Η ακτινογραφία του Κρις Σίνγκλετον
Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος παρουσιάζει τα "συν" και τα "πλην" του Κρις Σίνγκλετον, του παίκτη με τα καλύτερα χέρια στην Euroleague, του ψηλού που ταιριάζει απόλυτα στο αμυντικό παζλ του Αργύρη Πεδουλάκη.
Ο Κρις Σίνγκλετον (27 χρονών, με ύψος 2.03 που παίζει τόσο στο "4", όσο και στο "5) αποτελεί εντέλει την πρώτη μεταγραφή του Παναθηναϊκού . Και μπορεί να είναι περισσότερο σημειολογικό, αλλά έχει σημασία ότι είναι η πρώτη προσθήκη. Δεν είναι τυχαίο. Δείχνει το πόσο "κολλάει" στη φιλοσοφία του Αργύρη Πεδουλάκη.
Κι αυτό γιατί ο Αμερικανός φόργουορντ που πέρσι αγωνίστηκε στην Λοκομοτίβ Κουμπάν θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αμυντικούς στην Euroleague. Ίσως και ο κορυφαίος. Εκεί που πραγματικά κατέχει τον τίτλο είναι σε ότι αφορά την άμυνα με τα χέρια του, τα οποία ξέρει να λειτουργεί υποδειγματικά.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο Γιώργος Μπαρτζώκας που τον "ανακάλυψε" ως 3άρι στο ΝΒΑ και τον έχρισε "5άρι" στην ομάδα του Κράσνονταρ, έχει αναφερθεί πολλάκις στις αμυντικές του ικανότητες. Αυτός ήταν (μαζί με τον Κλαβέρ) η ραχοκoκκαλιά της άμυνας των Ρώσων, που αναδείχτηκε πέρσι η καλύτερη στην Euroleague.
Λόγου χάρη στο Διεθνές Σεμινάριο που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης στη Θεσσαλονίκη ο Γιώργος Μπαρτζώκας αναφέρθηκε αρκετές φορές στην ικανότητα του Σίνγκλετον όταν μιλούσε "για το χτίσιμο της άμυνας της Λοκομοτίβ Κουμπάν".
Συγκεκριμένα δήλωσε ότι " υπάρχουν κάποιοι παίκτες που κάνουν συγκεκριμένα πράγματα και σ' αρέσουν από την πρώτη στιγμή. Ο Σίνγκλετον ήταν τέτοια περίπτωση, γιατί είχα δει πόσο καλά χρησιμοποιεί τα χέρια του στην άμυνα". Ο Έλληνας προπονητής της "Λόκο" συνέχισε λέγοντας ότι "η ικανότητα του στο να μαρκάρει περιφερειακούς μας οδήγησε να μονιμοποιήσουμε τις αλλαγές στα Pick-n-Roll". Και κατέληξε αναφέροντας ότι: " θέλοντας να δημιουργήσεις μια καλή αμυντική ομάδα, είναι σημαντικό να επιλέξεις έναν defensive stopper στην περιφέρεια και έναν στους ψηλούς. Στην περιφέρεια για μας αυτό το ρόλο είχε ο Ντρέιπερ (επίσης στόχος του Παναθηναϊκού) και στους ψηλούς ο Σίνγκλετον".
Ο παίκτης που άλλαζε τις ισορροπίες
Για την ακρίβεια ο Σίνγκλετον ήταν αυτός που άλλαζε πολλές φορές τον ρυθμό των αγώνων κυρίως χάρις στην αμυντική του παρουσία. Και δεν είναι μόνο το γεγονός ότι είναι αποτελεσματικός στην άμυνα με αλλαγές (στοιχείο που άρεσε κατεξοχήν στον Αργύρη Πεδουλάκη ειδικά στα ματς απέναντι στον Ολυμπιακό - δηλαδή τον Σπανούλη), αλλά και το ότι μπορεί να ανταποκριθεί σε πολλούς τομείς του "πίσω" μέρος του γηπέδου. Είναι καλός γενικότερα στις αντιμετωπίσεις των pick-n-roll και δείχνει μεγάλη διάθεση στις περιστροφές.
Τα χέρια του, όπως έχει υπογραμματιστεί, είναι το μεγάλο του ατού. Διαθέτει παράλληλα γρήγορα πόδια. Εξάλλου στο ΝΒΑ αγωνιζόταν ως "3" για να έρθει στην Ευρώπη και να παίξει στο "4" και κυρίως στο "5". Η πρώτη του ομάδα στην απο 'δω πλευρά του Ατλαντικού ήταν η Λοκομοτίβ Κουμπάν. Τον επέλεξε ο Γιώργος Μπαρτζώκας στο διάστημα που ήταν τραυματίας ο Άντονι Ράντολφ, ψάχνοντας έναν παίκτη "αντίθετο" από τον Κίριλο Φεζένκο, έναν προικισμένο επιθετικό παίκτη στο post, που ήταν όμως πολύ κακός στην άμυνα.
Ο Σίνγκλετον μάλιστα είχε υπογράψει 3μηνο συμβόλαιο και όταν αυτό διακόπηκε, ο πρόεδρος της ομάδας θέλησε να τον "κόψει" και να κρατήσει τον Φεζένκο που ήταν δική του επιλογή. Ο Μπαρτζώκας ανέφερε και αυτή την ανέκδοτη ιστορία στο Σεμινάριο του ΣΕΠΚ, αν και η ιστορία είναι λίγο ως πολύ γνωστή. "Έδωσα μάχη να τον κρατήσω και πραγματικά η παρουσία του σε συνδιασμό με την επιστροφή του Ράντολφ μας απογείωσε".
Από την άλλη εκεί που έχει αδυναμία είναι στην άμυνα στο post. Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα προσπάθησε να τον "χτυπήσει" εκεί. Όπως έκαναν και οι περισσότερες ομάδες ειδικά στην κανονική περίοδο. Βάσει της προηγμένης στατιστικής ο συγκεκριμένος παίκτης ήταν αυτός που είχε "πρωταγωνιστήσει" στις περισσότερες low-post άμυνες στην Euroleague, κάτι που έδειχνε ότι όλες οι ομάδες τον "σημάδευαν" κοντά στο καλάθι.
Τα "συν" στην επίθεση
Σε ότι αφορά το επιθετικό του ρεπερτόριο αυτό που τον διακρίνει κατά κύριο λόγο είναι το σουτ του από μέση απόσταση. Μπορεί το στυλ του να φαίνεται αντιτουριστικό, αλλά όταν βρει τον χώρο να εκτελέσει σπάνια αστοχεί. Τόσο από τα 5-6 μέτρα, όσο και από το τρίποντο. Δεν είναι τυχαίο μάλιστα ότι φέτος "εκτέλεσε" τον Παναθηναϊκο παίζοντας pop-out απέναντι στον Ραντούλιτσα στο πρώτο ματς των δύο ομάδων, ενώ έπαιξε καθοριστικό ρόλο στο 4ο και στο 5ο παιχνίδι απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Ήταν αυτός που κράτησε τη Λοκομοτίβ ζωντανή με τα σουτ του, πριν πάρει το όπλο του ο Ράντολφ στη μια περίπτωση και οι Ντιλέινι-Τζάνινγκ στην δεύτερη.
Η μεγάλη του "αδυναμία" είναι το roll. Δεν είναι καλός στο γρήγορο κόψιμο μετά το σκριν, για αυτό και στη Λοκομοτίβ οι περισσότερες φάσεις του μετά το pick περιείχαν άνοιγμα στην περιφέρεια και όχι ρολάρισμα στη ρακέτα. Έτσι μπορούσε είτε να σουτάρει, είτε να παίξει ένας-εναντίον-ενός. Έχει αυτή την ικανότητα, αν και πολύ συχνά παρασύρεται στο να κάνει πολλές ντρίμπλες και κατά συνέπεια κάποιο φθηνό λάθος.
Για παράδειγμα στην κανονική περίοδο απέναντι στη Μπαρτσελόνα είχε δημιουργήσει πολλά προβλήματα στο "ενας-ένας" απέναντι στον Τόμιτς, αν και όσο κυλούσε η χρονιά αυτές οι πρωτοβουλίες του περιοριζοντουσαν.
Τι λένε οι αριθμοί
Φέτος είχε 8.4 πόντους στην Euroleague σουτάροντας με 47% στα δίποντα, 32% στα τρίποντα (σχεδόν με ένα εύστοχο ανά παιχνίδι), είχε 4.5 ριμπάουντ (1.9 επιθετικά), 1.0 ασίστ και 1.2 κλεψίματα αγωνιζόμενος 22 λεπτά.
Τα καλύτερα του παιχνίδια ήταν απέναντι στον Παναθηναϊκό (στο ματς του Κράσνονταρ στην κανονική περίοδο) με 16 πόντους, 9 ριμπάουντ, απέναντι στην Τσεντεβίτα στο Ζάγκρεμπ (16 πόντοι με 7/13 σουτ), με τον Ερυθρό Αστέρα εντός έδρας (17 πόντοι, 7/13 σουτ) και το 5ο ματς κόντρα στη Μπαρτσελόνα με 16 πόντους (4/7 σουτ) και 12 ριμπάουντ.
Γενικότερα ήταν ένας παίκτες που τέλειωνε συνήθως τα ματς για τη Λοκομοτίβ Κουμπάν, δείχνοντας υψηλό βαθμό ετοιμότητας. Όχι μόνο αμυντικά, αλλά και στο επιθετικό κομμάτι.
Αν κοιτάξει κάποιος και τα προηγμένα στατιστικά θα δει ότι οι περισσότεροι πόντοι του έρχονται από spot up σουτ και από pop-out. Έχει ελάχιστες φάσεις post-up, λίγους πόντους από επιθετικό ριμπάουντ (λιγότερο από ένα πόντο ανά παιχνίδι) και λιγοστούς από 1on1 καταστάσεις.
Με αυτή την προσθήκη ο Παναθηναϊκός γίνεται πιο καλός "πίσω". Αποκτά έναν παίκτη που μπορεί να τελειώσει τα ματς ως "5" (για να παίξει άμυνα με αλλαγές), να σουτάρει καλά από μέση και μακρινή απόσταση και να τον κάνει πιο αθλητικό στη front-line.