Σε εκδήλωση που έγινε την Τετάρτη ο Αργύρης Πεδουλάκης αναφερόμενος στη νέα Euroleague τόνισε: " Έχει λιγότερες, αλλά καλύτερες ομάδες από ό,τι τα προηγούμενα χρόνια και πρέπει να ξέρουμε δύο πράγματα: το ένα είναι ότι όλες οι ομάδες θα κάνουν αρκετές ήττες και το άλλο ότι μετά τα Χριστούγεννα πρέπει να δούμε αν οι παίκτες μπορούν να συνεχίσουν να ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις, να δούμε τα θετικά που έχουν δείξει, ώστε να τα κρατήσουμε και να κοιτάξουμε να βελτιώσουμε τις ενδεχόμενες αδυναμίες τους".

Με τις ομάδες σιγά-σιγά να ολοκληρώνουν τις προετοιμασίες τους μπορούμε να βγάλουμε κάποια πρώτα (όχι ασφαλή) συμπεράσματα για το τι πρόκειται να δούμε μες στη σεζόν, την πρώτη του νέου συστήματος διεξαγωγής, που συνοδεύεται από εικασίες και σενάρια. Μέχρι τουλάχιστον να δούμε στην πράξη τι ισχύει.

Για το καλοκαίρι της... αλλαγής, είχε γίνει σχετική ανάλυση προ εβδομάδων. Για τα νέα δεδομένα που αφορούν το recruiting. Ας δούμε τώρα τι αναμένεται να αλλάξει σε ότι αφορά τον συνολικό προγραμματισμό των ομάδων.

Το επίπεδο ανέβηκε

Όπως παραδέχτηκε και ο Αργύρης Πεδουλάκης οι ομάδες έγιναν καλύτερες. Λογικό. Θεωρητικά έχουμε 16 πιο δυνατές ομάδες, σαν να βλέπουμε μπροστά μας ένα Top-16. Και αυτές οι ίδιες ομάδες αποφάσισαν να ενισχυθούν: α) γέμισαν το ρόστερ τους λόγω περισσότερων παιχνιδιών και β) έχοντας ως διαπραγματευτικό χαρτί τη συμμετοχή στην Euroleague είχαν τη δυνατότητα να προσελκύσουν καλύτερους παίκτες.

Οι καλοί έγιναν καλύτεροι

Είδαμε, λοιπόν, οι ομάδες που δεν μετέχουν στην Euroleague (Λοκομοτίβ Κουμπάν, Χίμκι) να αποτελούν τροφοδότη της διοργάνωσης. Μαζί με την Λαμποράλ που από τη στιγμή που ξεπέρασε τον πήχη, είδε τις μετοχές των παικτών να εκτοξεύονται και την πόρτα της εξόδου να ανοίγει, αποτέλεσαν την "πηγή" για τις ομάδες με τα μεγάλα μπάτζετ. Ας μιλήσουμε, όμως, με παραδείγματα. Η Ρεάλ απέκτησε τους Ράντολφ-Ντρέιπερ (Λοκομοτίβ), η Μπαρτσελόνα τους Ράις-Κόπονεν (Χίμκι) και τον Κλαβέρ (Λοκομοτίβ). Ο Παναθηναϊκός πήρε τους Τζέιμς-Μπουρούση (Λαμποράλ). Η ΤΣΣΚΑ πρόσθεσε τον Όγκαστιν (Χίμκι). Η Μακάμπι "ψώνισε" από διάφορες αγορές (τον Ουίμς από το ΝΒΑ, τον Ραντ από τη Νίζνι που επίσης "διαλύθηκε", τον Γκάουντελοκ από την Κίνα, τον Σίλι από την Γκραν Κανάρια). Οι καλοί έγιναν καλύτεροι.

Ρόστερ με βάθος

Οι περισσότερες ομάδες αποφάσισαν να γεμίσουν το ρόστερ τους. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός θα αφήνουν εκτός 12άδας παίκτες όπως ο διεθνής Γιάννης Αθηναίου. Ο Παναθηναϊκός θα κρατάει στον πάγκο τον Πατ Καλάθη, έναν παίκτη που πέρσι είχε υψηλό συμβόλαιο στην Αστάνα (VTB). Η μοναδική ομάδα που συνεχίζει στο ίδιο μοτίβο του κλειστού rotation είναι η Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ, που βασίστηκε στον ίδιο κορμό (Ντίξον, Σλούκας, Μπογκντάνοβιτς, Βέσελι, Ντατόμε, Ούντο, Κάλινιτς, Άντιτς) προσθέτοντας μόνο τον Τζέιμς Νάναλι αντί του Ρίκι Χίκμαν.

Αμερικανοποίηση των ομάδων

Το μπάσκετ έχει αλλάξει. Το επιβεβαίωσε και ο Γιάννης Σφαιρόπουλος μιλώντας στο Euroleague Greece. Το βλέπουμε παντού. Η αθλητικότητα είναι πλέον το Νο1 προαπαιτούμενο. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ομάδες που θα δώσουν πολλά (και συνεχόμενα) παιχνίδια μες στη σεζόν. Πέρσι οι top ομάδες κατάφεραν να την... σκαπουλάρουν εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο τα αθλητικά χαρακτηριστικά συγκεκριμένων παικτών, όπως έκανε η ΤΣΣΚΑ με τον Χάινς για παράδειγμα, ή η Φενέρ με το δίδυμο Ούντο-Βέσελι, ή ακόμη και η Λοκομοτίβ Κουμπάν με τους Κλαβέρ-Σίνγκλετον-Ράντολφ. Σε αυτή την Euroleague, όμως, ενδεχομένως ακόμη και αυτοί οι "υπερήρωες" να έσκαγαν.

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι περισσότερες ομάδες στράφηκαν προς την αμερικάνικη αγορά, προσθέτοντας καλούς αθλητές στο ρόστερ τους. Είδαμε την ταχύτητα με την οποία έπαιξε η Εφές στο φιλικό κόντρα στον Ολυμπιακό. Είδαμε την Μακάμπι στο τουρνουά προς τιμήν του Δημήτρη Διαμαντίδη. Η ομάδα του Περάσοβιτς παρατάσσεται με πέντε Αμερικάνους (Τόμας, Χάνεϊκατ, Κότον, Μπράουν, Ντάνστον), συν τον Γκρέιτζερ. Η Μακάμπι έχει οκτώ (Γκάουντελοκ, Ραντ, Σίλι, Σμιθ, Ουίμς, Λάντεσμπεργκ, Αλεξάντερ, Άιβερσον), αν υπολογίσουμε και τον τραυματία Κουίνσι Μίλερ. Η Γαλατάσαραϊ μετράει εφτά (Σμιθ, Τάιους, Τόμπσον, Σίλμπ, Ντέι, Ντίμπλερ, Ντέντμον). Ο Παναθηναϊκός έξι, όσους και η Νταρουσάφακα (Ουίλμπεκιν, Ουαναμέικερ, Κλάιμπερν, Άντερσον, Σλότερ και Χαρανγκόντι).

Οι ομάδες της Ρωσίας (έχουν δικαίωμα για 6+1 μη Ρώσους), του Ισραήλ που μοιράζουν τα διαβατήρια, της Τουρκίας και πλέον και της Ελλάδας (με τους έξι Αμερικάνους) έχουν ένα μεγάλο πλεονέκτημα έναντι του ανταγωνισμού. Ακριβώς γιατί μπορούν να προσθέσουν το στοιχείο της αθλητικότητας. Από την άλλη αυτό είναι πρόβλημα για τις ισπανικές ομάδες που έχουν μπορούν να έχουν μόνο δύο Αμερικάνους, ψάχνοντας λύσεις σε νατουραλιζέ και Κοτονού. Φαίνεται, όμως, έντονα η έλλειψη σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού τόσο στη Ρεάλ (περιφέρεια), όσο και στη Μπαρτσελόνα (ρακέτα).

Περισσότερα παιχνίδια, περισσότερα πάνω κάτω

Ο Αργύρης Πεδουλάκης το είπε: "να περιμένουμε περισσότερες ήττες". Πριν μερικές ημέρες είχε δημοσιευτεί η στατιστική πρόβλεψη (με βάση την εικόνα των περασμένων Top-16) για το πόσες νίκες θα χρειάζεται μια ομάδα για να αποκτήσει το πλεονέκτημα έδρας, αλλά και την ίδια την πρόκριση στα προκριματικά. Αυτό το νούμερο, όμως, δεν μπορεί κανείς να το πει με σιγουριά. Οι ειδικοί εξηγούν ότι θα υπάρξουν ακόμη περισσότερες ήττες. Γιατί θα υπάρχουν πολλά σκαμπανεβάσματα στην απόδοση των ομάδων, λόγω της διαφοράς στο επίπεδο ενέργειας.

Για αυτό και θεωρείται σίγουρο ότι οι ομάδες που έχουν τσάρτερ (ΤΣΣΚΑ, Μπαρτσελόνα), ευνοϊκές πτήσεις (όπως η Κωνσταντινούπολη) και πρωτάθλημα χαμηλότερου επιπέδου (Μακάμπι, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Ερυθρός Αστέρας, Ζαλγκίρις) θα αποκτήσουν ένα προβάδισμα. " Με τα πολλά ταξίδια, τα πολλά παιχνίδια ευνοούνται οι ομάδες με τα περισσότερα χρήματα, τη δυνατότητα τσάρτερ σε όλες τις μετακινήσεις και ούτω καθ εξής" ήταν τα λεγόμενα του Γιάννη Σφαιρόπουλου.

Χάθηκε η περίοδος χάριτος

Επίσης πολύ σημαντικό στοιχείο σε ότι αφορά το σύστημα διεξαγωγής είναι η αφαίρεση της περίοδος χάριτος, όπως θα μπορούσε να ονομαστεί η πρώτη φάση για τις καλές ομάδες. Να πάρουμε για παράδειγμα τη Ρεάλ; Πέρσι ξεκίνησε με δύο νίκες σε εφτά παιχνίδια, έχοντας χάσει όλα τα εκτός έδρας παιχνίδια της. Οι Μαδριλένοι όχι μόνο κατάφεραν να προκριθούν, αλλά έφτασαν ως τους "8". Σε αντίστοιχη περίπτωση και ένα ανάλογο ξεκίνημα (2-5) θα έχουν τη δυνατότητα να ανακάμψουν; Να προλάβουν για παράδειγμα την 8άδα; Δύσκολο.

Ο Αργύρης Πεδουλάκης σίγουρα γνωρίζει καλύτερα, γιατί το έχει περιεργαστεί περισσότερο το θέμα, αλλά τουλάχιστον προσωπικά μου δημιουργεί αντιρρήσεις, αυτό το "μετά τα Χριστούγεννα". Έχουν με το νέο σύστημα οι ομάδες το περιθώριο ως τα Χριστούγεννα; Ως το διάστημα που χρονικά συνέπιπτε με το τέλος της κανονικής περιόδου; Αν κάνουν μαζεμένες ήττες θα μπορέσουν να ανακάμψουν μέσω της διαδικασίας της ενίσχυσης; Θα έχουν οι άμαθες σε τέτοιες καταστάσεις διοικήσεις την υπομονή που απαιτείται. Κανονικά θα έπρεπε, δεν υπάρχει αμφιβολία επ' αυτού. Θα την έχουν όμως; Και για τις ίδιες τις ομάδες; Υπάρχουν τα χρονικά περιθώρια;

Τα ίδια τα προπονητικά τιμ εξηγούν πάντως ότι ο προγραμματισμός της προετοιμασίας έχει αλλάξει εντελώς. Ακόμη και το πρόγραμμα των φιλικών παιχνιδιών έγινε έτσι ώστε να θυμίζει "τεστ" για τα συνεχόμενα ματς. Ο ρυθμός και η ένταση είναι παράμετροι που έχουν εναρμονιστεί με τις απαιτήσεις. Δεν υπάρχει πια αυτό το "φόρτωμα" των προηγούμενων χρόνων. Τώρα απαιτείται άμεσο φορμάρισμα. Άμεση προσαρμογή. Επομένως, θα πρέπει να δώσουν και εδώ ένα προβάδισμα στις ομάδες που κράτησαν τον ίδιο προπονητή και τον ίδιο κορμό, όπως είναι η ΤΣΣΚΑ και η Φενέρ.

Όλα αυτά - επιμένω - στη θεωρία. Μένει να δούμε τι θα γίνει στην πράξη, όταν τα νερά της νέας Euroleague δεν θα θεωρούνται αχαρτογράφητα.