Τα αποκαλυπτήρια του νέου Παναθηναϊκού

Ο Παναθηναϊκός έκανε το Σαββατοκύριακο τα αποκαλυπτήρια του, δίνοντας τα πρώτα του φιλικά μπροστά στο ελληνικό κοινό, το οποίο είχε την ευκαιρία να διαπιστώσει ποια είναι τα νέα στοιχεία που θα παρουσιάσει την ερχόμενη σεζόν. Ο απολογισμός του "τριφυλλιού" ήταν δύο ήττες στα ματς με την ΤΣΣΚΑ και την Μπάνβιτ και ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς είχε τη δυνατότητα να δει τους τομείς στους οποίους η ομάδα του χρειάζεται βελτίωση, δεδομένων των τριών σημαντικών απουσιών (Σλότερ, Νέλσον και Μαυροκεφαλίδη).

Δεν έχει νόημα να σταθούμε σε χρόνους συμμετοχής, διότι υπήρχαν ειδικές συνθήκες λόγω των απουσιών, τόσο στην περιφέρεια, όσο και μες στο καλάθι. Υπάρχουν, όμως, σημεία που χαρακτηρίζουν το παιχνίδι του Παναθηναϊκού στο Nik Galis Cup:

Νεανική ελληνική περιφέρεια: Ήταν ξεκάθαρο ότι τόσο ο Νίκος Παππάς, όσο και ο Βλάντο Γιάνκοβιτς θα έχουν πρωταγωνιστικό ρόλο στον φετινό Παναθηναϊκό. Ακόμη κι όταν επιστρέψουν οι τραυματίες Νέλσον-Σλότερ, οι δύο Έλληνες θα έχουν σημαντικό ρόλο στην ομάδα. Πολλές ευκαιρίες θα πάρει και ο Βασίλης Χαραλαμπόπουλος, που έπαιξε τόσο στο "3", όσο και στο "4". Ο μικρός μάλιστα έδειξε πολύ άνετος στο ομαδικό παιχνίδι της ομάδας του, εν αντιθέσει με τον Λευτέρη Μποχωρίδη που πήρε αρκετό χρόνο συμμετοχής, δείχνοντας όμως... έξω από τα νερά του, ειδικά στον αμυντικό τομέα.

Ο Παππάς είχε αρκετές φάσεις δημιουργίας, παίζοντας δηλαδή pick-n-roll (2η επιλογή μετά τον Διαμαντίδη), ενώ ο Γιάνκοβιτς όχι μόνο εκτέλεσε αρκετές φορές από την περιφέρεια, αλλά προσπάθησε να δημιουργήσει ρήγματα στην αντίπαλη άμυνα, στο transition, σε φάσεις 1on1 και κυρίως σε close-out σε φάσεις δηλαδή που βρίσκεται μακριά από τη μπάλα κι η άμυνα έχει μπει στη διαδικασία της βοήθειας.

Όσο για τον Χαραλαμπόπουλο είναι γνωστή η ικανότητα του στο "διάβασμα" των φάσεων, παρά το νεαρό της ηλικίας του. Κινείται πολύ καλά χωρίς τη μπάλα και πασάρει πολύ αποτελεσματικά. Ακόμη χρησιμοποιήθηκε στο ματς με την ΤΣΣΚΑ και ο Γιώργος Διαμαντάκος, που πρόλαβε να σκοράρει 5 πόντους. Βέβαια, το ερώτημα για τον γιγαντόσωμο σέντερ του Παναθηναϊκού δεν ήταν ποτέ η επαφή του με το καλάθι, όσο η αμυντική του παρουσία.

Το σημείο αναφοράς που ονομάζεται Έστεμπαν Μπατίστα: Ο Ουρουγουανός είναι από τους λίγους παίκτες στην Ευρώπη που αλλάζουν το παιχνίδι με την ικανότητα τους στο low-post, κάτι που κάνει για παράδειγμα ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης. Είναι πολύ δυνατός, έχει καλά χέρια (γεγονός που τον κάνει πολύ καλό στο τελείωμα των φάσεων), έφεση στο επιθετικό ριμπάουντ και του αρέσει η επαφή, γεγονός που του επιτρέπει και να δημιουργεί φθορά στον αντίπαλο και να παίρνει καλύτερες θέσεις, βγάζοντας τον αμυντικό εκτός ισορροπίας.

Χαρακτηριστικό του πόσο σκληρός είναι αφενός το... νοκ-ντάουν στον Αντώνη Φώτση (σε προσπάθεια για επιθετικό ριμπάουντ χτύπησε τον συμπαίκτη του στέλνοντας τον αλλαγή), ή το φάουλ στο τζάμπολ, ένα στιγμιότυπα που σπάνια συναντάμε στα γήπεδα:

Όσο βρισκόταν στο παρκέ υπήρχε ξεκάθαρη οδηγία από τον Ιβάνοβιτς να πηγαίνει η μπάλα στα χέρια του, κάτι που είχε αποτέλεσμα και στα δύο παιχνίδια. Σημείωσε πόντους, κέρδισε φάουλ και αποτελούσε με την συνολική παρουσία του σημείο αναφοράς στο επιθετικό κομμάτι. Παράλληλα έδειξε την αδυναμία του στο αμυντικό κομμάτι, μειονέκτημα που εκ πρώτης θα καλείται να καλύπτει ο Τζέιμς Γκιστ ως "5άρι".

Γκάζι στην επίθεση: Η πιο μεγάλη διαφορά σε σχέση με την περσινή χρονιά είναι η προσπάθεια η ομάδα να παίξει πιο γρήγορα. Υπήρχαν πολλές φάσεις που οι περιφερειακοί έσπρωχναν τη μπάλα (με πάσα ή με ντρίμπλα) με ταχύτητα στο ανοιχτό γήπεδο, κάτι που φαίνεται ότι ταιριάζει σε παίκτες καλούς στο transition όπως είναι ο Παππάς και ο Γιάνκοβιτς.

Από εκεί και πέρα ένα από τα στοιχεία που χαρακτηρίζουν τον Ντούσκο Ιβάνοβιτς είναι η ταχύτητα και η διαρκής κίνηση των παικτών στα συστήματα. Κάτι τέτοιο φάνηκε σε μεγάλο βαθμό στα περισσότερα plays, είτε είχαν στόχο τις pick-n-roll συνεργασίες (κίνηση πριν την τελική συνεργασία), είτε το low-post (με μεγάλη κίνηση μακριά από τη μπάλα όταν αυτή κατέληγε στα χέρια του Μπατίστα).

Το μόνο που έλειψε σε σχέση με το παρελθόν, ήταν οι φάσεις που ένας περιφερειακός έπαιζε με πλάτη στο καλάθι. Εξάλλου από τους γκαρντ που είχε αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός στο ρόστερ του μόνο ο Διαμαντίδης έχει το low-post παιχνίδι στο ρεπερτόριο του.

Εκτέλεση από τα 6.75. Ο Παναθηναϊκός σούταρε αρκετά από τη γραμμή των τριών πόντων. Το "αρκετά" δεν βγαίνει ως συμπέρασμα με βάση του ποσοστού επί των επιθέσεων, διότι ούτε τα 23, ούτε το 17 είναι υπερβολικά ως απόλυτο νούμερο. Το "αρκετά" έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι "πράσινοι" εκτελούσαν αρκετά νωρίς στα 24'' της κάθε κατοχής, πολλές φορές και σε σουτ που δεν ήταν αμαρκάριστα.

Ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς στην καριέρα του συνηθίζει να δίνει το ελεύθερο στους καλούς σουτέρ, ακόμη και σε σουτ που μοιάζουν υπερβολικά. Χαρακτηριστικά παραδείγματα ο Μίρζα Τελέτοβιτς ή άλλοι εκτελεστές όπως ο Ερτέλ και χαρακτηριστική απόδειξη το γεγονός ότι στην τελευταία του γεμάτη χρονιά στην Βιτόρια, η ομάδα του ήταν πρώτη σε προσπάθειες (αλλά και εύστοχα) σε όλη την Euroleague.

Προφανώς όπως προκύπτει από το πρώτο αυτό δείγμα ο Μαυροβούνιος έχει δώσει ελευθερία στους παίκτες του να εκτελούν από την περιφέρεια, κάτι που επιβεβαιώνει την πεποίθηση ότι το "τρίποντο" θα είναι καταλυτικό στοιχείο στο παιχνίδι του "τριφυλλιού".

Οι αμυντικές συνεργασίες: Κόντρα στην ΤΣΣΚΑ ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε με hedge-out, μια από τις αγαπημένες άμυνες του Ιβάνοβιτς, αν και δεν την κράτησε για μεγάλο χρονικό διάστημα. Στο υπόλοιπο παιχνίδι άλλαξε τακτική, καταλήγοντας και σε αλλαγές, ειδικά με δίδυμο ψηλών τους Γκιστ και Φώτση.

Από εκεί και πέρα ο Παναθηναϊκός πήρε... κακό βαθμό στην ομαδική άμυνα, με την έννοια ότι οι "πράσινοι" επέτρεψαν πολλά... ανενόχλητα λέι-απ σε φάσεις που ένας περιφερειακός νικούσε τον προσωπικό του αντίπαλο με ντρίμπλα, ή ακόμα και σε low-post καταστάσεις. Ήταν χαρακτηριστικές και συγκεκριμένες φάσεις που ο Διαμαντίδης... φώναζε στους συμπαίκτες του, ότι έπρεπε να δώσουν βοήθεια.

Συμπέρασμα: ο Παναθηναϊκός έδειξε αρκετά από τα νέα στοιχεία (ταχύτητα, παρουσία Μπατίστα, έφεση στο transition, ελευθερία στις επιλογές) που θέλει να προσθέσει φέτος στο παιχνίδι του. Φανέρωσε και τις ως τώρα αδυναμίες του, αυτές που θα κληθεί να τελειοποιήσει στο διάστημα που απομένει ως το πρώτο επίσημο παιχνίδι, αλλά και να διορθώσει με την προσθήκη των παικτών που έλειπαν. Άλλωστε γίνεται ανάλυση για το πρώτο δείγμα μιας νέας ομάδας, που πέρασε μια μετ' εμποδίων προετοιμασία (απουσία Γκιστ, τραυματισμοί) και χρειάζεται αρκετό χρόνο για να μονταριστεί και να παρουσιαστεί έτοιμη.