OPINIONS

Και τώρα τι γίνεται;

Και τώρα τι γίνεται;

Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος σχολιάζει την "ατυχία" του Ολυμπιακού και τη "χειρότερη" βραδιά του Παναθηναϊκού και αναρωτιέται: τώρα τι γίνεται;

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να αντιμετωπίσει κάποιος την ήττα. Η μια είναι αυτή που λέει ότι "κάνει καλό αν γίνει μάθημα", ενώ η άλλη πιο... κυνική αναφέρει ότι "το μόνο που μαθαίνεις κανείς από την ήττα, είναι να χάνει". Η ουσία - από κάθε άποψη - είναι μια: το πως θα αντιδράσεις.

Ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός έχασαν στο προτελευταίο παιχνίδι του Τοp-16, μια βδομάδα πριν παίξουν τον τελικό τους, το σημαντικότερο -ως τώρα- ματς που θα δώσουν στη διοργάνωση. Οι "κόκκινοι" θέλουν νίκη για να προκριθούν (θα αντιμετωπίσουν τη Σιένα εκτός αν έρθει ο κόσμος ανάποδα), κι οι "πράσινοι" για να περάσουν πρώτοι στον όμιλο.

Διαβάστε αναλυτικότερα για τα σενάρια της τελευταίας αγωνιστικής.

Το χέρι του Ρόκο Λένι Ούκιτς τους έκανε ένα πολύ σημαντικό δώρο, καθώς μετά το "κάζο" από το Μιλάνο θα έπρεπε να πάρουν και τη διαφορά (-7) για να αποκτήσουν το πλεονέκτημα έδρας στους "8". Ο Κροάτης με μια... μπομπίτα αλά Ναβάρο , όμως, είχε άλλη άποψη.

Τυπικά, πάντως, τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού δεν τους "πληγώνουν" από βαθμολογικής άποψης. Με νίκη πετυχαίνουν κι οι δύο τον στόχο τους. Σίγουρα, όμως, το -32 στη Μόσχα και η γκέλα απέναντι στην αδιάφορη ιταλική ομάδα δεν χαροποιούν κανέναν.

Ο Ολυμπιακός, που πήγε με ελλείψεις στη Μόσχα, έπεσε πάνω στο καλύτερο παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ. Είναι αυτό που κάνει κάθε ομάδα μες στο χρόνο, ένα ματς που "μπαίνουν" όλα. Και σε τέτοιους αγώνες ο αντίπαλος δεν έχει τύχη, όσο και να προσπαθήσει. Το 11/12 τρίποντα που είχαν οι γηπεδούχοι στο πρώτο ημίχρονο λέει πολλά για την έκβαση του αγώνα. Δεν είναι, βέβαια, το μόνο σημαντικό στοιχείο, καθώς η άμυνα είναι αυτή που κάνει τους Ρώσους να ξεχωρίζουν. Με τα ψηλά σχήματα και τα μεγάλα κορμιά που χρησιμοποιούν στο παρκέ αλλοιώνουν σουτ και πάσες, κρύβουν τον ουρανό, εξασφαλίζουν έξτρα κατοχές και πολλές φορές μοιάζουν με μια ομάδα μπάσκετ που έχει πέντε τερματοφύλακες!

Όσο για το παιχνίδι με τη Γαλατά; Θα είναι τόσο, μα τόσο διαφορετικό. Όσο δηλαδή "μεταμορφώνεται" ο Ολυμπιακός εντός έδρας. Οι Πειραιώτες χάρις στο στυλ που αγωνίζονται "γιγαντώνονται" στο γήπεδο τους, διότι εκεί μπορούν να πιέσουν καλύτερα, να τρέξουν περισσότερο στο transition (καλύπτοντας έτσι την αδυναμία τους στο "πέντε-πέντε"), να βρουν ρυθμό και να "λυγίσουν" τη ψυχολογία του αντιπάλου.

Οπότε το "κλειδί" της αναμέτρησης θα είναι αυτό. Το πως θα διαχειριστεί ο Ολυμπιακός τον ενθουσιασμό των παικτών και της έδρας, απέναντι σε μια ομάδα που είναι "θωρακισμένη" με υπομονή και χρησιμοποιεί συστήματα με πολύ κίνηση για να ελέγξει το ρυθμό. Και κατά την ταπεινή μου άποψη -και με βάσει την παραπάνω λογική- νικητής θα είναι αυτός που θα βγάλει τον αντίπαλο από τα νερά του.

Η χειρότερη φετινή εμφάνιση του Παναθηναϊκού

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη έχει φέρει... τούμπα όλα τα προγνωστικά: έχει δύο μεγάλες εκτός έδρας νίκες και δύο ασυνήθιστες "γκέλες" (από Ούνιξ κι από Εμπόριο Αρμάνι). Ειδικά αυτή απέναντι στους Ιταλούς ήταν το αποκορύφωμα του "πράσινου" ντεφορμαρίσματος, που τις τελευταίες βδομάδες δεν βρίσκεται σε καλή κατάσταση (ματς με Ολυμπιακό, Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ εντός ακόμη και με την Καβάλα στο πρωτάθλημα).

Το συμπέρασμα θα μπορούσε να συνδυαστεί με τον τραυματισμό του Στίβεν Σμιθ, αλλά σίγουρα δεν είναι μόνο αυτή η αιτία. Οι "πράσινοι" με το Μιλάνο ήταν πάρα -μα πάρα- πολύ άστοχοι. Είχαν 21/63 σουτ εντός πεδιάς, 62% στις βολές, σουτάροντας 2/16 τρίποντα (12%).

Οι 58 πόντοι στην επίθεση (απέναντι σε μια καλή αμυντική ομάδα, με ψηλούς περιφερειακούς οι οποίοι μπορούν να εξουδετερώσουν ένα από τα πλεονεκτήματα του Παναθηναϊκού) είναι το season low για το "τριφύλλι", που ως προηγούμενη χειρότερη συγκομιδή είχε τους 71 με τη Μπάμπεργκ.

Το ίδιο ισχύει για τα ποσοστά τουλάχιστον στο σύνολο τους. Η μοναδική φορά που σούταραν χειρότερα σε κάποια κατηγορία ήταν στο παιχνίδι με την ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ (39% στα δίποντα), ενώ είχαν μικρότερο ποσοστό από το 62% στις βολές κόντρα στη Μπάμπεργκ (45%) και τη Ζαλγκίρις εκτός έδρας (55%). Στα δύο τελευταία παιχνίδια, ωστόσο, εκτέλεσαν λίγες προσπάθειες (11 και 9 αντίστοιχα).

Αποδεικνύεται ότι στο Top-16 δεν μπορείς να... κερδίσεις χωρίς να παίξεις. Και μια ομάδα τόσο άστοχη (έστω κι αν είχε μόλις 10 λάθη, 43 ριμπάουντ και περίπου 15 κατοχές παραπάνω) δεν γινόταν να πάρει το ροζ φύλλο αγώνα.

Τώρα το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό είναι να πάρει το "διπλό" στο Καζάν. Σε μια... εύκολη έδρα (αν εξαιρέσει κανείς το μακρινό ταξίδι), που δεν μαζεύει πολύ κόσμο. Είναι χαρακτηριστικό, άλλωστε, ότι η Ούνιξ Καζάν έχει ρεκόρ 5-3 εκτός έδρας και μόλις 4-2 στο γήπεδο της.!

Όπως έλεγε κι ο Μάικ Μπατίστ το "διαπιστώσαμε ότι ο Ντόμερκαντ είναι ο παίκτης που πρέπει να σταματήσουμε". Σίγουρο, αλλά ο Αμερικανός με το βοσνιακό διαβατήριο δεν είναι ο μοναδικός "στόχος" της πράσινης άμυνας, καθότι ο Εβγκένι Πασούτιν συνηθίζει να χρησιμοποιεί τρεις δημιουργούς στην ίδια πεντάδα (Σαμοϊλένκο, Λάιντεϊ, Γκριρ), να απλώνει την ομάδα στο γήπεδο και να "χτυπάει" μετά από πικ-εν-ρολ ή ένας-εναντίον-ενός φάσεις.

Το έργο του Παναθηναϊκού δεν θα είναι δύσκολο κι αν μη τι άλλο το να αποφύγει τη Μπαρτσελόνα και να πάρει το πλεονέκτημα έδρας (με αυτή τη σειρά φαντάζομαι) είναι αν μη τι άλλο ένα σημαντικό "έπαθλο".

Για σχόλια και ερωτήσεις υπάρχει το Twitter ( @stefanos_rose )

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΙΔΗΣΕΙΣ