Η λέξη κλισέ στις αθλητικές δηλώσεις είναι το "κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά και στο τέλος κάνουμε ταμείο". Είναι, όμως κι η πιο ταιριαστή στην περίπτωση του Top-16 α) γιατί η ημέρα που θα γίνει το ταμείο αργεί χαρακτηριστικά β) το κάθε ματς είναι ένας μικρός "τελικός". Οπότε η σωστή προσέγγιση σε ότι αφορά το παιχνίδι της Παρασκευής είναι ότι ο Παναθηναϊκός νίκησε την Εφές, όχι ότι έκανε το 3-0. Άλλωστε αν κοιτάξει κανείς τα παιχνίδια της αγωνιστικής θα δει συγκλονιστικά ντέρμπι, θα δει εκτός έδρας νίκες, θα δει εκπλήξεις. Και αν συνεχίσει ψάχνοντας την κατάταξη θα εκπλαγεί: 0/9 για τις τουρκικές και η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ στο 0-3.

Εμπρός, πείτε το: θα αποκλειστεί η Φενέρ. Είστε σίγουροι; Ή το αντίθετο: θα περάσει το Μιλάνο. Θα βάζατε το χέρι σας στη φωτιά; Αυτό νόμιζα κι εγώ. Είναι πάρα πολύ νωρίς στην Euroleague για συμπεράσματα που προκύπτουν από την κατάταξη. Οπότε το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πορευτούμε με τα συμπεράσματα που προκύπτουν από την απόδοση.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, βρίσκεται σε καλή κατάσταση. Το απέδειξε κόντρα στους Τούρκους που μπορεί να ξέφυγε στο τρίτο δεκάλεπτο, αλλά από την άλλη φαινόταν ότι είχε τον έλεγχο του ματς από την αρχή ως το τέλος. Θα συμφωνήσουμε νομίζω ότι οι "πράσινοι" δείχνουν ένα πολύ καλό πρόσωπο από το ματς κόντρα στον Ολυμπιακό και μετά.

Λογικό. Και δεν είναι μόνο η διάσταση της ψυχολογίας, αλλά περισσότερο το γεγονός ότι στο ματς με τους "ερυθρολεύκους" η ομάδα έπαιξε πλήρης και πλέον βρέθηκε ρυθμός στην προπόνηση και στα παιχνίδια. Στα "συν" φυσικά και η αγωνιστική κατάσταση του Κάρι που αποτέλεσε τη λύση στο περιφερειακό πρόβλημα του "τριφυλλιού".

Η διαφορά στην απόδοση του Κάρι είναι χαρακτηριστική. Για πέντε αγωνιστικές στην Euroleague (από την 3η ως την 7η) είχε 1.6 πόντους ανά παιχνίδι με 28% εντός πεδιάς σε 6 λεπτά συμμετοχής! Ήταν το διάστημα που ο Πεδουλάκης είχε χάσει την εμπιστοσύνη στο πρόσωπο, σε ένα διάστημα μάλιστα που υπήρχε έντονο πρόβλημα στα γκαρντ της ομάδας. Ο Αμερικανός ήταν εκτός φόρμας, με αποκορύφωμα το ματς με την Λαμποράλ Κούτσα (εκτός), όπου έπαιξε στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά ήταν ιδιαίτερα άστοχος (0/4) σε καθοριστικές φάσεις.

Από το ματς με τον Ερυθρό Αστέρα, βέβαια, ο Κάρι φάνηκε να "ξεμπουκώνει" και οι μέσοι όροι του εκτοξεύτηκαν. Στις έξι τελευταίες αγωνιστικές της Euroleague έχει 12.5 πόντους μέσο όρο, έχοντας πέσει σε μονοψήφιο μόνο στο ματς με την Μακάμπι Τελ Αβίβ. Παράλληλα έχει αυξηθεί πολύ και ο χρόνος συμμετοχής του. Από τα 6 λεπτά στα 20.5.

Η ίδια βελτίωση και στο ελληνικό πρωτάθλημα. Από την 6η Δεκεμβρίου και μετά έχει 11.2 πόντους, 1.5 ασίστ σε 20 λεπτά.

Αναλυτικά

Αγώνας	Διοργάνωση	Πόντοι	Χρ.
Ερ. Αστέρας	Euroleague	16	20'
Κουμπάν	Euroleague	13	24'
Κολοσσός	Basket League	14	30'
Μακάμπι	Euroleague	13	24'
Ολυμπιακός	Κύπελλο	9	23'
ΠΑΟΚ	Basket League	9	19'
Μιλάνο	Euroleague	10	17'
ΑΓΟΡ	Basket League	13	20'
Λαμποράλ	Euroleague	10	15'
Απόλλων	Basket League	9	13'
Εφές	Euroleague	12	24'

Όταν ο Παναθηναϊκός έπαιξε κόντρα στον... Παναθηναϊκό

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε αντιμετωπίζοντας ένα σημαντικό πρόβλημα: ήταν σαν να παίζει με τον εαυτό του στον καθρέφτη. Ο Βαγγέλης Αγγέλου επέλεξε μια συγκεκριμένη τακτική για να βάλει πρόβλημα στους "πράσινους", την ίδια που χρησιμοποιεί κατά κόρον και ο Αργύρης Πεδουλάκης, τουλάχιστον σε δύο σημαντικά σημεία: στις αλλαγές στα pick-n-roll και στις μεγάλες επιθέσεις για τον έλεγχο του ρυθμού.

Με τις αλλαγές (το αγαπημένο παιχνίδι και του "τριφυλλιού") ουσιαστικά οι Τούρκοι προσπάθησαν να "πάρουν" από τον αντίπαλο τους, το δυνατό του σημείο: τα σουτ τριών πόντων. Θέλησαν, δηλαδή, να περιορίσουν τις φάσεις που ο περιφερειακός θα τρέξει για βοήθεια και θα αφήσει αμαρκάριστο τον παίκτη του.

Απέναντι σε αυτό το πρόβλημα ο Παναθηναϊκός βρήκε από νωρίς τη λύση: η μπάλα κατέληξε μες στο καλάθι (εκεί όπου οι κοντοί της Εφές κατέληγαν να μαρκάρουν τους ψηλούς των "πρασίνων"), με τους γηπεδούχους παράλληλα να επιδεικνύουν πολύ καλή κίνηση στην αδύνατη πλευρά.

Ήταν ένα ρίσκο που πήρε ο Βαγγέλης Αγγέλου και το οποίο δεν του βγήκε. Ρίσκο, διότι το μεγάλο πρόβλημα σε αυτή την άμυνα είναι το αμυντικό ριμπάουντ, η αχίλλειος πτέρνα της Εφές όπως έλεγε ο ίδιος μετά το τέλος του ματς. Οι "πράσινοι", ωστόσο, έκαναν θραύση ανανεώνοντας αρκετές επιθέσεις, πράγμα που δικαιολογείται εν μέρει αφού μετά τις αλλαγές οι ψηλοί των Τούρκων ήταν μακριά από το καλάθι και οι κοντοί μες στη ρακέτα.

Βοήθεια εξ Αμερικής

Στο συγκεκριμένο παιχνίδι ο Παναθηναϊκός πήρε τεράστια βοήθεια από τους ξένους του. Ο Μάικ Μπατίστ έκανε τη διαφορά στο δεύτερο δεκάλεπτο, ο Ρομέλ Κάρι ήταν και πάλι θετικός, ενώ οι Γκιστ-Λάσμε συνέθεσαν ξανά ένα ασυναγώνιστο δίδυμο, το οποίο μετατρέπει όλες τις πάσες του Διαμαντίδη σε καλάθι. Συνολικά οι τέσσερις αυτοί παίκτες είχαν τους 45 από τους 78 πόντους του Παναθηναϊκού!

Οπότε κάπως έτσι λύθηκε το επιθετικό πρόβλημα για τους "πράσινους", που κατάφεραν στην επανάληψη να λύσουν και τον αμυντικό πονοκέφαλο που δημιούργησαν οι καταστάσεις 1on1 της Εφές. Κατά τη διάρκεια του αγώνα φαινόταν η μεγάλη διαφορά στο πάθος και στον εγωισμό, με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να αρπάζουν κάθε μπάλα και τους αντιπάλους να μοιάζουν εκτός κλίματος, σαν να βρίσκονται σε προπόνηση και όχι σε αγώνα του Top-16.

Περιμένω και τα δικά σας σχόλια...