Οι Γαλάτες φοβόντουσαν μην πέσει ο ουρανός στο κεφάλι τους. Ο Ολυμπιακός από την άλλη φοβάται μην πέσει ο ουραγός στο κεφάλι του . Και έγινε αυτό που φοβόταν. Την Τετάρτη στο Μιλάνο αυτοί που έπαιξαν σαν να προέρχονται από το ανυπότακτο γαλατικό χωριό ήταν ο Πάσκολο και Τσιντσιαρίνι. Και οι "ερυθρόλευκοι" με τα 19 επιθετικά ριμπάουντ ήταν σαν τους Ρωμαίους που πολιορκούσαν εις μάτην.

Οι "ερυθρόλευκοι", η ομάδα με το 2ο καλύτερο εκτός έδρας ρεκόρ, που έχει κερδίσει τις περισσότερες ομάδες 8άδας (Μπασκόνια, Παναθηναϊκό, Νταρουσάφακα), μετά το κάζο στο Μιλάνο έχει "καταφέρει" να χάσει από τους τρεις τελευταίους (Μιλάνο, Μακάμπι, Γαλατάσαραϊ). Πριν το ματς οι Πειραιώτες ταξίδευαν με ρεκόρ 13-5 να αντιμετωπίσουν μια ομάδα που είχε ακριβώς το αντίστροφο (5-13), μια ομάδα με ποιοτικές μονάδες, σοβαρά προβλήματα χημείας, τη χειρότερη άμυνα στη διοργάνωση και μηδενικούς στόχους, πέρα από την ατομική διάκριση.

Τελικά, αυτός που έπαιξε ως "αδιάφορος" ήταν ο Ολυμπιακός. Συμπέρασμα που προφανώς δεν έχει να κάνει με το κίνητρο των παικτών του Γιάννη Σφαιρόπουλου (που αποκλείεται να ήταν αδιάφοροι), αλλά την απόδοση τους, ειδικά στην άμυνα. Το αποτέλεσμα; Οι "ερυθρόλευκοι" να πραγματοποιήσουν το χειρότερο αμυντικό παιχνίδι των τελευταίων ετών:

Οι 99 πόντοι είναι οι περισσότεροι που δέχεται σε παιχνίδι που έχασε ο Ολυμπιακός την τελευταία 10ετία. Είναι το 2ο αρνητικό ρεκόρ μετά τους 103 πόντους από τη Μπάγερν (2013-14), σε ένα παιχνίδι όμως που οι Πειραιώτες είχαν κερδίσει. Συνολικά είναι η 5η χειρότερη επίδοση του στη σύγχρονη εποχή της Euroleague, μετά τους 110 από την Εφές, τους 103 από τη Μπάγερν, τους 102 από τη Μπενετόν και τους 101 από τη Μακάμπι.

Το 119 ranking που "επέτρεψε" ο Ολυμπιακός είναι το χειρότερο από τον Οκτώβριο του 2012, 4 1/2 χρόνια πριν δηλαδή. Το αμέσως μεγαλύτερο ήταν από τη 2η αγωνιστική της σεζόν 2012-13 και την ήττα στην Κωνσταντινούπολη. Δράστης η Εφές που είχε κερδίσει 98-72 μαζεύοντας 123 πόντους στο ranking.

Το 64.6% με το οποίο σούταραν στο δίποντο οι Μιλανέζοι είναι το μεγαλύτερο που επιτρέπει ο Ολυμπιακός επί ημερών Γιάννη Σφαιρόπουλου. Ο Ολυμπιακός είναι η ομάδα που δυσκολεύει περισσότερο τον αντίπαλο. Είχε την καλύτερη άμυνα (παθητικό) και το χαμηλότερο ποσοστό στα δίποντα αντιπάλου. Την Τετάρτη, όμως, δεν "σταμάτησε" τους Ιταλούς, με αποτέλεσμα να επιτρέψει ένα πολύ υψηλό ποσοστό.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία τρία χρόνια ο Ολυμπιακός έχει επιτρέψει μόνο δύο αντιπάλους να σουτάρουν πάνω από 60%. Ο ένας ήταν η Χίμκι (60.5%) στο περσινό στραπάτσο στο Μόσχα (98-66) και ο δεύτερος ήταν ξανά το Μιλάνο (60.5%) στο ίδιο γήπεδο σε ένα παιχνίδι, όμως, που είχε κερδίσει ο Ολυμπιακός (6/3/2015). Η μοναδική ομάδα που έχει σουτάρει με καλύτερο ποσοστό ήταν η Ρεάλ στον 1ο προημιτελικό της σεζόν 2013-14, που είχε παρουσιάσει το εκπληκτικό 65%, επικρατώντας τελικά με 88-71.

Είναι ξεκάθαρο επομένως το πόσο κακή ήταν η άμυνα του Ολυμπιακού, η οποία προβληματίστηκε ακόμη μια φορά όταν ο αντίπαλος κατέφυγε σε ένα "ιδιαίτερο" μπάσκετ, πέρα από την κανονικότητα. Η ομάδα του Ρέπεσα για παράδειγμα δημιούργησε πρόβλημα στο 2ο δεκάλεπτο με σέντερ τον ΜακΛίν και στο 4ο με σέντερ τον Μάτσβαν. Χωρίς κανονικό 5άρι δηλαδή. Είναι ένα πρόβλημα που αντιμετώπισε ο Ολυμπιακός και στο παιχνίδι με την Μακάμπι του ένας-εναντίον-ενός, ή ακόμη και κόντρα στη Μπάμπεργκ που ναι μεν παίζει πολύ πιο οργανωμένα, αλλά διαθέτει ως μεγάλο πλεονέκτημα την παρουσία ψηλών που μπορούν να παίξουν με πρόσωπο στο καλάθι. Σταθερά, όμως, τα τελευταία χρόνια οι "ερυθρόλευκοι" αντιμετωπίζουν πρόβλημα με τις ομάδες που διαθέτουν τρεις ταυτόχρονες επιθετικές απειλές στην 5άδα. Και το παιχνίδι της Τετάρτης δεν αποτελεί εξαίρεση.

Και αν θέλουμε να το απομονώσουμε είναι χαρακτηριστικές οι δύο φάσεις μετά το time-out του κόουτς Σφαιρόπουλου και την ύστατη προσπάθεια του Ολυμπιακού να γυρίσει το παιχνίδι. Την ώρα που οι "ερυθρόλευκοι" έπαιζαν την τελευταία τους ζαριά, οι Ιταλοί σκόραραν με ένα κόψιμο του Τσιαντσιαρίνι σαν σε προπόνηση και με χαρακτηριστική άνεση στον αιφνιδιασμό στην επόμενη.

Αν δεν είναι hustle δεν κερδίζει

Αυτό που έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός έχασε ένα ματς από την ενέργεια του. Έχει χάσει αρκετές φορές από την αστοχία, ή από την κακή του λειτουργία, αλλά σπανίως χάνει επειδή ήταν λιγότερο physical από τον αντίπαλο. Εξάλλου εκεί κρύβεται η δύναμη του. Όταν δεν κυριαρχεί στις hustle καταστάσεις, υστερεί. Αν όταν παίζει, το μαχαίρι βρίσκεται οπουδήποτε αλλού εκτός από τα δόντια, τότε κινδυνεύει. Ίσως να μην είναι τυχαίο ότι έχει χάσει τρία ματς στα οποία οι ασπίδες της αυτοσυντήρησης ήταν πεσμένες. Όπως θα μπορούσε να πει κανείς συνέβη και με τον Παναθηναϊκό μετά το μεταξύ τους 3-0. Όπως συνέβη με την Γαλατά που είχε μηδέν ως τότε, ή παλαιότερα με τη Μπάμπεργκ.

Σύμφωνοι, στο συγκεκριμένο ματς του έκανε μεγάλη ζημιά (ειδικά στην pick-n-roll άμυνα) ο Κρούνοσλαβ Σιμόν με την ποιότητα του, αλλά αυτοί που εντέλει έκαναν τη διαφορά ήταν ο Νταβίντε Πάσκολο (ρεκόρ καριέρας με 14 πόντους και 8 ριμπάουντ) και ο Αντρέα Τσιντσιαρίνι που πρόσθεσε 7, 3 ριμπάουντ και 2 ασίστ. Ο Πάσκολο δεν είναι τυχαίος παίκτης. Πέρσι έκανε εκπληκτική σεζόν με την Τρέντο, αποκλείοντας μάλιστα την μετέπειτα ομάδα του στα προημιτελικά του Eurocup, κερδίζοντας τη 2η θέση στην ψηφοφορία του "καλύτερου Ιταλού" στη γειτονική λίγκα. Εν προκειμένω ήταν αυτός που μάτσαρε το τεράστιο πλεονέκτημα που είχαν οι Πειραιώτες στα επιθετικά ριμπάουντ. Είχαν 14 στο πρώτο μέρος, αλλά έμειναν στα 5 στο δεύτερο (το ρεκόρ της ομάδας είναι τα 21).

Βλέποντας το ματς να ξεφεύγει και τους Ιταλούς να παίζουν πιστά το ρόλο του αουτσάιντερ που δεν έχει τίποτα να χάσει και βάζει το ένα σουτ μετά το άλλο, ο προπονητής του Ολυμπιακού κατέφυγε στα σχήματα-ανάγκης που χρησιμοποιεί σε τέτοιες περιπτώσεις. Αρχικά με τους Σπανούλη-Γκριν-Λοτζέσκι-Πρίντεζη-Μπιρτς και στη συνέχεια με τον Παπανικολάου στο "4" και τον Πρίντεζη στο "5". Το δίλημμα που κλήθηκε να πάρει ήταν η επιλογή μεταξύ του Γκριν και του Μάντζαρη. Ο πρώτος ήταν ζεστός με 5 σερί πόντους και ο δεύτερος είχε κάνει ένα πολύ καλό ματς ως τώρα. Προτίμησε αρχικά τον πρώτο (ακριβώς επειδή ήταν "ζεστός") και στη συνέχεια έριξε στη μάχη τον διεθνή γκαρντ, σε ένα σημείο του ματς, που η έκφραση "πολύ αργά" κολλάει γάντι.

Αν εξετάσουμε την επίθεση του Ολυμπιακού αυτή σημαδεύεται από τις μόλις 16 ασίστ. Το κομμάτι του παιχνιδιού που τον πονάει περισσότερο, καθώς είναι η τελευταία ομάδα στην διοργάνωση. Ο βασικός δημιουργός, ο Βασίλης Σπανούλης, ήταν "off". Είχε 3/10 σουτ, 4 ασίστ και 5 λάθη σε 26 λεπτά. Φάνηκε μάλιστα αρκετά βιαστικός στο να εκτελέσει στο ξεκίνημα του αγώνα, ίσως γιατί ήθελε να νιώσει καλά και να μπει από νωρίς στο ματς -εκτελεστικά- μετά από τα "μετρημένα" παιχνίδια που ακολούθησαν τον τραυματισμό του. Έδειξε πάντως να μην είναι στο 100% και αυτό φαίνεται από το πόσο πολύ έψαχνε να "τρυπήσει" την αντίπαλη άμυνα.

Αν και ακόμη δεν έχουμε μπει στην τελική ευθεία και απομένουν 11 αγωνιστικές θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ήττα αυτή ζημιώνει τον Ολυμπιακό στο κυνήγι της πρώτης θέσης. Αν και το πιθανότερο είναι αυτή να κριθεί από τα μεταξύ του παιχνίδι με τη Ρεάλ (ΣΕΦ) και την ΤΣΣΚΑ (Μόσχα). Από εκεί και πέρα οι Πειραιώτες κρατούν σφιχτά το προβάδισμα για το πλεονέκτημα έδρας, ειδικά μετά τις μαζεμένες ήττες και το ντεφορμάρισμα της Μπασκόνια. Κι αν η Φενέρ ανεβαίνει διαρκώς, η μόνη ομάδα που αυτή τη στιγμή δείχνει απειλητική είναι ο "καυτός" Ερυθρός Αστέρας (6-0).