One down, 13 to go. Έτσι πρέπει να σκέφτονται στον Ολυμπιακό, αλλά και σε όλες τις ομάδες του ομίλου της κολάσεως. Κάθε νίκη μετράει. Οπότε για τον Ολυμπιακό ήταν πολύ σημαντικό ότι καταπολέμησαν με ενέργεια και έξτρα προσπάθεια το περίφημο άγχος της πρεμιέρας και ξεκίνησαν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Με νίκη επί της Μπαρτσελόνα και μάλιστα με μια καλή διαφορά (12 πόντοι), που μπορεί να παίξει ρόλο στη συνέχεια.

1) Για να το πετύχουν οι Πειραιώτες επιστράτευσαν την πετυχημένη συνταγή τους. Προσπάθησαν και κατάφεραν να πάνε το ματς στα μέτρα τους. Να ελέγξουν δηλαδή τις κατοχές, να κοντρολάρουν το τέμπο και να πάνε το παιχνίδι στην επαφή. Έκαναν, δηλαδή, ότι και πέρσι στην προημιτελική σειρά, γνωρίζοντας ότι οι "μπλαουγράνα" είναι μια ποιοτική ομάδα, που δεν μπορεί όμως σε καμία περίπτωση να χαρακτηριστεί σκληρή. Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, χάρις στο δυναμικό παιχνίδι του, τις επαφές και την ενέργεια κατάφερε να θέσει τον τόνο στην αναμέτρηση και να αποκτήσει ένα σαφές προβάδισμα. Απέναντι μάλιστα σ' έναν αντίπαλο που παρουσιάστηκε κουρασμένος, έχοντας δώσει ένα πολύ δυνατό ματς πριν από 48 ώρες στη Μαδρίτη (απέναντι στη Ρεάλ και όχι απέναντι σε όποιον κι όποιον).

2) Για να γίνει πράξη το σχέδιο, όμως, χρειάστηκε να επιστρατευτεί το βάθος του πάγκου. Ο κόουτς Σφαιρόπουλος χρησιμοποίησε 11 παίκτες, χωρίς κάποιος από αυτούς να παίξει για περισσότερα από 27 λεπτά. Κι από τη στιγμή που όλοι οι "ερυθρόλευκοι" ήταν έτοιμοι να μπουν, να παλέψουν και να παίξουν το ρόλο τους, τότε το έργο τους έγινε ευκολότερο. Διότι κατάφεραν να έχουν διάρκεια και να κρατήσουν υψηλό το επίπεδο ενέργειας και φρεσκάδας, χτυπώντας στην Μπαρτσελόνα στην αδυναμία της.

3) Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μετά το ματς έλεγε ότι "το θέλαμε περισσότερο" κάτι που φάνηκε από τον τρόπο που οι "ερυθρόλευκοι" πήγαιναν στη μπάλα. Πήραν τις διεκδικήσεις και σάρωσαν στα ριμπάουντ (41-30). Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά το τέλος του πρώτου ημιχρόνου (όταν η διαφορά ήταν ήδη σε διψήφια επίπεδα) ο Ολυμπιακός είχε πάρει 11 επιθετικά ριμπάουντ και οι Καταλανοί 9 ριμπάουντ στο σύνολο. Εξάλλου τα ριμπάουντ είναι ο κατεξοχήν δείκτης που εκφράζει την θέληση μιας ομάδας. Μπορεί, λοιπόν, η ομάδα του Πειραιά να μην πήρε τόσους πολλούς πόντους απ' αυτές τις δεύτερες ευκαιρίες (μόλις 4), αλλά κατάφερε να εξασφαλίσει τις έξτρα κατοχές που χρειαζόταν. Κι είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο 20λεπτο είχε κάνει 9 επιθέσεις παραπάνω από τον αντίπαλο.

4) Αμυντικά ο Ολυμπιακός τα πήγε περίφημα. Φαίνεται αυτό και από τους 62 πόντους που δέχτηκε. Απέναντι σε μια ομάδα που την Κυριακή που μας πέρασε σκόραρε 91 πόντους απέναντι στη Ρεάλ. Έπαιξε βασικό ρόλο ο περιορισμός του Χουάν Κάρλος Ναβάρο που ήταν αρκετά φορμαρισμένος το τελευταίο διάστημα (είχε μόλις 1 πόντο με 0/5 τρίποντα σε 15'), αλλά και ο περιορισμός του Άντε Τόμιτς. Μπορεί ο Κροάτης σέντερ να τέλειωσε το παιχνίδι με 16 πόντους, αλλά τους περισσότερους τους πέτυχε όταν το παιχνίδι είχε κριθεί. Έχοντας κάνει δύο γρήγορα φάουλ (στον Μιλουτίνοφ) βγήκε εκτός ρυθμού και χρειάστηκε να περάσει αρκετή ώρα για να ζεσταθεί, χωρίς όμως να μπορέσει ποτέ να "πονέσει" τον Ολυμπιακό.

Το τρίπτυχο ολοκληρώθηκε από το βραχυκύκλωμα του Τόμας Σατοράνσκι. Ο Βασίλης Σπανούλης ανέλαβε το μαρκάρισμα του Τσέχου αφήνοντας του απόσταση. Του έδωσε δηλαδή το σουτ, κάτι που ο γκαρντ της Μπαρτσελόνα δεν κατάφερε να τιμωρήσει. Το αποτέλεσμα; Να περιοριστεί ένας βασικός δημιουργός, ο οποίος βρήκε κάποιες φάσεις μεν, αλλά με εντελώς προσωπικές φάσεις και ενώ προηγουμένως είχε χαλάσει ο ρυθμός της υπόλοιπης ομάδας.

5) Ως τα μέσα του τέταρτου δεκαλέπτου ο Ολυμπιακός είχε βρεθεί μπροστά στο σκορ με 19 πόντους διαφορά, χωρίς να έχει ούτε έναν παίκτη με διψήφιο νούμερο πόντων. Τελικά το φράγμα έσπασε ο Βασίλης Σπανούλης (11π) και ο Οθέλο Χάντερ (10π). Αυτό δείχνει τον πλουραλισμό και την πολυφωνία του Ολυμπιακού ( όπως έγραψε και ο Χάρης Σταύρου ), αλλά δεν λέει όλη την αλήθεια για τον αρχηγό του Ολυμπιακού, που έκανε ένα εξαιρετικό παιχνίδι. Δεν ήταν τόσο οι 11 πόντοι του, ούτε καν οι 9 ασίστ που μοίρασε στα 24 λεπτά που χρησιμοποιήθηκε. Ήταν ο τρόπος που έπαιξε. Όταν για παράδειγμα η Μπαρτσελόνα προσπάθησε να τον αναγκάσει να παίξει ένας-ένας, εκείνος σημείωσε δύο προσωπικά καλάθια, όμοια των οποίων δεν είχε πετύχει ως τώρα στη σεζόν.

Αν και το πιο σημαντικό ήταν ο τρόπος που μετέφερε τη μπάλα. Η Μπαρτσελόνα επέλεξε να παίξει δυναμικά τα pick-n-roll του, στέλνοντας τον ψηλό να κυνηγήσει μακριά από το καλάθι και τους υπόλοιπους τρεις παίκτες να γεμίζουν τη ρακέτα. Είναι μια άμυνα που χρησιμοποιούν οι περισσότερες ομάδες απέναντι στον Ολυμπιακό, όχι απαραίτητα για να "κόψουν" το σκορ από τον 33χρονο γκαρντ, αλλά περισσότερο για να τον υποχρεώσουν να κρατάει περισσότερο τη μπάλα στα χέρια του και να "παγώνει" την ομάδα. Ο Σπανούλης, ωστόσο, στο μεγαλύτερο μέρος του ματς φρόντιζε να μοιράζει τη μπάλα την κατάλληλη στιγμή στον κατάλληλο παίκτη, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να βρίσκει συνεχώς αμαρκάριστα σουτ. Όπως αυτά που βρήκαν για παράδειγμα οι Πρίντεζης, Παπαπέτρου και Μάντζαρης.

Συνολικά ο Ολυμπιακός τα πήγε εξαιρετικά στο pick-n-roll παίρνοντας 35 πόντους απ' αυτή την πηγή δημιουργίας. Με τον Βασίλη Σπανούλη να "υπογράφει" τους 18 απ' αυτούς τους 35. Τους μισούς δηλαδή την ώρα που συνολικά ολόκληρη η Μπαρτσελόνα είχε 17.

Αυτά ήταν τα τέσσερα κλειδιά της επικράτησης του Ολυμπιακού που επιδεικνύει τη στιβαρή του αγωνιστική βάση, η οποία είναι ικανή να του δώσει την απαιτούμενη διάρκεια για τον μαραθώνιο του Top-16. Το 2015, λοιπόν, κλείνει για τους Πειραιώτες με τον καλύτερο τρόπο. Πρώτο τεστ; Παραπάνω από θετικό.