Πατώντας το κόκκινο κουμπί

Λένε ότι το μόνο που μαθαίνεις από τις ήττες είναι να χάνεις. Και αυτό διαβάζεται και από την ανάποδη: ότι με τις νίκες, μαθαίνεις αυτό ακριβώς: να κερδίζεις. Οπότε πέρα από το σημαντικό της υπόθεσης (τη νίκη, δηλαδή, στην πρεμιέρα), υπάρχει και το σημαντικότερο: ότι ο Ολυμπιακός έχει μάθει να παλεύει όλα τα ματς, να ξεπερνά τις δυσκολίες και τελικά να παίρνει αυτό που θέλει.

Γνωρίζοντας τις δυσκολίες και τους κινδύνους της πρεμιέρας ο Γιώργος Μπαρτζώκας μιλούσε πριν το ματς για "νίκη με μισό πόντο", προσπαθώντας να εξηγήσει με αυτόν τον τρόπο πόσο δύσκολο είναι το πρώτο ματς της διοργάνωσης.

Αυτό αποδείχτηκε και στο ματς με τη Μάλαγα, όπου ο Ολυμπιακός βρέθηκε πίσω στο σκορ ακόμη και με 12 πόντους, πριν "πατήσει το κουμπί", αυτό που τον κάνει να μεταμορφώνεται και να υποχρεώνει τον Τζαμόν Γκόρντον να φωνάζει: "αυτοί παίζουν καλύτερα όταν βρίσκονται πίσω στο σκορ". Κάπως έτσι είναι. Το ματς με τη Μάλαγα ήταν ένα... τυπικό παιχνίδι Ολυμπιακού στο ΣΕΦ. Κακό ξεκίνημα, καλό τελείωμα. Όπως πέρσι με την Εφές, όπως στον τελικό με τη Ρεάλ κτλ κτλ

Προς Θεού, όμως, ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει σχέση με τον περσινό. Έχει διαφορετική φροντ-λάιν κι έναν ακόμη παίκτη κλειδί στην περιφέρεια, τον Ματ Λοτζέσκι, που για δεύτερο συνεχόμενο (δύσκολο) παιχνίδι άλλαξε τη ροή του αγώνα.

Αναλυτικότερα ας δούμε τα σημεία που έχουν ενδιαφέρον σε σχέση με τον αγώνα κόντρα στη Μάλαγα

Ο Ολυμπιακός ξεπέρασε τις δυσκολίες

• Οι "ερυθρόλευκοι" κατάφεραν να κερδίσουν παρά το γεγονός ότι είχαν πρόβλημα στο "5", με τον Μπέγκιτς τραυματία, τον Σίμονς σε κακή μέρα (άγχος;) και τον Ντάνστον να αντιμετωπίζει πρόβλημα με τα φάουλ. Δεν είναι τυχαίο, ότι το καλό του πρόσωπο ο Ολυμπιακός το έδειξε όταν ο Ντάνστον βρισκόταν στο παρκέ και έβρισκε ρυθμό.
• Παράλληλα για δεύτερο συνεχόμενο ματς οι Πειραιώτες κέρδισαν με τον αντίπαλο να "εγκλωβίζει" τον Βασίλη Σπανούλη. Ειδικά στο πρώτο ημίχρονο η Μάλαγα (όπως και ο Παναθηναϊκός για 40 λεπτά) έπαιξαν δυνατά στα πικ-εν-ρολ του Σπανούλη. Έστειλαν τον ψηλό να του κόβει τον δρόμο, με αποτέλεσμα να τον υποχρεώνουν να πασάρει.

Και σε αυτό το παιχνίδι ο Γιώργος Μπαρτζώκας προτίμησε να φέρει τον Σπανούλη στον πάγκο, για να βελτιώσει την κυκλοφορία της μπάλας, να του "καθαρίσει" το μυαλό και να του δώσει την ευκαιρία να επιστρέψει φρέσκος στα τελευταία λεπτά. Το εντυπωσιακό είναι ότι ο Ολυμπιακός για 2ο ματς δεν στηρίχτηκε στον Σπανούλη, αλλά κατάφερε να κερδίσει, παίρνοντας λύσεις στο σκορ και στη δημιουργία από άλλους παίκτες όπως ο Σλούκας και ο Λοτζέσκι, την ώρα που το περσινό "αντίδοτο" στο πρόβλημα (Έισι Λο) ήταν φανερά ανέτοιμο.

• Βρέθηκαν πίσω στο σκορ, αλλά κατάφεραν να μείνουν στο πλάνο τους, να έχουν υπομονή και να γυρίσουν το παιχνίδι. Το κατάφεραν γιατί βελτίωσαν την κυκλοφορία της μπάλας και γιατί έβαλαν μακρινά σουτ. Έντεκα τρίποντα συνολικά είναι ένα μεγάλο νούμερο για μια ομάδα που παίζει υπό το άγχος της πρεμιέρας.

Ο Ολυμπιακός βελτίωσε το above-the-rim παιχνίδι

Μετά το τέλος του αγώνα ο Χρήστος Μαρμαρινός στάθηκε σε μια συγκεκριμένη στατιστική: στα δίποντα του αντιπάλου. Η Μάλαγα είχε 35%, χάνοντας αρκετά λέι-απ, δείγμα της καλής παρουσίας του Ολυμπιακού μες στη ρακέτα. Οι Πειραιώτες έχουν γίνει πιο αθλητικοί και πιο... τρομακτικοί μες στο καλάθι, αλλοιώνοντας προσπάθειες, κάνοντας κοψίματα και "φοβίζοντας" γενικά τον αντίπαλο.

Ακόμη και σε φάσεις που πέρσι θα είχαν χρεωθεί "χαμένες", κάποια λάθη περιφερειακών δηλαδή στην άμυνα, την Παρασκευή "σώθηκαν" την τελευταία στιγμή από τους Πέτγουεϊ, Ντάνστον και Σίμονς.

Ακόμη πρέπει να σημειωθεί ότι ένα καθοριστικό στατιστικό στοιχείο ήταν και ο έλεγχος των ριμπάουντ στο δεύτερο ημίχρονο, με τον Μπράιαν Ντάνστον να κάνει πολύ καλή δουλειά στην άμυνα.

Η παρουσία του Λοτζέσκι

Ο Λοτζέσκι φέρνει πολλά πράγματα στο παρκέ για λογαριασμό του Ολυμπιακού. Και δεν είναι τυχαίο ότι έχει πρωταγωνιστήσει στα δύο αυτά πανομοιότητα παιχνίδια. Το μεγάλο του ατού, όπως έχει αναφερθεί πολλές φορές, είναι ότι δεν "ταλαιπωρεί" τη μπάλα. Αν δεν καταφέρει να βρει σουτ, ή πέρασμα με την πρώτη ντρίμπλα, πασάρει στον πλησιέστερο συμπαίκτη. Κι αυτό παρά το γεγονός ότι έχει μεγάλη άνεση στο να δημιουργήσει το δικό του σουτ, ειδικά με δεξιά ντρίμπλα.

Αυτό που τον κάνει πολύτιμο για την ομάδα του Ολυμπιακού, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι βοηθάει πέρα από το εκτελεστικό κομμάτι και στο δημιουργικό, βάζοντας τη μπάλα στο παρκέ και βρίσκοντας με άνεση τον αμαρκάριστο συμπαίκτη του. Κόντρα στη Μάλαγα έδωσε 3 ασίστ, από τις 21 συνολικά της ομάδας του.

Η άνεση που δίνει στον Γιώργο Μπαρτζώκα προέρχεται από το γεγονός ότι μπορεί να παίξει τόσο στο "2" (χωρίς τον Σπανούλη, με τον Περπέρογλου στο σχήμα), όσο και στο "3".

Και το μεγάλο αλλά...

Ο Ολυμπιακός, όπως και πέρσι, φαίνεται μια ομάδα που βρίσκει ρυθμό πρώτα από την επίθεση και μετά από την άμυνα. Ενώ συνήθως συμβαίνει το αντίθετο. Με άλλα λόγια όταν οι Πειραιώτες έχαναν τη συγκέντρωση τους και τις καλές τους επιλογές "μπροστά", έδειχναν να καταρρέουν στο αμυντικό κομμάτι.

Αντίθετα όταν άρχισε η μπάλα να κυκλοφορεί καλά και τα σουτ να μπαίνουν, οι "ερυθρόλευκοι" πατούσαν το γκάζι και εξαφανιζόντουσαν, αφού ταυτόχρονα στο αμυντικό κομμάτι "στραγγάλιζαν" τον αντίπαλο. Για αυτό και κατάφερναν να γράφουν επιμέρους σερί 8-10 πόντους με χαρακτηριστική άνεση.

Εν αρχή, όμως, ην η άμυνα, οπότε αυτό είναι κάτι που πρέπει να προβληματίζει τους Πειραιώτες, που σε καμία περίπτωση δεν θέλουν αν γίνουν η ομάδα που... παίζει διαρκώς με τη φωτιά, περιμένοντας δηλαδή κάθε φορά να ψάχνει το κουμπί που θα της επιτρέπει να γυρίζει τα ματς.