Η επιλογή ενός παίκτη ειδικά κατά τη διάρκεια της σεζόν έχει συγκεκριμένα κριτήρια και πολλές φορές κρύβει παγίδες. Και βάσει αυτών των δεδομένων και των συνθηκών θα πρέπει να κρίνονται οι αποφάσεις. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του Σον Τζέιμς.

Ο Ολυμπιακός προχώρησε σε μια αναγκαστική αλλαγή (του τραυματία Πάτρικ Γιανγκ) και βγήκε στην αγορά ψάχνοντας παίκτη με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Ο ξένος που έψαξαν οι "ερυθρόλευκοι" θα έπρεπε να έχει τα χαρακτηριστικά του αθλητικού σέντερ, να μπορεί να έρθει στην ομάδα (να είναι ελεύθερος ή να έχει buy-out) και κατά τρίτον να διαθέτει την ευρωπαϊκή εμπειρία.

Ο Σον Τζέιμς, λοιπόν, ήταν ο παίκτης που συγκέντρωσε την υψηλότερη βαθμολογία και στις τρεις κατηγορίες, για αυτό και αποκτήθηκε. Είχε μικρό euroleague-out όρο στον συμβόλαιο του (20.000 ευρώ), έχει παίξει στην Euroleague με τη Μακάμπι και το Μιλάνο και μπορεί να χαρακτηριστεί ως above-the-rim.

Μάλιστα ο Αμερικάνος σέντερ που είχε περάσει μια μεγάλη περιπέτεια βουτηγμένη στο αίμα στα κολεγιακά του χρόνια , είχε βρεθεί έντονα στο στόχαστρο των Πειραιωτών πριν από δύο καλοκαίρια, όταν αναζητήθηκε ο παίκτης πίσω από τον Μπράιαν Ντάνστον. Ο Τζέιμς ήταν ο Νο1 στη λίστα παρότι είχε χάσει το μεγαλύτερο μέρος της χρονιάς λόγω τραυματισμού. Για την ακρίβεια εκείνη τη σεζόν, κατά την οποία η "ομάδα του λαού" κατέκτησε την Euroleague, ο Τζέιμς έπαιξε μόνο σε 10 ευρωπαϊκά παιχνίδια. Ο Ολυμπιακός δεν τον απέκτησε τελικά (κατέληξε αρχικά στον Μενσά-Μπονσού και έπειτα στον Οθέλο Χάντερ), καθώς ο παίκτης πήγε στο Μιλάνο.

Τη χρονιά που η Μακάμπι σήκωσε το τρόπαιο στο Μιλάνο (2013-14) ο Τζέιμς είχε ξεκινήσει εντυπωσιακά με 9.8 πόντους (67% στα δίποντα), 3.3 ριμπάουντ και 1.5 κόψιμο το παιχνίδι, αλλά ένας τραυματισμός στο πόδι τον άφησε εκτός δράσης. Η καλύτερη του, ωστόσο, χρονιά ήταν η προηγούμενη (2012-13) όταν είχε 11.5 πόντους (64% στο δίποντο), 6.4 ριμπάουντ και 1.9 κοψίματα το παιχνίδι σε 24'. Ήταν η σεζόν που καθιερώθηκε στο ευρωπαϊκό μπάσκετ κερδίζοντας επί της ουσίας το ρόλο του βασικού σέντερ στην ομάδα του Ντέιβιντ Μπλατ. Επιδόσεις που του χάρισαν μια θέση στη 2η καλύτερη πεντάδα της Euroleague! Ήταν η δεύτερη από τις τρεις χρονιές του στη Μακάμπι, μια θητεία που ξεκίνησε νωχελικά. Στην πρώτη του παρουσία στο top επίπεδο έπαιζε μόλις 8 λεπτά. Ήταν η χρονιά που η Μακάμπι είχε αποκλειστεί από τον Παναθηναϊκό τσα προημιτελικά με τον Τζέιμς να έχει το ρόλο του τρίτου σέντερ πίσω από τους Ρίτσαρντ Χέντριξ και Σοφοκλή Σχορτσιανίτη.

Πέρσι έκανε μια μάλλον "χλιαρή" χρονιά, δίχως να γλιτώσει το συνολικό ναυάγιο της Αρμάνι Μιλάνο. Είχε 3.4 πόντους (57% στα δίποντα), 2.4 ριμπάουντ και 1.0 κόψιμο ανά παιχνίδι σε 13 λεπτά συμμετοχής, μένοντας στη σκιά του Σαμάρδο Σάμιουελς. Φέτος, ωστόσο, αναγεννήθηκε στο Μπιλμπάο. Υπό τις οδηγίες του εξαιρετικού Σίτο Αλόνσο (ο κορυφαίος προπονητής της νέας γενιάς) είχε 9.8 πόντους (με 75% στα δίποντα), 5.8 ριμπάουντ και 1.9 κοψίματα σε 21 λεπτά συμμετοχής στο ισπανικό πρωτάθλημα και 8.4 πόντους (56% στα δίποντα), 5.3 ριμπάουντ, 1.1 ασίστ, 1.1 κλέψιμο και 2.1 κοψίματα σε 21 λεπτά στο Eurocup.

Ο καλύτερος μπλοκέρ που κυκλοφορεί

Το μεγαλύτερο προσόν του Σον Τζέιμς είναι το παιχνίδι στον αέρα. Είναι ένας ελαφρύς ψηλός (η σωματοδομή του θυμίζει αυτή του Οθέλο Χάντερ και ακόμη περισσότερο αυτή του Γκάνι Λαβάλ), με μπόι 2.08, μακριά άκρα και εξαιρετικό timing. Η ικανότητα του οπότε να μπλοκάρει σουτ και να αλλοιώνει φάσεις στον αέρα είναι αυτό που κάνει να διακρίνεται. Δεν είναι τυχαίο ότι είναι ο 2ος μπλοκέρ στο Eurocup και ο καλύτερος μπλοκέρ του ισπανικού πρωταθλήματος. Έχει 1.4 κοψίματα στην καριέρα του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και 2.9 σε όλη του την καριέρα υπολογίζοντας τα κολεγιακά του χρόνια και το πέρασμα του από Ισραήλ, Ιταλία και Ισπανία!

Αν το δούμε πιο συγκεκριμένα είναι ο 3ος καλύτερος μπλοκέρ της Euroleague σύμφωνα με τον δείκτη κόψιμο σε 40 λεπτά αγώνα. Τον ξεπερνά μόνο ο Σαλάμ Μεχρί που σε 40 λεπτά θα έκανε 4.12 κοψίματα και ο Μίρζα Μπέγκιτς με 3.43. Ο δείκτης του Τζέιμς ανέρχεται στο 3.27. Παράλληλα έχει τον 3ο καλύτερο μέσο όρο στην ιστορία της διοργάνωσης με 1.39, πίσω από τον Ντ' Ορ Φίσερ και τον Μασέο Μπαστόν (1.43). Κοινό σημείο και των τριών; Φυσικά το πέρασμα τους από τη Μακάμπι.

Η ικανότητα του Τζέιμς στον αέρα ήταν καθοριστική για την επιλογή του. Κι αυτό γιατί ο Ολυμπιακός χρειάζεται παίκτες... τερματοφύλακες για να διορθώνουν τα λάθη στην άμυνα, αλλά και ψηλός που μπορούν να ρολάρουν γρήγορα στο καλάθι και να παίξουν pick-n-roll, παιχνίδι που αποτελεί την επιθετική ταυτότητα της ομάδας τα τελευταία χρόνια.

Σε ότι αφορά το αμυντικό κομμάτι τα καλά χέρια του Τζέιμς θα τον βοηθήσουν στην συγκεκριμένη άμυνα που παίζει στα pick-n-roll ο Ολυμπιακός (παγίδα), αφήνοντας ως μοναδικό ερωτηματικό τα πόδια του. Ο Χάντερ για παράδειγμα θεωρείται εξπέρ σε τέτοιες επιθετικές άμυνες και ο Τζέιμς (στη θεωρία τουλάχιστον, μένει να το δούμε στην πράξη) θα κληθεί να φτάσει σ' αυτό το υψηλό επίπεδο. Έχει πάντως τα προσόντα και τις προδιαγραφές να ταιριάξει γάντι σ' αυτή την αντιμετώπιση, ενώ παράλληλα η ικανότητα του στο μπλοκ πολύ πιθανό να θωρακίσει ακόμη περισσότερο την άμυνα του Ολυμπιακού.

Το επιθετικό του παιχνίδι

Σε ότι αφορά τις επιθετικές του αρετές είναι ένας τυπικός finisher. Ένας παίκτης που κινείται κοντά στο καλάθι και τελειώνει φάσεις μετά από δημιουργία άλλου παίκτη. Δηλαδή παίρνει τις πάσες και τις κάνει ασίστ. Έχει πολύ υψηλά ποσοστά στο δίποντα παραδοσιακά στην καριέρα του (62% στην Euroleague), κυρίως γιατί οι δικές του προσπάθειες καταλήγουν σε κάρφωμα. Έχει πάντως καλή αίσθηση του χώρου, υποδέχεται καλά την μπάλα και φροντίζει να βρίσκεται στα σωστά σημεία για να τιμωρήσει τις αμυντικές περιστροφές.

Η σύγκριση με Χάντερ και Γιανγκ

Έχει ενδιαφέρον όμως να δούμε τα προηγμένα στατιστικά και να τα συγκρίνουμε μ' αυτά των Πάτρικ Γιανγκ και Οθέλο Χάντερ.

Στο ισπανικό πρωτάθλημα ο Σον Τζέιμς είχε 1,279 πόντους ανά κατοχή, μια επίδοση αρκετά υψηλή, ήταν δηλαδή από τους πιο αποτελεσματικούς ψηλούς κάθε φορά που ακουμπούσε τη μπάλα, πίσω από τον Άντε Τόμιτς και Γκουστάβο Αγιόν. Με τη διαφορά ότι τόσο ο Κροάτης της Μπαρτσελόνα, όσο και ο Μεξικάνος της Ρεάλ δημιουργούν και για τον εαυτό τους. Κατά κύριο λόγο έχεις τέσσερις τρόπους να σκοράρει: ρολάροντας μετά το pick, με post-up, με επιθετικό ριμπάουντ και με κινούμενος αντίθετα από τις περιστροφές της άμυνας.

Ως pick-n-roll man έχει την εξαιρετική επίδοση των 1,545 πόντων ανά κατοχή, που τον φέρνει στην 5η θέση της σχετικής λίστας στην Lega Endesa. Στο post-up μετράει 1.077 πόντους ανά κατοχή, είναι δηλαδή 7ος σε ένα ανταγωνιστικό πρωτάθλημα, αλλά με λίγες προσπάθειες. Πιο συγκεκριμένα σκοράρει 1.8 πόντους το παιχνίδι παίζοντας με πλάτη στο καλάθι. Είναι αρκετά αποτελεσματικός ως επιθετικός ριμπάουντερ (1,5 πόντοι το παιχνίδι), αν και το πιο καλό του κομμάτι είνια η κίνηση χωρίς τη μπάλα. Από κοψίματα ή από τελειώματα γύρω από τη στεφάνη έχει 1,68 πόντους ανά κατοχή, είναι δηλαδή 6ος στην ισπανική λίγκα μεταξύ των ψηλών πίσω από Τόμιτς, Τζόουνς, Μούσλι, Αγιόν και Χάμιλτον.

Σε ότι αφορά τις αμυντικές του επιδόσεις έχει αρκετά καλή επίδοση στην άμυνα ένας-εναντίον-ενός, έστω κι αν η ομάδα του, η Μπιλμπάο, δεν διακρινόταν για την άμυνα της. Ήταν όμως μια ομάδα που κέρδιζε πολλά από την pick-n-roll επίθεση. Συγκεκριμένοι ήταν 3η σε αποτελεσματικότητα των περιφερειακών από αυτή τη συνθήκη (0,945 πόντοι ανά κατοχή) και δεύτεροι στους πόντους που πετύχαιναν οι περιφερειακοί (13 ανά παιχνίδι).

Για να έχουμε μια πιο ξεκάθαρη άποψη για το παιχνίδι του Τζέιμς μπορούμε να συγκρίνουμε τα προηγμένα στατιστικά του μ' αυτά των Χάντερ και Γιανγκ.

Κατηγορία	Τζέιμς	Γιανγκ	Χάντερ
Πόντοι ανά κατοχή	1,279	1,317	1,018
PnR Man Πόντοι/κατοχή	1,545	1,231	0,923
PnR Man Πόντοι/ματς	2,1	3,1	2,0
Post-up Πόντοι/κατοχή	1,077	1,5	0,6
Post-up Πόντοι/ματς	1,8	3,5	1,0
Πόντοι από επιθ. ριμπ	1,5	1,2	2,3
Cuts πόντοι/κατοχή	1,211	2,0	1,214
Cuts πόντοι/ματς	3,0	1,4	2,8
Around the basket π/κ	1,68	1,588	1,375
Around the basket π/μ	5,4	5,4	7,3

Παρατηρούμε λοιπόν ότι τα νούμερα του μοιάζουν αρκετά μ' αυτά του Χάντερ. Είναι όμως πιο αποτελεσματικός στα τελειώματα του (post-up, κοντά στο καλάθι, μετά από roll), αλλά χειρότερος επιθετικός ριμπάουντερ. Σε σχέση με τον Γιανγκ ωστόσο υστερεί σε pick-n-roll και post-up πόντους ανά παιχνίδι, αν και έχει καλύτερη κίνηση μακριά από τη μπάλα.