Ανακοινώθηκαν από την ΕΟΚ οι παίκτες που θα πάρουν μέρος στην προετοιμασία της Eθνικής Ελλάδας ενόψει του Προλυμπιακού τουρνουά στη Βενεζουέλα (και ελπίζουμε στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου) και το θέμα σηκώνει πολύ κουβέντα.

Έχουμε και λέμε: Αντώνης Φώτσης, Γιάννης Μπουρούσης (Εμπόριο Αρμάνι Μιλάνο), Νίκος Ζήσης (Σιένα), Βασίλης Σπανούλης, Γιώργος Πρίντεζης, Κώστας Παπανικολάου, Κώστας Σλούκας, Βαγγέλης Μάντζαρης (Ολυμπιακός), Νικ Καλάθης, Κώστας Καϊμακόγλου, Ίαν Βουγιούκας (Παναθηναϊκός), Κώστας Βασιλειάδης, Δημήτρης Μαυροειδής (Μπιλμπάο), Μάικ Μπράμος (Γκραν Κανάρια), συν τους Ζήση Σαρικόπουλο και Βασίλη Καββαδά του Πανιωνίου που θα βοηθήσουν στην προπόνηση.

Όχι εκπλήξεις δεν είχαμε. Τουλάχιστον τρανταχτές. Κι η μοναδική ένσταση θα μπορούσε να είναι η μη κλήση του Στράτου Περπέρογλου, ειδικά μετά τις εμφανίσεις του στους τελικούς στις οποίες φάνηκε να έχει βρει τον παλιό καλό εαυτό του. O φόργουορντ του Παναθηναϊκού είναι πολύ καλός στην close-out επίθεση κόντρα δηλαδή σε άμυνα που τον κυνηγάει από θέση βοήθειας (θα χρειαστεί τέτοιο στήριγμα να υποστηρίζει τα pick-n-roll του Σπανούλη), παίζει με πλάτη στο καλάθι, σουτάρει καλά κι είναι ικανός ριμπάουντερ. Θα μπορούσε κατά τη γνώμη μου να έχει επιλεχτεί στην 14άδα, κερδίζοντας μια θέση έναντι των νεαρών Μάντζαρη-Σλούκα, του μέτριου φέτος Καλάθη και ενός εκ των Βασιλειάδη-Μπράμος, έστω κι αν έκαναν αρκετά καλή χρονιά.

Σε σχέση με την 12άδα που ταξίδεψε στη Λιθουανία ο Ηλίας Ζούρος κράτησε τον κορμό. Αντί του Ξανθόπουλου (που προστέθηκε την τελευταία στιγμή) υπάρχει ο Σπανούλης, ενώ η άλλη κενή θέση είναι αυτή του τραυματία Κώστα Κουφού.

Κλήθηκαν όπως και πέρσι οι δύο παίκτες που "κόπηκαν" τελευταίοι (Μάντζαρης και Βουγιούκας) και ουσιαστικά η μοναδική ουσιαστική διαφορά είναι ο Γιώργος Πρίντεζης, που έκανε εκπληκτική σεζόν φέτος με τον Ολυμπιακό.

Ο "πονοκέφαλος" του Ζούρου

Εδώ έρχεται κι ο... πονοκέφαλος του Ηλία Ζούρου, που καλείται να βρει τρόπο να χωρέσει τον φόργουορντ του Ολυμπιακού. Το "εύκολο" σενάριο είναι να "μετακομίσει" τον Κώστα Καϊμακόγλου στη θέση "3", εγχείρημα που έχει γίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Ναι, αλλά έτσι θα "μπουκώσουν" οι θέσεις της περιφέρειας, όπου υπάρχει ο Βασιλειάδης, ο Μπράμος και φυσικά ο έτερος γκαρντ που θα παίζει στα σχήματα (που είναι πλέον τα πιο συνηθισμένα) με δύο "κοντούς".

Σε σχέση με πέρσι η διαφορά είναι ότι υπάρχει πληθώρα παικτών στην περιφέρεια και μια γεμάτη γραμμή φόργουορντ. Η παρουσία του Βασίλη Σπανούλη λύνει τα χέρια του ομοσπονδιακού τεχνικού, καθώς υπερκαλύπτεται το πρόβλημα που εμφανιζόταν πέρσι σχετικά με τη δημιουργία. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού προορίζεται να παίζει 30 λεπτά, οπότε είναι πιθανό η Εθνική να μην ταξιδέψει με τέσσερις χειριστές, αλλά με τρεις και το ρόλο του 3ου πλέι-μέικερ να παίζει ο Ζήσης, έτσι ώστε να ελευθερωθεί χώρος στο "2" και στο "3" για τους σουτέρ (Βασιλειάδη-Μπράμο) και τον Παπανικολάου στο "3".

Το ποδοσφαιρικό ρίσκο

Βλέπουμε λοιπόν ότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έχει πολλές λύσεις παρότι δύο σημαντικοί ψηλοί έχουν τεθεί νοκ-άουτ (Σχορτσιανίτης-Κουφός) κι ένας ακόμη έχει "φάει πόρτα" (Μαυροκεφαλίδης) μετά τα περσινά. Οπότε αυτό που θα έχει ενδιαφέρον είναι το... σχήμα με το οποίο θα κατέβει η Εθνική και το οποίο αφορά το νούμερο των γκαρντ, των φόργουορντ και των σέντερ, γιατί κακά τα ψέμματα για να χωρέσουν οι πιο ποιοτικοί/έμπειροι παίκτες ο Ηλίας Ζούρος θα πρέπει να πάρει ένα μεγάλο ρίσκο. Κάτι σαν τα ποδοσφαιρικά διλήμματα δηλαδή του 4-3-3 και του 4-4-2.

Τρεις σέντερ λοιπόν; Ή μήπως δύο πλέι-μέικερ; Είναι νωρίς για να πούμε κάτι τέτοιο, καθώς πολλά θα κριθούν στις προπονήσεις. Όπως και πέρσι ο Βασίλης Ξανθόπουλος μπήκε τελευταίος, αλλά κέρδισε με το σπαθί του μια θέση στη 12άδα. Το θετικό είναι ότι υπάρχουν πολλές λύσεις και αρκετό νέο αίμα, όπως οι τέσσερις πρωταθλητές Ευρώπης με την Εφήβων (Σλούκας, Μάντζαρης, Παπανικολάου, Σαρικόπουλος), αλλά κι η διαπίστωση ότι οι μοναδικοί 30άρηδες είναι οι Αντώνης Φώτσης (1981) και Βασιλης Σπανούλης (1982).

Επιβράβευση για τη χρονιά

Βλέποντας κανείς τα ονόματα μπορεί να πει με κανείς με σιγουριά ότι ανταμείφθηκαν οι παίκτες που ξεχώρισαν μες στη χρονιά με τις εμφανίσεις τους, ενώ επιβραβεύτηκαν και δύο νεαροί σέντερ οι οποίοι θα βγάλουν την προετοιμασία για να μπαίνουν σιγά-σιγά στο κλίμα.

Κατά την ταπεινή μου άποψη, άλλωστε, ο Βασίλης Καββάδας έχει όλα τα φυσικά προσόντα και την ικανότητα να γίνει ο επόμενος σέντερ της Εθνικής, καθώς ήδη όλοι οι ψηλοί του ελληνικού πρωταθλήματος παραμιλούν με την ... υπεράνθρωπη δύναμη του.

Παράλληλα βλέπουμε ότι από τους περσινούς παίκτες που πλαισίωσαν τη βάση των έμπειρων (Ζήσης, Μπουρούσης, Φώτσης), οι μικροί... μεγάλωσαν, όπως ο Παπανικολάου κι ο Σλούκας, ή οι Πρίντεζης-Καϊμακόγλου που έπαιξαν άκρως πρωταγωνιστικό ρόλο στις ομάδες τους. Κέρδος και πάλι κέρδος για την Εθνική οι εξαιρετικές σεζόν που έκαναν Ολυμπιακός (κυρίως) και Παναθηναϊκός.

Το μοναδικό πρόβλημα

Στα χέρια του Ηλία Ζούρου και των συνεργατών του υπάρχουν παίκτες για όλα τα γούστα. Δημιουργοί/εκτελεστές από πικ-εν-ρολ (Σπανούλης, Ζήσης, Σλούκας), γκαρντ που τρέχουν και πιέζουν (Μάντζαρης, Καλάθης), σουτέρ (Βασιλειάδης, Μπράμος), ψηλοί περιφερειακοί (Παπανικολάου, Καϊμακόγλου) ψηλοί που απειλούν από μακριά (Φώτσης, Μπουρούσης), ο Πρίντεζης που παίζει τόσο με πρόσωπο, όσο και με πλάτη, ένας πολύ καλός finisher (Μαυροειδής) κι ο Βουγιούκας ένας από τους λίγους ψηλούς που βάζει τη μπάλα από το post.

Ένα πρόβλημα θα μπορούσε να διαγνώσει κάποιος. Αυτό είναι η έλλειψη παικτών να παίξουν παραπάνω από μια θέση. Πλην του Καϊμακόγλου τα άλλα κουκιά είναι... μετρημένα και το ρόστερ δεν χωράει πολλές προσαρμογές που ίσως χρειαστούν σε ένα μεγάλο τουρνουά. Και επανερχόμαστε στη διαπίστωση ότι αφενός "παίκτες υπάρχουν" κι αφετέρου στο ότι το... σχήμα θα είναι αυτό που θα παίξει σημαντικό ρόλο.

Για ερωτήσεις και σχόλια υπάρχει και το Twitter ( @stefanos_rose )