Με "κλισέ" και... βίντεο

Δεν είναι κλισέ. Ούτε λένε διεθνείς και προπονητικό τιμ τα ίδια κάθε φορά. Ο Γιάννης Φιλέρης έγραφε για την καλώς εννοούμενη "μονοτονία" του Ηλία Ζούρου και τα αποτελέσματα του Ευρωμπάσκετ επιβεβαιώνουν το φόβο των Ιουδαίων.

Καμία ομάδα δεν έχει το δικαίωμα να υποτιμήσει κανέναν αντίπαλο. Το Ισραήλ κόντραρε στα ίσα τη Σερβία, η ΠΓΔΜ κέρδισε την Κροατία. Η Σλοβενία από το +21 του ημιχρόνου κέρδισε με την ψυχή στο στόμα την Ουκρανία. Επιλεκτικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν ότι πλέον δεν παίζουν μπάσκετ τα ονόματα, ούτε τα αποτέλεσματα.

Μπάσκετ παίζουν οι ομάδες και αυτές κερδίζουν. Πάρτε για παράδειγμα την απογοητευτική Κροατία με το ποιοτικό ρόστερ και την κάκιστη εικόνα εντός γηπέδου. Οπότε το μόνο σίγουρο ότι είναι η Εθνική δεν θα υποτιμήσει τους Σκοπιανούς. Κι ακόμη κι αν κάποιος είχε αυτή την πρόθεση, θα του... κοβόταν η όρεξη μετά τη νίκη της παρέας του Βλάντο Ιλιέφσκι απέναντι στην ομάδα του Γιόζιπ Βράνκοβιτς.

Τι σόι ομάδα, όμως, είναι η ΠΔΓΜ; Τόσο ο Ηλίας Ζούρος, όσο κι ο Δημήτρης Πρίφτης που ανέλυσε τον προσεχή αντίπαλο την χαρακτήρισε "περίεργη". Κι έτσι είναι. Έχει έμπειρους παίκτες που αν φέρουν το παιχνίδι στα μέτρα τους είναι πολύ επικίνδυνοι. Είναι μια ομάδα που παίζει αργά, έχει μικρό rotation (εν αντιθέσει με τη δική μας Εθνική) και είναι αρκετά επικίνδυνη τόσο στο μισό γήπεδο, όσο -περισσότερο- σε κλειστά παιχνίδια. Με άλλα λόγια τους Σκοπιανούς πρέπει να τους... σκοτώσεις νωρίς.

Κι είναι σημαντικό αυτό που είπε ο ασίσταντ κόουτς Δημήτρης Πρίφτης που υπογράμμισε ότι θα ήταν η χειρότερη στιγμή να παίξουμε τους Σκοπιανούς ήταν η αγωνιστική μετά το ρεπό. Διότι η συσσωρευμένη κούραση θα ήταν εμφανέστατη στον κορμό των 7-8 παικτών που τραβούν το κουπί. Η Ελλάδα, έτσι, χάνει ένα μεγάλο αβαντάζ που προκύπτει από το μοίρασμα του χρόνου και τη συμμετοχή και των 12 παικτών σε κάθε αναμέτρησης, επιλογή του Ηλία Ζούρου που μέχρι στιγμής αποδίδει καρπούς.

Αγωνιστικά ο πιο επικίνδυνος παίκτης είναι ο Βλάντο Ιλιέφσκι, μια παλιά καραβάνα στην Ευρωλίγκα, με ικανότητα στη δημιουργία, στην εκτέλεση (καλός σουτέρ και πολύ αποτελεσματικός στο αριστερό του χέρι), η οποία πηγάζει κυρίως από την ικανότητα του να διαβάζει τις φάσεις. Μην ξεχνάμε ότι αυτός "καθάρισε" το ματς με την Κροατία όταν η μπάλα "έκαιγε".

Δείτε ένα χαρακτηριστικό βίντεο του Βλάντο Ιλιέφσκι

Ο ΜακΚάλεμπ από την άλλη είναι η άλλη μια πηγή κινδύνων, που θα δει για αρκετή ώρα τον Καλάθη και τον Ξανθόπουλο στο πρόσωπο του. Ο γκαρντ από τη Νέα Ορλεάνη είναι ξακουστός για την ικανότητα του να πηγαίνει με δύναμη στο καλάθι και να τελειώνει τις φάσεις. Στα σουτ δεν είναι το ίδιο αποτελεσματικός, όπως δείχνει και το 28% που σουτάρει από μέση απόσταση στην Ευρωλίγκα. Στο τρίποντο έχει 50%, αλλά με μόλις 4 προσπάθειες, νούμερο που μαρτυρά ότι οι μακρινές προσπάθειες δεν είναι η πρώτη του επιλογή. Οι αριθμοί του πάντως στα δύο πρώτα ματς είναι εντυπωσιακοί: 18.0 πόντοι, 4.5 ασίστ και 2.0 κλεψίματα. Εξίσου εκθαμβωτικός ότι και στην προκριματική φάση όπου σκόραρε 23 πόντους ανά παιχνίδι.

Δείτε ένα χαρακτηριστικό βίντεο του ΜακΚάλεμπ

Μες στο καλάθι παίζουν κατά κύριο λόγο τέσσερις ψηλοί. Οι Γκετσέφσκι-Άντιτς που όχι μόνο μοιάζουν σε στυλ, αλλά έχουν περάσει αμφότεροι από την Ελλάδα (ΠΑΟΚ και ΑΕΚ), καθώς κι οι Σαμαρτζίσκι και Τσεκόφσκι. Οι δύο πρώτοι προτιμούν να παίζουν με πρόσωπο και μακριά από το καλάθι, ο Σαμαρτζίσκι των 2.14 είναι καλός επιθετικός ριμπάουντερ, ενώ ο Τσεκόφσκι είναι σκληρός και άκρως μαχητικός.

Στην περιφέρεια οι δίδυμοι Στογιανόφσκι και ο Σοκόλοφ είναι αυτοί που μοιράζονται το χρόνο στο "3", χωρίς να έχουν ιδιαίτερη συμμετοχή στο επιθετικό παιχνίδι, πέρα από το να περιμένουν μια τελική πάσα για να σουτάρουν. Όσο για το μικρό rotation; Αυτό επιβεβαιώνεται από το γεγονός ότι στο ένα παιχνίδι έπαιξαν 8 παίκτες και στο άλλο 9 (δεν είχε αγωνιστεί ο Γκετσέφσκι), ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ο Ιλιέφσκι παίζει 38.5 λεπτά, ο ΜακΚάλεμπ 33' κι ο Άντιτς 34'.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον στοιχείο είναι τα 13 επιθετικά ριμπάουντ που "κατεβάζουν" κατά μέσο όρο οι Σκοπιανοί και τα λίγα λάθη τους (12.5), που ενισχύει τη θεωρία ότι είναι μια ομάδα μισού γηπέδου.

Οπότε καταλαβαίνει κανείς ότι η Ελλάδα θα χρειαστεί να έχει υπομονή, να πιέσει πολύ στην άμυνα, έχοντας... μακροπρόθεσμο πλάνο. Να κουράσει τον αντίπαλο, να ποντάρει στην έλλειψη φρεσκάδα και στις περιορισμένες του λύσεις, για να βγει κερδισμένη. Άλλωστε με νίκη -και με βάσει τα συγκεκριμένα αποτελέσματα- το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα "καθαρίσει" την πρόκριση και θα κυνηγήσει (με λιγότερο άγχος) το καλύτερο δυνατό ρεκόρ για να '"μεταφέρει" στην επόμενη φάση.