Η μεγαλύτερη νίκη της τελευταίας 6ετίας
Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ καλός απέναντι στην Εφές. Πόσο καλός; Όσο καλός δεν υπήρξε ποτέ τα τελευταία έξι χρόνια! Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αναλύει την transition επίθεση, το καλύτερο δεκάλεπτο του Σπανούλη και την εντυπωσιακότερη εμφάνιση μετά από ντέρμπι της πρόσφατης 7ετίας. Ας μιλήσουμε με αριθμούς.
Για την ήττα έχουν ειπωθεί πολλά. Υπάρχουν αυτοί που πιστεύουν ότι το μόνο που μαθαίνεις από μια ήττα είναι να χάνεις και υπάρχουν και αυτοί που έχουν διαβάσει το "Κατά Ρικ Πιτίνο Ευαγγέλιο" και θεωρούν ότι η "ήττα είναι σαν την κοπριά. Βρωμάει, αλλά κάνει καλό". Ο Ολυμπιακός απέδειξε το δεύτερο. Η βαριά (βάσει διαφοράς και όχι εμφάνισης) ήττα στη Μαδρίτη ενεργοποίησε την αφύπνιση. Χωρίς snooze και με διπλό ξυπνητήρι: ντέρμπι με Παναθηναϊκό, επικίνδυνο ματς με την Εφές. Την ίδια Εφές από την οποία είχε χάσει καθαρά στο φιλικό προετοιμασίας στην Κρήτη, σε ένα ματς που γέμισε προβληματισμό τις τάξεις της ομάδας.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, κόντρα στον Παναθηναϊκό πέτυχε την μεγαλύτερη νίκη του επί καταβολής Α1 σε αγώνα κανονικής περιόδου (διώχνοντας παράλληλα τον Αργύρη Πεδουλάκη) και απέναντι στην Εφές έκανε τις Κασσάνδρες του εφησυχασμού να σωπάσουν. Οι Πειραιώτες όχι μόνο δεν έριξαν στροφές, αλλά τις ανέβασαν κιόλας πραγματοποιώντας μια από τις καλύτερες εμφανίσεις τους: 90-66 την φιλόδοξη ομάδα του Βέλιμιρ Περάσοβιτς.
Πόσο καλός ήταν ο Ολυμπιακός; Πολύ καλός. Πόσο όμως; Την Πέμπτη πήρε την "μεγαλύτερη" νίκη της τελευταίας 5ετίας. Από που προκύπτει αυτό; Όχι βάσει διαφοράς, αλλά βάσει της σύγκρισης του ranking. Το συγκεκριμένο σύστημα αξιολόγησης δεν είναι πανάκεια, αλλά αποτελεί την αντικειμενικότερη μονάδα μέτρησης της απόδοσης μιας ομάδας. Και σπανίως λέει ψέμματα. Ο Ολυμπιακός συγκέντρωσε σ' αυτό το ματς 118 και κράτησε την Εφές στο 42. Μια διαφορά 76 μονάδων! Η διαφορά αυτή, λοιπόν, αποτελεί την μεγαλύτερη από το 2011 και μετά και τον περίφημο πρώτο ημιτελικό κόντρα στη Σιένα. Ναι, αυτόν που οι παίκτες του Ντούσαν Ίβκοβιτς νίκησαν με 48 πόντους διαφορά (89-41) στον πίνακα του σκορ και 125 (!!!) στο ranking. Οι νικητές είχαν 123 και οι Ιταλοί -2 (!!!).
Αντίστοιχη ήταν η διαφορά (+76) στο ματς Ολυμπιακός-Μιλάνο (81-58) στις 8/1/2015. Αν το δούμε συνολικά την τελευταία 10ετία το +76 είναι η 5η μεγαλύτερη.
|
Αγώνας |
Ημερομηνία |
Φάση |
Σκορ |
Ranking |
Διαφορά |
1 |
vs Σιένα |
22/3/2011 |
"8" |
89-41 |
123 - (-2) |
125 |
2 |
vs Προκόμ |
21/11/2007 |
Κανονική Περίοδος |
109-65 |
141-45 |
96 |
3 |
@ Αβελίνο |
23/10/2008 |
Κανονική Περίοδος |
69-83 |
36-114 |
78 |
4 |
vs Ολίμπια |
19/12/07 |
Κανονική Περίοδος |
113-80 |
141-63 |
78 |
5 |
vs Εφές |
20/10/2016 |
Κανονική Περίοδος |
90-66 |
118-42 |
76 |
6 |
vs Μιλάνο |
8/1/2015 |
Top-16 |
81-58 |
116-40 |
76 |
7 |
vs Μάλαγα |
3/11/2010 |
Κανονική Περίοδος |
93-66 |
121-45 |
76 |
8 |
vs Τσιμπόνα |
17/12/2008 |
Κανονική Περίοδος |
93-64 |
121-48 |
73 |
9 |
@ Προκόμ |
11/2/2009 |
Top-16 |
68-93 |
51-123 |
72 |
10 |
vs Βίρτους Μπολόνια |
8/11/2007 |
Κανονική Περίοδος |
104-76 |
124-63 |
71 |
Ακόμη:
>> Το 118 ranking είναι το υψηλότερο που έχει κάνει ο Ολυμπιακός επί ημερών Γιάννη Σφαιρόπουλου.
>> Το 42 ranking, όπου κράτησε την Εφές, είναι από τα χαμηλότερα στην ιστορία του Ολυμπιακού. Μοναδικά μικρότερα την τελευταία 5ετία είναι το 33 της Λιμόζ (κανονική περίοδος της σεζόν 2015-16), το 40 της Αρμάνι Μιλάνο (Top-16 της σεζόν 2014-15).
Ο Ολυμπιακός του transition (34 πόντοι)
Για ένα ακόμη παιχνίδι ο Ολυμπιακός κατάφερε να εκμεταλλευτεί την καλή άμυνα του και να την μετατρέψει σε εύκολους πόντους στο transition. Επομένως η βάση για αυτό το συγκεκριμένο αγωνιστικό χαρακτηριστικό ήταν αφενός η πίεση της μπάλας και αφετέρου (κυρίως όπως αποδείχτηκε) η αποτελεσματικότητα των ψηλών. Ο Κεμ Μπιρτς και ο Νίκολα Μιλουτίνοφ έκαναν πολύ καλή δουλειά στο να αλλοιώσουν φάσεις, να βγάλουν μπάλες από τη στεφάνη, να πάρουν ριμπάουντ, να κάνουν κοψίματα και να κρύψουν το καλάθι ή τις πάσες στον αντίπαλο. Αυτό επιβεβαιώνεται από το μόλις 25% με το οποίο εκτελούσε στα δίποντα στο πρώτο ημίχρονο η ομάδα του Περάσοβιτς. Το οποίο εντέλει έφτασε το 40% στο τέλος του αγώνα.
Ο Ολυμπιακός σ' αυτό το ματς πήρε 34 πόντους στο ανοιχτό γήπεδο: σε fast-break, αλλά και δευτερεύουσες επιθέσεις. Πολύ μεγάλο ποσοστό αν αναλογιστεί κανείς ότι αποτελεί πάνω από το 30% των συνολικών πόντων του. Κοινώς; Το ένα από τα τρία καλάθια των "ερυθρολεύκων" ήρθε στον αιφνιδιασμό!
Κι αυτό απέναντι στον αντίπαλο που φημίζεται για την ταχύτητα του. Απέναντι σε μια ομάδα που τον είχε πληγώσει κατ' αυτόν τον τρόπο στο φιλικό της Κρήτης. Οι Πειραιώτες όχι μόνο σταμάτησαν το up-tempo παιχνίδι της Εφές, αλλά της έδωσαν να πιει το δηλητήριο της.
Το καλύτερο δεκάλεπτο Σπανούλη που είδαμε ποτέ
Ξέρω ότι σκέφτεστε το 3ο δεκάλεπτο του τελικού του Λονδρίνου (2013), ή το τελευταίο στον ημιτελικό της Μαδρίτης (2015). Βάσει κρισιμότητας και ιδιαιτερότητας, διότι προερχόταν ο ίδιος από ένα κακό πρώτο ημίχρονο (με Ρεάλ) και τραγικά τρία δεκάλεπτα (με την ΤΣΣΚΑ). Αν αφήσουμε, όμως, έξω αυτούς παράγοντες και δούμε καθαρά το θέμα από άποψη παραγωγικότητας, ο Βσαίλης Σπανούλης έκανε στα 34 του χρόνια το καλύτερο του δεκάλεπτο. Όχι σπάνιο. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού συνηθίζει να ξεκινάει εντυπωσιακά ειδικά απέναντι σε ισπανικές ομάδες. Στη λίστα προστέθηκαν τώρα και οι ομάδες που έχουν προπονητή με ισπανική φιλοσοφία. Εξάλλου ο Περάσοβιτς έχει έπαιξε και προπόνησε τα περισσότερα χρόνια της καριέρας του (Τάου, Βαλένθια).
Οι Τούρκοι τα θαλάσσωσαν στο μαρκάρισμα του. Επί της ουσίας παρουσιάστηκαν αδιάβαστοι στο μάθημα "Αντιμετώπιση Βασίλη Σπανούλη" που αναφέρει στο πρώτο του κεφάλαιο και μάλιστα με μεγάλα γράμματα: "Απαγορεύεται να πάει αντίθετα από το σκριν". Όσες ομάδες του το επέτρεψαν, δεν είχαν ποτέ καλό φινάλε. Τρεις χιλιάδες και βάλε πόντοι στην Euroleague είναι αυτοί, θα έπρεπε να ξέρουν καλύτερα.
Πόσο καλός ήταν ο Σπανούλης; Τόσο καλός που σκόραρε ή δημιούργησε τους 24 από του 28 πόντους του Ολυμπιακού στο πρώτο δεκάλεπτο. Δηλαδή το 86%. Ξεκίνησε με 8 πόντους και 7 ασίστ, οι 6 εκ των οποίων κατέληξαν στα χέρια του Γιώργου Πρίντεζη που έφτασε νωρίς-νωρίς τους 14.
Ο αρχηγός του Ολυμπιακού τα έκανε όλα: πάσαρε γρήγορα απέναντι στο hedge-out, έφτιαξε φάσεις στον αιφνιδιασμό, κέρδισε φάουλ, τέλειωσε φάσεις μέχρι μέσα.
Η εντυπωσιακότερη εμφάνιση μετά από ντέρμπι
Είναι σπάνιο φαινόμενο ο Ολυμπιακός (εν προκειμένω - είναι κάτι που ισχύει για τις περισσότερες ομάδες) να συνοδεύει μια νίκη σε ένα ντέρμπι ελληνικού πρωταθλήματος με μια εντυπωσιακή εμφάνιση στην Euroleague. Και αυτό γιατί το ντέρμπι φέρνει ψυχολογικό (και σωματικό) άδειασμα κατά κύριο λόγο. Αυτή τη φορά, όμως, ο Ολυμπιακός όχι μόνο ήταν συγκεντρωμένος, αλλά έπαιξε ακόμη καλύτερα. Πόσο σπάνιο είναι αυτό το φαινόμενο;
Αρκεί να δούμε ότι τις τελευταίες εφτά σεζόν ο Ολυμπιακός έχει κερδίσει μόνο δύο παιχνίδια στην Euroleague αμέσως μετά από νίκη στο "αιώνιο" ντέρμπι επί του Παναθηναϊκού. Και έχει χάσει αντίστοιχα δύο. Αν τώρα προσθέσουμε και τα παιχνίδια που δεν έγιναν την ίδια βδομάδα, αλλά με απόσταση λίγων ημερών η συγκομιδή του είναι 3 νίκες και 4 ήττες. Πέρσι για παράδειγμα μετά την νίκη του εντός έδρας , έχασε με κατεβασμένα τα χέρια στη Μαδρίτη (84-72).
Μάλιστα δύο φορές στο πρόσφατο παρελθόν οι Πειραιώτες μετά από διπλό στο ΟΑΚΑ έχουν χάσει εντός έδρας. Η πρώτη φορά ήταν το 2012-13 στο πρώτο ντέρμπι του Γιώργου Μπαρτζώκα, το οποίο ακολούθησε η εντός έδρας ήττα από τη Ζαλγκίρις (79-61) και η δεύτερη ήταν ακόμη πιο παλιά, τη σεζόν 2010-11 όταν το διπλό (με Ίβκοβιτς στον πάγκο) επί του Παναθηναϊκού, διαδέχτηκε η εντός έδρας ήττα και μάλιστα με 14 πόντους διαφορά (84-70) από τη Φενέρμπαχτσε.
Να το δούμε και επιμέρους; Μετά από εντός έδρας νίκη επί του Παναθηναϊκού έχει 2 νίκες και 1 ήττα. Αν υπολογίσουμε και τα ευρωπαϊκά ματς που ακολούθησαν μια μικρή διακοπή το αποτέλεσμα είναι 3 νίκες και 2 ήττες.
Αναλυτικά:
Σεζόν |
Ντέρμπι |
Euroleague |
Σχόλια |
2016-17 |
vs ΠΑΟ: 88-63 (Ν) |
vs Εφές: 90-66 (Ν) |
|
2015-16 |
@ΠΑΟ: 73-69 (Η) |
@Λαμποράλ: 96-89 (Η) |
|
2015-16 |
vs ΠΑΟ: 80-66 (Ν) |
@Ρεάλ: 84-72 (Η) |
|
2014-15 |
vs ΠΑΟ: 81-75 (Ν) |
@ Μάλαγα: 69-61 (Ν) |
|
2014-15 |
@ ΠΑΟ: 66-77 (Ν) |
διακοπή πριν το F4 |
|
2013-14 |
vs ΠΑΟ: 55-45 (Ν) |
vs Μάλαγα: 69-61 (Ν) |
|
2013-14 |
@ ΠΑΟ: 58-48 (Η) |
@ Λαμποράλ: 70-89 (Ν) |
|
2012-13 |
@ ΠΑΟ: 60-64 (Ν) |
vs Ζαλγκίρις: 61-79 (Η) |
|
2012-13 |
vs ΠΑΟ: 72-67 (Ν) |
@ Χίμκι: 82-87 (Ν) |
Ακολούθησε διακοπή |
2011-12 |
@ ΠΑΟ: 74-70 (Η) |
vs Μπιλμπάο: 88-81 (Ν) |
|
2011-12 |
vs ΠΑΟ: 78-77 (Ν) |
@ ΤΣΣΚΑ: 96-64 (Η) |
Ακολούθησε διακοπή |
2010-11 |
@ ΠΑΟ: 61-65 (N) |
vs Φενέρ: 70-84 (Η) |
Ακολούθησε διακοπή |
2010-11 |
vs ΠΑΟ: 87-83 (Ν) |
δεν είχε άλλο παιχνίδι |
Ο Ολυμπιακός επομένως βλέπουμε ότι είναι σε καλό φεγγάρι. Έχει πάρει τα πάνω του ψυχολογικά και αποδεικνύει ότι το physical παιχνίδι του είναι ο ιδανικός σύμμαχος για τα εντός έδρας παιχνίδια, θέλοντας παράλληλα να το αξιοποιήσει και μακριά από το γήπεδο του, στοιχείο που παραμένει το μεγάλο του στοίχημα της ομάδας, που δείχνει ωστόσο να πατάει σε πολύ γερές βάσεις.