Πριν την ανάλυση των προημιτελικών θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να σταθούμε σε δύο ζητήματα. Το πρώτο είναι ο πρόλογος για μια συζήτηση σχετικά με τη δυσκολία των δύο ομίλων και το δεύτερο έχει να κάνει με την επιβεβαίωση του νόμου του Top-16.

Το ότι τελικά οι δύο όμιλοι δεν είχαν τόσο μεγάλη διαφορά δυναμικότητας όσο νομίζουμε θα το αναλύσουμε μετά το τέλος της σεζόν, σ' αυτό όμως που πρέπει να σταθούμε είναι στο "γιατί" ο όμιλος του Ολυμπιακού έγινε άνω-κάτω. Η αιτία έχει όνομα: Ρεάλ. Οι πρωταθλητές Ευρώπης ήταν αυτοί που άλλαξαν τις ισορροπίες τόσο στο γκρουπ τους στην κανονική περίοδο (όπου προκρίθηκαν ως τέταρτοι). Τα προβλήματα που αντιμετώπισαν με τους τραυματισμούς (Γιουλ, Ρούντι) και το γεγονός ότι τελικά όταν χρειάστηκαν να κερδίσουν... κέρδισαν, έφερε τα πράγματα κατά κύριο λόγο σ' αυτό την κατάσταση. Με την έννοια ότι και στο Top-16 ήταν η ομάδα που έφερε τα πιο αναπάντεχα αποτελέσματα. Κέρδισαν εκτός έδρας την Μπάμπεργκ και την Χίμκι (αποτέλεσμα που δεν έκανε άλλη ομάδα) και ουσιαστικά τις άφησε εκτός, παρότι έχασε στη Μαδρίτη από Μπαρτσελόνα, Λαμποράλ και ΤΣΣΚΑ. Με τους Μοσχοβίτες τελικά πέρα από αυτό να κερδίζουν εκτός μόνο τον αδιάφορο Ολυμπιακό και τη Ζαλγκίρις!

Διαβάστε αναλυτικά όλα τα στατιστικά στοιχεία που αφορούν τα προημιτελικά

Από εκεί και πέρα επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά ο νόμος του Top-16 που θέλει τα "διπλά" να σημαίνουν χρυσάφι. Ας δούμε την κατάταξη των ομάδων του Top-16, βάζοντας δίπλα τις εκτός έδρας νίκες τους.

Ε΄Όμιλος	Εκτός	ΣΤ' Όμιλος	Εκτός έδρας
Φενέρ	4-3	ΤΣΣΚΑ	3-4
Λόκο	3-4	Λαμποράλ	3-4
ΠΑΟ	3-4	Μπαρτσελόνα	2-5
Ερ. Αστέρας	2-5	Ρεάλ	3-4
Εφές	2-5	Χίμκι	1-6
Νταρουσάφακα	2-5	Μπάμπεργκ	1-6
Μάλαγα	1-6	Ολυμπιακός	1-6
Τσεντεβίτα	1-6	Ζαλγκίρις	0-7

Τι βλέπουμε; Ότι η μοναδική "ανωμαλία" είναι η η Ρεάλ που έκανε τρεις εκτός έδρας νίκες, αλλά και άλλες τόσες εντός έδρας. Από εκεί και πέρα η κατάταξη είναι ίδια. Και σε όποια περίπτωση υπάρχει ισοβαθμία, βλέπουμε ότι μέτρησε ο αντίπαλος. Ο Ερ. Αστέρας για παράδειγμα πέρασε γιατί κέρδισε εκτός τον Παναθηναϊκό, ενώ η Εφές την Νταρουσάφακα και την Μάλαγα, που ούτως ή άλλως έμειναν έξω.

Παράλληλα στον όμιλο του Ολυμπιακού σε καμία περίπτωση δεν είναι τυχαίο ότι οι ομάδες που δεν συνεχίζουν είναι αυτές που κέρδισαν μόνο μια φορά μακριά από το γήπεδο τους.

Πίσω όμως στα προημιτελικά:

Διαβάστε το κείμενο συνοδευόμενο από την αντίστοιχη συζήτηση που έγινε στο Pick'n'Pop, το podcast του Sport24.gr. Ο Ηλίας Ζούρος και ο Βαγγέλης Αγγέλου αναλύουν τα ζευγάρια των προημιτελικών.

Λαμποράλ Κούτσα-Παναθηναϊκός

Πρόκειται δίχως άλλο για ένα ανοιχτό ζευγάρι. Ο Παναθηναϊκός έχει το πλεονέκτημα ότι μπαίνει στα προημιτελικά με μεγαλύτερη φόρα. Παρά την ήττα στην Κωνσταντινούπολη από την αδιάφορη Εφές, οι "πράσινοι" έχουν ένα μεγάλο συν: δεν έχουν προβλήματα τραυματισμών, τουλάχιστον σε επίπεδο απουσίας από το παιχνίδι, όπως συμβαίνει με τους Βάσκους που έχουν στερηθεί εδώ και καιρό τις υπηρεσίες του Κοζέρ και του Σενγκέιλα. Χωρίς τον Κοζέρ έχουν στηρίξει ένα μεγάλο κομμάτι του παιχνιδιού τους σε δύο ταλαντούχους, πλην αστεθείς γκαρντ (Τζέιμς, Άνταμς), ενώ η απώλεια του Γεωργιανού τους έχει κάνει λιγότερο αθλητικούς στο "4", αφήνοντας επί της ουσίας ως μοναδική λύση εκεί τον Μπέρτανς, που ναι μεν είναι πολύ καλός σουτέρ, αλλά από την άλλη δεν προσφέρει σε κανέναν άλλον τομέα του παιχνιδιού.

Το "ανοιχτό" του θέματος είναι το γεγονός ότι μιλάμε για δύο ομάδες που στηρίζονται στην έδρα τους. Και οι δύο τελείωσαν το Top-16 με μια μόνο "γκέλα". Αυτή ήρθε για τους Βάσκους απέναντι στον Ολυμπιακό, ενώ οι "πράσινοι" ηττήθηκαν μόνο από τον Ερυθρό Αστέρα επίσης στο ξεκίνημα της φάσης. Από εκεί και πέρα η ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς δείχνει ότι έχει χάσει αρκετά από τα αποθέματα ενέργειας της, που αποτελεί και βασικό στοιχείο του παιχνιδιού της. Αυτό φάνηκε κατά κύριο λόγο στο ισπανικό πρωτάθλημα, όπου παρουσιάζει καθίζηση, αλλά και από το γεγονός ότι διέθετε στο τέλος του πρώτου γύρου του Top-16 την καλύτερη άμυνα, η οποία όμως μπάζει στα τελευταία ματς.

Η Λαμποράλ είναι μια ομάδα που φημίζεται για την ικανότητα της να παίζει σε γρήγορο ρυθμό. Είτε σε συνθήκες transition, είτε προσπαθώντας να παίξει με ταχύτητα στην επίθεση, έστω κι αν στην προκειμένη περίπτωση ο Περάσοβιτς δεν έχει καταφέρει να αφήσει ξεκάθαρα το στίγμα του, όπως έκανε στη Βαλένθια, μια ομάδα που "πέταγε" στο μισό γήπεδο. Ο Άνταμς κατά κύριο λόγο και οι Τζέιμς-Χάνγκα είναι παίκτες που κυριαρχούν στο ανοιχτό γήπεδο. Ειδικά για τον Άνταμς είναι το "καλό" του κομμάτι, έχοντας τρέξει τις περισσότερες τέτοιες φάσεις στη διοργάνωση, μετά τον Αλεξέι Σβεντ της Χίμκι. Δεν είναι τυχαίο εξάλλου ότι η Λαμποράλ "παίζει" στις περισσότερες κατοχές από οποιαδήποτε άλλη ομάδα (77.8 οι δικές και 76.9 του αντιπάλου). Ο Παναθηναϊκός για παράδειγμα κάνει 11 λιγότερες.

Για παράδειγμα το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός έκανε στα τελευταία τρία εκτός έδρας παιχνίδια του 17 λάθη κατά μέσο όρο, θα είναι απαγορευτικό με τη Λαμποράλ. Όχι μόνο γιατί θα της δώσει έξτρα κατοχές, αλλά κυρίως επειδή αυτά τα λάθη ενδεχομένως να μετατραπούν σε εύκολους πόντους στον αιφνιδιασμό.

Στο παιχνίδι του μισού γηπέδου πέρα από τις φάσεις ένας-ένας των συγκεκριμένων παικτών, που υποστηρίζονται από την ύπαρξη καλών σουτέρ, ο βασικός άξονας είναι ο Γιάννης Μπουρούσης. Η διαφορά στην αποτελεσματικότητα στο γρήγορο παιχνίδι και στο σετ, φαίνεται από το γεγονός ότι η Λαμποράλ έχει την 5η καλύτερη επίθεση, σκοράροντας 79 πόντους, μοιράζοντας όμως τις λιγότερες ασίστ στο Top-16 (14). Συνολικά μόλις το 52% των εντός πεδιάς καλαθιών των Βάσκων προέρχονται από τελική πάσα (τελευταία). Από την άλλη το αντίστοιχο νούμερο για τον Παναθηναϊκό είναι το 70% (το καλύτερο στη λίγκα).

Για αυτό και οι καλές φάσεις της προέρχονται από το post-up του Μπουρούση, ενός από τους παίκτες που έχουν λάμψει φέτος στη διοργάνωση ως πρώτος ριμπάουντερ, έχοντας παράλληλα παρουσία στην πρώτη 3άδα των κορυφαίων σε ranking και πόντους. Το γεγονός ότι πίσω του είναι ένας σέντερ με πολύ μικρότερη επίδραση στο παιχνίδι (Τζοπ), αυτό κάνει την παρουσία του ακόμη πιο σημαντική. Και θα είναι σίγουρα ο μεγάλος στόχος του "τριφυλλιού", που θα τον στοχεύσει τόσο σε συνθήκες pick-n-roll, όσο και στο post με τον Μίροσλαβ Ραντούλιτσα.

Ο Παναθηναϊκός είναι από τις ομάδες που βασίζονται περισσότερο από κάθε άλλη στο inside game. Ο Ραντούλιτσα, ο Ζίρμπες, ο ίδιος ο Μπουρούσης και η γραμμή της Ζαλγκίρις (η ομάδα με την εντονότερο post-up παρουσία στο Top-16) είναι οι παίκτες που αλλάζουν τις ισορροπίες με την ικανότητα τους μες στη ρακέτα. Ο Ραντούλιτσα επομένως θα χτυπήσει τον Μπουρούση και ο Μπουρούσης θα χτυπήσει τον Ραντούλιτσα, με τη διαφορά ότι έχει και ένα όπλο παραπάνω: το σουτ μετά από pop-out.

Εκτός από αυτό το match-up στο "5", ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα παρουσιάσει κι η μονομαχία του Έλιοτ Ουίλιαμς με τον Χάνγκα. Ο Αμερικανός σκόρερ έχει δώσει μεγάλη ώθηση στον Παναθηναϊκός, χάρις στην ικανότητα του στο ένας-ένας. Αριστερά είναι ασταμάτητος, ενώ δεξιά το ενδιάμεσο σουτ του είναι πολύ αξιόπιστο. Απέναντι του ωστόσο θα βρει έναν hustle παίκτη, που παίζει καλή άμυνα και κυνηγάει όλες τις φάσεις. Βλέποντας τα παιχνίδια της Λαμποράλ θα μπορούσε να πει κανείς ότι παίζουν παραπάνω από ένας... Χάνγκα στο γήπεδο, καθώς βρίσκεται παντού.

Η ομάδα του Σάσα Τζόρτζεβιτς από την άλλη μπορεί να επιδείξει την καλή επιθετική της λειτουργία, αλλά πάνω από όλα την ισορροπία της. Οι "πράσινοι" είναι μια ομάδα που μπορεί να ανταποκριθεί σε διαφορετικά στυλ παιχνιδιού και να χτυπήσει με διαφορετικούς τρόπους. Ίσως πρόκειται και για την ομάδα με την μεγαλύτερη επιθετική ισορροπία. Μπορεί για παράδειγμα η ΤΣΣΚΑ να έχει την top περιφερειακή δημιουργία στη διοργάνωση, αλλά από την άλλη δεν έχει παρουσία στο post σαν αυτή του Ραντούλιτσα. Από την άλλη το "τριφύλλι" μπορεί ανά πάσα στιγμή να συνδυάσει το pick-n-roll παιχνίδι με τρεις χειριστές (Διαμαντίδης, Καλάθης, Φελντέιν ως τρίτη επιλογή), το post-up (Ραντούλιτσα κατά κύριο λόγο) και το isolation με τους Ουίλιαμς και Χέινς.

Οι τρεις προσθήκες εξ Αμερικής έχουν βελτιώσει πολύ την αθλητικότητα του Παναθηναϊκού. Οι νέοι παίκτες έχουν "φτιάξει" το rotation του Παναθηναϊκού και έχουν δώσει φρεσκάδα. Όχι μόνο επειδή προστέθηκαν τρεις καλοί αθλητές, αλλά και επειδή πλέον οι παίκτες που προϋπήρχαν επιβαρύνονται λιγότερο.

Μείον για τον Παναθηναϊκό; Το μειονέκτημα έδρας. Θα παίξει σε ένα δύσκολο γήπεδο, χωρίς παράλληλα να έχει δείξει τη φετινή χρονιά ότι ξέρει να κερδίζει μακριά από το γήπεδο του. Έπαιξε μεν καλά με Φενέρ, Λοκομοτίβ Κουμπάν και Ερυθρό Αστέρα, αλλά έχασε. Μπορεί να κάνει το break; Το κακό ότι στην περίπτωση του δεν είναι ερώτηση. Είναι απόλυτο: πρέπει να κάνει το break.

Από την επιχειρηματολογία απουσιάζουν παράγοντες όπως η "φανέλα" και το ειδικό βάρος. Μπορεί να είναι λάθος, αλλά νομίζω ότι στο παρκέ παίζεται μπάσκετ και όχι διαγώνισμα ιστορίας. Εξάλλου ο Παναθηναϊκός μπορεί να μετράει σημαντικές και πολλές επιτυχίες τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, αυτό ισχύει για το club συνολικά και όχι το υπάρχον ρόστερ, από το οποίο μόνο οι Φώτσης-Διαμαντίδης και ο Καλάθης που βέβαια τότε είχε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο, έχουν πάει φάιναλ-φορ και μόνο ο Τζέιμς Γκιστ έχει ξαναπαίξει στα προημιτελικά. Εδώ ακόμη και ο προπονητής, Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς, βρίσκεται για πρώτη φορά στην καριέρα του σε μια τέτοια διαδικασία.

Οπότε ας μείνουμε στο μπάσκετ. Εκεί όπου τα πράγματα είναι μοιρασμένα. Από τη μια ο παράγοντας έδρας σε μια τυπική ομάδα έδρας και από την άλλη ο Παναθηναϊκός που δείχνει να βρίσκεται σε καλύτερη αγωνιστική κατάσταση.

Λαμποράλ	Κατηγορία	Παναθηναϊκός
79.3 (5η)	Επίθεση	76.2 (11ος)
0.952 (8η)	Επίθεση ανά κατοχή	0.943 (10ος)
76.8 (6η)	Άμυνα	73.3 (2ος)
0.892 (3η)	Άμυνα ανά κατοχή	0.886 (2ος)
89.1	Ranking	81.4
81.0 (5η)	Ranking αντιπάλου	78.9 (3ος)
8.7 (5η)	Τρίποντα	6.8 (13ος)
35% (9η)	Τρίποντα%	34% (13ος)
34% (8η)	Τρίποντα% Αντιπάλου	33% (4ος)
37.8 (1η)	Ριμπάουντ	33.3 (11ος)
14.0 (16η)	Ασίστ	17.9 (5ος)

Στατιστικά με ενδιαφέρον

* Η Λαμποράλ είναι η ομάδα που κρατάει τον αντίπαλο της στο χαμηλότερο ποσοστό στα σουτ δύο πόντων (48%).

* Η Λαμποράλ είναι η ομάδα που έχει τις περισσότερες κατοχές ανά παιχνίδι (78). Το ίδιο ισχύει και για την ομάδα που αντιμετωπίζει (77).

* Το 70% των εντός πεδιάς καλαθιών (δίποντα-τρίποντα) του Παναθηναϊκού προέρχονται από ασίστ. Είναι το καλύτερο ποσοστό μεταξύ των ομάδων της Euroleague.

* Η Λαμποράλ παίρνει από την άλλη διπλάσιους πόντους από καταστάσεις ένας-εναντίον-ενός από ότι ο Παναθηναϊκός. Έχει 6.5 πόντους ανά παιχνίδι, έναντι 3.4 της ομάδας του Σάσα Τζόρτζεβιτς.

* Κανείς άλλος παίκτης δεν έχει δημιουργήσει (για τον ίδιο ή τους συμπαίκτες του) περισσότερους πόντους από το low-post από ότι ο Γιάννης Μπουρούσης. Έχει 8,1 τέτοιους πόντους ανά παιχνίδι. Δεύτερος είναι ο Ραντούλιτσα με 6.0.

* Η Λαμποράλ είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στο pick-n-roll. Δέχεται τους περισσότερους πόντους στην Ευρωλίγκα μετά τη Ρεάλ Μαδρίτης: 29,3!

ΤΣΣΚΑ-Ερυθρός Αστέρας

Θεωρητικά το λιγότερο αμφίρροπο παιχνίδι. Από τη μια η ΤΣΣΚΑ που κράτησε αλώβητη την έδρα της στο Top-16 (η μοναδική ομάδα μαζί με τη Φενέρ) και από την άλλη ο Ερυθρός Αστέρας που δεν κατάφερε να κερδίσει ούτε την Νταρουσάφακα, ούτε την Τσεντεβίτα και έκανε μόλις δύο "διπλά". Η δύναμη των Σέρβων είναι η έδρα, μόνο που το ίδιο ισχύει και για τους Μοσχοβίτες που μπορούν να ποντάρουν στην παράδοση: α) δεν έχουν αποκλειστεί ποτέ στους "8" β) ποτέ μια ομάδα που κατέκτησε την 1η θέση στο Top-16 δεν έχει μείνει εκτός.

Η ομάδα του Δημήτρη Ιτούδη είναι η πιο ποιοτική στο τουρνουά. Έχει δύο εξαιρετικούς δημιουργούς (Τεόντοσιτς-ΝτεΚολό) που λάμπουν σε πόντους (1ος με 21,0 ο ΝτεΚολό, 2ος με 18,4 ο Τεόντοσιτς) και ranking (1ος ο ΝτεΚολό με 26,7 και 4ος ο Τεόντοσιτς με 19,8) και αποτελούν την κινητήριο δύναμη μιας ομάδας, που ξέρει να υποστηρίζει το παιχνίδι της. Οι Ρώσοι σουτάρουν με το εξωπραγματικό 43% από το τρίποντο, κάτι όμως που οφείλεται από το εξωτερικό παιχνίδι αποστάσεων που παίζουν.

Από την άλλη διαθέτουν αδυναμίας που εντοπίζονται κυρίως μες στο καλάθι, ειδικά μετά τον τραυματισμό του Φρίλαντ, αλλά και πάλι έχουν την ποιότητα και κυρίως το στυλ παιχνιδιού για να επιβληθούν. Ειδικά στο γήπεδο τους ανεβάζουν το τέμπο και το σκορ και ελάχιστες ομάδες μπορούν να ακολουθήσουν. Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε για την ομάδα που είναι πρώτη στο ranking (106.7), πρώτη σε ασίστ (19.8) και πρώτη σε ποσοστό δύο πόντων (56%). Από την άλλη όμως είναι και μια ομάδα που δεν "χαλάει" το παιχνίδι του αντιπάλου. Έχει σκοράρει τους περισσότερους πόντους στο Top-16, αλλά έχει δεχτεί και τους περισσότερους.

Η δημιουργία της αν εξαιρεθεί ο Κουρμπάνοφ που έχει mismatch στο "3" είναι αποκλειστικά από έξω προς τα μέσα, διαθέτοντας όμως δύο πολύ καλούς δημιουργούς, συν τους Τζάκσον και Χίγκινς που επίσης παίρνουν μπάλες στα χέρια τους. Μπορεί ο Ερυθρός Αστέρας να αλλάξει την εικόνα της σειράς παίζοντας πιο σκληρά; Μόνο αν το καταφέρει με τον Ζίρμπες σε ρόλο πολιορκητικού κριού. Να καταφέρει δηλαδή να δημιουργήσει τόσα προβλήματα στην καρδιά της ρακέτας, που να βγάλει εκτός ρυθμού την ΤΣΣΚΑ. Όχι βέβαια πως οι Σέρβοι είναι αμελητέα ποσότητα. Όταν παίζουν με άγνοια κινδύνου είναι "θανατηφόροι". Και αντίθετα όταν κλήθηκαν να παίξουν με το "πρέπει" δυσκολεύτηκαν ιδιαίτερα, χάνοντας ακόμη και από τη Νταρουσάφακα με 20 πόντους στο γήπεδο τους.

Είναι όμως μια ομάδα που έχει βάσεις. Πέρα από τον Ζίρμπες υπάρχουν δύο ψηλοί γκαρντ, που παίζουν πολύ καλά με τη μπάλα στα χέρια: ο δημιουργός Γιόβιτς και ο εκτελεστής Κίνσεϊ. Αν βάλουμε στην εξίσωση τον Γκούντουριτς και τον πολύ καλό στο ένας-ένας (Κουίνσι Μίλερ) τότε βγαίνει μια ολοκληρωμένη εικόνα. Ο Μίλερ πάντως δείχνει "πεσμένος" στα τελευταία ματς. Ένας παίκτης που κυριαρχεί περισσότερο στο άναρχο παιχνίδι, το οποίο όμως θα είναι η εξαίρεση σε μια σειρά playoffs και όχι ο κανόνας. Ειδικά εκτός έδρας.

Τέλος, θα πρέπει να σημειωθεί ότι η έλλειψη πίεσης του Ερυθρού Αστέρα ίσως ισορροπηθεί από τα δημοσιεύματα και τις φήμες που θέλουν αρκετούς παίκτες των Σέρβων (Ζίρμπες, Μίλερ) να έχουν βρει ήδη ομάδα για του χρόνου. Να δούμε...

ΤΣΣΚΑ	Κατηγορία	Ερ. Αστέρας
92.8 (1η)	Επίθεση	74.1 (14ος)
1.095 (1η)	Επίθεση ανά κατοχή	0.92 (12ος)
84.6 (16η)	Άμυνα	75.7 (5ος)
0.969 (13η)	Άμυνα ανά κατοχή	0.948 (9ος)
106.7 (1η)	Ranking	75.3 (13ος)
89.2 (13η)	Ranking αντιπάλου	84.2 (8ος)
10.5 (3η)	Τρίποντα	6.6 (15ος)
43% (1η)	Τρίποντα%	34% (12ος)
36% (10η)	Τρίποντα% Αντιπάλου	32% (1ος)
33.8 (5η)	Ριμπάουντ	33.2 (12ος)
19.8 (1η)	Ασίστ	15.6 (12ος)

* Ο Ερ. Αστέρας παίρνει πάρα πολλούς πόντους από τα 5άρια, τον Ζίρμπες και τον Στίματς. Για την ακρίβεια το ποσοστό των πόντων από τη θέση "5" (27%) είναι το μεγαλύτερο στη διοργάνωση.

* Αντίθετα η πιο δυνατή γραμμή της ΤΣΣΚΑ είναι η θέση "2" (32%), όπου δεσπόζει ο Νάντο ΝτεΚολό.

* Το γεγονός ότι η ΤΣΣΚΑ έχει το καλύτερο ποσοστό τριών πόντων (43%) κι ο Ερυθρός Αστέρας την καλύτερη άμυνα στα σουτ τριών πόντων (31%) δείχνει ότι η περιφερειακή ευστοχία θα είναι το Νο1 στοιχείο.

Φενέρμπαχτσε-Ρεάλ

Θα μιλούσαμε με εντελώς διαφορετικούς όρους αν η Φενέρμπαχτσε δεν είχε χάσει τον Γιαν Βέσελι. Οι Τούρκοι αν μη τι άλλο θα είχαν το Νο1 στο ranking αν βρισκόμασταν στο κολεγιακό πρωτάθλημα και αξιολογούσαμε την πορεία και την δυναμική των ομάδων. Ο τραυματισμός, ωστόσο, του Τσέχου έχει αλλάξει τα δεδομένα γιατί η Φενέρ έχασε την μεγάλη της δύναμη, τον παίκτη που της δίνει ένα τεράστιο αμυντικό πλεονέκτημα (ένας παίκτης που μπορεί να μαρκάρει στην περιφέρεια μετά από αλλαγή, αλλά παράλληλα είναι rim protector), που προσφέρει πόντους από επιθετικό ριμπάουντ και τελειώνει με άνεση τις ασίστ των κοντών μετά από pick-n-roll.

Το δίδυμο των Βέσελι-Ούντο ήταν το τεράστιο πλεονέκτημα της ομάδας του Ομπράντοβιτς, που χρησιμοποιώντας ποδοσφαιρικούς όρους θα μπορούσαμε να πούμε ότι αμύνεται έχοντας δύο τερματοφύλακες κάτω από τα δοκάρια. Εξου και τα 5 κοψίματα που κάνουν ανά παιχνίδι οι Τούρκοι. Το μέγεθος που διαθέτουν σε όλες τις θέσεις (πλην του "1" με τον Ντίξον) καλύπτει τις αδυναμίες τους και γεμίζει το γήπεδο και χαλάει το παιχνίδι του αντιπάλου. Εξου και η άμυνα με αλλαγές που είναι η αγαπημένη του "Ζοτς".Από την άλλη επιθετικά

Τώρα, όμως, τα δεδομένα έχουν αλλάξει. Η Ρεάλ είναι η πρωταθλήτρια και όλοι ξέρουμε ότι δεν πρέπει να υποτιμάμε την καρδιά του πρωταθλητή. Ειδικά όταν μιλάμε για μια ομάδα που έχει δώσει πολλούς τελικούς από την αρχή της σεζόν. Έχει περάσει δύσκολα, έχει δώσει μάχες και πλέον μπαίνει αλώβητη φορώντας τον μανδύα του αουτσάιντερ, που την κάνει ακόμη πιο επικίνδυνη. Ωστόσο αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχει αγωνιστικά προβλήματα. Είναι μια ομάδα που ποντάρει πολλά στις εμπνεύσεις των περιφερειακών και στο πληθωρικό ταλέντο του Αγιόν, που χωρίς τον Βέσελι θα έχει έναν "πονοκέφαλο" λιγότερο. Από την άλλη αμυντικά δεν επιβάλλεται του αντιπάλου, αλλά προσπαθεί να σκοράρει περισσότερους πόντους από αυτόν, στηριζόμενη στην προσωπικότητα και στο ατομικό ταλέντων των παικτών.

Συν του ότι η Φενέρ τα τελευταία χρόνια παίζει με ένα μεγάλο "πρέπει", το οποίο συνοδεύει συνήθως τα πολλά λεφτά. Και οι Τούρκοι με την εντός έδρας εικόνα τους έχουν δείξει ότι δεν μπορούν να το καταπολεμήσουν εύκολα. Για αυτό και τους βλέπουμε συχνά να αποδίδουν καλύτερα μακριά από το γήπεδο τους. Η διαφορά αυτή είναι πολύ σημαντική.

Φενέρ	Κατηγορία	Ρεάλ
78.2 (7η)	Επίθεση	83.8 (2η)
0.968 (6η)	Επίθεση ανά κατοχή	0.995 (3η)
73.7 (3η)	Άμυνα	83.2 (14η)
0.897 (4η)	Άμυνα ανά κατοχή	0.975 (15η)
88.7 (6η)	Ranking	93.3 (3η)
73.4 (2η)	Ranking αντιπάλου	91.7 (14η)
39% (3η)	Τρίποντα	37% (6η)
43% (1η)	Τρίποντα%	34% (12ος)
33% (3η)	Τρίποντα% Αντιπάλου	39% (13η)
34.5 (7η)	Ριμπάουντ	34.3 (8η)
16.1 (10η)	Ασίστ	19.2 (3η)

* Η Φενέρ είναι η ομάδα που κάνει τα περισσότερα κοψίματα στο παιχνίδι (4.8).

* Ο Τζίτζι Ντατόμε σουτάρει με 55% από το τρίποντο!

*Η Ρεάλ παίρνει σε μορφή επιθετικών ριμπάουντ το 30% που διεκδικεί. Ένα πολύ μεγάλο νούμερο, που είναι και το μεγαλύτερο μεταξύ των ομάδων του Top-8.

Λοκομοτίβ Κουμπάν-Μπαρτσελόνα

Ίσως η πιο ανοιχτή σειρά, στην οποία προγνωστικά δεν μπορούν να γίνουν. Εξάλλου και στην κανονική περίοδο τα μεταξύ τους παιχνίδια κρίθηκαν στην τελευταία φάση. Το ένα το κέρδισε η Μπαρτσελόνα και το άλλο η Λοκομοτίβ Κουμπάν. Το σίγουρο είναι ότι οι Ρώσοι αποτελούν τον πιο δύσκολο αντίπαλο που μπορεί να βρει απέναντι της κάποια ομάδα. Για δύο βασικούς λόγους: α) διαθέτει την καλύτερη άμυνα β) υποχρεώνει τον αντίπαλο να μαρκάρει πέντε απειλές από την περιφέρεια.

Α) Η Λοκομοτίβ Κουμπάν έχει την καλύτερη άμυνα, την καλύτερη άμυνα ανά κατοχή, δέχεται τα λιγότερα δίποντα (17) και έχει την καλύτερη pick-n-roll άμυνα στο Top-16. Διαθέτει παίκτες με μέγεθος και προσόντα, ψηλούς με γρήγορα πόδια και μια συγκεκριμένη τακτική που χαλάει το παιχνίδι του αντιπάλου. Η άμυνα με αλλαγές αποδεικνύεται πονοκέφαλος για κάθε ομάδα, η οποία πλέον υποχρεώνεται να "σταματά να παίζει" και να παλεύει να τιμωρήσει ένα mismatch. Κυρίως μες στο καλάθι. Ο Κλαβέρ και κυρίως ο Σίνγκλετον είναι η ραχοκοκκαλιά της άμυνας του Γιώργου Μπαρτζώκα, που ποντάρει σ' αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού σε όλα τα παιχνίδια.

Β) Η Λοκομοτίβ δεν διαθέτει καθαρό 5άρι. Από την άλλη παίζει διαρκώς με πέντε καλούς σουτέρ, διαθέτοντας ψηλούς που όχι μόνο απειλούν με στατικό σουτ, αλλά μπορούν να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ και να επιτεθούν. Αυτό δυσκολεύει κάθε ομάδα που καλείται αφενός να σταματήσει τον Μάλκομ Ντιλέινι και αφετέρου να κυνηγήσει μακριά από το καλάθι και σε όλο το πλάτος του γηπέδου. Για αυτό και πετυχαίνουν τα περισσότερα τρίποντα ανά παιχνίδι (11.0) βάζοντας ένα δύσκολο πρόβλημα σε κάθε αντίπαλο.

Η Μπαρτσελόνα από την άλλη είναι μια ομάδα που κάνει κάποια πράγματα πολύ καλά. Που παράλληλα έχει χτυπητές αδυναμίες. Το καλό στην περίπτωση της είναι ότι ξέρει να παίζει μ' αυτές τις αδυναμίες και το κάνει χρόνια. Το γεγονός ότι δεν είναι σκληρή (ειδικά μες στο καλάθι) είναι ένα μεγάλο πρόβλημα, ειδικά για μια hustle ομάδα όπως είναι η Λόκο. Από την άλλη όμως διαθέτει ποιότητα, έχει ισορροπία στο επιθετικό της παιχνίδι (παρόμοια μ' αυτή του Ολυμπιακού) και ξέρει να βάζει δύσκολα στον αντίπαλο, είτε παίζει εντός, είτε εκτός. Αρέσκεται σε ένα χαμηλό τέμπο με τον προπονητή να προσπαθεί να ελέγξει το παιχνίδι.

Η κατάσταση του Σατοράνσκι (μπρος-πίσω) είναι το μεγάλο στοίχημα για τον Τσάβι Πασκουάλ, όπως και το "ζύγι" ανάμεσα στα θετικά και στα αρνητικά του Άντε Τόμιτς, που έχει mismatch. Υπέρ του στην επίθεση και κατά του στην άμυνα απέναντι σε Ράντολφ και Σίνγκλετον.

Λοκομοτίβ	Κατηγορία	Μπαρτσελόνα
78.2 (7η)	Επίθεση	83.8 (2η)
0.968 (6η)	Επίθεση ανά κατοχή	0.995 (3η)
69.8 (1η)	Άμυνα	75.6 (4η)
0.897 (4η)	Άμυνα ανά κατοχή	0.975 (15η)
87.6 (7η)	Ranking	85.9 (8η)
73.1 (1η)	Ranking αντιπάλου	81.6 (6η)
11.0 (1η)	Τρίποντα	8.0 (9η)
38% (4η)	Τρίποντα%	36% (7η)
32% (2η)	Τρίποντα% Αντιπάλου	34% (5η)
33.7 (10η)	Ριμπάουντ	34.6 (6η)
17.9 (5η)	Ασίστ	16.9 (9η)

*Η Μπαρτσελόνα είναι 3η σε κερδισμένα φάουλ (21.7)

*Η Λόκο ωστόσο έχει τον παίκτη που κερδίζει τα περισσότερα, τον Μάλκομ Ντιλέινι (7.3). Παράλληλα είναι μες στους πρώτους σε πόντους, ranking, ασίστ και εύστοχα τρίποντα. Μια πραγματική αποκάλυψη της φετινής Ευρωλίγκας.

*Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα είναι 1η στα κλεψίματα (8.0)

*Η Μπαρτσελόνα είναι 3η στον συντελεστή ασίστ-λάθη με 1,52 ασίστ για κάθε λάθος που κάνει.