Μην πέσει στην... παγίδα του

Το ερώτημα που θα κληθεί να απαντήσει ο Παναθηναϊκός μετά το 93-73 απέναντι στη Μακάμπι δεν είναι αν κέρδισε εύκολα, αλλά αν κέρδισε... παρα-εύκολα. Και πλέον ο στόχος του Ζέλικο Ομπράντοβιτς και των συνεργατών του δεν είναι τόσο να αναλύσουν το πως ήρθε αυτή η άνετη επικράτηση, αλλά πως η ομάδα τους δεν θα "καθίσει" σε αυτό το αποτέλεσμα. Δύο διαφορετικά θέματα που θα αναλυθούν και σε αυτό το κείμενο.

Κατά την ταπεινή μου άποψη σε μια σειρά πλέι-οφ (που μετράνε οι νίκες και μόνο αυτές) τέτοια... άνετα παιχνίδια περισσότερο κακό κάνουν, παρά καλό. Κι είναι πρόσφατο το περσινό κάζο του Ολυμπιακού που ξεκίνησε με μια "50άρα" επί της Σιένα και τελικά αποκλείστηκε. Για αυτό κι επιτρέψτε μου να θυμίσει το περσινό... συμπέρασμα, που μοιάζει... ανόητο, αλλά κρύβει ένα διαφορετικό νόημα: "προκρίνεται όποιος κάνει τρεις νίκες". Δεν έχει σημασία, οπότε, το πόσο εύκολα θα κερδίσεις, αλλά το να κερδίσεις. Τρεις φορές, μάλιστα.

Ο Δημήτρης Ιτούδης μιλώντας στην κάμερα έλεγε και ξανάλεγε ότι έχουμε έμπειρους παίκτες, που στα τελευταία λεπτά και μετά το τέλος του ματς τόνιζαν " ότι απλά κάναμε το 1-0". Αυτό είναι και το νόημα. Κι είναι σημαντικό αφενός ότι ο Παναθηναϊκός έχει αρκετές "παλιές καραβάνες" κι αφετέρου η πρόσφατη ανάμνηση από το Ολυμπιακός-Σιένα για να συμφωνήσει κανείς ότι η άνεση με την οποία κέρδισαν οι "πράσινοι" δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Εξάλλου σύμφωνα με τον Όσκαρ Ουάιλντ αυτός είναι κι ο ορισμός: "Εμπειρία είναι το όνομα που δίνουμε στα λάθη". Κι αν είναι καλό να μαθαίνεις από τα λάθη σου, είναι ακόμη καλύτερο να μαθαίνεις από τα λάθη των άλλων.

Σε ότι αφορά τώρα το παιχνίδι αυτό καθ' αυτό ο Παναθηναϊκός δεν άφησε κανένα περιθώριο στη Μακάμπι. Ακολουθώντας πιστά τα τρία σημαντικά βήματα για την επικράτηση μετέτρεψε από το δεύτερο δεκάλεπτο κιόλας την αναμέτρηση σε τυπική διαδικασία. Κι αν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα κέρδος από τη μεγάλη αυτή διαφορά στο σκορ (η οποία θα ήταν μεγαλύτερη αν δεν... έσβηναν οι παίκτες του Ομπράντοβιτς στην τελευταία περίοδο) είναι το γεγονός ότι τα "γεροντοπαλίκαρα" πήραν πρόσθετες ανάσες. Κι αυτό είναι κάτι πολύ σημαντικό αν θυμηθούμε ότι το δεύτερο παιχνίδι με το πρώτο έχει κενό μόλις 48 ωρών. Οπότε σημαντικό κέρδος για το ματς Νο2 τα 21' του Διαμαντίδη, τα 14' του Μπατίστ, τα 17' του Γιασικεβίτσιους και τα 13' του Τσαρτσαρή.

Ας δούμε, όμως, αναλυτικότερα το τρίπτυχο της επιτυχίας

• Ο Παναθηναϊκός τιμώρησε με πολύ καλά ποσοστά την κάκιστη άμυνα της Μακάμπι. Είναι γνωστό ότι οι Ισραηλινοί είναι φύσει επιθετική ομάδα, που θα ήταν πανευτυχής αν υπήρχαν οι συνεχείς αλλαγές όπως στο χάντμπολ ή ακόμα καλύτερα οι κανονισμοί του NFL όπου χρησιμοποιούνται διαφορετικά ρόστερ για άμυνα και επίθεση. Οι παίκτες του Ομπράντοβιτς... τσακωνόντουσαν για το ποιος θα είναι περισσότερο "ανοιχτός" για ένα σουτ και έχοντας από το ξεκίνημα πολύ υψηλά ποσοστά (9/9 δίποντα στο πρώτο δεκάλεπτο και συνολικά 56% στα τρίποντα) τιμώρησαν από το ξεκίνημα τις κακές αντιδράσεις της Μακάμπι.

Η ζώνη ματς-απ (σήμα κατατεθέν) του Ντέιβιντ Μπλατ δεν πτόησε σε καμία περίπτωση τους "πράσινους", που ξεκίνησαν "χτυπώντας" μες στο καλάθι, συνέχισαν απολαμβάνοντας τις συνεργασίες του Γιασικεβίτσιους και του Διαμαντίδη με τον Μπατίστ, πήραν ακολούθως εύκολους πόντους στο ανοιχτό γήπεδο και ολοκλήρωσαν με εύκολους πόντους από αμαρκάριστα σουτ στην αδύνατη πλευρά. "Όλα μέσα" με άλλα λόγια. Ήταν ένα από αυτά τα παιχνίδια, που η μπάλα βρίσκει συνεχώς στόχο. Ακόμη και δύσκολα σουτ υπό την πίεση χρόνου όπως το τρίποντο του Σάτο ή αυτό του Περπέρογλου (αν και δεν μέτρησε).

Ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους ήταν κατά την άποψη μου ο παίκτης κλειδί της αναμέτρησης. Ήρθε "φρέσκος" από τον πάγκο, έπαιξε 9 λεπτά στο πρώτο ημίχρονο και έδωσε πολλές επιθετικές λύσεις. Συνολικά έμεινε στο παρκέ 17 λεπτά έχοντας 9 πόντους και 5 ασίστ. Εξίσου αποτελεσματικός κι ο Δημήτρης Διαμαντίδης που τέλειωσε την αναμέτρηση με 15 πόντους, 5 ριμπάουντ, 8 ασίστ και 7 κερδισμένα φάουλ. Αθόρυβα...

• Αμυντικά το σημαντικότερο μερίδιο στην "πράσινη" επιτυχία έχει η άμυνα στο low-post και συγκεκριμένα στον Σοφοκλή Σχορτσιανίτη. Από την αρχή του αγώνα ο Παναθηναϊκός επέλεξε να τον αντιμετωπίσει με δύο παίκτες, κάνοντας παγίδα από την τελική γραμμή. Πόνταραν οι "πράσινοι" στην αδυναμία του να πασάρει τη μπάλα. Και δικαιώθηκαν. Όσο ήταν φρέσκος και είχε καθαρό μυαλό έβρισκε τον αμαρκάριστο παίκτη, αλλά στη συνέχεια έπεσε στην... παγίδα. Σκόραρε συνολικά 6 πόντους, έκανε 5 λάθη και κέρδισε μόλις ένα φάουλ σε 17 λεπτά συμμετοχής.

Ως τα μέσα της τρίτης περιόδου η Μακάμπι Τελ Αβίβ είχε κερδίσει μόλις 2 πόντους από παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι (ένα δίποντο του Σχορτσιανίτη), ενώ τέλειωσε το παιχνίδι με 8 πόντους (6 του "Σόφο" κι ένα τυχερό καλάθι του Χέντριξ) από το low-post. Πολύ μικρό νούμερο για τους Ισραηλινούς, που παρά το γεγονός ότι η προσοχή της αντίπαλης άμυνας ήταν στραμμένη μες στη ρακέτα, δεν κατάφεραν να βάλουν στο παιχνίδι τους ούτε τον Ντέιβιντ Μπλου. Ο έμπειρος φόργουορντ δεν βρήκε σουτ (επιχείρησε μόλις ένα τρίποντο), στοιχείο που αποδεικνύει τον βαθμό αυτοσυγκέντρωσης των "πρασίνων", που στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα απέτρεψαν τους παίκτες της Μακάμπι από το να κάνουν αυτό που τους αρέσει.

• Το assist/turnover ratio ο συντελεστής ασίστ/λαθών στην Αμερική χαίρει την ίδια εκτίμησης με τις "Δέκα Εντολές". Για την ακρίβεια μαρτυρά την αποτελεσματικότητα της επίθεσης: πόσα εύκολα καλάθια "βγάζει" και πόσες φορές... πουλάει τη μπάλα. Το νούμερο του Παναθηναϊκού ήταν22-15 και το αντίστοιχο της Μακάμπι ήταν 11-18! Τεράστια διαφορά, αν μη τι άλλο.

Το "τριφύλλι", όπως είχαμε αναφέρει στην ανάλυση μετά το Top-16, είναι η ομάδα που αναγκάζει τον αντίπαλο να υπεπέσει στα περισσότερα λάθη από οποιαδήποτε άλλη. Και αυτό... επιβεβαιώθηκε στο πρώτο μέρος: οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ έκαναν 14 λάθη, τα οποία οδήγησαν -κατά κύριο λόγο- σε αιφνιδιασμούς, εύκολα καλάθια και εκτόξευση της ψυχολογίας. Ειδικά στο δεύτερο δεκάλεπτο όταν σημειώθηκε το 22-0 το βασικότερο σημείο ήταν οι φάσεις στις οποίες "η ομάδα του λαού" έστειλε κατοχές στα χέρια των γηπεδούχων.

"Την Πέμπτη εμείς θα είμαστε διαφορετική ομάδα κι η Μακάμπι θα είναι διαφορετική ομάδα" έλεγε ένας παίκτης του Παναθηναϊκού μετά το ματς, προσθέτοντας τη δική του πτυχή στο περίφημο "κάθε ματς έχει τη δική του ιστορία", το οποίο ουσιαστικά περικλείει τις ιδιαιτερότητες και τα απρόοπτα που μπορεί να κρύβει ένα ματς. Η ουσία, οπότε, μετά το 93-73 της Τρίτης είναι το 1-0. Και μόνο αυτό.

Για σχόλια και ερωτήσεις υπάρχει και το Twitter ( @stefanos_rose )