Νίκη ήθελε, νίκη πήρε. Αλλά...

Σε ότι αφορά το πρώτο κομμάτι που θα μπορούσε να πει κανείς... ξερά ότι είναι και το σημαντικότερο οι "ερυθρόλευκοι" επιστρέφουν από το χιονισμένο Κάουνας με το ροζ φύλλο αγώνα. Αν είχαν χάσει θα βρισκόντουσαν σε πολύ δύσκολη θέση, διότι -λογικά- θα χρειαζόντουσαν ένα 4Χ4 για να πάρουν την πρόκριση. Όχι την πρωτιά. Την πρόκριση.

Το πρόγραμμα δεν είναι... σύμμαχος. Αυτό είναι σίγουρο. Διότι τώρα η Ζαλγκίρις βρίσκεται στο χείλος του αποκλεισμού και σίγουρα θα έχει λιγότερο κίνητρο (και λιγότερο άγχος αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία) κόντρα στους "αντιπάλους" των Πειραιωτών για τις δύο πρώτες θέσεις του ομίλου, τη Βαλένθια και τη Φενέρ.

Οπότε νίκη ήθελε, νίκη πήρε...

Αυτό είναι, όμως, το ένα κομμάτι της ιστορίας. Το άλλο είναι ότι η εικόνα του πρώτου ημιχρόνου κι η στατιστική δείχνουν ότι η ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς θα έπρεπε να έχει "καθαρίσει" από νωρίς το παιχνίδι.

Τι λένε οι αριθμοί; Με βάση τις κατηγορίες ριμπάουντ/λάθη οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν 16 επιθέσεις περισσότερες, νούμερο που επιβεβαιώνεται κι από το αποτέλεσμα της εξίσωσης δίποντα+τρίποντα+βολές/2. Πάμε πάλι: 9 επιθετικά - 9 επιθετικά του αντιπάλου έχουμε μηδέν. Κι η διαφορά στα λάθη; Το εξωπραγματικό 21 με 5. Προκύπτει λοιπόν το 16.

Η Ζαλγκίρις είχε 42 δίποντα, 12 τρίποντα και 12 βολές (δια δύο μας κάνει έξι) οπότε έκανε 60 προσπάθειες για σουτ (χοντρικά διότι δεν υπολογίζονται οι βολές από μπόνους. Ο Ολυμπιακός είχε 39 δίποντα, 23 τρίποντα και 22 βολές (άρα 11) που μας κάνει 73. Πάνω-κάτω το ίδιο.

Παρά τα νούμερα και τις διαφορές των 20 πόντων κι άνω ο Ολυμπιακός έκανε το παιχνίδι ντέρμπι. Κι ας είχε το εξωπραγματικό νούμερο των 5 λαθών σε εκτός έδρας παιχνίδι. Δεν "πούλησε" μπάλες, αλλά "πούλησε" τη συγκέντρωση του κι αυτό ήταν το πρόβλημα. Άλλωστε το Νο1 ζητούμενο για τον Ολυμπιακό, όπως είπε πριν το ματς κι ο Βαγγέλης Αγγέλου, ήταν ο έλεγχος του ρυθμού. Ένα γρήγορο τέμπο θα ευνοούσε τη Ζαλγκίρις κι όχι την ομάδα του Πειραιά που επιδίωξε χαμηλό σκορ. Το πλάνο εφαρμόστηκε, όμως, μόνο στο πρώτο μέρος.

Ομάδες παίζουν, ομάδες κερδίζουν κι ομάδες χάνουν, αλλά υπάρχουν και τα άτομα που κάνουν τη διαφορά. Ειδικά αν λειτουργούν... ατομικά ή προσωπικά. Αρνητικά ή θετικά, όπως το βλέπει κανείς. Ο Τεόντοσιτς π.χ βγήκε εκτός λογικής, πήρε αψυχολόγητα σουτ και έβαλε τον αντίπαλο στο παιχνίδι. Χάλασε το αργό τέμπο του Ολυμπιακού, ξεσήκωσε τους γηπεδούχους κι ουσιαστικά η εικόνα του αγώνα άλλαξε. Ξέχωρα από την απόδοση του στην άμυνα.

Το σχήμα με τους τρεις κοντούς (Σπανούλη-Τεόντοσιτς-Παπαλουκά) δεν... τσούλησε, όπως είχε γίνει για παράδειγμα στο ΟΑΚΑ, ούτε στην άμυνα, ούτε στην επίθεση. Στην επανάληψη οι Πειραιώτες, ίσως επειδή μπήκαν και στη λογική να παίξουν με τη διαφορά, έχασαν την ισορροπία τους. Αποκλειστικά περιφερειακό παιχνίδι κι αποκοπή των περιφερειακών που έπρεπε είτε να σουτάρουν μετά από ντρίμπλα, είτε να πάνε πάνω στον Μαριάνοβιτς τον παίκτη-καταλύτη της αναμέτρησης.

Δημιουργία μηδέν με άλλα λόγια, όπως φαίνεται κι από το γεγονός ότι οι ψηλοί του Ολυμπιακού είχαν 20 πόντους στο ημίχρονο και μόλις 8 στην επανάληψη. Τέσσερις ο Νεστέροβιτς κι άλλους τέσσερις (ένα επιθετικό ριμπάουντ κι ένα μακρινό σουτ από ασίστ του Σπανούλη) από τον Ερτσέγκ.

Ο τελευταίος και πάλι ήταν καθοριστικός, διότι η παρουσία του δεν επιτρέπει στην αντίπαλη άμυνα να κλείνει στη ρακέτα. Ανοίγει διαδρόμους και κάνει τη ζωή των συμπαικτών του ευκολότερη.

"Αθόρυβος" κι ο Νεστέροβιτς που προσπάθησε αρκετά στις αμυντικές συνεργασίες, τέλειωσε φάσεις και είχε με μόλις 9 πόντους 22 βαθμούς στο σύστημα αξιολόγησης της Ευρωλίγκα. Στην ίδια κατηγορία κι ο Τζαμόν Λούκας. Έβαλε δύο σημαντικά σουτ, έπαιξε καλή άμυνα (αυτή που λείπει από την περιφέρεια του Ολυμπιακού) και έκανε το καθοριστικό κλέψιμο στον Καλνιέτις "καθαρίζοντς" το ματς.

Τέλος ο Σπανούλης κέρδισε ακόμη μια φορά τον τίτλο του κορυφαίου. Τι κι αν έχασε "κολλητά" ένα τρίποντο κι ένα λέι-απ. Πήρε την ευθύνη στην κρίσιμη στιγμή και δικαιώθηκε. Πέτυχε το μεγάλο τριποντο και έδωσε τη νίκη στον Ολυμπιακό, που όπως φαίνεται θα συνεχίζει να... ζει και να πεθαίνει από τις εμπνεύσεις του διεθνούς πλέι-μέικερ.

Μόνο που ο προβληματισμός έχει να κάνει με το γεγονός ότι ο Ολυμπιακός δεν "κερδίζει" στο τέλος από τις άμυνες του, αλλά από την προσωπικότητα των παικτών του. Με τη Φενέρ δύο άστοχα σουτ ήταν αρκετά για να χαθεί η νίκη κι η διαφορά.

Οπότε "χρυσό" το αποτέλεσμα στο Κάουνας, αλλά μην ξεγελάει... Οι "ερυθρόλευκοι" έχουν δρόμο ακόμη τόσο για την πρόκριση, όσο και για την πρωτιά που θα περάσει από Βαλένθια και Πόλη. Θα πρέπει, λοιπόν, να κρατήσουν τα "καλά" του Κάουνας (λίγα λάθη, καλό πρώτο ημίχρονο) και να μην επαναλάβουν τις "ασθένειες" του δευτέρου ημιχρόνου.