Η ανάλυση της ΤΣΣΚΑ
Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αποκρυπτογραφεί το παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, της ποιοτικότερης ομάδας της Euroleague, που τυγχάνει να έχει με το μέρος της το... ατομικό όπλο μαζικής καταστροφής που ονομάζεται AK-47. Διαβάστε τα συν/πλην και δείτε βίντεο με την τακτική φιλοσοφία των Ρώσων.
Στην παρακάτω παρουσίαση μπορείτε να μάθετε για το πως έφτασε η ομάδα των Καζλάουσκας-Σφαιρόπουλου στο φάιναλ-φορ, ποιους παίκτες χρησιμοποιεί, σε ποια αγωνιστικά στοιχεία ποντάρει και που... χωλαίνει. Διαβάστε ακόμη και την ανάλυση της Μπαρτσελόνα.
Η πορεία προς την Πόλη
Η ΤΣΣΚΑ προκρίθηκε με άνεση στο Top-16 τερματίζοντας αήττητη στην κανονική διάρκεια, παρά το γεγονός ότι κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον τραυματισμό του Αντρέι Κιριλένκο. Οι Μοσχοβίτες έκαναν το "δέκα στα δέκα", κερδίζοντας βέβαια κάποια παιχνίδια με ιδιαίτερη δυσκολία όπως αυτό στο ΟΑΚΑ (στην παράταση με78-76) ή στη Γερμανία (με τρίποντο του Τεόντοσιτς στην εκπνοή για το 81-78).
Το αήττητο σερί για την ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας συνεχίστηκε στο 13-0, πριν έρθει η απρόσμενη ήττα από τη Γαλατάσαραϊ (68-64). Έκτοτε ακολούθησαν άλλες δύο εντυπωσιακές νίκες (96-64 τον Ολυμπιακό και 82-65 την Κωνσταντινούπολη με την Εφές) κι η άνετη πρώτη θέση. Οι Ρώσοι συνέχισαν στα προηιμτελικά αντιμετωπίζοντας την Μπιλμπάο, την οποία απέκλεισαν με 3-1.
Βέβαια, απέναντι στην ομάδα του Φώτη Κατσικάρη τα χρειάστηκαν. Είναι ενδεικτικό ότι κέρδισαν εύκολα τα δύο πρώτα παιχνίδια στη Μόσχα, αλλά δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα στη χώρα των Βάσκων. Έχασαν το 3ο παιχνίδι με 94-81 και κέρδισαν το τελευταίο με 73-71.
Συνολικά ταξίδεψαν στο φάιναλ-φορ με 18 νίκες στα 20 παιχνίδια, έχοντας παίξει όμως μέχρι τώρα ελάχιστα... κλειστά παιχνίδια.
Το rotation του Καζλάουσκας
Στη θέση "1" τον κυρίαρχο ρόλο έχει ο Μίλος Τεόντοσιτς, ο οποίος κρατάει στα χέρια του και τη μπαγκέτα τη ομάδας, έχοντας παράλληλα το ελεύθερο να δημιουργήσει και να εκτελέσει. Ο Σέρβος γκαρντ είναι 2ος σε χρόνο συμμετοχής (πίσω μόνο από τον Κιριλένκο με 25 λεπτά στο παρκέ) και ως εναλλακτικές λύσεις χρησιμοποιούνται οι Αλεξέι Σβεντ και Τζαμόν Γκόρντον.
Συνήθως ένας από τους δύο παίζει ταυτόχρονα με τον Σέρβο γκαρντ στην περιφέρεια, εκτός αν ο Λιθουανός προπονητής προτιμά να ρίξει στο παρκέ το ψηλό του σχήμα με τον Σισκάουσκας στο "2" και τον Κιριλένκο στο "3". Ο τελευταίος που παίζει παραπάνω από 29 λεπτά σε κάθε ματς δεσπόζει στο ρόλο του σμολ-φόργουορντ, ενώ υπάρχουν και κάποια σημεία στο παιχνίδι που αγωνίζεται στο "4".
Αυτοί οι πέντε παίκτες ουσιαστικά μοιράζονται το χρόνο στις περιφερειακές θέσεις, καθώς ως τώρα παίκτες όπως ο Μέχια ή ο Πονκρασόφ δεν βρίσκουν ρόλο στα κρίσιμα παιχνίδια.
Στις θέσεις των ψηλών οι βασικές επιλογές είναι ο Βίκτορ Κριάπα κι ο Νέναντ Κρσιτς. Από τον πάγκο έρχονται οι Ντάριους Λαβρίνοβιτς-Αντρέι Βοροντσέβιτς που χάρις στο μέγεθος και τα αθλητικά τους προσόντα παίζουν και στις δύο θέσεις, αλλά κι ο "βαρύς" Σάσα Καούν που δίνει ποιοτικές ανάσες (μεταφράζεται και ως... πολύ ξύλο) στο "5".
Τα όπλα της ΤΣΣΚΑ
- Η ποιότητα στην επίθεση... Το λένε οι αριθμοί, αλλά κι η ίδια η εικόνα της ΤΣΣΚΑ. Η ομάδα του Γιόνας Καζλάουσκας είναι η πρώτη στο tendex (σε όλες τις φάσεις της Ευρωλίγκα), που αποτελεί μια μονάδα μέτρηση της... ποιότητας. Παράλληλα έχει τη 2η καλύτερη επίθεση (0.4 πόντους λιγότερους από τη Ρεάλ με 85.5), το καλύτερο ποσοστό διπόντων (57.6%), το 2ο καλύτερο ποσοστό τριπόντων (39.3%) και την πρώτη θέση στις τελικές πάσες (19.5). Όλα αυτά αποτελούν πειστήρια... καλής επιθετικής ομάδας.
Πέρα από τα νούμερα η ΤΣΣΚΑ διαθέτει πολλούς "παιγμένους" παίκτες, που τους αρέσει να πασάρουν και γενικότερα δεν νοιάζονται ιδιαίτερα να κάνουν... κατάχρηση προσπαθειών. Παράλληλα έχουν πολύ καλή ισορροπία διαθέτοντας όλες τις δυνατές επιθετικές επιλογές (pick-n-rolll με Τεόντοσιτς, Σβεντ, παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, καλούς σουτέρ κτλ) για δημιουργία και εκτέλεση.
Δείτε στα παρακάτω βίντεο τη συνέπεια με την οποία η ΤΣΣΚΑ βάζει τη μπάλα μες στη ρακέτα (τα βίντεο δημοσιεύτηκαν πρώτα στην επίσημη ιστοσελίδα του ΣΕΠΚ).
- Η πιο "γεμάτη" ομάδα Παράλληλα ο Καζλάουσκας έχει στη διάθεση του μια πληθώρα παικτών να επιλέξει ανάλογα με το σχήμα ή τις συνθήκες του αγώνα. Η ΤΣΣΚΑ, με άλλα λόγια, είναι μακράν η πιο πλήρης και η πιο γεμάτη ομάδα του φάιναλ-φορ. Το προπονητικό τιμ έχει ανά πάσα στιγμή τη δυνατότητα να αλλάξει σχήμα, να παίξει με αρκετά γκαρντ, με ευκίνητο τεσσάρι ή με δίδυμους πύργους στη φροντ-λάιν, χωρίς να ρισκάρει. Κι αυτό είναι μεγάλη υπόθεση.
Αμυντικά οι Μοσχοβίτες εκμεταλλεύονται πολύ αυτό το γεγονός και καταφεύγουν σε αλλαγές στα σκριν, γνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι οι Βοροντσέβιτς-Κριάπα μπορούν να παίξουν άμυνα μακριά από το καλάθι κι οι Γκόρντον-Σισκάουσκας-Κιριλένκο κοντά σε αυτό.
- Αμυντικά η ΤΣΣΚΑ είναι ένας πολύ δύσκολος αντίπαλος. Δεν είναι αυτή που θα προσπαθήσει να "στραγγαλίσει" τον αντίπαλο (όπως η Μπαρτσελόνα), να τον μπερδέψει (όπως ο Παναθηναϊκός) ή να χαλάσει το παιχνίδι του (όπως ο Παναθηναϊκός), αλλά αυτή που ο αντίπαλος... βλέπει με μεγαλύτερη δυσκολία το καλάθι. Το μεγάλο ατού των Ρώσων είναι η παρουσία πολύ ψηλών παικτών, με μακριά χέρια σε όλες τις θέσεις. Ακόμη και οι πλέι-μέικερ είναι στο 1.95, διαθέτοντας (Γκόρντον, Σβεντ) πλούσια αθλητικά προσόντα, με αποκορύφωμα φυσικά την παρουσία του ύψους 2.09 Κιριλένκο στο "3".
Αρκεί κανείς να φανταστεί πόσο μικρό φαίνεται το γήπεδο όταν στην αντίπαλη πεντάδα βρίσκονται ταυτόχρονα παίκτες όπως ο Κιριλένκο, ο Κριάπα και ο ύψους 2.14 Νέναντ Κρστιτς. Το... πρόβλημα για τους αντιπάλους είναι ότι κι οι παίκτες που έρχονται από τον πάγκο ανήκουν στην ίδια κατηγορία, με αποτέλεσμα κάθε προσπάθεια για λέι-απ να μετατρέπεται σε... περιπέτεια. Αυτό το γεγονός βοηθάει τους περιφερειακούς του Καζλάουσκας να πιέσουν περισσότερο, καθώς γνωρίζουν ότι ακόμη και να τους περάσει ο παίκτης που μαρκάρουν, από πίσω θα υπάρχουν δύο ακόμη και τρεις παίκτες έτοιμοι να "σκεπάσουν" το καλάθι.
- Η ΤΣΣΚΑ έχει παίκτες με... κρύο αίμα. Ο Τεόντοσιτς έχει αποδείξει ότι είναι νικητής. Το ίδιο κι ο Σισκάουσκας. Αν σε αυτούς προσθέσουμε τον "δολοφόνο" από το τρίποντο Κριάπα και τον Νέναντ Κρστιτς, καταλαβαίνει κανείς ότι οι Μοσχοβίτες διαθέτουν πολλούς παίκτες που ξέρουν να "τελειώνουν" παιχνίδια. Κατά τη διάρκεια της χρονιάς, πάντως, αυτός που αποτελούσε τη... λύση στα δύσκολα δεν ήταν άλλος από τον Νέναντ Κρστιτς, που παίζοντας με πλάτη στο καλάθι αποτελούσε τα σίγουρα χέρια που έψαχνε ο Καζλάουσκας.
- Τέλος, ο Αντρέι Κιριλένκο αποτελεί από μόνος του ένα μεγάλο αβαντάζ. Ένα ατομικό όπλο... μαζικής καταστροφής. Σαν τον κινηματογραφικό Τζον Ράμπο σε ένα γήπεδο μπάσκετ. Με το που πατήσει το πόδι του στο παρκέ αλλάζει όλες τις ισορροπίες, χωρίς μάλιστα να γίνει... αντιληπτός. Ουσιαστικά ο τρόπος με τον οποίο παίζει αυξάνει τις κατοχές για την ομάδα του: κυριαρχεί στα ριμπάουντ, αλλοιώνει σουτ, κάνει κοψίματα σε περιστροφές, παίρνει διεκδικούμενες μπάλες με τα μακριά του χέρια.
Αν προσθέσουμε και την ικανότητα του στην επίθεση (επιθετικό transition, πάσα, κοψίματα, παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, επιθετικό ριμπάουντ, περιφερειακό σουτ, ικανότητα να κερδίζει φάουλ), τότε καταλαβαίνει κανείς ότι είναι ο Νο1 κίνδυνος για κάθε άμυνα. Το πρόβλημα, όμως, είναι ότι δεν... χωράει σε scouting. Αυτό σημαίνει ότι η ΤΣΣΚΑ δεν παίζει για αυτόν. Δεν περιμένει να σκοράρει από κάποιο σύστημα, αλλά μπορεί ανά πάσα στιγμή να φτάσει στο αντίπαλο καλάθι και να αλλάξει σε λίγα δευτερόλεπτα τη μοίρα μιας φάσης.
Τα μειονεκτήματα της ΤΣΣΚΑ
- Καταρχήν το... βάρος του φαβορί. Η ΤΣΣΚΑ από την αρχή της χρονιάς "χτίστηκε" για να κατακτήσει τα πάντα. Κι αυτό το άγχος είναι ο πιο δύσκολος αντίπαλος. Όποια ομάδα καταφέρει να τους βάλει... πίεση και να τους κάνει να σκεφτούν το ενδεχόμενο της αποτυχίας, τότε θα αποκτήσουν ένα αβαντάζ.
- Η ΤΣΣΚΑ ποντάρει περισσότερα από ότι (ενδεχόμενα) να έπρεπε στον Μίλος Τεόντοσιτς. Ο Σέρβος είναι ο κατεξοχήν δημιουργός της ρώσικης ομάδας κι αυτός που συχνά κάνει κατάχρηση στην ντρίμπλα. Είναι ένας παίκτης που στον Παναθηναϊκό έχουν αντιμετωπίσει πολλές φορές και γνωρίζουν όλα τα κουμπιά του. Και το μεγάλο "συν" για τους "πράσινους" είναι ότι ο Σέρβος γκαρντ είναι ένας τέτοιος παίκτης που αν το θέμα... στραβώσει, τότε γίνεται ιδιαίτερα επικίνδυνος για τη δική του ομάδα.
- Ο Νέναντ Κρστιτς είναι ο καλύτερος ψηλός με πλάτη στο καλάθι αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη. Αποτελεί μια διαρκή πηγή κινδύνου είτε παίζει στο low-post, είτε ρολάρει μετά από κάποια screen, είτε κινείται αντίθετα από την άμυνα για να τελειώσει κάποια πάσα. Έχει πολύ καλή τεχνική κατάρτιση, μέγεθος και χαρακτήρα. Από την άλλη συχνά αποτελεί... παραφωνία στο αγωνιστικό στυλ της ΤΣΣΚΑ, καθώς δεν παίζει στην ίδια ταχύτητα που παίζουν οι υπόλοιποι. Ώρες-ώρες, δηλαδή, υποχρεώνει τους συμπαίκτες του να παίξουν στο δικό του τέμπο για να είναι πραγματικά αποτελεσματικός.
Στο δια ταύτα
- Ο Παναθηναϊκός είναι το ξεκάθαρο αουτσάιντερ σε αυτή την αναμέτρηση. Μόνο που αυτό είναι καλό. Οι "πράσινοι" έχουν το εγωισμό, τον χαρακτήρα, την εμπειρία και την ικανότητα να διαχειριστούν αυτές τις συνθήκες και να κάνουν μια νέα υπέρβαση. Από την άλλη για να το πετύχουν θα πρέπει να βάλουν την ΤΣΣΚΑ σε μια άβολη για αυτή ζώνη, να μην της επιτρέψουν δηλαδή να επιβάλει το ρυθμό της.
- Στα δύο παιχνίδια που έχουν παίξει οι δύο ομάδες ως τώρα ο Παναθηναϊκός έχει χάσει κατά κράτος τη μάχη των ασίστ (37-23), σουτάρει με χαμηλά ποσοστά στα δίποντα και υστερεί στα ριμπάουντ. Παράλληλα και στις δύο αναμετρήσεις οι Μοσχοβίτες προσπάθησαν (και κατάφεραν) να σταματήσουν τον Διαμαντίδη που είχε συνολικά 13 πόντους, με ένα εύστοχο σουτ εντός πεδιάς! Δεν θέλει κάποια ιδιαίτερη γνώση για να διαπιστώσει κανείς ότι οι "πράσινοι" χρειάζονται τον καλό Διαμαντίδη αν θέλουν να κάνουν την έκπληξη.
- Κρίσιμα ερωτήματα που αφορούν την τελική έκβαση του αγώνα είναι α) αν ο Παναθηναϊκός θα βρει πόντους μες στο καλάθι (Μπατίστ-Βουγιούκας) γιατί δεν έχει τύχη αν περιοριστεί αποκλειστικά σε παιχνίδι από έξω προς τα μέσα, β) αν ο Τεόντοσιτς θα βρει χώρο να δημιουργήσει και να εκτελέσει, γ) αν οι παίκτες του Καζλάουσκας θα έχουν υψηλά ποσοστά από την περιφέρεια κι αν δ) το ενδεχόμενο ρίσκο που θα πάρει το "τριφύλλι" από άποψη τακτικής λειτουργήσει υπέρ του.
Για σχόλια και ερωτήσεις υπάρχει το Twitter ( @stefanos_rose )