Όπως έγραψε και ο Γιάννης Φιλέρης η λέξη κλειδί είναι το "ξεκάθαρα" . Ο Ολυμπιακός ήταν ξεκάθαρα καλύτερος την Τετάρτη στο ΟΑΚΑ. Είναι ξεκάθαρα καλύτερος στους δύο τελικούς ως τώρα. Κι είναι ξεκάθαρα το φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου. Οι γενικές αναλύσεις μπορούν να περιμένουν τόσο για τον Ολυμπιακό, όσο και για τον Παναθηναϊκό. Έχει περισσότερο νόημα να επικεντρωθούμε στον δεύτερο τελικό και στα σημεία που έκριναν την συγκεκριμένη αναμέτρηση.

"Strength in numbers" είναι το σλόγκαν των Γκόλντεν Στέιτ Ουόριορς για τους τελικούς του ΝΒΑ. Μια φράση που αποτυπώνει πλήρως και την εικόνα στους δικούς μας τελικούς: τη δύναμη του Ολυμπιακού στα νούμερα. Όχι της στατιστικής. Περισσότερους στους αριθμούς του ρόστερ. Περισσότεροι παίκτες, περισσότερες λύσεις.

• Για δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι ο Ολυμπιακός είχε τον έλεγχο του ρυθμού και του "αέρα". Δεν βρήκε αντίσταση στη ρακέτα του Παναθηναϊκού και κέρδισε κατά κράτος τις μάχες της στεφάνης. Πήρε επιθετικά ριμπάουντ (11), τέλειωσε φάσεις μέσα στο καλάθι και προκάλεσε φθορά. Το γεγονός ότι ο Παναθηναϊκός παίζει για 33' στο "5" με τον Μαυροκεφαλίδη, έναν παίκτη που δεν είναι ο κλασσικός σέντερ, δημιουργεί προβλήματα, τα οποία εκμεταλλεύονται φυσικά οι "ερυθρόλευκοι". Τόσο ο Ντάνστον, όσο και ο Χάντερ έκαναν αισθητή την παρουσία τους και στις δύο άκρες του παρκέ. Ο μόνος που δεν βρήκε φάσεις για lay-up ήταν ο Σπανούλης, που θέλησε και πάλι να είναι λιγότερο επιθετικός και να προσπαθήσει να "φτιάξει" τους συμπαίκτες του. Μετά το πρώτο δεκάλεπτο, ωστόσο, οι Πειραιώτες βρήκαν τον τρόπο να νικήσουν την pick-n-roll άμυνα των "πρασίνων" και αυτό φάνηκε και στον πίνακα του σκορ.
• Οι "πράσινοι" δεν έχουν τη δυνατότητα να ανοίξουν το rotation. Για δεύτερο σερί παιχνίδι ο Διαμαντίδης έπαιξε 30 λεπτά, ο Μαυροκεφαλίδης 33 κι ο Φώτσης 36. Σ' αυτό το ματς μάλιστα το πρόβλημα ήταν μεγαλύτερο, διότι ο Βλάντο Γιάνκοβιτς χρεώθηκε με φάουλ νωρίς και έχασε τον ρυθμό του. Είναι ολοφάνερο (για ένα ακόμη ματς) ότι ο Σωτήρης Μανωλόπουλος δεν μπορούσε να κρατήσει το ίδιο επίπεδο αποτελεσματικότητας στην ομάδα του, όταν σήκωνε παίκτες από τον πάγκο. Ο Κούπερ ήταν και πάλι "αόρατος", ο Μόργκαν προσπαθεί, δίχως όμως αποτέλεσμα και μένουν μόνο τα 1-2 σουτ του Μπλουμς και η επιθετικότητα του Μποχωρίδη. Μόνο που μιλάμε για συνεχόμενα παιχνίδια και μια βασική τριάδα με μέσο όρο ηλικίας τα 33.3.χρόνια.
• Ο Ολυμπιακός σούταρε με συνέπεια από την περιφέρεια. Και σε καίρια χρονικά σημεία. Το 8/25 από τα 6.75 δεν ζαλίζει, ωστόσο, είναι ένα καλό ποσοστό για εκτός έδρας παιχνίδι. Καλύτερο από αυτό του Παναθηναϊκού (5/19). Ήταν και κομμάτι της τακτικής αυτό. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος γνώριζε ότι μόνο αν έμπαινε στην εξίσωση ο παράγοντας "τρίποντο" θα μπορούσε ο Παναθηναϊκός να είναι απειλητικός. Για αυτό προτίμησε να μην αντιμετωπίσει τον Μαυροκεφαλίδη στο low-post με παγίδα, ή να ελαχιστοποιήσει τις βοήθειες στις καταστάσεις πλαϊνού pick-n-roll. Ο Μαυροκεφαλίδης εκμεταλλεύτηκε αυτές τις συνθήκες, αλλά ο Ολυμπιακός ήταν τελικά αυτός που πέτυχε στον σκοπό του.
• Ο Τρεμέλ Ντάρντεν έκανε ένα ακόμη σπουδαίο παιχνίδι. Ο έμπειρος Αμερικανός τέλειωσε το ματς με 14 πόντους, προσθέτοντας άλλη μια σπουδαία εμφάνιση απέναντι στον Παναθηναϊκό. Τα τρία καλύτερα του φετινά ματς έχουν έρθει απέναντι στους "πράσινους". Είχε 13 πόντους στο ματς του ΣΕΦ, 16 σ' αυτό του ΟΑΚΑ και 14 χθες, χάνοντας μόλις δύο σουτ. Παράλληλα προσφέρει πολύτιμες λύσεις στην άμυνα, δίνει ενέργεια και ριμπάουντ, χωρίς να χρειάζεται πολλές μπάλες στα χέρια. Δεν είναι τυχαίο ότι οι Πειραιώτες στο μοναδικό φετινό ματς που έχασαν από το "τριφύλλι" δεν είχαν τον Ντάρντεν στη σύνθεση τους.

• Δεν είναι μόνο ο Ντάρντεν, όμως. Για τον Γιώργο Πρίντεζη που πέτυχε 17 πόντους (κι ήταν πρώτος σε πόντους και ranking) τα λόγια περιττεύουν, ενώ ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Βαγγέλη Μάντζαρη. Έκανε ένα μεστό -πλην αθόρυβο- παιχνίδι με 6 τελικές πάσες. Ήταν επιθετικός με τη μπάλα (κερδίζοντας φάουλ εκτός φάση, ή δημιουργώντας αμαρκάριστα σουτ για τους συμπαίκτες του) και αποδείχτηκε για μια ακόμη φορά συνεπής στην άμυνα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον Σλούκα που ήρθε από τον πάγκο και στα 11 λεπτά που αγωνίστηκε έδωσε λύσεις. Με αυτόν στο παρκέ ο Ολυμπιακός ξέφυγε με 7 πόντους στο πρώτο ημίχρονο και ουσιαστικά διατήρησε αυτή τη διαφορά ως το φινάλε.
• Ο Παναθηναϊκός χρησιμοποίησε ακόμη μια φορά την άμυνα ζώνης. Αυτή τη φορά την 3-2 (που είχε καταθέσει και ο Άρης στην ημιτελική σειρά με τον Ολυμπιακό), η οποία δημιούργησε αρχικά προβλήματα στον αντίπαλο. Δεν ήταν όμως αρκετή για να καλύψει την έλλειψη ενέργειας και φρεσκάδας. Όταν φτάσαμε στο τελευταίο δεκάλεπτο οι "ερυθρόλευκοι" είχαν περισσότερες δυνάμεις και έτσι κατάφεραν να κερδίσουν τις διεκδικούμενες μπάλες και επομένως τις έξτρα κατοχές.

Το εύλογο ερώτημα έχει να κάνει την έκβαση του πρωταθλήματος. Ο Ολυμπιακός μπαίνει στο παρκέ του ΣΕΦ ως το απόλυτο φαβορί .Από αγωνιστικής και ψυχολογικής άποψης. Το δύσκολο κομμάτι για τον Παναθηναϊκό δεν είναι να μαζέψει πνευματικά τις δυνάμεις του, όσο σωματικά και αγωνιστικά. Θα πρέπει να βρει αυτές τις έξτρα λύσεις από τον πάγκο που θα του δώσουν ενέργεια και σκορ. Θα μπορούσε να γίνει για ένα ματς, αλλά είναι πολύ δύσκολο -βάσει της εικόνας ως τώρα- να γίνει για τρία.