X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Ο Ολυμπιακός δεν έχανε από τον... Django

Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος γράφει για τον Δημήτρη Διαμαντίδη που έπαιξε το ρόλο του... Django, τους λόγους που η νίκη του Ολυμπιακού ήταν δίκαιη και τις επιλογές τακτικής που δικαιώθηκαν.

Το παρακάτω κείμενο θα είναι γεμάτο spoiler: όχι για τον επικείμενο τελικό κυπέλλου (αυτό θα γίνει στη συνέχεια), αλλά για την νέα ταινία του Ταραντίνο. Μαζί, λοιπόν, με τις αλληγορίες γύρω από το Django, θα ακολουθήσουν και κάποια ξεκάθαρα συμπεράσματα που προκύπτουν για τη νίκη του Ολυμπιακού επί του Παναθηναϊκού.

  • Ο Ολυμπιακός πήρε δίκαιη νίκη

Χωρίς να είναι καλός, ήταν καλύτερος του Παναθηναϊκού. Εκμεταλλεύτηκε την έδρα του, έβγαλε περισσότερη ενέργεια στο παρκέ, είχε περισσότερες λύσεις και όταν κατάφερε αφενός να βάλει σουτ (όπως τα 4/5 τρίποντα της τρίτης περιόδου) και αφετέρου να κυριαρχήσει στα ριμπάουντ (35-28, μηδέν επιθετικά ριμπάουντ στο πρώτο ημίχρονο, 10 στο δεύτερο), τότε εξασφάλισε τη νίκη, έκανε το 2-0 επί του Παναθηναϊκού και καπάρωσε το πλεονέκτημα έδρας ως τους τελικούς.

Η διαφορά δεν ήταν τόσο ποιοτική. Αφορούσε όλα τα μικρά πράγματα που συνήθως κρίνουν ένα παιχνίδι: στις διεκδικήσεις, στις κατοχές, στα σουτ προσωπικότητας που αλλάζουν το momentum. Σε όλα αυτά η μπίλια κάθισε στο κόκκινο.

  • Μόνο το "D" δεν ήταν silent

Μια από τις καλύτερες σκηνές του "Django" ήταν το ξεκλήρισμα του μισού στρατού του Ντι Κάπριο στην έπαυλη του μετά το δείπνο. Ο πρωταγωνιστής σκότωνε ότι κινείτο, αλλά το τέλος του φαινόταν προδιαγεγραμμένο. Οι αντίπαλοι του τον είχαν στριμώξει και απλά περίμεναν...

Ήταν μια σκηνή βγαλμένη από το δεύτερο ημίχρονο του ΣΕΦ. Ο Ολυμπιακός έριχνε ότι είχε και περίμενε απλά να τελειώσουν οι σφαίρες του Διαμαντίδη. Διότι σε εκείνο το σημείο το Νο13 ήταν αυτός που κρατούσε την ομάδα μόνος του μες στο ματς. Και το ρολόι έδειχνε λίγο μετά το 35' όταν διαπίστωσε ότι το ρεβόλβερ του ήταν άδειο. Ο αρχηγός του "τριφυλλιού" έμεινε από δυνάμεις, δεν υπήρχε κανένα άλλο στήριγμα και μοιραία ήρθε το τελικό αποτέλεσμα.

"Django (Τζάνγκο). The D is silent". Αυτή ήταν η catch-phrase του πρωταγωνιστή της ταινίας του Ταραντίνο, που στη συγκεκριμένη περίπτωση πάει από την... ανάποδη. Μόνο ο "D" δεν ήταν "silent". Ήταν όλοι οι υπόλοιποι, ειδικά οι περιφερειακοί. Ο Παναθηναϊκός δεν είχε κανένα σημείο αναφοράς στο κομμάτι της δημιουργίας. Ο Διαμαντίδης είχε 6 ασίστ, όσες είχαν οι 11 συμπαίκτες του. Οι τρεις γκαρντ που χρησιμοποίησε ο Πεδουλάκης είχαν συνολικό απολογισμό 6 πόντους, 4 ασίστ και 4 λάθη. Ο Ούκιτς (13') και ο Μπανκς (15') δεν μπήκαν ποτέ στο κλίμα του αγώνα. Ο πρώτος δεν είχε επιλογές και ο δεύτερος ήταν άστοχος (1/6).

Επιβεβαιώθηκε περίτρανα, δηλαδή, αυτό που έλεγε ο Πεδουλάκης πριν το ματς, ότι πολλοί παίκτες θα γευτούν για πρώτη φορά τι σημαίνει ΣΕΦ. Και κοιτώντας το φύλλο της στατιστικής δεν χρειάζεται να κοιτάξει κάποιος τα ονόματα για να τους βρει, αρκεί να δει τα νούμερα.

  • Οι επιλογές τακτικής

Ο Ολυμπιακός είχε διαφορετική τακτική σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι. Ο κυριότερος αμυντικός του στόχος ήταν να μη βάλει τους υπόλοιπους παίκτες του Παναθηναϊκού μες στο παιχνίδι. Να μην αφήσει σουτ από την περιφέρεια, αλλά αντίθετα να παίξει "δύο εναντίον δύο" τα πικ-εν-ρολ του Διαμαντίδη και να δώσει βοήθειες στον Σχορτσιανίτη μόνο όταν αυτός κάνει ντρίμπλα. Αντίθετα στο ΟΑΚΑ η εντολή ήταν "όλοι πάνω στον Σόφο".

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας θεώρησε ότι η ομάδα του δεν θα χάσει από τον Σχορτσιανίτη. Δεν θα χάσει αν βάλει 20 πόντους ο Διαμαντίδης (που έβαλε). Θα χάσει αν μπουν στο παιχνίδι οι φόργουορντ του Παναθηναϊκού, που έμειναν τελικά στα ρηχά. Συνολικά οι Μπράμος, Ματσιούλις, Καπόνο, Γκιστ που σκοράρουν 33.8 πόντους με 40% στα τρίποντα στο ελληνικό πρωτάθλημα και 34.6 πόντους με 44% στο τρίποντο, είχαν συνολικά 10 πόντους με 25% από τα 6.75!

Παράλληλα ο προπονητής του Ολυμπιακού έριξε τον Λο και τον Σλούκα πάνω στον Διαμαντίδη, με τον τελευταίο να κάνει πολύ καλή δουλειά πάνω του, παίρνοντας... συμβουλές από τον Βαγγέλη Μάντζαρη, όπως αποκάλυψε ο ίδιος στην διαδικτυακή εκπομπή του Sport24.gr που ακολούθησε το ντέρμπι.

Ο Παναθηναϊκός από την άλλη πήρε πολύ καλό βαθμό αμυντικά. Ο βασικός του στόχος ήταν να περιορίσει τον Σπανούλη, κάτι που κατάφερε. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε 11 πόντους με 2/11 σουτ και 6 λάθη μαζί με τις 7 ασίστ. Ουσιαστικά δεν βρήκε ποτέ ρυθμό, με εξαίρεση το τέλος του ημιχρόνου που εκμεταλλεύτηκε το μπόνους των βολών.

Οι "πράσινοι" επέλεξαν να ρισκάρουν στα πικ-εν-ρολ του Σπανούλη στέλνοντας τον αμυντικό να περνάει κάτω από το σκριν, μια τακτική που ξεκάθαρα δίνει στον επιθετικό το σουτ. Μόνο που καμιά φορά αυτό λειτουργεί μέσω της αντίστροφης ψυχολογίας και προσθέτει πίεση στον χειριστή. Ήταν προφανώς ότι ο Παναθηναϊκός ήθελε να... παίξει με τα κακά ποσοστά που έχει στα τελευταία ματς ο Ολυμπιακός. Έτσι θωράκισε τη ρακέτα του, κατάφερε να μη δεχτεί εύκολους πόντους και αν εξαιρέσει κανείς το τρίτο δεκάλεπτο (και τα 4/5 του Ολυμπιακού) έκανε καλή δουλειά στην άμυνα. Τελικά στην 4η περίοδο τα επιθετικά ριμπάουντ και οι αιφνιδιασμοί ήταν αυτοί που τον πλήγωσαν στα μετόπισθεν.

Το μεγάλο πρόβλημα, οπότε, ήταν στην επίθεση. Εκεί που υπήρχε ως μοναδικό σημείο αναφοράς του πρώτου ημιχρόνου ο Σχορτσιανίτης και ο Διαμαντίδης στο δεύτερο. Ήταν ξεκάθαρο ότι οι "πράσινοι" θέλησαν να ελέγξουν το τέμπο, να πάνε το σκορ χαμηλά, απλά στην επίθεση τους έλειπε αυτή η δεύτερη απειλή, την ώρα που ο Σχορτσιανίτης έβλεπε τρεις διαφορετικούς παίκτες να αλλάζουν πάνω του (και τον Ολυμπιακό να τον χτυπάει διαρκώς μέσω της επίθεσης του), οι πλέι-μέικερ έκαναν διαγωνισμό... κακών επιλογών και οι φόργουορντ δεν έβρισκαν ρυθμό.

Από την άλλη ο Ολυμπιακός είχε κι άλλο εναλλακτικό πλάνο όταν ο Σπανούλης δεν μπορούσε να είναι ο... Σπανούλης. Ο Περπέρογλου πήρε φάσεις στο low-post (ο καθοριστικότερος ίσως παίκτης του αγώνα) κι ο Πρίντεζης έκανε ζημιά απέναντι σε miss-match, κυρίως δημιουργώντας ανισορροπία στην αντίπαλη άμυνα, που αναγκαζόταν να δώσει βοήθειες, σουτ και να ρισκάρει περισσότερο στο ριμπάουντ. Σημεία που τόνισε και ο μέχρι πρότινος συνεργάτης του Αργύρη Πεδουλάκη (και επί σειρά ετών βοηθός του Ζέλικο Ομπράντοβιτς), Ανδρέας Πιστιόλης στην εκπομπή του Sport24.gr

Το τι έγινε, βέβαια, έχει μικρή σημασία σχετικά με το τι θα γίνει. Όπως άλλωστε λέει κι ένας προπονητής "το μπάσκετ είναι η επόμενη ημέρα". Και πλέον οι δύο ομάδες ξεχνούν το πρωτάθλημα, συκεντρώνονται προσωρινά στην εμβόλιμη αγωνιστική του ελληνικού πρωταθλήματος και κοιτούν με την άκρη του ματιού τους το ημερολόγιο που δείχνει Κυριακή 10 Φεβρουαρίου. Μην περιμένετε, όμως, αναφορές για το παιχνίδι του Ελληνικού. Τέρμα τα spoiler.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ