X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Όλοι μαζί για μια Ελλάδα νέα

Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αποκρυπτογραφεί το σύνθημα του Αντρέα (Τρινκέρι) για μια... Ελλάδα νέα. ΤΙ σημαίνει οριζόντιο μπάσκετ, πως εξηγούνται τα "κοψίματα", τι βελτίωσε στο Ακρόπολις η Εθνική και ποια είναι η τράπεζα που πρέπει να επενδύσει τα "εκατομμύρια" που ψάχνει ο Ιταλός.

Η Ελλάδα έδειξε ένα πολύ καλύτερο πρόσωπο στο φιλικό με τη Βοσνία . Και θα συνεχίσει να δείχνει όσο πλησιάζει το τζάμπολ στη Σλοβενία. Είναι λογικό, εξάλλου. Μιλάμε για μια ομάδα με νέο προπονητή, χωρίς πολλές παγιωμένες καταστάσεις. Οπότε αφού πέρασε η περίοδος πειραματισμών, τις επόμενες ημέρες (αυτές τις λίγες που απομένουν στην τελική ευθεία για το Ευρωμπάσκετ), το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα θα αρχίζει να λειτουργεί σε διαφορετικούς ρυθμούς.

Με την έννοια ότι τα πρώτα φιλικά ήταν μια ευκαιρία για δοκιμές: παικτών, τακτικών, συνθέσεων. Τώρα η Ελλάδα θα παίξει με τους κανόνες και σε ένα μεγάλο βαθμό με το rotation των επίσημων αγώνων. Πλέον ο χρόνος δεν θα μοιράζεται, αλλά οι βασικοί θα παίρνουν περισσότερα λεπτά για να βρουν ρυθμό και καλύτερη χημεία με τους παίκτες που συνήθως θα παίζουν μαζί.

"Νιώθω πως μας λείπει ένα σεντ ή ένα ευρώ για να γίνουμε εκατομμυριούχοι σαν ομάδα. Κι αυτό είναι παντού, στις λεπτομέρειες. Τίποτα δεν αλλάζει, αλλά το ψάχνουμε ακόμη αυτό το ευρώ και το θέλω τόσο πολύ. Είναι ένα νόμισμα για να γίνουμε εκατομμυριούχοι. Δεν είναι πολύ, αλλά κανείς δεν σου εγγυάται ότι θα το βρεις αυτό. Είχαμε ένα καλύτερο παιχνίδι, τίποτα φανταχτερό, αλλά είχαμε κάποιες καλές στιγμές, κάποια σκαμπανεβάσματα" ήταν το σχόλιο του Ιταλού τεχνικού, που άφησε και πάλι τα διαπιστευτήρια του ως ατακαδόρος.

Κόντρα στη Βοσνία για παράδειγμα είδαμε και μια διαφορετική αμυντική προσέγγιση. Έναν προσανατολισμό βασισμένο στο προηγούμενο φιλικό των δύο ομάδων (η Εθνική είχε χάσει με 90-84). Το αποτέλεσμα; Ο Τελέτοβιτς από τους 27 πόντους και τα 7 τρίποντα να μείνει στους 13 και στο ένα. Και αυτό στο transition.

Τίποτα από τα παραπάνω δεν συνηγορεί ότι ξαφνικά η Ελλάδα έγινε ομαδάρα. Είναι ένα σύνολο με τα καλά της και τα κακά της, με το θετικό να είναι ότι έχει την ποιότητα και την εμπειρία να κρύψει τις αδυναμίες της κατά τη διάρκεια του τουρνουά. Γιατί αν μη τι άλλο τα πλεονεκτήματα της τα "εκμεταλλεύεται" στο έπακρο.

Μοιάζει με την Καντού

Η Ελλάδα του Τρινκέρι στην επίθεση μοιάζει πολύ με την Καντού. Δεν γίνεται κατάχρηση ντρίμπλας, η μπάλα μεταφέρεται διαρκώς σε διαφορετικά χέρια και σημεία του γηπέδου, επικρατούν οι πολύ καλές αποστάσεις και τα επιθετικά plays είναι λίγα και άκρως στοχευμένα. Ο Ιταλός τεχνικός δίνει μεγαλύτερη έμφαση στις λεπτομέρειες και για να σταματήσει κάποια ομάδα την Εθνική μας ομάδα θα πρέπει να καταφέρει να παίξει άμυνα και στα 24 δευτερόλεπτα της επίθεσης.

Όσο για το "οριζόντιο" μπάσκετ για το οποίο μίλησε ο Τρινκέρι; Αναφέρεται στον τρόπο με τον οποίο η Εθνική προσπαθεί να απλωθεί στο πλάτος του γηπέδου έχοντας καλές αποστάσεις και να βάλει τον αντίπαλο σε παιχνίδι μισού γηπέδου. Αυτό το κάνει πολύ καλά. Κόντρα στη Βοσνία είδαμε και πάλι τα "καλά" του τουρνουά της Γερμανίας: διάθεση για την έξτρα πάσα, προσπάθεια από όλους τους παίκτες να γίνουν δημιουργοί χωρίς όμως να κάνουν υπερβολές, υποστήριξη από το μακρινό σουτ και διαφορετικούς στόχους (Σπανούλης, Περπέρογλου με πλάτη στο καλάθι, τα mis-match του Μαυροκεφαλίδη κτλ).

Πέρα από την πίστη στο αμυντικό πλάνο, την κυριαρχία στην σετ επίθεση (απόδειξη οι πάνω από 20 ασίστ) ήρθε και να "δέσει" και το θεαματικό παιχνίδι στα τελευταία λεπτά, όταν είχε ανοίξει το ματς λόγω της μεγάλης διαφοράς. Εκεί είδαμε και μερικές εκπληκτικές φάσεις, όπως η πάσα του Σλούκα πίσω από το κεφάλι και οι δύο πολύ καλές ασίστ του Παπανικολάου (στον αιφνιδιασμό στον Φώτση και η πίσω στην πλάτη στον Καββαδά).

Όλοι μαζί για μια Ελλάδα νέα

Αυτό θα μπορούσε να είναι το σύνθημα του Αντρέα. Και του Παπανδρέου και του Τρινκέρι. Ο τελευταίος το είπε στη συνέντευξη Τύπου. Ότι τα προβλήματα δεν τα λύνει ένα πρόσωπο μόνο του. Τα λύνει το σύνολο. Έχουμε λιγότερους γκαρντ; Θα αποφορτίσουν την κατάσταση παίκτες που μπορούν να βάλουν τη μπάλα στο παρκέ, όπως ο Περπέρογλου και ο Πρίντεζης. Αλλά και ο Καϊμακόγλου, τον οποίο δεν ανέφερε στη συνέντευξη Τύπου ο Τρινκέρι.

Το ίδιο θα συμβεί και στην άμυνα. Η Ελλάδα είναι μια ομάδα που δεν εντυπωσιάζει με τον αθλητισμό της. Οι γκαρντ είναι μικρόσωμοι, οι Παπανικολάου-Φώτσης-Μπουρούσης είναι οι μόνοι που μπορούν να θεωρηθούν παίκτες με προσόντα για τη θέση τους και γενικότερα σπανίζουν τα γρήγορα πόδια στην άμυνα. Πέρα από το κλισέ ότι η άμυνα είναι διάθεση, ισχύει το ότι η άμυνα είναι επίσης διάβασμα, είναι περιστροφές, είναι "σκληράδα" (την οποία έχει αυτή η ομάδα). Μην ξεχνάμε ότι ο "μόνιμος αμυντικός της χρονιάς" στην Ευρωλίγκα, δεν είναι κάποιος με ελατήρια στα πόδια, αλλά ένας παίκτης που απλά ξέρει πως να βάλει τα πόδια, τα χέρια και το κορμί του.

^
^
^

( Ο Διαμαντίδης)

Πως άλλες ομάδες πρέπει να είναι 100% συγκεντρωμένες, να βγάλουν ενέργεια για να βάλουν 80 πόντους. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει με την Ελλάδα. Δεν θα σταματήσει τον αντίπαλο της στην άμυνα, επειδή απλά θα τρέξει ή θα πηδήξει. Για να παίξει καλή άμυνα, θα πρέπει να αποδώσει στο "κόκκινο". Αυτός, εξάλλου, θα πρέπει να είναι ο πρωταρχικός στόχος της Εθνικής. Όχι να στηριχτεί στη δεδομένη επιθετική της ποιότητα. Όπως είχε πει ένας παλιότερος ομοσπονδιακός τεχνικός (ο Παναγιώτης Γιαννάκης) η επίθεση είναι σαν το χρηματιστήριο και η άμυνα σαν την τράπεζε. Εννοώντας ότι η μια εμπεριέχει ρίσκο, ενώ η άλλη σιγουριά. Για αυτό και ο Τρινκέρι ξέρει πως τα εκατομμύρια που μπορεί να βγάλει αυτή η ομάδα αν βρει το νόμισμα που ψάχνει, θα πρέπει να τα βάλει σ' αυτόν τον λογαριασμό. Όχι να κυνηγήσει τα limit-up.

Ένα ρίσκο που θα έπρεπε να πάρει

Όποιος και να κοβόταν από την τελική 12άδα θα υπήρχε αντίστοιχη "φθορά". Η Ελλάδα θα έπρεπε να πάρει ένα ρίσκο. Τελικά κόπηκαν οι Βασιλειάδης και Κατσίβελης και μένει μια επιλογή μεταξύ Βουγιούκα και Καββαδά για να ολοκληρωθεί το ρόστερ που θα εκπροσωπήσει τη χώρα μας στο Ευρωμπάσκετ.

Αντίστοιχο ρίσκο θα ήταν να πάει η Εθνική με δύο μόνο σέντερ, αν και αυτό είναι ακόμη πιο δύσκολο, γιατί λόγω θέσης τα 5άρια α) δεν μπορούν να βγάλουν τόσο χρόνο β) είναι πιο εκτεθειμένα σε φάουλ. Οπότε τελικά ο Τρινκέρι προτίμησε να πάρει έναν ακόμη φόργουορντ (Περπέρογλου), ο οποίος βγάζει στο παρκέ κάτι διαφορετικό από τους άλλους στη θέση του.

Μια προσπάθεια ερμηνείας της απόφασης του ομοσπονδιακού τεχνικού είναι ότι ο Βασιλειάδης κόπηκε επειδή είναι ο χειρότερος αμυντικός από τους "κοντούς". Και μια καλή δικαιολογία είναι ότι αφενός η Ελλάδα δεν στερείται καλών σουτέρ κι αφετέρου ο ίδιος ο παίκτης της Εφές δεν είναι αυτό που οι Αμερικάνοι αποκαλούν instant scorers. Ο παίκτης δηλαδή που θα παίξει λίγο και θα είναι αποτελεσματικός.

Ο Περπέρογλου από την άλλη είναι ένας παίκτης που "ξέρει να περιμένει", όπως είπε ο προπονητής του. Δεν παίζει εις βάρος της ομάδας, παίρνει δηλαδή τα σουτ που θα έρθουν στα χέρια του, χωρίς να επιδιώξει το κάτι παραπάνω ή το κάτι εξεζητημένο. Παράλληλα προσθέτει στο παιχνίδι της Εθνικής και μια πολύ καλή επιλογή στο post-up, μια τακτική που είδαμε τόσο στο τουρνουά της Γερμανίας, όσο και στο πρώτο ματς του Ακρόπολις.

Αυτό που προκαλεί έκπληξη είναι το "κόψιμο" του Κατσίβελη, με την έννοια ότι ήταν ο "πιο πλέι-μέικερ" από τους "πλέι-μέικερ". Σύμμαχος του τεχνικού τιμ σ' αυτή την απόφαση είναι το γεγονός ότι οι τρεις καθαροί γκαρντ και ο Μπράμος, βάσει σχεδιασμού ούτως ή άλλως θα κάλυπταν τη θέση βάσει χρόνου. Ο Σπανούλης για παράδειγμα είναι παίκτης των +30 λεπτών και οι Ζήσης-Σλούκα των +20. Η άλλη όψη του νομίσματος θα έρθει μόνο μετά από τραυματισμό. Αν δηλαδή βγει εκτός κάποιους από τους τρεις χειριστές.

Ο Αντρέα Τρινκέρι εξήγησε τις σκέψεις του ξεκάθαρα στις δηλώσεις του ότι " Δεν καλείς σε μια ομάδα τους 12 καλύτερους παίκτες. Γιατί τότε θα έχεις τουλάχιστον δύο που θα είναι δυστυχισμένοι μένοντας στον πάγκο", αν και το τελευταίο δεν συνάδει με το κόψιμο του Κατσίβελη, που θα ήταν ούτως ή άλλως ρολίστας μερικών ποιοτικών λεπτών. Αυτό είναι και το μοναδικό αναπάντητο ερώτημα στα λεγόμενα του Ιταλού, που από την άλλη ουσιαστικά προανήγγειλε και ότι θα πάρει στη 12άδα τον Καββαδά και όχι τον Βουγιούκα, με τον μικρό του Πανιωνίου να έχει αφήσει καλύτερες εντυπώσεις στην προετοιμασία. Ταιριάζει περισσότερο δηλαδή στο ρόλο του 3ου ψηλού που θα παίξει λίγο, θα δώσει ξύλο και θα βγάλει ενέργεια.

Ολοκληρώνοντας αξίζει να σταθούμε και πάλι στην τελευταία δήλωση του Τρινκέρι: "δεν θα κερδίσουμε ή θα χάσουμε λόγω του αριθμού των γκαρντ". Αυτά είναι για να ασχολούμαστε αυτή την περίοδο πριν αρχίσουν τα ματς. Μετά έχουν άλλα σημασία. Όπως η άμυνα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ