Τα καλά νέα για τον Παναθηναϊκό είναι ότι δεν πρέπει να "φοβάται" τη Μπαρτσελόνα. Τα κακά; Ότι έχασε μια πολύ καλή ευκαιρία να πάρει το πλεονέκτημα έδρας. Οι "πράσινοι" όχι απλά στάθηκαν καλά στη Βαρκελώνη, αλλά έφτασαν στο σημείο να στέκονται... καλύτερα από τον αντίπαλο τους και να δικαιούνται τη νίκη σε μια σειρά πλέι-οφ που φαίνεται να έχει πολύ ψωμί.

Στο πρώτο ματς της προημιτελικής φάσης η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη παρουσιάστηκε έτοιμη και το σημαντικότερο ότι κατάφερε να μείνει όρθια ακόμη κι όταν το ματς... στράβωσε, πράγμα δύσκολο για κάθε ομάδα που παίζει απέναντι στη Μπαρτσελόνα, την ομάδα με το καλύτερο ρεκόρ (22-2), την καλύτερη άμυνα και το καλύτερο ranking στη διοργάνωση.

Ας δούμε αυτό το πλάνο...

Low-post και ξερό ψωμί

Αυτή ήταν η βασική επιθετική τακτική που επέλεξε ο Παναθηναϊκός, επιστρέφοντας ουσιαστικά στον προσανατολισμό που είχε στην αρχή της χρονιάς. Οι "πράσινοι" έδειξαν ιδιαίτερη συνέπεια στο παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι α) χρησιμοποιώντας διαφορετικά plays β) χρησιμοποιώντας διαφορετικούς παίκτες γ) χρησιμοποιώντας διαφορετικές διατάξεις στην αδύνατη πλευρά.

Με αυτόν τον τρόπο οι "πράσινοι" κατάφεραν να ελέγξουν τον ρυθμό, να περιορίσουν τα λάθη (16 σε 45 λεπτά αγώνα) και να δημιουργήσουν ανισορροπία στην άμυνα της Μπαρτσελόνα που δέχτηκε "χτυπήματα" από μέσα προς τα έξω. Η απάντηση του Τσάβι Πασκουάλ σε αυτή την τακτική ήταν άμυνα με παγίδες, με τον Τόμιτς να αφήνει τον παίκτη του (αν δεν πόσταρε αυτός) και να δίνει βοήθειες και τους υπόλοιπους να περιστρέφονται ανάλογα.

Το πλάνο λειτούργησε πολύ καλά στο πρώτο ημίχρονο όπου ο Σχορτσιανίτης έκανε μεγάλη ζημιά πασάροντας αποτελεσματικά στην αδύνατη πλευρά και το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι εξελίχθηκε σε "άρμα μάχης" για τον Παναθηναϊκό στο πρώτο ημίχρονο.

Στην επανάληψη οι "πράσινοι" συνέχισαν να βάζουν συχνά-πυκνά τη μπάλα στο καλάθι, με εξαίρεση το διάστημα που ο Διαμαντίδης και ο Λάσμε πρόσφεραν το ένα high-light μετά το άλλο. Όταν, όμως, αποβλήθηκε ο Γκαμπονέζος το low-post ήταν αναγκαστική επιλογή, καθώς φάσεις από σκριν στη μπάλα δεν βγήκαν αν εξαιρέσουμε ένα κερδισμένο φάουλ του Διαμαντίδη και το τρίποντο που σημείωσε το οποίο όμως ήταν υπό πίεση. Ο Παναθηναϊκός δοκίμασε να παίξει με ρολαρίσματα του Γκιστ και του Τσαρτσαρή, αν και τελικά αποδείχτηκε ότι η πιο αποτελεσματική τακτική ήταν όταν ο 34χρονος φόργουορντ άνοιγε μακριά από το καλάθι.

Συνολικά, πάντως, είδαμε 7 παίκτες να ποστάρουν: τον Σχορτσιανίτη, τον Λάσμε (έστω και όχι ως αρχική επιλογή στην επίθεση), τον Γκιστ, τον Τσαρτσαρή, τον Μασιούλις (κυρίως), τον Ούκιτς και τον Διαμαντίδη. Οι μόνο δηλαδή που δεν γύρισαν την πλάτη τους στο καλάθι ήταν ο Μπράμος και ο Μπανκς.

Επιλεκτική... άμυνα

Ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να έχει διαρκώς τον καλύτερο του αμυντικό πάνω στον Ναβάρο. Παράλληλα έπαιξε με παγίδες κάθε φορά που η μπάλα πήγαινε στο low-post και κατάφερε να σταματήσει τον Λόρμπεκ που έμεινε άποντος με μόνο ένα σουτ στο ενεργητικό του.

Οι "πράσινοι" ήταν αρκετά αποτελεσματικοί σε καταστάσεις πικ-εν-ρολ, ειδικά όσο διάστημα δεν έπαιζε ο Γιασικεβίτσιους ή έπαιζε ο Λάσμε. Όταν ο ένας ήταν στο παρκέ και ο άλλος στον πάγκο τα πράγματα γινόντουσαν δύσκολα, αλλά και πάλι ο Παναθηναϊκός πήρε πολύ καλό βαθμό στην άμυνα, επιβεβαιώνοντας το ότι "τρώει πολύ δύσκολα" (καλύτερη άμυνα του Top-16, εξάλλου).

Στην περιφέρεια ο κόουτς Πεδουλάκης προσπάθησε να "κρύψει" τον Διαμαντίδη, βάζοντας τον στον λιγότερο επικίνδυνο περιφερειακό παίκτη, με τον αρχηγό του Παναθηναϊκού να παίζει αρκετά κλειστά, να αφήνει τα σουτ και να επικεντρώνονται στο να δίνει βοήθειες στη ρακέτα. Οι μοναδικές στιγμές που αυτό δεν... δούλεψε ήταν όταν ο Πασκουάλ έπαιξε με τρεις κοντούς (Γιασικεβίτσιους, Ναβάρο και Χουέρτας) ή στα τελευταία 15 λεπτά όταν ο Σάδα έγινε αληθινά επιθετικός.

Δείτε το χαρακτηριστικό βίντεο από την κλειστή άμυνα του Διαμαντίδη

Ο Ισπανός γκαρντ πέτυχε και τους 13 πόντους του σε αυτό το διάστημα, πραγματοποιώντας το καλύτερο του παιχνίδι από άποψη πόντων. Είναι χαρακτηριστικό ότι μόνο μια φορά φέτος σημείωσε διψήφιο νούμερο (10 πόντοι με τον Ολυμπιακό στη Βαρκελώνη).

Ο Σάδα από το σημείο που πετυχαίνει ένα τρίποντο από τη γωνία έπαιξε με μεγάλη αποφασιστικότητα. Σούταρε άλλες τρεις φορές από μακριά (ευστόχησε τη μια), πήγε με δύναμη στο καλάθι και το κυριότερο άρχισε να κινείται μες στη ρακέτα κόβοντας δυνατά. Ο Σάδα με απλά λόγια άρχισε να κινείται ως... 4άρι μες στη ρακέτα (με τον Ουάλας και τον Λόρμπεκ) να μένουν μακριά, διάταξη που προβλημάτισε τον Παναθηναϊκό στα πικ-εν-ρολ που είχαν για δημιουργό τον Γιασικεβίτισους.

Δείτε το χαρακτηριστικό βίντεο με το "ξύπνημα" του Σάδα:

Ο παράγοντας κούραση

Ο Παναθηναϊκός έκανε τα περισσότερα πράγματα καλά στο πρώτο παιχνίδι. Παρότι έχασε από νωρίς τον Λάσμε με 5 φάουλ (τα 3 επιθετικά και το πρώτο στον Χουέρτας με το πάτησε παρκέ) κι είχε μόλις 47% στις βολές, κατάφερε να πάει το παιχνίδι στο σουτ. Ο Γκιστ έκανε το καλύτερο του φετινό παιχνίδι (14 πόντοι, 4 ριμπάουντ, 2 ασίστ) και ο Διαμαντίδης ήταν και πάλι "εκεί" στο τέλος, όπως φάνηκε στο μεγάλο τρίποντο που πέτυχε ή στο έτοιμο καλάθι που μοίρασε στον Αμερικανό συμπαίκτη του στο φινάλε.

Το μόνο που δεν κατάφερε να κάνει ο Παναθηναϊκός ήταν να κρατηθεί φρέσκος. Ο κόουτς Πεδουλάκης δεν μπόρεσε να ανοίξει το rotation του. Με το που κάθισε ο Διαμαντίδης στον πάγκο στο πρώτο ημίχρονο η Μπαρτσελόνα έκανε σερί 11-0 και το ματς "γύρισε". Το να μείνει ο αρχηγός του Παναθηναϊκού για 40:11' στο παρικέ ήταν αναγκαστική επιλογή. Το ίδιο ισχύει για τον Ούκιτς (38'), τον Γκιστ (36') και τον Τσαρτσαρή (28') που... χτύπησαν κόκκινο. Έτσι δικαιολογείται η αστοχία στις βολές (δεν υπήρχαν ανάσες, όπως παραδέχτηκε στις δηλώσεις του ο Τσαρτσαρής).

Αυτά, λοιπόν, έγιναν. Το τι θα γίνει είναι αλλουνού παπά ευαγγέλιο. Το πως θα "μεταφράσουν" οι δύο ομάδες όλα αυτά τα στοιχεία, θα το μάθουμε την Πέμπτη. Αν δηλαδή η κούραση θα παίξει το ρόλο της για την ομάδα του Πεδουλάκη. Ή το αν τελικά η "παρολίγον νίκη" θα επηρεάσει περισσότερο τον Παναθηναϊκό ή την Μπαρτσελόνα. Για να δούμε...

Ως τότε αφήστε το σχόλιο σας να κάνουμε διάλογο...