Κόκκινο και πράσινο στοίχημα
Το πρώτο ντέρμπι. Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος δίνει αβαντάζ σε έναν από τους δύο "αιώνιους" για δύο συγκεκριμένους λόγους, υπογραμμίζοντας τα δυνατά τους σημεία που είδαμε στα φιλικά και τα δύο ερωτήματα που θα κληθούν να απαντήσουν στην πράξη.
Το πρώτο ντέρμπι. Για άλλη μια χρονιά πρόωρο. Ο Ολυμπιακός υποδέχεται τον Παναθηναϊκό στο "τιμωρημένο" ΣΕΦ, σε ένα ματς που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως επαναληπτικός του περσινού, αν βέβαια δεν υπήρχαν τόσες διαφορές. Για την ακρίβεια τα μόνα κοινά σημεία είναι ο θεσμός (προημιτελικός κυπέλλου) και οι άδειες εξέδρες. Διότι κατά τα άλλα και αυτό - όπως όλα εξάλλου - το ντέρμπι είναι πολύ ξεχωριστό από οποιοδήποτε προηγούμενο.
Η συνηθισμένη ερώτηση που συνοδεύει τέτοιες περιστάσεις είναι "ποιος είναι το φαβορί". Και η (δική μου τουλάχιστον) απάντηση είναι πάντα η ίδια: ο γηπεδούχος. Αυτός θα έχει πάντα τον πρώτο λόγο, έστω κι αν θα πρέπει να αντιμετωπίσει την πίεση του αποτελέσματος. Βέβαια, στην προκειμένη περίπτωση το αποτέλεσμα πέρα από το ότι δίνει σαφές προβάδισμα για τον πρώτο τίτλο της χρονιάς, δεν αναμένεται να έχει αντίκτυπο για το μέλλον των δύο ομάδων. Και πάλι, όμως, είναι ένα πρώτο "crash-test", που μοιάζει περισσότερο με την πρώτη ευκαιρία των δύο "αιωνίων" να μετρήσουν τις δυνάμεις τους.
Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, θα μπει στην αρένα του ΣΕΦ από πλεονεκτική θέση, αυτή του πρωταθλητή. Ο Παναθηναϊκός από την άλλη, έχοντας ανεβάσει τον πήχη το καλοκαίρι, θέλει να αποδείξει ότι τα περασμένα είναι όντως και ξεχασμένα. Αγωνιστικά, όμως, ποια είναι τα αβαντάζ και ποια τα ερωτηματικά για τις δύο ομάδες;
1) Απουσίες
Ο Ολυμπιακός θα παραταχθεί χωρίς τον Οθέλο Χάντερ, ενώ ο Παναθηναϊκός στερείται των υπηρεσιών του Νίκου Παππά και του Λευτέρη Μποχωρίδη. Σημαντικά προβλήματα και για τις δύο ομάδες. Για τους "ερυθρολεύκους" ο Χάντερ αποτελεί καθοριστικό παράγοντα για την αμυντική λειτουργία, καθώς θεωρείται εξπέρ στην επιθετική αντιμετώπιση των pick-n-roll (παγίδα ή hedge-out). Και το κενό του θα κληθούν να καλύψουν πέρα από τον Γιανγκ, ο Μιλουτίνοφ (που έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά όμως) και ο Αγραβάνης, που είχε και πέρσι το ρόλο του τρίτου σέντερ.
Από την άλλη για τους "πράσινους" το πρόβλημα είναι ποσοτικό. Λείπουν παίκτες στα γκαρντ, καθώς πέρα της δεδομένης απουσίας του Παππά, προστέθηκε και η απώλεια του Μποχωρίδη, που θα έδινε ανάσες. Το βάρος οπότε θα πέσει στους Καλάθη, Διαμαντίδη και Φελντέιν και ενδεχομένως και στον Λούντζη που είχε χρόνο συμμετοχής στα φιλικά, προκειμένου να ακολουθηθεί το μοτίβο που θέλει ο Τζόρτζεβιτς, αυτό με την παρουσία δύο γκαρντ ταυτόχρονα στην πεντάδα.
2) Προετοιμασία
Κατά την ταπεινή μου άποψη εδώ εντοπίζεται το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του Ολυμπιακού. Οι "ερυθρόλευκοι" βρίσκονται από την περασμένη βδομάδα στη βάση τους. Έχουν ολοκληρώσει τα φιλικά τους παιχνίδια και είχαν αρκετές ημέρες στη διάθεση τους για να προετοιμαστούν για αυτό το παιχνίδι. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός ταξίδεψε διαδοχικά στην Κίνα και στη Μόσχα. Η ομάδα διένυσε χιλιάδες χιλιόμετρα για να δώσει φιλικά παιχνίδια και δεν είχε την πολυτέλεια να δουλέψει απερίσπαστη και αφοσιωμένη σε ένα και μόνο ματς.
Από εκεί και πέρα υπάρχει και ο παράγοντας χρόνος. Έχουμε δει ότι η ομάδα που κάνει τις αλλαγές είναι πιο δύσκολο να παρουσιάσει ομοιογένεια από το ξεκίνημα της σεζόν. Για αυτό και δεν είναι τυχαίο ότι ο Ολυμπιακός, η ομάδα που έχει κρατήσει κατά γενικό κανόνα τον ίδιο κορμό όλα αυτά τα χρόνια, κερδίζει συνήθως το ματς που γίνεται τόσο νωρίς στη σεζόν. Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν κερδίσει στο ΟΑΚΑ στο πρώτο ντέρμπι του Γιώργου Μπαρτζώκα τον Οκτώβρη του 2013. Κέρδισαν στο ΣΕΦ για το πρωτάθλημα και την αμέσως επόμενη χρονιά. Η μοναδική εξαίρεση ήταν η περσινή ήττα στο κύπελλο, σε ένα ματς όμως με ιδιαιτερότητες και διαφορετικές εντελώς συνθήκες. Ο Ολυμπιακός έκανε αλλαγές και φέτος, αλλά το γεγονός ότι συνεχίζει από πέρσι με τον ίδιο προπονητή του δίνει ένα αβαντάζ σ' αυτό το κομμάτι (της ετοιμότητας), καθώς μην ξεχνάμε ότι κι ο Σάσα Τζόρτζεβιτς ενσωματώθηκε με τους "πράσινους" εδώ και λίγες ημέρες.
3) Το αμυντικό ερωτηματικό του Παναθηναϊκού
Ο Παναθηναϊκός έχει αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις ως τώρα στα φιλικά, ειδικά σε ότι αφορά την επιθετική του λειτουργία. Οι "πράσινοι" είναι μια ομάδα που έχει σκορ, κυρίως επειδή έχει εύκολη δημιουργία. Η παρουσία τριών πολύ καλών pick-n-roll παικτών (Διαμαντίδης, Καλάθης, Φελντέιν), αλλά και δύο ψηλών που πασάρουν εκπληκτικά (Φώτσης, Ραντούλιτσα) επιτρέπει στην ομάδα να διαβάζει καλά και να εκμεταλλεύεται αυτό που της δίνει η άμυνα.
Το ερωτηματικό σε ότι αφορά τον φετινό Παναθηναϊκό είναι αμυντικό, κάτι που ενδεχομένως όμως να κριθεί μετά την επιστροφή του Τζέιμς Γκιστ, του "βαρόμετρου" της ομάδας, ειδικά σε ότι αφορά την αμυντική λειτουργία, αλλά και τον παράγοντα "ενέργεια". Ο Αμερικανός φόργουορντ σε βάθος χρόνου θα δώσει πολλά στο "τριφύλλι", αν και είναι δύσκολο με το... καλημέρα να είναι σε φουλ φόρμα. Μην ξεχνάμε ότι για τον Γκιστ αυτό είναι το πρώτο παιχνίδι, καθώς είχε απουσιάσει λόγω τιμωρίας από όλα τα φιλικά προετοιμασίας. Όπως συνέβαινε και τα δύο τελευταία χρόνια έτσι και φέτος αναμένεται ο ίδιος να αποτελεί τη λύση στα χέρια του "Σάλε" όταν αναζητά έναν mobile ψηλό στο "5", έναν αθλητικό δηλαδή παίκτη που θα αμυνθεί αποτελεσματικά στα pick-n-roll. Μέχρι τώρα το ρόλο αυτό (του αμυντικογενούς σέντερ) είχε ο Κούζμιτς, αλλά τώρα ενδέχεται ο Γκιστ να ανακτήσει αυτόν τον ρόλο.
Ένας προβληματισμός για παράδειγμα που θα μπορούσε να διατυπωθεί σχετικά με την αμυντική ικανότητα του Παναθηναϊκού είναι και η έλλειψη ενός δεύτερο καλού αμυντικού πάνω στη μπάλα, πέρα δηλαδή του Νικ Καλάθη. Οι υπόλοιποι γκαρντ δεν έχουν τέτοια χαρακτηριστικά (πλην του Γιάνκοβιτς, που είναι όμως ψηλότερος και δεν μπορεί να μαρκάρει όλων των ειδών τους "κοντούς"), ούτε μπορούν να χαρακτηριστούν αναλώσιμοι. Ο Φελντέιν στα φιλικά ήταν αυτός που "ξεκούραζε" τον Καλάθη στα αμυντικά του καθήκοντα, χωρίς όμως να μπορούμε να πούμε ότι θεωρείται ένας defensive stopper.
Η άμυνα πάνω στη μπάλα έχει μεγάλη βαρύτητα στο σύγχρονο μπάσκετ. Θέλετε και παραδείγματα; Ο Ολυμπιακός έχασε πέρσι μόνο μια φορά από τον Παναθηναϊκό. Στο παιχνίδι που παρατάχθηκε μόνο με έναν από τους αμυντικούς σπεσιαλίστες του (τον Μάντζαρη). Όταν επέστρεψε ο Ντάρντεν και υπήρχε και δεύτερη λύση πάνω στον Διαμαντίδη (πέρα από τα καλά ματς που έκανε ο Αμερικανός μπροστά), οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν το απόλυτο σε νίκες.
4) Το επιθετικό ερωτηματικό του Ολυμπιακού
Είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός κινήθηκε το καλοκαίρι προς αυτή την κατεύθυνση: να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την άμυνα του. Για αυτό και θέλοντας να υπηρετήσει τα "πιστεύω" του Γιάννη Σφαιρόπουλου, ψήλωσε στη φροντ-λάιν (Γιανγκ, Μιλουτίνοφ, Αγραβάνης στο "4") και απέκτησε περιφερειακούς με τέτοια χαρακτηριστικά. Και ο Αθηναίου και ο Χάκετ και ο Στρόμπερι είναι γκαρντ με μέγεθος και ικανότητα στην άμυνα.
Τα ερωτηματικά σε ότι αφορά την επιθετική λειτουργία των Πειραιωτών και φυσικά τα "στοιχήματα" για τη φετινή σεζόν είναι δύο: αφενός το πόσο καλά θα υπηρετηθεί η pick-n-roll φιλοσοφία της ομάδας, που έχει χτιστεί τα τελευταία χρόνια γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη και αφετέρου το αν θα υπάρχει και άλλη δημιουργική διέξοδος. Ο Ολυμπιακός το καλοκαίρι φάνηκε ότι κινήθηκε περισσότερο για να λύσει το δεύτερο πρόβλημα. Για αυτό το λόγο - κι ενώ αρχικά ξεσήκωσε πολλά ερωτηματικά - αποκτήθηκε ο Μιλουτίνοφ, ένας ψηλός που έχει παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι. Προκειμένου να υπάρχει και η εναλλακτική λύση του post-up παιχνιδιού. Τα τελευταία χρόνια η σταθερή αξία στην επίθεση με πλάτη στο καλάθι ήταν ο Γιώργος Πρίντεζης, αν και ο Ολυμπιακός επιχείρησε να "ποστάρει" και άλλους παίκτες (Μάντζαρης, Ντάρντεν), παρότι δεν διακρίνονται σ' αυτό το κομμάτι. Ήταν - φαίνεται - η ανάγκη για μια ακόμη πηγή δημιουργίας, την οποία είδαμε κατά κόρον στα παιχνίδια που ο Βασίλης Σπανούλης κάθισε εκτός λόγω τραυματισμού.
Πέρα, όμως, από την "πλάτη" υπάρχει και ο Ντάνιελ Χάκετ. Ένας γκαρντ που στη θεωρία τουλάχιστον παίζει καλύτερα με τη μπάλα στα χέρια, παρά χωρίς αυτή. Αυτός θα είναι ο αντι-Σλούκας, δηλαδή ο αντι-αντι-Σπανούλης. Το ερώτημα/στοίχημα, όμως, που αναφέρθηκε και παραπάνω είναι άλλο: θα μπορέσει ο Ολυμπιακός να υποστηρίξει την pick-n-roll επίθεση, δεδομένου ότι απέκτησε δύο περιφερειακούς που δεν διακρίνονται για το σουτ (Χάκετ, Στρόμπερι) και έχασαν και ένα ακόμη 4άρι που σουτάρει (Πέτγουεϊ) χωρίς να το αντικαταστήσουν; Για παράδειγμα στην Εθνική ομάδα αυτό το καλοκαίρι είδαμε ότι ο Σπανούλης δεν έβρισκε τις "φάσεις του" όταν έπαιζε με δύο παίκτες που δεν είναι κατεξοχήν σουτέρ στο πλάι του (Καλάθης στο "1", Αντετοκούνμπο στο "4").
Συμπέρασμα:
Ότι αναφέρθηκε και παραπάνω. Ο Ολυμπιακός λόγω έδρας και προετοιμασίας είναι το φαβορί. Αν σημαίνει κάτι αυτό. Που η ιστορία έχει δείξει ότι δεν σημαίνει... Για τα αγωνιστικά ζητήματα και ερωτήματα που αναφέρθηκαν θα πάρουμε τις απαντήσεις μας στην πράξη. Γιατί καλή η θεωρία, αλλά μην ξεχνάμε ότι η περίοδος της ολοκληρώνεται σήμερα. Εξαιρετικές οι συζητήσεις και τα χαραγμένα στην άμμο pick-n-roll. Τώρα ξεκινούν τα επίσημα.