Μόνο η Ρωσία έκανε το παιχνίδι της
Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αναλύει την ήττα της Ελλάδας από τη Ρωσία, που φέρνει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα στην 3η θέση με "τσεκαρισμένο" το εισιτήριο για τα προημιτελικά.
Για το τι συνέβη στο τελευταίο παιχνίδι της Εθνικής τα πράγματα είναι απλά: η Ρωσία έκανε το παιχνίδι της, ενώ η Ελλάδα δεν έκανε το δικό της.
Ο Ηλίας Ζούρος δεν μπορούσε να πιστέψει την κακή εμφάνιση (κυρίως αμυντικά) της ομάδας του. Κι είναι λογικό να λέει και να ξαναλέει για τη σημασία της καλής εικόνας στα... μετόπισθεν. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δεν μπορεί να συναγωνιστεί από άποψη ταλέντου όλους τους αντιπάλους, οπότε είναι φυσιολογικό να επιδιώκει "χαμηλά" σκορ για να αυξήσει τις πιθανότητες νίκες.
Από την άλλη -κι είναι κάτι που έχει παραδεχτεί ο ομοσπονδιακός τεχνικός- ότι οι διεθνείς παίρνουν δυνάμεις στην επίθεση μέσα από την καλή άμυνα. Αυτή τους δίνει εύκολα καλάθια, αυτή τους δίνει και την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση.
Κόντρα στη Ρωσία κάτι τέτοιο δεν έγινε. Από τις δύο κορυφαίες αμυντικές ομάδες του τουρνουά μόνο μια (η νικήτρια) επιβεβαίωσε τον τίτλο της. Οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ κράτησαν την Ελλάδα στους 67 πόντους, έκαναν θραύση στα ριμπάουντ (πήραν διπλάσια επιθετικά ριμπάουντ και συνολικά 13 παραπάνω) και "έβγαλαν" τα γνωστά τους νούμερα: όπως οι 20 ασίστ (1οι στη διοργάνωση).
Ο Μοζγκόφ τέλειωσε φάσεις (19 πόντοι), οι Κριάπα-Κιριλένκο μοίρασαν τις μισές τελικές πάσες της "Αρκούδας" κι ο Σβεντ έκανε μπόλικη ζημιά με 15 πόντους.
Κι αν θα πρέπει να ξεχωρίσουμε τα τρία αρνητικά σημεία είναι ότι η Ελλάδα απέτυχε ξανά στον περιορισμό ενός πολύ διεισδυτικού γκαρντ (ΜακΚάλεμπ, Ντρέιπερ οι άλλοι), ευστόχησε μόνο σε ένα από τα 16 τελευταία τρίποντα που επιχείρησε και έδειξε και πάλι κακή αντίδραση όταν το παιχνίδι ξέφυγε. Διότι η τελική διαφορά των 16 πόντων δεν είναι σε καμία περίπτωση ενδεικτική της εικόνας. Όπως και με την ΠΓΔΜ, έτσι και τώρα, όμως, η Εθνική αποδεικνύει ότι όταν βρίσκεται πίσω στο σκορ και ξεφεύγει από τον τρόπο παιχνιδιού της (για να αναλωθεί σε ατομικές και βιαστικές επιλογές) δεν αποδίδει.
Το τελευταίο είναι ένα λεπτό ζήτημα και απαιτεί πάνω από όλα την προπόνηση του "μυαλού", κάτι που δεν γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη. Χρειάζεται εμπειρία, χαρακτήρα και σκληρή δουλειά, η οποία δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια προετοιμασία λίγων εβδομάδων ή ένα τουρνουά. Συνήθως αυτό το πετυχαίνουν ομάδες με χημεία, που παίζουν πολύ καιρό μαζί κι έχουν τον ίδιο προπονητή στην άκρη του πάγκου για μεγάλο διάστημα.
Και τώρα τι γίνεται;
Η Ελλάδα που κατέκτησε την 3η θέση πάει στος "8" έχοντας εκπληρώσει και τον δεύτερο στόχο της. Θα συναντήσει τον ηττημένο του Ισπανία-Γαλλία. Ο Γιάννης Φιλέρης, όχι μόνο παρουσίασε τα σενάρια, αλλά μεταδίδει από τη Λιθουανία ότι οι "τρικολόρ" προτιμούν τη δική μας ομάδα και δεν πρόκειται να ζοριστούν ιδιαίτερα κόντρα στους πρωταθλητές Ευρώπης.
Πριν, βέβαια, από το παιχνίδι των προημιτελικών υπάρχει η Γεωργία. Μπορεί να έχει αποκλειστεί, αλλά οι παίκτες του Ηλία Ζούρου έχουν την ευκαιρία για ένα ακόμη δύσκολο τεστ πριν το πιο κρίσιμο ματς της διοργάνωσης.