Ένα ακόμη καλό πρόσωπο για τουλάχιστον 30 αγωνιστικά λεπτά έδειξε η Εθνική μας ομάδα στο τουρνουά Ακρόπολις. Κόντρα στη Λιθουανία έκανε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο και γενικότερα είχε μια θετική εικόνα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Επειδή, όμως, αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία σε τέτοια παιχνίδια ακόμη κι από το αποτέλεσμα, είναι οι βραχυπρόθεσμοι στόχοι, τότε ο Αντρέα Τρινκέρι έχει κάθε λόγο να είναι ικανοποιημένος.

Μετά στη συνέντευξη Τύπου έλεγε ότι ακόμη ψάχνει αυτό το "ευρώ", όπως λέει χαρακτηριστικά για "αυτό το κάτι", που αλλάξει επίπεδο στην Εθνική. Με τη Λιθουανία ήταν ευκόλως αντιληπτό. Κι η ουσία δεν αλλάζει: στην επίθεση η ομάδα έχει αρχές, έχει ποιότητα, έχει καλές συνεργασίες, ομαδικότητα, ισορροπία. Τα πάντα. Το επίπεδο της άμυνας είναι αυτό που επιφέρει σκαμπανεβάσματα στη συνολική εικόνα.

Ας δούμε, όμως, αναλυτικότερα τα σημεία που ενδιαφέρουν από το παιχνίδι με τη Λιθουανία

Η άμυνα: Στο πρώτο ημίχρονο το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα ήταν πολύ καλό και στις δύο άκρες του παρκέ, έστω κι αν τα καλά σουτ δεν συνοδεύτηκαν από αντίστοιχα ποσοστά. Σε σχέση με το τουρνουά στη Γερμανία άλλαξε η αντιμετώπιση στα πικ-εν-ρολ. Η νέα τακτική επιφέρει λιγότερο... τζόγο και συνολικά θα μπορούσε να πει κανείς ότι η Ελλάδα προσπαθεί να ρίξει περισσότερο "ξύλο". Να έχει περισσότερες επαφές, να παίζει πιο κλειστά και να αποφεύγεις τις πολλές περιστροφές. Μεγαλύτερη ατομική ευθύνη, πιο εύκολες βοήθειες και μια λογική που θέλει επιθετικό να αισθάνεται τον αμυντικό πάνω του. Το πλάνο λειτούργησε πολύ καλά στο πρώτο ημίχρονο με ψηλά σχήματα (ακόμη και με τον Καϊμακόγλου στο "3") και τον Μπουρούση στο "5", αλλά όχι το ίδιο αποτελεσματικά στο δεύτερο.

Η καλή επιθετική εικόνα: στο παρελθόν πολλοί προπονητές προσπάθησαν να μεταλλάξουν το DNA αυτής της ομάδας, να την κάνουν να παίζει "γρήγορα". Ο Αντρέα Τρινκέρι δεν προσπάθησε να κάνει ένα τζιπ να τρέχει σαν φεράρι. Αντίθετα, επένδυσε στο παιχνίδι του μισού γηπέδου, επιλογή η οποία αποδίδει, αν κρίνουμε από το γεγονός ότι η Ελλάδα σκοράρει κοντά στους 80 πόντους "σβηστή", χωρίς μάλιστα να έχει ως τώρα εξωπραγματικά ποσοστά από το τρίποντο, ή πολύ σκορ από αιφνιδιασμούς.

Ας δούμε και ένα βίντεο από καλές επιθετικές συνεργασίες και ενέργειες στο παιχνίδι με τη Λιθουανία

Σε ξεχωριστή θέση η ε-κ-π-λ-η-κ-τ-ι-κ-ή προσωπική φάση του Βασίλη Σπανούλη

Το ψηλό σχήμα: Για λίγες μόνο φάσεις χρησιμοποιήθηκε το σχήμα με τον Καϊμακόγλου στο "3" να συμπληρώνει τους Φώτση-Βουγιούκα. Κατά τα άλλα παρατηρούμε την προσπάθεια να "παγιωθούν" κάποια δίδυμα μες στο καλάθι, όπως αυτό του Πρίντεζη με τον Μπουρούση, την ώρα που ο Μαυροκεφαλίδης παίζει περισσότερο με τον Φώτση και τον Καϊμακόγλου.

Το τρικ με τον Μπράμος: Μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει η αντιμετώπιση του προβλήματος με την παρουσία μόλις τεσσάρων γκαρντ στη σύνθεση της Εθνικής. Να σημειώσουμε ότι αντίστοιχη κατάσταση αντιμετώπιζε ο Τρινκέρι στην Καντού, όταν επέλεξε να παρατάξει μια ομάδα χωρίς λασσικό πλέι-μέικερ. Ήταν η σεζόν που ο Μπαζίλε στα 37 του έγινε... άσος. Το αποτέλεσμα; Η Καντού να φτάσει στους "16" και παραλίγο στους "8" της Ευρωλίγκας.

Ο Ιταλός τεχνικός θέλοντας να δώσει ανάσες στους Σπανούλη, Ζήση και Σλούκα, δοκίμασε και τον Μπράμος στο "1", στο ρόλο του "κουβαλητή" της μπάλας. Άλλωστε έπαιξε μαζί με τον Σπανούλη, ο οποίος ήταν ο κατεξοχήν δημιουργός της ομάδας και έτσι ο άσος του Παναθηναϊκού κατέβαζε τη μπάλα και ουσιαστικά ξεκινούσε το σύστημα, το οποίο προοριζόταν για τον 31χρονο αρχηγό του Ολυμπιακού.

Ιδού:

Αντίδραση στη ζώνη: Ο Γιόνας Καζλάουσκας επέλεξε άμυνα ζώνης, τόσο στο δεύτερο δεκάλεπτο (όταν η διαφορά ξέφυγε), όσο και στην επανάληψη. Ο Τρινκέρι χρησιμοποίησε δύο τάιμ-άουτ για να δώσει λεπτομερείς οδηγίες στην αντιμετώπιση της συγκεκριμένης άμυνας, οπότε η τακτική της Λιθουανίας του φάνηκε αρκετά χρήσιμη για να τονίσει συγκεκριμένα πράγματα.

Απέναντι στη ζώνη η Ελλάδα είχε καλή κυκλοφορία (όπως και εναντίον man-to-man) και ουσιαστικά το μοναδικό πρόβλημα που αντιμετώπισε ήταν η αστοχία από την περιφέρεια. Όπως και να 'χει ήταν μια πολύτιμη εμπειρία στη διαδικασία της προετοιμασίας. Άλλωστε είναι πολύ πιθανό οι αντίπαλοι να χρησιμοποιήσουν τέτοιες άμυνες, στην προσπάθεια τους να σταματήσουν μια καλά δουλεμένη ομάδα απέναντι στο man-to-man.

Περισσότερα μετά το τέλος και του τρίτου τεστ, απέναντι στην Ιταλία.