Με τη δήλωση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου ότι "με την επιθυμητή κατάληξη στο θέμα Ματσιούλις κι ενώ βρισκόμαστε εν αναμονή του letter of clearance του Πινγκ Σανγκ, ολοκληρώνουμε τις κινήσεις μας στη μεταγραφική περίοδο" ο Παναθηναϊκός της σεζόν 2013-2014 έγινε γνωστός, όσα "αλλά" κι αν κρύβει η φράση σχετικά με τον Κινέζο σέντερ.

Έχουμε και λέμε...

Συνεχίζουν οι Διαμαντίδης, Ούκιτς, Μπράμος, έμειναν οι Κάρι, Γκιστ, Λάσμε, Σκορδίλης, Ματσιούλις, αποχώρησαν οι Σχορτσιανίτης, Γκουίν αποσύρθηκε ο Τσαρτσαρής, αποκτήθηκαν οι Φώτσης, Μαυροκεφαλίδης, Παππάς, Γιάνκοβιτς και ο Πινγκ Σανγκ, θα πάρουν ευκαιρίες οι Χαραλαμπόπουλος και Διαμαντάκος (δύο εκ των κορυφαίων παικτών σε ευρωπαϊκό επίπεδο στην ηλικία τους) και μοναδικό ερωτηματικό απομένει ο Ξανθόπουλος, για τον οποίο δεν υπάρχει επίσημη ανακοίνωση*

*Τα δημοσιεύματα -εν αντιθέσει με την επίσημη δήλωση του προέδρου- αναφέρουν ότι οι "πράσινοι" θα πάρουν έναν ακόμη έμπειρο γκαρντ.

Ουσιαστικά, δηλαδή, οι "πράσινοι" κράτησαν τον βασικό περσινό τους κορμό. Οι Διαμαντίδης, Ούκιτς, Κάρι, Μπράμος, Ματσιούλις, Γκιστ, Λάσμε συν τον Τσαρτσαρή ήταν αυτοί που σήκωσαν όλο το βάρος στο τέλος της περσινής χρονιάς. Σε αυτόν τον κορμό προστέθηκαν δύο ταλαντούχοι και δύο διεθνείς, ενισχύοντας τον ελληνικό κορμό της ομάδας, όπως ήταν η επιθυμία του Αργύρη Πεδουλάκη. Το τόνισε χαρακτηριστικά στη συνέντευξη Τύπου πριν τους τελικούς της Α1, κάνοντας σύγκριση με τον Ολυμπιακό.

Αν κοιτάξουμε πίσω θα μπορέσουμε να πούμε ότι η περσινή χρονιά "ανασυγκρότησης" του Παναθηναϊκού στέφτηκε με επιτυχία. Έχοντας μόνο δύο παίκτες στο ρόστερ οι "πράσινοι" έκαναν μια πολύ καλή χρονιά, αποδείχτηκαν ανταγωνιστικοί στην Ευρωλίγκα, κατέκτησαν δύο τίτλους στην Ελλάδα και το σημαντικότερο κατάφεραν να χτίσουν ένα κορμό για τα επόμενα χρόνια. Συνδυάζουν έμπειρους, νεαρούς και παίκτες στην καλύτερη τους ηλικία όπως είναι ο Μαυροκεφαλίδης, ο Γκιστ και ο Μπράμος.

Δίπλα οπότε στους έμπειρους το "τριφύλλι" θα προσπαθήσει να ενσωματώσει και τους δύο καλύτερους Έλληνες παίκτες που αγωνιζόντουσαν (εκτός Ολυμπιακού-Παναθηναϊκού) στο πρωτάθλημα, τον Παππά και τον Γιάνκοβιτς. Δύο παίκτες 23 ετών που άφησαν τα διαπιστευτήρια τους στον Πανιώνιο και ετοιμάζονται για το βήμα παραπάνω. Και ως τώρα (όπως προκύπτει και από τον σχεδιασμό) ο Αργύρης Πεδουλάκης δεν ρισκάρει με το να τους κάψει, αντίθετα τους βάλει σε μια σταδιακή διαδικασία εγκλιματισμού. Οπότε όπως φαίνεται οι δύο αυτοί παίκτες θα είναι αυτοί που συμπληρώνουν τη 12άδα και θα διεκδικούν το χρόνο τους στο παρκέ.

Για αυτό έμεινε ο Ματσιούλις

Πριν την ανάλυση για το φετινό ρόστερ, προηγείται η επιλογή της παραμονής του Γιόνας Ματσιούλις. Ο Λιθουανός συμφώνησε για δύο ακόμη χρόνια, καθώς ο Παναθηναϊκός προτίμησε να πάει στα... σίγουρα και να στηριχτεί σε έναν παίκτη που γνωρίζει, παρά να ρισκάρει με κάποιο άλλο στοίχημα. Άλλωστε δεν είναι σίγουρο ότι θα έβρισκε κάτι καλύτερο στην αγορά με τα χρήματα του Λιθουανού. Οπότε οι "πράσινοι" έψαξαν στην αγορά και τελικά αποφάσισαν να τον κρατήσουν.

Σημαντικό ρόλο σε αυτή την εξέλιξη έπαιξε ο χαρακτήρας του Ματσιούλις, που ήταν ένα πολύ θετικό στοιχείο για την ομάδα. Και αυτό δεν αφορά μόνο τα αποδυτήρια, αλλά και το παρκέ. Με μια λέξη ο Λιθουανός είναι "οικονομικός". Ήταν 4ος σκόρερ (8.6 πόντοι - πίσω από Κάρι, Διαμαντίδη και Λάσμε), 2ος στα αμυντικά ριμπάουντ (3.4), έχοντας ακόμη καλά ποσοστά (39% στο τρίποντο, 53% στα δίποντα), 1.1 ασίστ και μόλις 1.3 λάθη σε 21 λεπτά συμμετοχής.

Το μεγάλο του όπλο, δηλαδή, ήταν ότι δεν ξέφευγε από την τακτική, δεν εκβίαζε καταστάσεις, ήταν καλός αμυντικός ριμπάουντερ, συνεπής σουτέρ και εκτελεστής από την αδύνατη πλευρά (αν και ο Παναθηναϊκός επέμεινε όσο περνούσε η χρονιά λιγότερο στις δικές του φάσεις), ικανός στο να παίξει με πλάτη στο καλάθι και κυρίως ένας αμυντικός που θα μπορεί να μαρκάρει δύο θέσεις "3" και "4", παίζοντας κυρίως με το μέγεθος του, καλύπτοντας έτσι την έλλειψη ταχύτητας που τον διακρίνει.

Μην ξεχνάμε ότι στο περίφημο "τρικ" με τον Γκιστ να μαρκάρει τον πλέι-μέικερ για να αλλάζει εν συνεχεία με τον Λάσμε στα πικ-ν-ρολ, το 4άρι αναλάμβανε ο Ματσιούλις, ένας παίκτης που μπορεί να παίξει και στις δύο θέσεις των φόργουορντ τόσο μπροστά, όσο και πίσω.

Με λίγα λόγια ο Ματσιούλις δεν θα μπει ποτέ σε συζήτηση για το αν είναι ο καλύτερος φόργουορντ της Ευρωλίγκας, θα μπει όμως σε μια για το αν είναι ο πιο "σίγουρος".

Το ρόστερ

Φέτος ο Παναθηναϊκός θα έχει από την αρχή της χρονιάς στην περιφέρεια του τον παίκτη που θα ξεκουράζει τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Όπως έγινε, δηλαδή, στους φετινούς τελικούς. Ο λόγος για τον Ραμέλ Κάρι, έναν έμπειρο γκαρντ, ο οποίος έχει αντίστοιχη "pass-first" λογική, όπως και ο αρχηγός του "τριφυλλιού". Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπορεί να σκοράρει! Μην ξεχνάμε ότι ο Αμερικανός τέλειωσε τη σεζόν (έστω και με λιγότερα παιχνίδια) ως ο πρώτος σκόρερ με 11.3 πόντους και τα εξαιρετικά 100% στις βολές, 65% στα δίποντα και 58% στα τρίποντα. Καλό "διάβασμα", σιγουριά και καθαρό μυαλό στα δύσκολα. Δεν είναι εύκολο να τα βρει αυτά μια ομάδα. Κι οι Αμερικανοί που δεν παίζουν ως... Αμερικανοί (βλέπε Μπανκς) σπανίζουν.

Ο Παναθηναϊκός έψαχνε τον 2ο παίκτη που θα έπαιζε πικ-εν-ρολ, ρόλος που είχε χάσει ο Ούκιτς (δεν είναι τυχαίο ότι με τη Μπαρτσελόνα είχε φάσεις μόνο 1on1 με τον Ναβάρο, ή σε συνθήκες close-out - δηλαδή να χτυπήσει στην αδύνατη πλευρά την άμυνα που κινείται). Ο Κροάτης από την άλλη θα συνεχίσει να έχει σημαντικό ρόλο: αυτόν του κατεξοχήν "εξολοθρευτή", του παίκτη που θα αναλάβει τον δυσκολότερο αντίπαλο γκαρντ.

Πίσω από αυτούς θα υπάρχει ο Νίκος Παππάς (ειδικά στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος) και ενδεχομένως ο έμπειρος γκαρντ που, είτε αυτός λέγεται Ξανθόπουλος, είτε κάπως αλλιώς.

Ο Μπράμος θα δίνει λύσεις στο "2" και στο "3", το ίδιο και Ματσιούλις, με τον Γιάνκοβιτς να διεκδικεί από πίσω χρόνο και ρόλο, όπως και ο Παππάς.

Η φροντ-λάιν

Στο "4" μαζί με τον αθλητικό Γκιστ θα παίζει ο Αντώνης Φώτσης, το "stretch 4" που έλειπε. Ήταν ο ρόλος που κλήθηκε να παίξει ο Αρ Τι Γκουίν. Άλλωστε οι δύο παίκτες μοιάζουν σε στυλ, αν και υπάρχει μεταξύ τους μια μεγάλη διαφορά στην ποιότητα. Ο διεθνής φόργουορντ είναι πολύ καλός σουτέρ και ριμπάουντ, αλλά ακόμη διαθέτει πολύ καλά πόδια για να παίξει άμυνα μακριά από το καλάθι, είναι πολύ καλός στην ομαδική άμυνα και στις περιστροφές και ξέρει να διαβάζει το παιχνίδι και στις δύο πλευρές του παρκέ.

Παράλληλα θα μπορεί να χρησιμοποιηθεί κι ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης, που θα έχει ρόλο... πολιορκητικού κριού στην επίθεση. Όχι με την έννοια της δύναμης, αλλά με την έννοια του "στόχου". Ο διεθνής φόργουορντ είναι ένα εν δυνάμει μις-ματς για την επίθεση του Παναθηναϊκού, έχοντας παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι, πολύ καλή επαφή και ένα καλό σουτ από την περιφέρεια. Αυτό σημαίνει ότι ανάλογα με τον αντίπαλο θα μπορεί να "χτυπάει" αντίστοιχα.

Ο Μαυροκεφαλίδης θα παίζει και στο "5", μαζί με τον Στέφαν Λάσμε που θα είναι η βασική επιλογή, χάρις στην ικανότητα του στην άμυνα. Ο Γκαμπονέζος που είναι ένας κατεξοχήν πικ-εν-ρολ παίκτης αποτελεί τον ιδανικό παρτενέρ για τον Διαμαντίδη και τον Κάρι, δύο παίκτες που μπορούν να του... δώσουν μόνοι τους 10 πόντους σε κάθε παιχνίδι.

Ο Σανγκ Πινγκ από την άλλη είναι ένα μεγάλο ερωτηματικό. Βάσει του βιογραφικού του δεν είναι δυνατόν να κερδίσει ρόλο στον Παναθηναϊκό στην Ευρωλίγκα, οπότε μένει να δούμε αν θα ολοκληρωθεί η μεταγραφή, αν τελικά θα υπολογίζεται από τον προπονητή ή αν ο Παναθηναϊκός θα πάει με 2ο σέντερ τον Μαυροκεφαλίδη και 3ο τον Σκορδίλη.

Το πρόβλημα και το αύριο

Αν γίνει αυτό το σενάριο τότε είναι εμφανές ότι οι "πράσινοι" στερούνται λύσεων στη θέση. Ο Μαυροκεφαλίδης μπορεί να σταθεί επιθετικά στο "5" και με το παραπάνω, αλλά η λογική και η φιλοσοφία του Αργύρη Πεδουλάκη τον κάνει να ταιριάζει περισσότερο στο "4" και όχι στη θέση του σέντερ. Ο Λάσμε, δηλαδή, θα έχει ακόμη μεγαλύτερο βάρος στις πλάτες του κι αν αυτό είναι ένα σενάριο που φαίνεται διαχειρίσιμο στην αρχή, θα ισοδυναμεί με επικίνδυνη αποστολή στο απαιτητικό Top-16.

Παράλληλα στις θέσεις των φόργουορντ και αυτή του σέντερ υπάρχουν και δύο άκρως ταλαντούχοι παίκτες, ο Χαραλαμπόπουλος (1997) και ο Διαμαντάκος (1995). Ειδικά ο τελευταίος που είναι και μεγαλύτερος σε ηλικία (έχει ύψος 2.14) άφησε πολύ καλές εντυπώσεις στο πρόσφατο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα Εφήβων κι όπως φαίνεται θα πάρει χρόνο συμμετοχής στην Α1, έστω κι αν όλοι γνωρίζουν ότι ειδικά για έναν ψηλό ο χρόνος προσαρμογής που απαιτείται είναι πολύ μεγαλύτερος. Είναι τέτοια η φύση της θέσης.

Συνολικά

Αν το δούμε συνολικά ο Παναθηναϊκός ενισχύθηκε στα δύο πράγματα που "πονούσε": στη δημιουργία (Κάρι) και στην απειλή από το "4", ενώ παράλληλα αντικατέστησε τον παίκτη που δημιουργεί προβλήματα στον αντίπαλο από το low-post (Μαυροκεφαλίδης αντί Σχορτσιανίτη).

Πρόσθεσε ελληνικό στοιχείο, ταλέντο και εμπειρία στο ρόστερ του, εν αντιθέσει με την περσινή χρονιά που στηρίχτηκε σε παίκτες που είχαν κίνητρο: να πρωταγωνιστήσουν (Μπράμος, Ματσιούλις) ή να επιστρέψουν στο υψηλότερο επίπεδο (Λάσμε), ή να διώξουν την ταμπέλα τους (Γκιστ, Ούκιτς, Σχορτσιανίτης). Τώρα οι λύσεις είναι δοκιμασμένες και "έτοιμες". Με ότι και να σημαίνει αυτό.

Αφαιρέστε οπότε τα περσινά ερωτηματικά που αφορούσαν τους... τίτλους στην καριέρα του Ούκιτς, ή το αν οι Ματσιούλις-Λάσμε είχαν καθοδική πορεία στην καριέρα τους λόγω τραυματισμών, την απειρία του Μπράμος στο υψηλότερο επίπεδο ή ξένους ερωτηματικά όπως ο Κίτσεν και ο Άρμστρονγκ. Φέτος ο Παναθηναϊκός δεν βρέθηκε μετέωρος. Πάτησε πάνω στη φετινή χρονιά, κινήθηκε σίγουρα και έχτισε πάνω σε αυτές τις βάσεις.

Με λίγα λόγια ο φετινός σχεδιασμός έμοιαζε με sudoku και μάλιστα εύκολο. Επιπέδου 1. Τα περισσότερα κουτάκια είχαν από πριν το νούμερο πάνω τους. Πέρσι, αντίθετα, η κατάρτιση του ρόστερ έμοιαζε με παζλ. Είχε δύο βασικά κομμάτια (Τσαρτσαρής, Διαμαντίδης) και δίπλα ένα ρολόι να τρέχει.