλό" που έχουν πάρει ως τώρα τόσο η "Λόκο", όσο και η Εφές.

Πέρα από το αποτέλεσμα σε ότι αφορά την κατάταξη ο Παναθηναϊκός πήρε μια νίκη που αλλάζει τα δεδομένα, κερδίζοντας στο γήπεδο του μια "ομάδα φάιναλ-φορ". Για αυτό και μετά το ματς ο Σάσα Τζόρτζεβιτς έλεγε ότι "δείξαμε ότι μπορούμε" . Βέβαια, μίλησε και για τον στόχο που έχει βάλει με τους παίκτες -εδώ και δύο μήνες όχι τώρα όπως είπε- ο οποίος προφανώς αρχίζει με "Βέρο" και τελειώνει σε "Λίνο". Ως τότε όμως υπάρχει αρκετός δρόμος. Εξάλλου και πέρσι η ομάδα του Ντούσκο Ιβάνοβιτς ήταν η μοναδική σ΄ολόκληρη την Ευρώπη που είχε κερδίσει και τους τέσσερις μονομάχους της Μαδρίτης. αλλά τελικά αποχαιρέτησε άδοξα τη μάχη στους "8".

Σε ότι αφορά το παιχνίδι με τη Φενέρμπαχτσε θα πρέπει να σταθούμε σε συγκεκριμένα σημεία-κλειδιά για την εξέλιξη της αναμέτρησης, εκτός φυσικά από την μεμονωμένη κριτική των παικτών του Παναθηναϊκού.

1) Το ρόστερ "γέμισε". Χαρακτηριστικότερο όλων ο χρόνος συμμετοχής του Νικ Καλάθη. Τα 24 λεπτά που έπαιξε ήταν τα λιγότερα από οποιοδήποτε φετινό παιχνίδι στην Euroleague. Ο Χέινς έπαιξε 12 λεπτά, ενώ ο Έλιοτ Ουίλιαμς 33 ολόκληρα λεπτά, τα περισσότερα από κάθε άλλον "πράσινο". Έχοντας περισσότερους παίκτες στη διάθεση του (στην περιφέρεια) ο Παναθηναϊκός ήταν περισσότερο πιεστικός, κατάφερε να μεταφέρει την ενέργεια του ΟΑΚΑ στο παρκέ, κερδίζοντας σε ένταση τον αντίπαλο της.

Και μιλάμε για ένα παιχνίδι στο οποίο τόσο ο Δημήτρης Διαμαντίδης, όσο και ο Νικ Καλάθης αντιμετώπισαν πρόβλημα με φάουλ. Το οποίο όμως δεν φάνηκε. Επίσης χαρακτηριστικό το γεγονός ότι ο κόουτς Τζόρτζεβιτς έδειξε εμπιστοσύνη στα δύο καινούργια πρόσωπα (Ουίλιαμς, Χέινς) αφήνοντας τους στο παρκέ ακόμη και στα τελευταία κρίσιμα λεπτά. Ο Ουίλιαμς μάλιστα ήταν αυτός που πήρε τις φάσεις πάνω του, δείχνοντας ότι αυτός θα είναι ο ρόλος του στην ομάδα. Κάτι που είχε φανεί από το πρώτο του κιόλας παιχνίδι.

Ο Χέινς από την άλλη έχει εντυπωσιάσει με την προσαρμοστικότητα του. Από το μπάσκετ "ελευθεριότητας" της Σάσαρι και της Μακάμπι, κατάφερε να ενταχθεί αμέσως στο σύνολο του Παναθηναϊκού. Το "δεν εκβίασε προσπάθειες" είναι λίγο. Έφτασε σε σημείο να... μην κοιτάει το καλάθι. Εξάλλου η βασική του αποστολή από 'δω και μπρος θα είναι να ξεκουράζει τον Καλάθη στο μαρκάρισμα του καλύτερου περιφερειακού του αντιπάλου, εν προκειμένω του Μπόμπι Ντίξον.

Ήταν θέμα rotation. Ειδικά από τη στιγμή που οι Τούρκοι παρουσιάστηκαν με ελλείψεις και έξτρα κούραση λόγω του κυπέλλου. Μέσα σε μια βδομάδα η Φενέρ έδωσε τέσσερα παιχνίδια (3 για το κύπελλο και αυτό) έχοντας ένα περιορισμένο αριθμό διαθέσιμων παικτών μετά και τους τραυματισμούς των Άντιτς-Σλούκα. Ο Ομπράντοβιτς χρησιμοποίησε επί της ουσίας 7 παίκτες, με τον Παναθηναϊκό να κερδίζει κατά κράτος τη μάχη της ενέργειας.

2) "D" is the name of the game. Όπου "D" το "defense". Να ταξιδέψουμε λίγο στον μαγικό κόσμο των στατιστικών;

> Η Φενέρ που σκοράρει 86.3 πόντους ανά παιχνίδι και έχει την 2η καλύτερη επίθεση, έμεινε στους 71, τους λιγότερους που πετυχαίνει στο Top-16.

> Η Φενέρ που είχε τώρα 104 στο ranking (ανά παιχνίδι) έπεσε στο 75 σ' αυτό το παιχνίδι. Η μικρότερη της συγκομιδή στο Top-16 και η 3η χειρότερη φέτος. Και να φανταστεί κανείς ότι αυτό είναι το χαρακτηριστικό των Τούρκων, ότι δηλαδή "ρίχνουν" κατά πολύ το ranking του αντιπάλου ( Νο1 στη σχετική λίστα ). Ο Παναθηναϊκός την πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα.

> Η Φενέρ έχει το καλύτερο ποσοστό στα σουτ τριών πόντων (43%). Κόντρα στον Παναθηναϊκό οι παίκτες του Ζέλικο Ομπράντοβιτς είχαν 35%.

> Η Φενέρ μοίρασε μόλις 12 ασίστ. Τις λιγότερες που δίνει στο Top-16 και τις δεύτερες λιγότερες που μοιράζει τη φετινή σεζόν στην Euroleague. Αυτό ίσως θα πρέπει να υπογραμμίσουμε πιο έντονα από κάθε άλλο.

Έχοντας μόνο ένας κλασσικό δημιουργό στην περιφέρεια (τον Ντίξον) οι "πράσινοι" είχαν έναν ξεκάθαρο στόχο. Ο Καλάθης έκανε πολύ καλή δουλειά απέναντι του (του είχε πάρει τον αέρα και πέρσι το καλοκαίρι στο φιλικό παιχνίδι Τουρκία-Ελλάδα), το ίδιο και ο Χέινς. Ο Αμερικανός με το τούρκικο διαβατηριο είχε μεν 16 πόντους αλλά με 6/14 σουτ. Μοίρασε, ωστόσο, 2 μόλις ασίστ, ενώ έκανε και 4 λάθη.

Η μικρή παραγωγικότητα της Φενέρ μπορεί να εντοπιστεί παράλληλα και στη στήλη των ριμπάουντ. Οι παίκτες του "Ζοτς" πήραν μόλις 9 επιθετικά και συνολικά έχασαν τη μάχη (34-30). Ήταν ένα σημείο κλειδί όπως είπε και πριν το παιχνίδι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς χαρακτηρίζοντας την αναμέτρηση ως "a rebounding game".

3) Η διάταξη 2-1-2. Οι γηπεδούχοι έπαιξαν μόνο για τα πρώτα 4 λεπτά της αναμέτρησης με ένα κλασσικό 3άρι στη σύνθεση τους. Από τη στιγμή που αποσύρθηκε ο Βλάντο Γιάνκοβιτς, ο κόουτς Τζόρτζεβιτς προτίμησε να παίζει με ένα σχήμα τριών χειριστών και τον Διαμαντίδη και τον Ουίλιαμς να εναλλάσσονται στη θέση του τρίτου γκαρντ.

Έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι ο Σέρβος προπονητής του Παναθηναϊκού θέλει μια ομάδα με δημιουργούς, με πολλούς καλούς πασέρ, που κυκλοφορούν καλά τη μπάλα. Το σχήμα με τα τρία γκαρντ του δίνει ακριβώς αυτό το πλεονέκτημα. Ήταν χαρακτηριστικό μάλιστα ότι σε όλο το 4ο δεκάλεπτο οι "πράσινοι" επέλεξαν μια συγκεκριμένη μορφή επίθεσης, από μια διάταξη 2-1-2. Αρχικά με σκρίνερ τον Ραντούλιτσα (ο "1" σ' αυτό το 2-1-2) και εν συνεχεία με τον Γκιστ. Μ' αυτόν τον τρόπο άνοιξαν το γήπεδο και εκμεταλλεύτηκαν το γεγονός ότι είχαν μονίμως τρεις χειριστές. Ο Διαμαντίδης μίλησε σ' αυτό το σημείο (7 ασίστ συνολικά), ενώ αντίστοιχα καλές δημιουργικές φάσεις είχε ο Ουίλιαμς και ο Καλάθης (πχ το τρίποντο του Φώτση από τη γωνία ήταν από δική του πάσα).

Συμπέρασμα: Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πόσο γρήγορα (και πόσο πολύ) θα προσαρμοστεί ο 21χρονος Βινς Χάντερ στον Παναθηναϊκό. Ένας παίκτης που ενδεχομένως να βοηθήσει ακόμη περισσότερο τον Παναθηναϊκό, που κατέληξε ξανά να παίζει με Γκιστ-Φώτση στο φινάλε. Ίσως να δούμε τον Αμερικανό σέντερ στο ματς με τη Μάλαγα έστω και για λίγα λεπτά. Μην ξεχνάμε ότι σ' αυτό το Top-16 κάθε ματς μετράει. Μια καλή νίκη ανεβάζει στα ουράνια και μια κακή ήττα ισοδυναμεί με ελεύθερη πτώση.