Συνηθισμένα τα βουνά στα χιόνια και η Νταρουσάφακα στα σκαμπανεβάσματα. Η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ έχει βαλθεί να τρελάνει κόσμο και το παιχνίδι με τη Μπάμπεργκ ήταν η επιβεβαίωση του κανόνα και όχι η εξαίρεση. Ένα ακόμη παιχνίδι που οι Τούρκοι έχαναν με διψήφια διαφορά, αλλά κατάφεραν να κερδίσουν στο τέλος, όπως έκαναν πολλές φορές τη φετινή σεζόν.

Οι αγωνιστικές μεταπτώσεις κατά τη διάρκεια του ίδιου του παιχνιδιού είναι το βασικό χαρακτηριστικό της φετινής Νταρουσάφακα, που πλέον κυνηγάει να ολοκληρώσει την ολική επαναφορά και να πάρει το τελευταίο εισιτήριο για τα προημιτελικά, σώζοντας επί της ουσίας τη χρονιά της. Ποιο είναι το δεύτερο χαρακτηριστικό; Το γεγονός ότι κάνει όλα τα παιχνίδια ντέρμπι. Έστω τα περισσότερα. Σύμφωνα με την ανάλυση των ως τώρα αγώνων τα 19 από τα 29 παιχνίδια της Νταρουσάφακα είχαν δραματικό φινάλε και ανήκουν στην κατηγορία "κλειστά" (η διαφορά να είναι μικρότερη των 5 πόντων στο 35'). Είναι η ομάδα - μαζί με τον Παναθηναϊκό - που έχει τα περισσότερα τέτοια κλειστά ματς.

Πέρα από αυτό, όμως, το χαρακτηριστικό της είναι ότι κερδίζει ή χάνει διαφορές με μεγάλη ευκολία και συχνότητα. Αρκεί να δούμε το ιστορικό:

- Στα 8 από τα 15 παιχνίδια που έχει κερδίσει έχει βρεθεί να χάνει με διαφορές μεγαλύτερες των 10 πόντων.

Έχανε 16 πόντους (30-45 στο 21') από τον Ερυθρό Αστέρα στο Βελιγράδι και τελικά επικράτησε με 73-70.

Έχανε 10 πόντους (27-37 στο 15') από την Ούνιξ στο Καζάν και τελικά επικράτησε με 94-87.

Έχανε με 11 πόντους (26-37 στο 21') από την Ζαλγκίρις στο Κάουνας και τελικά επικράτησε με 83-80.

Έχανε με 10 πόντους (19-29 στο 14') από τη Ρεάλ στην Κωνσταντινούπολη και τελικά επικράτησε με 81-68.

Έχανε με 17 πόντους (31-489 στο ημίχρονο) από τη Μακάμπι στην Κωνσταντινούπολη, αλλά τελικά επικράτησε με 86-84.

Έχανε με 11 πόντους (6-17 στο 7') από τη Μπασκόνια στην Κωνσταντινούπολη, αλλά τελικά επικράτησε με 98-89.

Έχανε με 10 πόντους (10-20 στο 10') από τη Φενέρμπαχτσε εντός έδρας, αλλά τελικά επικράτησε με 72-65.

Έχανε με 14 πόντους (45-31 στο 22') από τη Μπάμπεργκ στη Γερμανία, αλλά τελικά επικράτησε με 99-97.

Από εκεί πέρα:

Στα άλλα τέσσερα βρισκόταν πίσω στο σκορ με μονοψήφια διαφορά (με -6 εκτός έδρας από τη Φενέρμπαχτσε, με -7 εντός έδρας από τη Μπαρτσελόνα, με -6 από τον Παναθηναϊκός εντός έδρας και με -7 από τη Γαλατάσαραϊ εντός έδρας).

- Στα 20 από τα 29 παιχνίδια που έχουν δώσει έχουν βρεθεί πίσω στο σκορ με διαφορές μεγαλύτερες των 9 πόντων.

Από αυτά:

Κέρδισαν τα 8 (βλέπε παραπάνω), "γύρισαν" τα 9 και επί της ουσίας έχασαν με κατεβασμένα τα χέρια μόνο δύο: κόντρα στην Μπασκόνια (73-52) και στην Ρεάλ (101-83) και τα δύο εκτός έδρας. Γιατί κατά τα άλλα:

- Έχαναν με 10 πόντους (27-37 στο 15') από το Μιλάνο (εντός έδρας) και τελικά ηττήθηκαν με 80-81.

- Έχαναν με 13 πόντους (48-61 στο 28') από τη Γαλατάσαραϊ (εκτός έδρας), μείωσαν σε 84-81 και τελικά ηττήθηκαν με 81-85.

- Έχαναν με 14 πόντους (32-46 στο 18') από τον Παναθηναϊκό (εκτός έδρας), προηγήθηκαν με 77-76 στο 37' και τελικά ηττήθηκαν με 80-86.

- Έχαναν με 12 πόντους (40-52 στο 26') από τον Ολυμπιακό (εντός έδρας), μείωσαν σε 64-66 στο 35', αλλά τελικά ηττήθηκαν με 71-77.

- Έχαναν με 9 πόντους (42-51 στο 24') από την Μπαρτσελόνα (εκτός έδρας), προηγήθηκαν στο 34' (61-63), αλλά τελικά ηττήθηκαν με 77-81.

- Έχαναν με 17 πόντους (36-53 στο 30') από την Μακάμπι (εκτός έδρας) και τελικά ηττήθηκαν με 92-93.

- Έχαναν με 10 πόντους (14-24 στο 9') από την Εφές (εκτός έδρας), προηγήθηκαν με 56-50, αλλά τελικά ηττήθηκαν με 81-93 (επιμέρους 43-26 σε 15' για την Εφές).

- Έχαναν με 9 πόντους (51-60 στο 32') από την Ζαλγκίρις (εντός έδρας), αλλά τελικά ηττήθηκαν με 66-69.

- Έχαναν με 21 πόντους (39-60 στο 21') από τον Ολυμπιακό (εκτός έδρας), μείωσαν στους 4 πόντους (75-71 στο 37'), αλλά τελικά ηττήθηκαν με 81-73.

- Έχαναν με 13 πόντους (42-29 στο 17') από την ΤΣΣΚΑ (εκτός έδρας), μείωσαν στους 4 (66-62 στο 30'), για να βρεθούν ξανά στο -17 (87-70) και να ηττηθούν με 95-85.

Σε έξι παιχνίδια έχουν οι ίδιοι χάσει μεγάλες διαφορές. Κέρδισαν τα τέσσερα και έχασαν τα δύο!

- Προηγήθηκαν με 10 πόντους (60-50 στο 29') από τη Μπάμπεργκ (εντός έδρας) για να επικρατήσουν τελικά με 72-70.

- Προηγήθηκαν με 13 πόντους (48-35 στο 21') απέναντι στην Εφές (εντός έδρας) για να ηττηθούν με 79-84.

- Προηγήθηκαν με 18 πόντους (27-9 στο 8') απέναντι στην ΤΣΣΚΑ (εντός έδρας), για να επικρατήσουν τελικά με 91-83 και ενώ το σκορ είχε γίνει 84-83.

- Προηγήθηκαν με 11 πόντους (23-12 στο 9') απέναντι στην Ούνιξ (εντός έδρας), βρέθηκαν να χάνουν με 31-34 στο 19', για να επικρατήσουν τελικά με 71-64.

- Προηγήθηκαν με 12 πόντους (48-36 στο ημίχρονο) απέναντι στον Παναθηναϊκό (εντός έδρας), βρέθηκαν να χάνουν με 5 πόντους (56-61 στο 33') για να επικρατήσουν τελικά με 77-72.

- Προηγήθηκαν με 25 πόντους (68-43 στο 25') απέναντι στο Μιλάνο (εκτός έδρας), για να ηττηθούν τελικά με 89-86.

Από τα 29 παιχνίδια που έχουν δώσει μόνο στα 5 δεν υπήρχε... δράμα. Συγκεκριμένα με Ρεάλ εκτός, Μπασκόνια εκτός, Μπαρτσελόνα εντός, Ρεάλ εντός και Φενέρ εκτός δεν πήραν ούτε οι ίδιοι, ούτε ο αντίπαλος διψήφια διαφορά και δεν σημειώθηκε ανατροπή.

Γιατί συμβαίνει αυτό

Υπάρχουν δύο βασικοί λόγοι που γίνονται αντιληπτοί από το παιχνίδι της Νταρουσάφακα. Και οι δύο αφορούν την στελέχωση, τον τρόπο παιχνιδιού και την διαχείριση του ίδιου του Ντέιβιντ Μπλατ.

α) Το πολυμορφικό ρόστερ

Η Νταρουσάφακα βάσει παικτών και προπονητικής φιλοσοφίας είναι μια ομάδα που "μεταμορφώνεται" κατά τη διάρκεια των αγώνων. Ο Ντέιβιντ Μπλατ δεν διστάζει να αλλάζει διαρκώς τα σχήματα που χρησιμοποιεί, ανακατεύοντας το παιχνίδι. Του το επιτρέπει αυτό η στελέχωση της ομάδας, που διαθέτει παίκτες που παίζουν σε παραπάνω από μια θέση, όπως είναι ο Ουαναμέικερ (1-2), ο Μόρμαν (4-5), ο Κλάιμπερν (3-4) και ο Άντερσον (2-3-4).

Επί της ουσίας η Νταρουσάφακα μπορεί να παίξει με διαφορετικές 5άδες χρησιμοποιώντας τον Κλάιμπερν στο "4", αλλά και τον Μόρμαν στο "5". Αυτά είναι συνήθως το Plan B και το Plan C του Ντέιβιντ Μπλατ, που καταφεύγει συχνά στο small-ball για να αλλάξει τα δεδομένα. Γιατί στην υπόλοιπη διάρκεια του παιχνιδιού χρησιμοποιεί τον Ζίζιτς (έναν γρήγορο ψηλό με πολύ καλά χέρια) στη θέση του σέντερ, ή τον καλό roller, Φουρκάν Αλντεμίρ.

Τα κοντά σχήματα με τους δύο γκαρντ (Ουίλμπεκιν και Ουαναμέικερ) και αυτό με την ταυτόχρονη παρουσία των Άντερσον-Κλάιμπερν δημιουργούν συνεχώς mismatch στον αντίπαλο. Επομένως οι Τούρκοι έχουν τη δυνατότητα να χτυπήσουν στο ένας-εναντίον-ενός απέναντι σε όποιον παίκτη θεωρούν αδύναμο. Παράλληλα μπορούν να ανοίγουν το γήπεδο χρησιμοποιώντας έναν stretch-four, όπως είναι ο Μόρμαν στο "5", προκαλώντας ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα κάνοντας pop-out.

Καμία ομάδα δεν έχει τη δυνατότητα να πάρει τόσες πολλές και διαφορετικές μορφές κατά τη διάρκεια του ίδιου αγώνα. Και αυτό βγαίνει στο σκορ.

β) Το on-ball παιχνίδι

Η Νταρουσάφακα βασίζεται πολύ στην ικανότητα των παικτών της στο ένας-εναντίον-ενός. Επί της ουσίας ο Ντέιβιντ Μπλατ έχει μεταφέρει στην Ευρώπη ένα στυλ μπάσκετ, που μοιάζει πολύ στο ΝΒΑ. Βάζει τη μπάλα στα χέρια του παίκτη με την ικανότητα και δημιουργεί τις συνθήκες προκειμένου αυτός να εκτελέσει. Φάσεις με άλλα λόγια για isolation στο δεξί χέρι του Κλάιμπερν, εγια pick-n-roll για το αριστερό χέρι του Ουαναμέικερ, για τον Άντερσον να χρησιμοποιήσει το κορμί του και για τον Ουίλμπεκιν να ορμήσει στο καλάθι.

Ο "ένας-ένας" χαρακτήρας στο επιθετικό παιχνίδι της Νταρουσάφακα επιβεβαιώνεται και από τους αριθμούς. Η ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ:

- Είναι τελευταία στις ασίστ (14.2) και παράλληλα κάνει τα λιγότερα λάθη (11)

- Κερδίζει πολλά φάουλ (20.5)

- Εκτελεί πολλά τρίποντα (3η με 24 ανά παιχνίδι)

- Έχει τον καλύτερο συντελεστή πόντων/ανά κατοχή στις φάσεις που οι χειριστές εκτελούν από pick-n-roll (0.92 - 1η στην Euroleague)

- Τρέχουν τα περισσότερα isolation (253) μετά την Ούνιξ Καζάν του αρχι-σκόρερ, Κιθ Λάνγκφορντ.

Επομένως, εξηγούνται πολλά. Όταν το επιθετικό παιχνίδι στηρίζεται τόσο πολύ στο ένας-ένας συνοδεύεται από κακές και καλές στιγμές. Η καφενειακή εξίσωση θα ήταν κάτι του στυλ "τα βάζουν κερδίζουν, δεν τα βάζουν χάνουν", αν και τελικά είναι λίγο πιο σύνθετο.

Δεν πρέπει να υπάρχει αμφιβολία, όμως, ότι τα κοινά της Νταρουσάφακα με τον Παναθηναϊκό δεν είναι τυχαία. Το γεγονός ότι και οι δύο ομάδες κάνουν ντέρμπι τα περισσότερα παιχνίδια και ότι έχουν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση τους, οφείλεται σε μεγάλο βαθμό από το βάρος που ρίχνουν στο on-ball παιχνίδι (Τζέιμς, Ρίβερς, Παππάς, Σίνγκλετον, Μπουρούσης), αλλά και στην πολυμορφικότητα του ρόστερ.