Ο Ολυμπιακός απέδρασε από το ΟΑΚΑ με μια πολύ σημαντική νίκη, όχι μόνο γιατί έκανε "διπλό" απέναντι σε μια ομάδα με την οποία μοιράζονται τους ίδιους στόχους, αλλά και επειδή αυτό το αποτέλεσμα έχει και ψυχολογικές προεκτάσεις. Είναι η δεύτερη νίκη των Πειραιωτών επί του "αιώνιου" αντιπάλου, που αν μη τι άλλο δίνει αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια.

Η εβδομάδα της κρίσης (#diplis) για τον Ολυμπιακό έκλεισε λοιπόν με τον καλύτερο τρόπο: με δύο νίκες, μια απέναντι στη Μπαρτσελόνα και μια κόντρα στον Ολυμπιακό. Πόσο διαφορετικά είναι τα συναισθήματα για αυτή την ομάδα μετά από μόλις μια βδομάδα; Ε, λοιπόν, αυτό το μοναδικό ψυχολογικό roller-coaster είναι η φετινή Euroleague. Και από την άλλη ο Παναθηναϊκό από θέση ισχύος, βρίσκεται στο ναδίρ, έχοντας χάσει το προνόμιο να είναι η μοναδική ομάδα - μαζί με την ΤΣΣΚΑ - που δεν είχε "γκελάρει".

Σε ότι αφορά το παιχνίδι ήταν φανερό ότι ο Ολυμπιακός πάτησε το πόδι στο ΟΑΚΑ όντας έτοιμος για το αποτέλεσμα. Φάνηκε από τα στατιστικά του, φάνηκε από το γεγονός ότι έκανε το πρώτο του λάθος στο 19.57', φάνηκε κυρίως από την αποφασιστικότητα των παικτών του. Τα ποσοστά (60% στο δίποντο και 50% στο τρίποντο στο ημίχρονο, τα οποία έγιναν πάνω από 50% και πάνω από 40% αντίστοιχα στο τέλος του αγώνα) ήταν το αποτέλεσμα. Η αιτία ήταν η αποφασιστικότητα. Οι παίκτες του Γιάννη Σφαιρόπουλου πήραν κάθε σουτ με την πίστη ότι θα το βάλουν. Και κάπως έτσι γίνεται συνήθως. Υπό αυτές τις συνθήκες το σουτ μπαίνει.

Αν πρέπει να ξεχωρίσουμε ορισμένα σημεία της αναμέτρησης αυτά είναι τα εξής:

• Ο Ολυμπιακός πήρε πολλά από την άμυνα του με αλλαγές. Κατάφερε να βγάλει τον Παναθηναϊκός εκτός ρυθμού και να τον υποχρεώσει να καταφύγει σε προσωπικές ενέργειες. Η μπάλα δεν κυκλοφορούσε, οι σουτέρ δεν έβρισκαν τις φάσεις του και αναγκαστικά οι Καλάθης-Παππάς κατέληγαν να παίρνουν δύσκολες ατομικές φάσεις.
  

Ο Κεμ Μπιρτς έπαιξε εδώ πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς είναι εξαιρετικός στην άμυνα ένας-ένας ακόμη κι όταν χρειάζεται να κυνηγήσει μακριά από το καλάθι περιφερειακούς παίκτες. Επίσης,οι Πειραιώτες προσπάθησαν να εξαλείψουν και τα εσωτερικά mismatch ξεκινώντας με τον Παπανικολάου να μαρκάρει τον Καλάθη, κάτι που δεν έγινε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, λόγω των γρήγορων φάουλ του διεθνούς φόργουορντ.

• Στο εκπληκτικό πρώτο ημίχρονο του Βασίλη Σπανούλη. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού ξεκίνησε εντυπωσιακά: είχε 16 πόντους και 5 ασίστ στο ημίχρονο, ευστοχώντας σε 4/5 τρίποντα. Τα τρία εκ των οποίων μάλιστα αποδείχτηκαν πραγματικά πολύ δύσκολες προσπάθειες.
  

Οι "πράσινοι" ξεκινώντας με το χαμηλό τους σχήμα επέλεξαν αλλαγές, αλλά τα δύο γρήγορα καλάθια του Μπιρτς τους ανάγκασαν να αλλάξουν ρότα και να γίνουν πιο επιθετικοί (hedge-out). Ο Σπανούλης σε εκείνο το σημείο πήρε την κατάσταση στα χέρια του, κερδίζοντας τρία φάουλ από τον προσωπικό του αντίπαλου. Έχει γραφτεί πολλές φορές, αλλά είναι κανόνας: όσες ομάδες επιτρέπουν στον Σπανούλη να πάει αντίθετα από το σκριν, να κάνει δηλαδή αυτό που του αρέσει περισσότερο, δεν έχουν καλό τέλος. Όπως κι έγινε.

Η pick-n-roll άμυνα του Παναθηναϊκού βελτιώθηκε στο δεύτερο ημίχρονο. Και πάλι οι αλλαγές έγιναν κανόνας και επί της ουσίας "πάγωσαν" τόσο τον ίδιο τον Ολυμπιακό, όσο και τον Σπανούλη. Σε όλο το ματς, όμως, οι Πειραιώτες ήταν αποφασιστικοί και όταν χρειοάστηκε να εκτελέσουν για να βάλουν ένα μεγάλο σουτ, το έκαναν με επιτυχία.

Η μπίλια στις ειδικές καταστάσεις έκατσε στο κόκκινο. Ο Ολυμπιακός με το σκορ ισόπαλο και το ρολόι να δείχνει 26'' αποφάσισε να κάνει φάουλ. Μια γενναία απόφαση. Η ομάδα που έπαιζε εκτός έδρας, έδωσε τη δυνατότητα για εύκολους πόντους στην ομάδα που έδειχνε να μην μπορεί να σκοράρει στα τελευταία λεπτά. Προτίμησε όμως να κρατήσει την τύχη στα χέρια του. Γιατί ενδεχομένως αν σκόραραν οι "πράσινοι" στο τέλος των δικών τους 24'' να μην έμεινε χρόνος για αντίδραση.

Η απόφαση του προπονητή τον δικαίωσε 100%. Ο Καλάθης αστόχησε σε μια, ο Πρίντεζης πέτυχε γκολ-φάουλ (έστω κι αν ευστόχησε σε μια βολή που δεν ήθελε να ευστοχήσει) και ο Ολυμπιακός πήρε τη νίκη. Αν μη τι άλλο, όμως, θα πρέπει να σταθούμε και στην τακτική επιλογή των τελευταίων φάσεων. Οι Πειραιώτες επέλεξαν να αποφύγουν τον Σίνγκλετον. Για αυτό και το σκριν στην τελευταία φάση το κάνει ο Παπανικολάου. Όχι για άλλο λόγο, αλλά για να "ρίξει" πάνω στον Σπανούλη τον Φώτση, που είναι χειρότερος αμυντικός από τον Αμερικανό. Άλλη μια δικαίωση, γιατί ο Σπανούλης κατάφερε να κερδίσει τον Φώτση, να τραβήξει πάνω του τη βοήθεια και να βρει τον Πρίντεζη, που ευστόχησε σε μια δύσκολη προσπάθεια.

• Μεγάλη σημασία στο καλό και αποφασιστικό παιχνίδι έπαιξαν οι παίκτες του πάγκου. Ο Χάκετ, ο Γκριν και ο Λοτζέσκι κατά κύριο λόγο, έδωσαν πολύτιμες λύσεις σε καθοριστικά σημεία του παιχνιδιού. Ειδικά ο Ιταλός έκανε ένα πολύ καλό ματς, μετά από μια σειρά μέτριων εμφανίσεων. Η second unit που πήρε το... φταίξιμο στο παιχνίδι με τη Γαλατά, ήταν αυτή που έκανε τη διαφορά. Μια μόλις εβδομάδα μετά.
  

Όσο για τον Παναθηναϊκό; Το εύκολο μετά από μια ήττα είναι να βρεθεί η αιτία στον τρόπο διαχείρισης, όπως στον χρόνο συμμετοχής. Ο Τσάβι Πασκουάλ επέλεξε ένα μικρό rotation. Φελντέιν, Καλάθης, Παππάς, Φώτσης, Σίνγκλετον και Ρίβερς, αυτούς εμπιστεύτηκε ο Ισπανός προποντής, που έδωσε παράλληλα μικρό χρόνο στους Νίκολς και Μπουρούση. Από την άλλη ο Ολυμπιακός έριξε 11 παίκτες στο παρκέ (πλην του Αθηναίου) και πήρε κάτι από τους περισσότερους.

Φάνηκαν ακόμη μια φορά οι ελλείψεις στο ρόστερ του Παναθηναϊκού. Όχι μόνο γιατί έπαιξε χωρίς τους δύο παίκτες που βγάζουν τη μεγαλύτερη ενέργεια στο παρκέ (Γκιστ και Τζέιμς), αλλά και επειδή φαίνεται ότι ο Πασκουάλ δεν εμπιστεύεται όλους τους αθλητές του. Συν του ότι φάνηκε ακόμη μια φορά η αδυναμία στο ένας-ένας, ειδικά στην περιφέρεια.
Ο Γκιστ είναι σίγουρα μια τεράστια απουσία για το "τριφύλλι", ειδικά για αυτό το παιχνίδι, επειδή είναι ένας παίκτης που ξέρει καλά τα "κουμπιά" του Σπανούλη, έχοντας παίξει τόσες φορές αντίπαλος του. Η κακή εν γένει pick-n-roll άμυνα του Παναθηναϊκού μπορεί να βρει άλλοθι στην απουσία του. Είναι όμως αυτή η δικαιολογία αρκετή;

Η ρευστή Euroleague συνεχίζεται, η ψυχολογία αλλάζει συνεχώς και θα πρέπει να δούμε τι θα μας ξημερώσει η ερχόμενη βδομάδα.