Η πώληση του Τεόντοσιτς στη... ζυγαριά

Ο Μίλος Τεόντοσιτς κατευθύνεται για τη Μόσχα κι οι οπαδοί του Ολυμπιακοί είναι “μουδιασμένοι”. Κι αυτό γιατί μέσα σε λίγες ημέρες έχασαν τους δύο παίκτες, που συνδέθηκαν περισσότερο τα τελευταία χρόνια.

Ασφαλώς κανείς δεν μπορεί να προβλέψει το μέλλον, ωστόσο, θα έχει ενδιαφέρον μια θεωρητική προσέγγιση στο τι χάνουν και στο τι κερδίζουν οι Πειραιώτες από την πώληση του Σέρβου γκαρντ. Και τελικά η σούμα έχει θετικό ή αρνητικό πρόσημο;

Συγκεντρώνοντας κάποιες εκφράσεις από παλαιότερα σχόλια ο “Τεόντοσιτς έχει πολλές αδυναμίες, αλλά σίγουρα είναι νικητής”, αλλά “με τον τρόπο που παίζει παραμένει παίκτης για μεγάλα ματς, χωρίς όμως να έχει διάρκεια και συνέπεια”.

Κανείς δεν μπορεί να πει το αντίθετο: ο Τεόντοσιτς είναι ένας προικισμένος μπασκετμπολίστας. Με πολύ καλή τεχνική, από τις καλύτερες “πάσες” στην Ευρώπη, ένας εξαιρετικός σουτέρ ακόμη και στα κρίσιμα, ένας βιρτουόζος από τους... τελευταίους του είδους. Φτάνει αυτό; Για να κερδίσεις τον κόσμο, ναι. Για να κερδίσεις τίτλους, όχι. Και το τελευταίο αποδείχτηκε.

Οι αθλητικές του αδυναμίες, η αποτυχημένη του “χημεία” με τον Σπανούλη και πάνω από όλα ο παρορμητικός τρόπος παιχνιδιού του, δεν του επέτρεψαν να γίνει ο καλύτερος, όπως θα μπορούσε βάσει του αυθεντικού ταλέντου του. Ίσως στην ΤΣΣΚΑ Μόσχας του Γιόνας Καζλάουσκας να βρει καλύτερες προϋποθέσεις και γόνιμο έδαφος. Να βρει δηλαδή μια ομάδα που θα παίζει για αυτόν. Θα του εμπιστεύεται τη μπάλα και θα “ζει και θα πεθαίνει” από τα δικά του σουτ και επινοήσεις. Ο Λιθουανός αρέσκεται στο να δίνει πρωτοβουλία στους παίκτες. Βέβαια κάτι αντίστοιχο ισχύει και με τον Ίβκοβιτς, πείραμα όμως που απέτυχε.

Υπό άλλες συνθήκες (οικονομικές και διοικητικές) ο Ολυμπιακός δεν θα σκεφτόταν να δώσει τον Τεόντοσιτς και καλά θα έκανε. Είναι από τους λίγους παίκτες που δεν... χρυσοπληρώνει (αν θεωρήσουμε ως παρούσα αξία το κόστος της μεταγραφής του στη Μόσχα και το συγκρίνουμε με τα όσα προέβλεπε το “ερυθρόλευκο” συμβόλαιο του για του χρόνου) και σίγουρα θα ήταν λάθος να τον άφηνε να φύγει. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι το πρόβλημα δεν θα ήταν αν θα έπρεπε να φύγει ή όχι ο Τεόντοσιτς, αλλά το πως θα βάλει το “εγώ” του κάτω από την ομάδα.

Τα πράγματα, όμως, είναι διαφορετικά το φετινό καλοκαίρι. Και παρότι το κλίμα έχει αντιστραφεί κι όπως φαίνεται οι Αγγελόπουλοι θα μείνουν στο “τιμόνι” της ομάδας, ο... ισολογισμός δείχνει ότι η πώληση του Τεόντοσιτς ήταν η καλύτερη κίνηση που θα μπορούσε να κάνει ο Ολυμπιακός. “Ξεφορτώνεται” ένα μεγάλο συμβόλαιο και το κυριότερο βάζει χρήματα στο ταμείο του από την πώληση.

Αν σε αυτά προσθέσουμε τα χρήματα που αποσοβεί από τους Παπαλουκά (αν μείνει, σίγουρα θα είναι με πολύ μικρότερο συμβόλαιο) και Μπουρούση, τότε διαπιστώνει κανείς ότι πλέον υπάρχουν οι συνθήκες για να χτιστεί μια καινούργια ομάδα (γύρω από τον Σπανούλη), με μια διαφορετική λογική.

Με άλλα λόγια η επόμενη (οικονομική) μέρα του Ολυμπιακού, είναι ευκολότερη από αυτή του Παναθηναϊκού που έχει δεδομένο ένα μεγάλο συμβόλαιο (Διαμαντίδη), αλλά και 3-4 (Μπατίστ, Σάτο, Νίκολας, Καλάθης) ακόμη που ουσιαστικά γεμίζουν το μπάτζετ των 9-10 εκατομμυρίων που έχει ως στόχο. Συν του ότι υπάρχουν και 3 βασικοί παίκτες χωρίς συμβόλαιο. Ο Φώτσης έφυγε και κανείς δεν ξέρει αν θα ακολουθήσουν το δρόμο της ξενιτιάς οι Περπέρογλου και Τσαρτσαρής.

Για να μην παρεξηγηθώ: βιρτουόζος ο Τεόντοσιτς και παλικάρι ο Μπουρούσης, αλλά από την άποψη των οικονομικών και βάσει του σχεδιού “αλλαγής” (γιατί αυτή η ομάδα απέτυχε να πάρει τα σκήπτρα στην Ελλάδα), ο Ολυμπιακός πρέπει να κοιτάξει αλλού.

Και για να κάνεις ομελέτα, πρέπει να σπάσεις αυγά. Δεν γίνεται αλλιώς.