Μπογκντάν στο κεφάλι

Ο Παναθηναϊκός μετά την "κρυάδα" του πρώτου παιχνιδιού αντέδρασε. Η αντίδραση του, όμως, δεν αποδείχτηκε αρκετή. Η ιστορία του δεύτερου προημιτελικού γράφτηκε υπέρ της Φενέρμπαχτσε, καθώς το τελείως ανοιχτό τρίποντο του Κέισι Ρίβερς στα 17'' κατέληξε στο σίδερο. Μπορεί να φαντάζει κυνικό, ή αφελές, αλλά πολλές φορές η ιστορία αλλάζει τόσο απλά. Στην τελευταία καλή του επίθεση το "τριφύλλι" διάβασε εξαιρετικά τη φάση: έβαλε τη μπάλα στον Μπουρούση που είχε απέναντι του τον Ντίξον λόγω βιαστικού αμυντικού transition και εκείνος βρήκε με άνεση τον καλύτερο σουτέρ του Παναθηναϊκού, αυτόν που φημίζεται για το κρύο αίμα του, αλλά η μπάλα δεν μπήκε και οι Τούρκοι προηγούνται πλέον με 2-0 .

Η ομάδα του Τσάβι Πασκουάλ βρίσκεται σε μια πρωτόγνωρη και αρκετά δύσκολη θέση. Πρωτόγνωρη διότι ποτέ ξανά ομάδα με πλεονέκτημα έδρας δεν έχει χάσει τα δύο πρώτα ματς (στο γήπεδο της) και δύσκολη διότι καμία ομάδα στην ιστορία των playoffs (best-of-five) δεν έχει γυρίσει σειρά από το 0-2.

Ο λόγος είναι προφανής: η Φενέρ έπαιξε σπουδαία

Αναζητώντας την βασική αιτία της (νέας) ήττας του Παναθηναϊκού θα πρέπει να σταθούμε στο προφανές: η Φενέρμπαχτσε έπαιξε εξαιρετικά. Απόδειξη; Σε ένα ματς που κρίθηκε στο σουτ, σε ένα παιχνίδι που κρίθηκε με διαφορά 5 πόντων, οι δύο ομάδες είχαν 31 βαθμούς διαφορά στο ranking (99-68). Πρωτοφανές! Η ομάδα του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, που ενδεχομένως να έπιασε και το αγωνιστικό της ταβάνι σε αυτά τα δύο παιχνίδια των "8", έχει κάνει καλύτερο ranking το 2017 μόνο τρεις φορές: το 108 απέναντι στην τελευταία ομάδα (Μιλάνο), 105 κόντρα στον Παναθηναϊκό στην Κωνσταντινούπολη και απέναντι στη Ζαλγκίρις Κάουνας, που επίσης αποκλείστηκε.

Κι όμως. Ήταν τόσο καλή η ομάδα του "Ζοτς". Όχι μόνο γιατί είχε σε σπουδαία κατάσταση τον Μπόγκνταν Μπογκντάνοβιτς και τον Έκπε Ούντο , αλλά επειδή κατάφερε να κρατήσει τον Παναθηναϊκό χαμηλά. Οι "πράσινοι" στα δύο πρώτα παιχνίδια σκόραραν 66 πόντους με 59.5 ranking, 12 ασίστ, 46% στο δίποντο και 32% στο τρίποντο. Όλα αυτά τα νούμερα είναι χαμηλότερα από τους μέσους όρους της ομάδας στην κανονική περίοδο. Αυτό που κατάφερε επίσης να κάνει η Φενέρ είναι να βγάλει για τρία ημίχρονα τον Σίνγκλετον (ήταν καλός μόνο στο πρώτο ημίχρονο του 2ου ματς) και τον Νικ Καλάθη που μέτρησε 6.5 πόντους (38% στα δίποντα, 0/6 τρίποντα, 5.0 ασίστ και 2.5 λάθη με 7 ranking). Για την "πτώση" του Καλάθη, βέβαια, έχει αναφερθεί πολλές φορές ότι η απουσία ενός assist-receiver, επί της ουσίας τον "εγκλωβίζει". Και όσο στην ομάδα υπάρχει μόνο ο Γκιστ και ειδικά αυτός ο Γκιστ που δεν είναι 100% έτοιμος, τότε θα βρίσκεται σε πτώση. Όπως συνέβη και πέρσι με την παρουσία του Ραντούλιτσα και του Κούζμιτς στη θέση "5".

Για δεύτερο παιχνίδι, πάντως, ο Παναθηναϊκός νικήθηκε από τον εκπληκτικό Έκπε Ούντο. Ο Αμερικανός σέντερ ήταν και πάλι αυτός που έκανε τη διαφορά. Για αυτό και ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς προτίμησε να του "αγοράσει" χρόνο ξεκινώντας τον από τον πάγκο, επιλέγοντας στη συνέχεια να τον αφήσει μέσα για (σχεδόν) ολόκληρο το παιχνίδι. Ο ψηλός της Φενέρ ήταν και πάλι αυτός που ξέκοψε από τον Μπουρούση (και το προπονητικό τιμ) κάθε όρεξη για post-up και ήταν αυτός που αναχαίτισε τις προσπάθειες των περιφερειακών που βρέθηκαν στο διάβα του.

Ο Μπογκντάνοβιτς ήταν ασταμάτητος

Το κείμενο θα μπορούσε να περιέχει μόνο απαντήσεις στα όσα καταλογίζουν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού. Ή σ' αυτά που τουλάχιστον καταλόγισαν μέσω μηνυμάτων στην ραδιοφωνική εκπομπή "103-101" του Sport24 Radio 103,3 μετά το τέλος του ματς. Αλλά, ίσως να μην έχει και μεγάλο νόημα. Ένα από τα θέματα που θίχτηκαν ήταν η προπονητική αδυναμία να περαστούν "χειροπέδες" στον Μπογκντάνοβιτς. Μήπως όμως αγνοούμε (και πάλι) το ενδεχόμενο ο αντίπαλος απλά να ήταν σε τόσο καλή κατάσταση. Πόσο καλή; Στην καλύτερη που έχει εμφανιστεί ποτέ παίκτης στην ιστορία της Euroleague στα play-offs.

Ο Σέρβος γκαρντ, λοιπόν, στη σειρά έχει 24 πόντους μέσο όρο, χωρίς να εκτελέσει ούτε μια βολή. Μετράει 10/14 τρίποντα (71.4%) και ένα 69% στα δίποντα (9/13). Κατεβάζει 6.5 ριμπάουντ και μοιράζει 5 ασίστ, συγκεντρώνοντας συνολικά το εκπληκτικό 35 στο ranking. Έχουμε και λέμε:

-Έχει τον μεγαλύτερο μέσο όρο πόντων από το 2010 και μετά. Ο μοναδικός παίκτης που έχει σκοράρει περισσότερους πόντους σε προημιτελική σειρά (best-of-five) είναι ο Τερέλ ΜακΙντάιρ στη σειρά Παναθηναϊκός-Σιένα το 2009.

-Έχει το υψηλότερο ποσοστό στο τρίποντο μεταξύ των παικτών που μετρούν περισσότερες από 3 προσπάθειες το παιχνίδι. Συνολικά το δικό του ποσοστό είναι το δεύτερο καλύτερο πίσω από το 90% που είχε ο Βαγγέλης Μάντζαρης (με 10 συνολικά προσπάθειες όμως) στην προημιτελική σειρά του 2015 κόντρα στη Μπαρτσελόνα.

-Έχει το υψηλότερο ranking με 35. Το δεύτερο μεγαλύτερο ανήκε ξανά στον Τερέλ ΜακΙντάιρ, που είχε 29.0 κατά μέσο όρο στα τέσσερα παιχνίδια κόντρα στον Παναθηναϊκό το 2009. Μόνο που τότε η ομάδα του είχε χάσει με 1-3.

Το πραγματικά εκπληκτικό, όμως, είναι ότι στο 2ο παιχνίδι ο Μπογκντάνοβιτς σκόραρε με όλους τους πιθανούς τρόπους. Αν εξαιρέσουμε δύο lay-up που σκόραρε σε συνθήκες pick-n-roll απέναντι στον Γιάννη Μπουρούση (με τον ψηλό να έχει την ευθύνη της φάσης), όλοι οι υπόλοιποι πόντοι του ήρθαν σε διαφορετικές καταστάσεις και απέναντι σε διαφορετικούς παίκτες.

Αναλυτικά:

Στο πρώτο ημίχρονο: σκοράρει με lay-up από pick-n-roll κόντρα στον Μπουρούση (2), σκοράρει με δύσκολο turn-around σουτ απέναντι στον Παππά σε φάση ένας-εναντίον-ενός (2), σκοράρει τρίποντο βγαίνοντας από το screen που δέχτηκε ο Παππάς (3), σκοράρει για τρεις πόντους απέναντι στο κακό διάβασμα του Καλάθη που πάει από κάτω στο pick-n-roll (3), σκοράρει με lay-up απέναντι στην κακή πιεστική άμυνα του Μάικ Τζέιμς, χωρίς να συναντήσει παίκτη βοήθειας μες στη ρακέτα (2), σκοράρει ξανά με pull-up τρίποντο αυτή τη φορά με τον Νίκολς να πηγαίνει κάτω από το pick του Ούντο (3), σκοράρει spot-up τρίποντο όταν ο Τσάβι Πασκουάλ επέλεξε να παίξει ζώνη για να "χαλάσει" το τάιμ-άουτ του Ομπράντοβιτς (3).

Στο δεύτερο ημίχρονο: σκοράρει με προσωπική φάση (1on1) απέναντι στον Ρίβερς (2), σκοράρει για τρεις πόντους μετά από κακή επικοινωνία των παικτών του Παναθηναϊκού και κακή επιλογή του Σίνγκλετον σε screen μακριά από τη μπάλα (3), σκοράρει με lay-up μετά από pick-n-roll κόντρα στον Μπουρούση.

Ο Μπογκντάνοβιτς με άλλα λόγια τιμώρησε όλα τα λάθη που έκανε ο Παναθηναϊκός.

Ό,τι κι αν δοκίμασε απέτυχε

Φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού ότι ο Παναθηναϊκός ήταν πιο έτοιμος να παίξει το δεύτερο παιχνίδι. Παρά το σοκ του break κατάφερε να μπει πολύ δυνατά στο παιχνίδι, με τον Τσάβι Πασκουάλ να αλλάζει εντελώς το rotation του. Ξεκίνησε με μια εντελώς διαφορετική πεντάδα (κατά τα 3/5). Μέσα ο Παππάς και ο Μπουρούσης, έξω ο Φελντέιν και ο Γκιστ. Κι αυτό γιατί ενδεχομένως ο Καταλανός προπονητής να ήθελε να ενισχύσει το ελληνικό στοιχείο της ομάδας, το οποίο γνωρίζει καλύτερα πως να διαχειριστεί την ορμή του ΟΑΚΑ, αλλά και συγκεκριμένα αυτά τα δύσκολα παιχνίδια. Ίσως και μέσα σε αυτά τα πλαίσια να βγήκε από τη ναφθαλίνη ο Αντώνης Φώτσης, που έπαιξε όλο το δεύτερο δεκάλεπτο. Ο Φώτσης είχε να παίξει τόσο πολύ από τις 19 Ιανουαρίου και το εκτός έδρας ματς με τη Φενέρ, στο οποίο είχε τραυματιστεί ο Κρις Σίνγκλετον.

Μετά το τέλος του ματς ο Τσάβι Πασκουάλ υπογράμμισε ως καθοριστικό το σημείο του αγώνα που επέτρεψε στην Φενέρμπαχτσε να μπει ξανά στο ματς, μετατρέποντας την αναμέτρηση σε παιχνίδι που πήγαινε πόντο-πόντο.

Στη συνέχεια αποφάσισε να ρίξει διαφορετικούς αμυντικούς πάνω στον Μπογκντάνοβιτς, άλλαξε άμυνες στα pick-n-roll (hedge-out, flat, αλλαγή), επιχείρησε να παίξει ζώνη, ενώ ανακάτεψε την τράπουλα που είχε στα χέρια του, ρίχνοντας ένα εντελώς διαφορετικό σχήμα στην τσόχα του ΟΑΚΑ. Στο τελευταίο 10λεπτο ο Παναθηναϊκός επέστρεψε στη λογική της πιεστικής άμυνας, την οποία είχε επιχειρήσει σπασμωδικά ως τότε. Ο Γκιστ πέρασε στο "5" και έκανε δίδυμο με τον Σίνγκλετον, ενώ παράλληλα μπήκε ο Φελντέιν σε μια περιφερειακή τριάδα που μπορούσε να πιέσει και να αλλάξει το ρυθμό του αγώνα. Έτσι και έγινε. Η Φενέρ που είχε μόλις 5 λάθη σε 30 αγωνιστικά λεπτά, έχασε τρεις μπάλες μαζεμένες. Οι "πράσινοι" άρχισαν ξαφνικά να κερδίζουν όλες τις κατοχές και να αποκτούν το πάνω χέρι. Θα το είχαν κάνει οριστικά και αμετάκλητα αν ήταν πιο αποτελεσματικοί σε εύκολες προσπάθειες μες στη ρακέτα, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε.

Ίσως εκεί να κρίθηκε το παιχνίδι. Ο Γκιστ έχασε τα "εύκολα" και πέρασε στον πάγκο. Η επιστροφή του Μπουρούση, όμως, έριξε την αμυντική ποιότητα της ομάδας και τότε ήταν που έδρασε ξανά ο Μπογκντάνοβιτς. Συνολικά η Φενέρ διάβασε υποδειγματικά το ρίσκο που έπαιρνε σε κάθε κατάσταση ο Παναθηναϊκός. Για παράδειγμα στις αλλαγές τροφοδοτούσε με επιτυχία και συνέπεια τον Ούντο, που έκανε μεγάλη ζημιά στα mismatch.

Επιθετικά ο Παναθηναϊκός έτρεξε πολλά και διαφορετικά σενάρια, βρίσκοντας στα περισσότερα ένα κίτρινο τείχος. Η Φενέρμπαχτσε συνέχισε να αντιμετωπίζει με μεγάλη συγκέντρωση τα σκριν μακριά από τη μπάλα για τον Ρίβερς (έμεινε στους 8 πόντους σε 34 λεπτά επιχειρώντας μόλις 4 σουτ), αφαίρεσε με τον Ούντο κάθε διάθεση για post-up με τον Μπουρούση, ξέκοψε από τον Σίνγκλετον το αγαπημένο του pop-out (ξανά ο Κάλινιτς έκανε καλή δουλειά πάνω του), ενώ παράλληλα δυσκόλεψε με τις αλλαγές τις pick-n-roll συνεργασίες. Τι έμεινε για τον Παναθηναϊκό; Οι hustle points από αιφνιδιασμούς και επιθετικά ριμπάουντ (αυτούς που είδαμε στο 4ο δεκάλεπτο) και οι προσωπικές ενέργειες του Μάικ Τζέιμς, ο οποίος έκανε ένα πολύ καλό παιχνίδι με 22 πόντους. Ειδικά στο 2ο δεκάλεπτο ήταν αυτός που επιτέθηκε στο αντίπαλο καλάθι και σκόραρε συνεχόμενους πόντους, κρατώντας την ομάδα του στο σκορ.

Ακόμη και σ' αυτό το ματς ο Παναθηναϊκός παρουσιάστηκε με συγκεκριμένους τρόπους επίθεσης, όπως κάνει όλη τη χρονιά. Αυτό ισχύει βέβαια και στα καλά διαστήματα που είχε και στα κακά. Απλά στα κακά υπάρχει ο κοινός παρανομαστής που ονομάζεται Ούντο. Ο Αμερικανός σε συνδυασμό με τον Βέσελι και τον Κάλινιτς προκάλεσαν πολλά προβλήματα στην επιθετική λειτουργία των γηπεδούχων.

Η συνέχεια

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Είναι δεδομένο ότι θα πάει στην Κωνσταντινούπολη να πολεμήσει. Θα επιχειρήσει να βάλει έξτρα πίεση σε μια ομάδα που δεν αντιδρά καλά απέναντι στο "πρέπει", όπως παραδέχτηκε και ο ίδιος ο Ομπράντοβιτς. Το σίγουρο είναι ότι μπορεί να κοντράρει τη Φενέρ στο τρίτο παιχνίδι, που θα διεξαχθεί με εντελώς διαφορετικούς όρους, αν και παραμένει πολύ δύσκολο να αλλάξει τη μοίρα αυτής της σειράς.