Τα καλά και τα κακά νέα
Τι κοινό έχουν οι Σίξερς και ο Παναθηναϊκός; Το λεγόμενο "process", τη διαδικασία εν μέσω της οποίας βρίσκονται. Υπάρχουν όμως και κακά νέα: η μεγάλη χαμένη ευκαιρία στο Καζάν. Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αναλύει...
Τα κακά νέα; Ο Παναθηναϊκός έχασε ένα ακόμη εκτός έδρας παιχνίδι. Και αυτό στο τέλος. Ένα ματς που έδειχνε να είναι δικό του καθώς είχε ξεφύγει με διψήφια διαφορά στο τρίτο δεκάλεπτο και είχε ανακτήσει το προβάδισμα στο 38'. Τα καλά νέα; Ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί να είναι μια ομάδα που χτίζεται, ειδικά σ' αυτό το διάστημα. Προσθέτει πρόσωπα (τον Τζεντίλε, αλλά και ουσιαστικά τον Μάικ Τζέιμς), προσπαθεί να παίξει με τα "θέλω" του νέου προπονητή και κυρίως προσπαθεί να βρει την ισορροπία και την ιεραρχία της. Έννοιες που έχουν μεγάλη σημασία, αλλά απουσίαζαν στο Καζάν. Ο ίδιος ο Τσάβι Πασκουάλ που ήρθε κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου στον "πράσινο" πάγκο μαθαίνει τους ίδιους τους παίκτες του. Μαθαίνει με ποιους πρέπει να τελειώνει το ματς, ή ποιους θα ρίχνει στο μαρκάρισμα του πιο επικίνδυνου αντιπάλου. Αυτή είναι μέρος της διαδικασίας.
Θα μπορούσαμε οπότε να δανειστούμε το σύνθημα των Σίξερς: "Trust The Process". Εμπιστοσύνη στη διαδικασία με άλλα λόγια. Διότι, αν μη τι άλλο η διαχείριση των κλειστών παιχνιδιών είναι μια τέτοια υπόθεση. Και αυτή επί της ουσίας ξεχωρίζει τις ομάδες που κατακτούν τίτλους, με αυτές που απλά πηγαίνουν καλά. Ο Παναθηναϊκός ως τώρα έχει αποδείξει ότι μπορεί να είναι μέσα στα παιχνίδια. Το έχει κάνει σε όλα ανεξαιρέτως τα ματς που έχει δώσει μακριά από το γήπεδο του, με εξαίρεση την αναμέτρηση με την Μπαρτσελόνα. Οπότε αυτό που του λείπει είναι να βρει τον τρόπο να κερδίζει. Κάτι που δεν οφείλεται πάντα σε ένα μεγάλο σουτ, αλλά σε μια μεγάλη άμυνα, ή ένα μεγάλο ριμπάουντ.
Έχει μεγάλη σημασία να μην στεκόμαστε τόσο στο αποτέλεσμα (σ' αυτή τη φάση), διότι είναι λανθασμένη προσέγγιση μιας προσπάθειας με μοναδικό κριτήριο αν για παράδειγμα το σουτ του Νίκολς ήταν άστοχο, ή αν έμπαινε μέσα. Τα έχουν αυτά τα ματς που κρίνονται στην κόψη του ξυραφιού και μάλιστα από αλυσιδωτές λεπτομέρειες. Απλά να σημειωθεί ότι ο Τσάβι Πασκουάλ είχε τάιμ-άουτ στη διάθεση του και στην τελευταία άμυνα οι Ρώσοι προσπάθησαν να σταματήσουν με φάουλ τον Τζέιμς, όπως είχαν δικαίωμα να κάνουν χωρίς να τον στείλουν στις βολές.
Αν ο Νίκολς ευστοχούσε το μόνο που θα άλλαζε ήταν το ρεκόρ. Από το 9-6 θα πήγαινε στο 10-5. Όχι, όχι. Δεν έχει μικρή σημασία αυτό, αλλά το αν τελικά ο Παναθηναϊκός θα πετύχει τον στόχο του φάιναλ-φορ θα κριθεί με το αν θα είναι έτοιμος να κερδίζει τα ματς "τελικούς". Όχι αν θα έχει μια νίκη πάνω ή μια νίκη κάτω. Και όλο χωρίς καμία προσπάθεια για να βαφτεί χρυσό ένα χάπι, που ούτως ή άλλως πικρίζει, πολύ περισσότερο μάλιστα βάσει την εξέλιξη του ματς.
Ο Παναθηναϊκός πέταξε στο Καζάν μια καλή ευκαιρία για "διπλό". Πέταξε την εξαιρετική εμφάνιση του Νικ Καλάθη που σημείωσε ρεκόρ καριέρας με 23 πόντους και 6 ασίστ. Πέταξε την πολύ καλή αντίδραση του στο φινάλε. Όταν η Ούνιξ είχε το προβάδισμα και μια τελευταία 24άρα επίθεση (από τα 30'' που απέμεναν) οι παίκτες του Τσάβι Πασκουάλ έκαναν ότι έπρεπε: έστειλαν τον Λάνγκφορντ στο κακό του χέρι, το δεξί και προσπάθησαν με παγίδα του Σίνγκλετον να τον κάνουν να ξεφορτωθεί τη μπάλα. Τελικά πέτυχαν να πιάσουν τη μπάλα οι δύο λιγότεροι αποτελεσματικοί παίκτες, ο Βορόνοφ και ο Ουίλιαμς, ο οποίος εντέλει έκανε ένα άτσαλο τελείωμα. Αυτό είναι κάτι που πρέπει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός.
Αυτό από την άλλη που θα πρέπει να λυθεί είναι η ισορροπία στα σχήματα με τον Μπουρούση εντός παρκέ και με τον Μπουρούση έξω από αυτό. Είναι κάτι που φαίνεται να προβληματίζει το τεχνικό τιμ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Ο διεθνής σέντερ είχε 13 πόντους, αποτελώντας μάλιστα σημείο αναφοράς στην επίθεση στο κρίσιμο σημείο του αγώνα, αλλά αφαιρεί το δικαίωμα από την ομάδα να χρησιμοποιεί τον καλύτερο της αμυντικό (Σίνγκλετον) στο "5".
Επί της ουσίας ο μεγάλος αποτυχημένος (εντέλει) στόχος του Παναθηναϊκού δεν ήταν άλλος από το μαρκάρισμα του Κιθ Λάνγκφορντ. Ο Αμερικανός σούπερ-σκόρερ είχε 9 πόντους στο ημίχρονο, αλλά πέτυχε 18 στο δεύτερο. Και αυτό γιατί βρήκε απέναντι του έναν πιο μπόσικο Καλάθη (είχε παίξει 17 λεπτά στο πρώτο μέρος) και κατάφερε να κερδίσει στις προσωπικές του μονομαχίες τους υπόλοιπους παίκτες που άλλαξε πάνω του ο Τσάβι Πασκουάλ. Το μαρκάρισμα του ανέλαβαν αρκετοί παίκτες όπως ο Τζέιμς, ο Φελντέιν και ο Ρίβερς. Κανείς, όμως, δεν κατάφερε να τον σταματήσει. Ούτε αυτόν, ούτε τον Κολόμ που επίσης έκανε μεγάλη ζημιά από την περιφέρεια (16 πόντοι και 3 ασίστ).
Ο απολογισμός του Παναθηναϊκού
Οι "πράσινοι" ολοκληρώνουν τον πρώτο γύρο της Euroleague με απολογισμό 9 νίκες και 6 ήττες. Μόνο η μια εξ αυτών είναι εντός έδρας (από τον Ολυμπιακό), κάτι που σημαίνει ότι έχει ελαχιστοποιήσει τις ζημιές στο γήπεδο του. Από εκεί και πέρα έχει χάσει εκτός έδρας από τη Ρεάλ, τη Μπαρτσελόνα, την ΤΣΣΚΑ, την Εφές και τώρα από την Ούνιξ. Έχει βγάλει δύσκολο πρόγραμμα, αν και από την άλλη δεν έχει κερδίσει "κανονάκια" (χρησιμοποιώντας τη γλώσσα των ηλεκτρονικών παιχνιδιών), καθώς δεν έχει σημειώσει μεγάλες εκτός έδρας νίκες, αν εξαιρέσουμε το διπλό στο Μπάμπεργκ.
Οι συνθήκες, βέβαια, ήταν ιδιαίτερες για τη συγκεκριμένη ομάδα η οποία παρουσιάστηκε με τρεις διαφορετικούς προπονητές (Πεδουλάκη, Βόβορα, Πασκουάλ), έχασε ένα βασικό γρανάζι (Τζέιμς) και πρόσθεσε έναν ακόμη παίκτη, τον Τζεντίλε, ο οποίος θα έχει δικαίωμα συμμετοχής από την ερχόμενη αγωνιστική. Βρίσκεται εν μέσω της διαδικασίας. Να δούμε ποιο θα είναι το αποτέλεσμα της.