Το ίδιο νόμισμα
Ο Στέφανος Τριανταφυλλος γράφει για το (ίδιο) νόμισμα με το οποίο η ΤΣΣΚΑ πλήρωσε τον Ολυμπιακό και τα στοιχεία εκείνα που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην έκβαση του πρώτου "τελικού" των "ερυθρολεύκων".
Το έργο του Ολυμπιακού ήταν εκ προοιμίου δύσκολο. Έπαιζε απέναντι στο φαβορί του ομίλου, την πιο "ποιοτική" ομάδα της διοργάνωσης βάσει αριθμών, η οποία μάλιστα έπαιξε για πρώτη φορά πλήρης. Κι όλα αυτά χωρίς τον βασικό του δημιουργό, μια απουσία που αποτελεί το αποκορύφωμα των πολλών προβλημάτων του.
Δείτε ποιον θα βρει στο δρόμο του ο Ολυμπιακός και ποια είναι τα πιθανά ζευγάρια των πλέι οφ
Παρόλα αυτά ο Ολυμπιακός πούλησε ακριβά το τομάρι του . Γύρισε δύο φορές διψήφιες διαφορές πόντων (-13 και -11) και έφτασε να κάνει τους Ρώσους να κοιτούν με ανυπομονησία το ρολόι. Τελικά, όμως, δεν κατάφερε να βρει τις λύσεις και κυρίως τα αποθέματα ενέργειας για να τα βάλει με μια ομάδα που τον πλήρωσε με το ίδιο νόμισμα.
Ο Δημήτρης Ιτούδης μετά το ματς έλεγε ότι η ΤΣΣΚΑ κέρδισε τον Ολυμπιακό με τον ίδιο τρόπο με τον οποίο είχε χάσει στο ΣΕΦ. Κυριάρχησε στις κατοχές (χοντρικά όπως βγαίνει από τη στατιστική οι γηπεδούχοι έκαναν 20 επιθέσεις παραπάνω), κυρίως μέσω των επιθετικών ριμπάουντ. Το γεγονός ότι οι Μοσχοβίτες ανανέωναν με τέτοια συχνότητα τις επιθέσεις τους, αποτέλεσε το πρόβλημα που αντιμετώπισε χωρίς να βρει λύση σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ο Ολυμπιακός. Συνολικά ο Κιριλένκο, ο Καούν και η παρέα τους πήρε 19 επιθετικά ριμπάουντ, μετατρέποντας πολλά εκ των οποίων σε πόντους.
Η διαφορά στα μεγέθη ήταν τρομακτική. Στο πρώτο ματς ο Καούν είχε πρόβλημα και εντέλει η ΤΣΣΚΑ είχε φτάσει να παίζει με τον Κορόμπκοφ και τον Νίκολς στους ψηλούς. Τώρα, όμως, είχε να παρατάξει μια πεντάδα με Τεόντοσιτς, ΝτεΚολό, Κιριλένκο, Βοροντσέβιτς και Καούν. Δηλαδή: 1.95, 1.95, 2.09, 2.06 και 2.13. Ο Δημήτρης Ιτούδης άλλαζε, λοιπόν, μαρκαρίσματα στον Πρίντεζη (ανέλαβε και ο Βοροντσέβιτς και ο Κιριλένκο), άλλαζε συχνά στα σκριν με επιτυχία, γέμιζε χέρια τις γραμμές πάσας και έφτασε σε σημείο να εξαντλεί τα πλεονεκτήματα που δίνει μια oversized πεντάδα με την άμυνα 3-2 (με τον Καούν μπροστά) με την οποία "χάλασε" δύο επιθέσεις του Ολυμπιακού. Είναι μια άμυνα που συνηθίζει να παίζει η ΤΣΣΚΑ, αλλά με τον Χάινς μπροστά κι όχι έναν σέντερ ύψους 2.13.
Το κακό για τον Ολυμπιακό δεν είναι ότι έδωσε έξτρα κατοχές στον αντίπαλο. Είναι ότι το έκανε απέναντι στην ομάδα που δεν έπρεπε. Μια ομάδα με μεγάλη ποιότητα στο επιθετικό κομμάτι, που όμως βρέθηκε σε κακή ημέρα σε ό,τι αφορά τα σουτ. Αν για παράδειγμα το παιχνίδι είχε πάει σε ίσες κατοχές, τότε ενδεχομένως ο νικητής να ήταν άλλος, διότι οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν πολλά πράγματα καλά: έβρισκαν τον αμαρκάριστο συμπαίκτη, έβαλαν μεγάλα σουτ (κυρίως με τον Λοτζεσκι και τον Λαφαγιέτ) και κατάφεραν να δημιουργήσουν προβλήματα στον αντίπαλο με το κοντό σχήμα των τριών περιφερειακών (Λαφαγιέτ-Σλούκα-Λοτζεσκι).
Με καλή κυκλοφορία της μπάλας και "χτύπημα" στους αδύναμους αμυντικούς της ΤΣΣΚΑ (Τεόντοσιτς κυρίως και Φριτζόν) είχε συχνά τον τρόπο να ελέγχει το ματς. Έκανε πολύ καλή δουλειά σ' αυτόν τον τομέα και ο Βαγγέλης Μάντζαρης που ήλεγξε με μαεστρικό τρόπο το τέμπο του αγώνα. Σαν να κοίμιζε, δηλαδή, την Αρκούδα, αφήνοντας τον Πρίντεζη και τον Σλούκα να χτυπάνε μουλωχτά. Ο φόργουορντ του Ολυμπιακού αποτέλεσε την σταθερότητα πηγή κινδύνου για τη ρώσικη άμυνα, ενώ ο Σλούκας αν και προερχόμενος από τραυματισμό έκανε ένα πολύ μεστό παιχνίδι σε όλους τους τομείς του παιχνιδιού και όχι μόνο στον εκτελεστικό.
Στο τέλος, όμως, οι έξτρα επιθέσεις, ο καταλυτικός ρόλος του Κιριλένκο και η κλάση του Τεόντοσιτς αποδείχτηκαν απροσπέλαστα εμπόδια για τον Ολυμπιακό που καταλήγει στην 3η θέση. Όπως όλα δείχνουν οι "ερυθρόλευκοι" θα παίξουν με τη Μπαρτσελόνα. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι κανείς δεν μπορεί να ξεγράψει τους Πειραιώτες επειδή έχασαν το πλεονέκτημα έδρας, κυρίως επειδή έχουν δείξει εξαιρετική συνέπεια. Είναι μια συμπαγής ομάδα και αυτά τα δύο στοιχεία παίζουν σημαντικό ρόλο σε σειρές πλέι-οφ.