Οι μεταγραφικές κινήσεις των δύο "αιωνίων" συνεχίζονται. Ο Παναθηναϊκός απέκτησε τον Λουκά Μαυροκεφαλίδη και ο Ολυμπιακός τον Μπράιαν Ντάνστον, προσθέτοντας σημαντικά κομμάτια στο παζλ για τη σεζόν 2013-2014.

Δύο διαφορετικοί παίκτες που καλούνται να ταιριάξουν σε διαφορετικές ομάδες και θα πρέπει να εξεταστούν διαφορετικά.

Ο Μαυροκεφαλίδης...

α) Παίζει τόσο στο "4", όσο και στο "5" και είναι γνωστή η επιθυμία του κόουτς Πεδουλάκη να έχει στη διάθεση του παίκτες που αγωνίζονται σε δύο θέσεις, για να υπάρχει ελευθερία στην επιλογή σχημάτων και να δημιουργούνται διάφορα μις-ματς.

β) Το μεγάλο "συν" που προσθέτει ο Μαυροκεφαλίδης είναι η απειλή με πλάτη στο καλάθι, ένα στοιχείο παιχνιδιού που λατρεύει ο προπονητής του. Είτε στο "4", είτε στο "5" μπορεί να προκαλέσει μεγάλη φθορά (σε φάουλ και πόντους) στον αντίπαλο.

γ) Όπως κι οι άλλοι παίκτες του Παναθηναϊκού (τα 4άρια που είναι καλοί ριμπάουντερ και ο Λάσμε που είναι γρήγορος) μπορούν να συνδυαστούν καλά μεταξύ τους, το ίδιο ισχύει και με τον Μαυροκεφαλίδη που παίζει τόσο με πρόσωπο, όσο και με πλάτη.

δ) Είναι ένας ακόμη Έλληνας παίκτης. Είχε προκαλέσει εντύπωση το γεγονός ότι πριν τη σειρά των τελικών του ελληνικού πρωταθλήματος ο Αργύρης Πεδουλάκης, έκανε λόγο για τη δυσκολία που αντιμετώπισε ο Παναθηναϊκός στο να φτιάξει έναν ισχυρό ελληνικό κορμό. Φέτος το καλοκαίρι όμως πήρε δύο ταλαντούχους παίκτες (Παππά, Γιάνκοβιτς) και δύο έμπειρους (Φώτση, Μαυροκεφαλίδη).

Αυτό σημαίνει ότι τα χέρια του τεχνικού τιμ είναι ελεύθερα για να κάνουν τις συμπληρωματικές κινήσεις από την αμερικάνικη ή την κοινοτική αγορά.

ε) Δεν είναι ένα καινούργιο πρόσωπο. Θα χρησιμοποιήσω μια ακόμη αγαπημένη έκφραση του προπονητή του Παναθηναϊκού, ο οποίος κάνει λόγο για παίκτες "που έχει σπάσει η χολή τους". Ο Μαυροκεφαλίδης γνωρίζει καλά τι σημαίνει ελληνικό πρωτάθλημα, αλλά και ντέρμπι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Και δεν είναι μόνο αυτός... Το ίδιο ισχύει για τον Φώτση που αποκτήθηκε.

Από δω και πέρα:

Ο Παναθηναϊκός έχει ήδη δύο πάουερ-φόργουορντ (Γκιστ και Φώτση), έναν σέντερ (Λάσμε) κι έναν παίκτη που θα παίζει το ρόλο του 6ου ψηλού (Σκορδίλη), βοηθώντας περισσότερα στα ματς του ελληνικού πρωταθλήματος και στην προπόνηση. Προστέθηκε ένα 4-5άρι, ο Μαυροκεφαλίδης και αναζητείται πλέον ένας ακόμη ψηλό, ένα κλασσικός σέντερ που θα έχει αμυντική παρουσία.

Η ουσία, πάντως, είναι ότι ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί πέρα από το δίδυμο Λάσμε-Μαυροκεφαλίδη, άλλη μια λύση μες στο καλάθι. Έναν παίκτη με μεγαλύτερο μέγεθος και καλύτερη αμυντική παρουσία από τον Έλληνα γκαρντ.

Αυτή τη στιγμή ο Παναθηναϊκός έχει τρεις ξένους (Γκιστ-Κάρι-Λάσμε) και έναν κοινοτικό (Ούκιτς) οπότε θα αναζητήσει έναν ακόμη ψηλό από την αμερικάνικη αγορά, έναν ακόμη έμπειρο γκαρντ από την ελληνική αγορά (δεν αποκλείεται να μείνει ο Ξανθόπουλος ή να αντικατασταθεί από τον Μάριο Μπατή) και έναν κοινοτικό/ξένο στο 2-3.

Το μάθημα από πέρσι

Η διαφορά με πέρσι είναι ότι οι "πράσινοι" θα έχουν περισσότερες λύσεις στα γκαρντ, παίκτες δηλαδή που μπορούν να παίξουν με τη μπάλα στα χέρια. Διότι πέρσι το μεγαλύτερο κουπί τράβηξαν μες στη χρονιά ο Διαμαντίδης και ο Ούκιτς. Φέτος θα υπάρχει από την αρχή της χρονιάς η "σίγουρη" λύση που ονομάζεται Κάρι, αλλά και ο Νίκος Παππάς που θα πρέπει πρώτα να γράψει κάποια χιλιόμετρα για να μπει και στην... αρένα της Ευρωλίγκας.

Το μάθημα που πήραν πέρσι στον Παναθηναϊκό ήταν ότι οι ομάδες δύσκολα μπορούν να αλλάξουν κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ναι μεν οι "πράσινοι" κατάφεραν με διορθωτικές κινήσεις να βελτιώσουν την εικόνα τους, αλλά επί της ουσίας η μεγάλη αλλαγή στο παιχνίδι τους ήρθε μετά τον αποκλεισμό από την Ευρωλίγκα. Τι σημαίνει αυτό; Ότι βίωσαν από πρώτο χέρι πόσο δύσκολο είναι να προσθέτεις ή να αντικαθιστάς παίκτες και για αυτό επέλεξαν να κάνουν λίγες και ουσιαστικές κινήσεις για να μην διαταράξουν τη χημεία ή τον κορμό της ομάδας.

Ο Ντάνστον...

α) Είναι ένας πολύ καλός αμυντικός. Κάθε ομάδα που σέβεται τον εαυτό της πρέπει να έχει πάντα στο μυαλό της την pick-n-roll άμυνα. Να πάρει ψηλούς, δηλαδή, που είναι καλοί σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού. Και ο Ντάνστον είναι ένας παίκτης που διακρίνεται πρώτα σε αυτό το κομμάτι. Το λένε άλλωστε και οι αριθμοί: πέρσι ήταν ο πρώτος μπλοκέρ (2.1) και ο πρώτος "κλέφτης" (2.5) του ιταλικού πρωταθλήματος.

β) Είναι ο διάδοχος του... Κάιλ Χάινς. Κανείς δεν λέει ότι είναι καλύτερος του προκατόχου του, ωστόσο, είναι ένας παίκτης που έχει παρόμοια χαρακτηριστικά και στυλ παιχνιδιού. Είναι γρήγορος, σκληρός, παίκτης του Pick-n-roll και καλός αμυντικός, όπως και ο νυν σέντερ της ΤΣΣΚΑ.

γ) Αναφέρθηκε η pick-n-roll άμυνα, αλλά πέρα από αυτή χρειάζεται και η... επίθεση. Ο Ολυμπιακός που είναι χτισμένος γύρω από τον Βασίλη Σπανούλη και παίζει κατά κύριο λόγο τη συγκεκριμένη συνεργασία (του screen στη μπάλα), χρειάζεται παίκτες που να μπορούν να ρολάρουν με ταχύτητα στο καλάθι. Ο Ντάνστον κάνει αυτό ακριβώς, διαθέτοντας αρκετά καλά τελειώματα.

Από δω και πέρα:

Ο Ολυμπιακός έχει κλείσει στο "4" (Πρίντεζης-Πέτγουεϊ), έχει τον Σίμονς και τον Μαυροειδή (για 6ο ψηλό) και επί της ουσίας ψάχνει έναν ακόμη. Ο πρωταρχικός του στόχος παραμένει ο Πολ Ντέιβις , ο οποίος όμως δεσμεύεται με συμβόλαιο από την Κίμκι. Δεν αποκλείεται, ωστόσο, αν αναζητηθεί κι άλλη λύση, ένας ψηλός με μεγάλο μέγεθος που να μπορεί να συμπληρώσει τον Ντάνστον και ενδεχομένως να μπορεί να παίξει με πλάτη στο καλάθι, ένα στοιχείο που απουσίαζε από την περσινή "ερυθρόλευκη" φροντ-λάιν.

Από εκεί και πέρα αν ο Ολυμπιακός πάρει ξένο στο "5", θα έχει μόνο μια θέση κοινοτικού ελεύθερη για να προσθέσει έναν ακόμη παίκτη στην περιφέρεια, έναν παίκτη που να μπορεί να παίξει αμυντικό ρόλο. Θα αποτελέσει επί της ουσίας τον "κοντό" που θα καλύπτει τα κενά, είτε αυτά παρουσιαστούν στο "3", είτε στο "2" (αντι-Γκετσεβίτσιους).

Το μάθημα από πέρσι

Σε σχέση με την περασμένη σεζόν η ουσιαστικά διαφορά είναι η εξής: ο ρόλος του Κατσίβελη. Ο "μικρός" του Ολυμπιακού κέρδισε την εμπιστοσύνη του τεχνικού τιμ με τις εμφανίσεις του προς το τέλος της σεζόν, όταν παροπλίστηκε ο Ντορόν Πέρκινς. Οπότε φέτος υπολογίζεται περισσότερο από τον Γιώργο Μπαρτζώκα.

Υπό αυτές τις συνθήκες το σενάριο να μην αποκτηθεί άλλος παίκτης επιπλέον των Λο, Σπανούλη, Μάντζαρη, Σλούκα, Κατσίβελη, Παπανικολάου, Περπέρογλου θα ήταν μια λογική επιλογή. Μόνο που την περασμένη σεζόν με τα πολλά προβλήματα (κυρίως αυτά των Μάντζαρη και Λο) και τη πολύ δύσκολη και μακρά φάση του Top-16 το καλό ρόστερ σημαίνει γεμάτο ρόστερ.

ΥΓ. Έτσι όπως πάνε οι δύο ομάδες που έχουν συμπληρώσει το ρόστερ κατά 80% να δούμε τι θα γράφουμε τον Αύγουστο. Μας είχαν κακομάθει τα προηγούμενα χρόνια...