Πως είχε χάσει ο Ολυμπιακός από τη Σιένα
Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος εξηγεί πως έχασε ο Ολυμπιακός από τη Σιένα στο ΣΕΦ, παρουσιάζει τα δεδομένα του αγώνα της Ιταλίας, ξεχωρίζει ομοιότητες-διαφορές και υπογραμμίζει το σημείο αφετηρίας του κρίσιμου σημερινού αγώνα.
Οι δείκτες του ρολογιού γυρίζουν προς τα αριστερά. Γυρίζουν πίσω και κάνουν ένα γύρο ακριβώς. Στο παιχνίδι του Ολυμπιακού με τη Σιένα στο ΣΕΦ, αυτό που ουσιαστικά έβαλε σε... μπελάδες τους "ερυθρόλευκους" και θα είχε αλλάξει όλα τα δεδομένα στον όμιλο. Ιδού και το σχόλιο που ακολούθησε με τίτλο "Το 'παν οι Κινέζοι" - ΟΚ οι τίτλοι μου είναι λίγο παραπλανητικοί).
Η ιστορία -έστω και μετά από πολλές περιπέτειες- έγραψε 74-72 υπέρ της ομάδας του Λούκα Μπάνκι ( που τα είπε πολύ ωραία στο Sport24.gr ). Ας αφήσουμε τα όσα έγιναν με το χρονόμετρο και τις ενστάσεις εκτός κειμένου κι ας αναλύσουμε λίγο τους λόγους που τελικά ο Ολυμπιακός έχασε από τη Σιένα, ή έστω δεν την κέρδισε (αφού το σκορ πριν το καλάθι του Μπράουν ήταν 72-72).
Ο Ολυμπιακός πήγαινε και σε εκείνο το παιχνίδι με πολλά προβλήματα (όπως τώρα). Η συμμετοχή του Γιώργου Πρίντεζη επικυρώθηκε την τελευταία στιγμή, γιατί και τότε είχε πρόβλημα στη μέση. Το έξτρα πρόβλημα ήταν η ασθένεια του Άντιτς, που έπαιξε άρρωστος, ενώ απουσίασε και ο Τζος Πάουελ.
Και οι Ιταλοί στήριξαν την τακτική τους στα προβλήματα που είχε ο Ολυμπιακός στη φροντ-λάιν. Είναι ενδεικτικό ότι έδιναν πολλές βοήθειες από τα 4άρια που είχαν συνολικά 3/12 σουτ και 7 πόντους (όλους ο Πρίντεζης), με τον Έλληνα φόργουορντ να παίζει σχεδόν 19 λεπτά και τον Σκοπιανό άλλα τόσα.
Ο Ολυμπιακός σε εκείνο το ματς είχε για πρώτους σκόρερ τον Βασίλη Σπανούλη και τον Κάιλ Χάινς που είχαν από 13 πόντους. Τους ακολούθησαν οι Περπέρογλου και Σερμαντίνι με 9. Ο Γεωργιανός έκανε πολύ καλή εμφάνιση στα 14 λεπτά που χρησιμοποιήθηκε, αφήνοντας πολύ καλές εντυπώσεις (3/3 δίποντα, 7 ριμπάουντ και 3 κοψίματα).
Από τους Ιταλούς ο Μπόμπι Μπράουν σταμάτησε στους 22 πόντους κάνοντας τη ζημιά στο τέλος. Ο Αμερικανός γκαρντ προσπάθησε να... ζεσταθεί νωρίς απέναντι στον Βαγγέλη Μάντζαρη και πήρε κάποια τραβηγμένα σουτ, αλλά στη συνέχεια αποφάσισε να βάλει τους συμπαίκτες του στο παιχνίδι. Απέναντι στην αρκετά επιθετική άμυνα του Ολυμπιακού (έστελναν κάθετα τον ψηλό πάνω του στα πικ-εν-ρολ) ο πρώτος σκόρερ της Ευρωλίγκας έδιωχνε τη μπάλα αμέσως από τα χέρια του και από εκεί ξεκινούσαν τα προβλήματα για τους "ερυθρολεύκους". Στο δεύτερο ημίχρονο πήρε... μπρος και πέτυχε 22 πόντους αν και ήταν άστοχος από το τρίποντο (3/9). Είχε ακόμη 6 ασίστ και 3 λάθη σε 37 λεπτά.
Ακόμη 11 πόντους είχε ο Ντάνιελ Χάκετ, ενώ 10 πρόσθεσε ο Τόμας Ρες που έκανε τη διαφορά ερχόμενος από τον πάγκο.
Στατιστική σύγκριση
Ήταν ένα ακόμη εντός έδρας παιχνίδι που οι "ερυθρόλευκοι" σούταραν με άσχημα ποσοστά. Αν εξαιρέσει κανείς τους Σλούκα και Μάντζαρη συνολικά ο Ολυμπιακός είχε 3/16 τρίποντα (18%), 50% στα δίποντα, ενώ είχε μέτρια νούμερα και από τη γραμμή των προσωπικών (66%). Οι παίκτες του Λούκα Μπάνκι από την άλλη σούταραν με 32% στο τρίποντο (8/25).
Στις άλλες κατηγορίες ο Ολυμπιακός υπερτερούσε σε ριμπάουντ (42-33, δίνοντας όμως 10 επιθετικά στον αντίπαλο), στις ασίστ (16-15), αλλά όχι στα λάθη. Οι Ιταλοί έκαναν ένα μεστό παιχνίδι, "πουλώντας" μόνο 7 μπάλες, εν αντιθέσει με τα... σχεδόν διπλάσια των Πειραιωτών (13).
Μετά το ματς, άλλωστε, ο Λούκα Μπάνκι στάθηκε στην... ψεύτικη στατιστική λέγοντας ότι "οι 11 πόντοι που μας λείπουν στο ranking (84-73), αναπληρώθηκαν από την καρδιά των παικτών μου".
Από τη δική του πλευρά ο Γιώργος Μπαρτζώκας στάθηκε περισσότερο στα φάουλ ή στα μη φάουλ που έκαναν οι παίκτες του.
Αξίζει να θυμηθούμε ότι το παιχνίδι κρίθηκε στο τελευταίο λεπτό όταν ο Έισι Λο (με τη διαφορά στους 3 πόντους) χάνει λέι-απ ανενόχλητος μετά από επαναφορά από τη baseline. Στην επόμενη φάση ο Άντιτς πάει να σταματήσει τον αιφνιδιασμό, αλλά πέφτει θύμα της πονηριάς του Μπράουν που βλέποντας την πρόθεση του Σκοπιανού πετάει τη μπάλα και κερδίζει τρεις βολές.
Στην επόμενη επίθεση ο Χάινς αστοχεί κάτω από το καλάθι και κάπου εκεί έρχεται το κολλημένο χρονόμετρο, το καλάθι του Μπράουν και το μαρκαρισμένο τρίποντο του Λο που δεν βρήκε ούτε σίδερο.
Από... 30άρα και τώρα!
Να σημειωθεί ότι οι Ιταλοί ήρθαν στο ΣΕΦ με προβλήματα και το... κεφάλι κάτω. Μόλις είχαν ηττηθεί από τη Σάσαρι με 30 πόντους διαφορά (96-66) και τον Μπάνκι να λέει μετά το παιχνίδι για τη δύσκολη κατάσταση που πέρασε η ομάδα του, η οποία δεν έχει συνηθίσει να χάνει με τέτοιες διαφορές. Να που η Σιένα ξαναέχασε με... κατεβασμένα τα χέρια και πάλι πριν το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, αυτή τη φορά εντός έδρας (94-70) από τη Ρόμα!
Όπως και στο ματς του ΣΕΦ (Τζάνινγκ, Κεμπ, Όρτνερ) έτσι και τώρα ο Λούκα Μπάνκι βλέπει ένα γεμάτο απουσιολόγιο. Οι Χάκετ, Ρες, Καραρέτο και Εζέ αντιμετώπιζαν προβλήματα και παρότι τέθηκαν στη διάθεση του προπονητή τους, δεν είναι ούτε κατά διάνοια στο 100%.
Η τακτική των Ιταλών
Τα σημεία κλειδιά στην τακτική της Σιένα ήταν δύο: ένα στην επίθεση και ένα στην άμυνα. Στην επίθεση τους οι Ιταλοί έπαιξαν με πιο ανορθόδοξα σχήματα. Ο Εζέ ξεκίνησε μεν το παιχνίδι, αλλά έμεινε στον πάγκο μετά τα πρώτα 7 λεπτά. Αντ' ατού έπαιξαν στις θέσεις των ψηλών οι Κανγκούρ, Σανικίτζε και Ρες, τρεις παίκτες που μπορούν να σουτάρουν από μακρινή απόσταση και κυρίως να ντριμπλάρουν και να πασάρουν με αποτελεσματικότητα.
Έτσι κατάφεραν να αντιμετωπίσουν επιτυχώς την αμυντική του Ολυμπιακού που θέλοντας να σταματήσει τον Μπράουν κατέφυγε σε hedge-out (ο ψηλός σταματάει την πορεία του ντριμπλέρ μετά το σκριν, επί της ουσίας μιλάμε για μια κατάσταση 2 αμυντικών εναντίον 1 επιθετικού). Ο σκρίνερ δεν έκοβε στο καλάθι, αλλά συνήθως άνοιγε μακριά από αυτό, αυξάνοντας έτσι την απόσταση που έπρεπε να καλύψει η άμυνα για να τον καλύψει. Ο Ρες έκανε μεγάλη ζημιά και να φανταστεί κανείς ότι είχε 0/5 τρίποντα. Και μιλάμε για έναν παίκτη του 35%.
Στην άμυνα η Σιένα κατέφυγε πολλές φορές σε μια άμυνα 3-2, την οποία χρησιμοποιούσε πολύ από την εποχή του Σιμόνε Πιανιτζάνι. Οι ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης επιλογής έχουν να κάνουν με την τοποθέτηση του 3αριού (του Μος δηλαδή) στην κορυφή και την αποτροπή της πάσας από τη μεριά του γηπέδου στην άλλη.
Ο βασικός στόχος αυτής της άμυνας ήταν να περιοριστεί ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος είχε βρει στην αρχή μπόσικο τον Χάκετ και είχε ξεκινήσει ζεστός. Απέναντι στην άμυνα ζώνης, όμως, δεν έβρισκε χώρο να διεισδύσει στο καλάθι και έτσι οι φάσεις πικ-εν-ρολ είχαν εξουδετερωθεί.
Στο τέλος, δε, ο Λούκα Μπάνκι κατέφυγε σε μια άμυνα box-and-one (τέσσερις ζώνη και ένας μαν-του-μαν) με στόχο και πάλι τον Σπανούλη. Το παράδοξο, όμως, είναι ότι ο Σπανούλης κατάφερε να σκοράρει σε αυτές τις φάσεις. Συγκεκριμένα έβαλε 5 προσωπικούς πόντους (από αυτούς που φέρουν την υπογραφή του) κάνοντας το 72-67 στο τελευταίο δίλεπτο. Και θυμάμαι σαν τώρα τον Μος να δέχεται το καλάθι και να μένει σαστισμένος με το χέρι σηκωμένο κοιτώντας με απορία τον προπονητή του, σαν να του λέει "τι άλλο να κάνω".
Τώρα τι γίνεται...
Ωραία... Αυτά έγιναν στο πρώτο παιχνίδι. Τώρα, όμως, μιλάμε για εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Πέρα από τα κοινά σημεία (προβλήματα εκατέροθεν και βαριά εγχώρια ήττα της Σιένα), οι διαφορές είναι περισσότερες. Οι Ιταλοί έχουν τώρα να παίξουν και με το βάρος του φαβορί. Αν χάσουν αυτό το παιχνίδι αποχαιρετούν το πλεονέκτημα έδρας και μπαίνουν σε περιπέτειες ακόμη και για την πρόκριση, αφού έχουν δύσκολο πρόγραμμα και έχουν χάσει τις ισοβαθμίες με Μακάμπι και Κίμκι.
Ο Ολυμπιακός από την άλλη παίζει πολύ καλύτερα από ότι στην αρχή του Top-16, βλέπει τον Πάουελ να σκοράρει περισσότερο και έχει προσθέσει τον Πέρκινς αντί του τραυματία Μάντζαρη.
Η ουσία, όμως, ότι και πάλι πρόκειται για δύο ομάδες που έχουν χτιστεί γύρω από τον γκαρντ τους. Οι γηπεδούχοι ποντάρουν πολλά στον Μπόμπι Μπράουν (εκτελεστικά και δημιουργικά), ενώ το ίδιο κάνουν οι "ερυθρόλευκοι" με τον Βασίλη Σπανούλη. Ξανά, δηλαδή, ο πρωταρχικός αμυντικός στόχος των δύο ομάδων θα είναι ο περιορισμένων των συγκεκριμένων παικτών. Από εκεί ξεκινάμε... Το που θα τελειώσουμε θα το ξέρουμε τα μεσάνυχτα.