Δεν βλέπεις συχνά έναν προπονητή με το που ακούγεται το σφύριγμα της λήξης να σφίγγει τις γροθιές του και να κραυγάζει. Σωστό. Ναι, αλλά δεν βλέπεις συχνά έναν 41χρονο προπονητή να κερδίζει τον τίτλο του NCAA μόλις στη 2η χρονιά του. Οπότε και λίγα έκανε.

Ο Κέβιν Όλι τα ξημερώματα της Τρίτης έζησε το απόλυτο παραμύθι. Με γοβάκια, δράκους, μαγικά φίλτρα. Τα πάντα. Βίωσε το υγρό όνειρο κάθε προπονητή. Όπου "υγρό" εννοείται η σαμπάνια και τα δάκρυα χαράς.

Είναι εκπληκτικό όπως και να το σκεφτείς. Ο 41χρονος προπονητής να οδηγήσει το Νο7 στον τίτλο νικώντας κατά σειρά όποιο μεγαθήριο βρέθηκε στο δρόμο του. Έχει ξαναγίνει. Ο νεόκοπος head coach να κατακτά το πρωτάθλημα στη μόλις δεύτερη χρονιά του. Έχει ξαναγίνει. Ένας πρώην παίκτης του ΝΒΑ να αναλαμβάνει το εκπληκτικά βαρύ φορτίο να διαδεχτεί έναν θρύλο (Τζιμ Καλχούν), καθοδηγώντας ένα κολέγιο που μόλις πριν από ένα χρόνο είχε τιμωρηθεί για ακαδημιακούς λόγους με απουσία από το τελικό τουρνουά. Όχι, αυτό δεν έχει ξαναγίνει. Αυτό είναι το παραμύθι που έζησε ο Κέβιν Όλι.

Επιστροφή στα βασικά. Ο Κέβιν Όλι έπαιξε μπάσκετ στο Κονέκτικατ. Ήταν καλός, δηλαδή αρκετά καλός για να βάλει το νικητήριο καλάθι απέναντι στο Πρόβιντενς *, αλλά όχι τόσο καλός ώστε να γίνει ντραφτ.

*

Χρειάστηκε να περάσει δύο χρόνια από το CBA (ναι έπαιξε στην ομάδα του Κονέκτικατ), πριν να βρει συμβόλαιο στο ΝΒΑ και πριν να καταξιωθεί. Τελικά έπαιξε 13 σεζόν στο καλύτερο πρωτάθλημα του κόσμου, αλλάζοντας 12 ομάδες (Μάβερικς, Μάτζικ, Κινγκς, Σίξερς, Νετς, Μπουλς, Πέισερς, Μπακς, Σόνικς, Καβς, Τίμπεργουλβς, Θάντερ). Για την ακρίβεια είναι μετρημένος στα δάχτυλα του ενός χεριού οι ομάδες της Ανατολής που ΔΕΝ έπαιξε.

Εντέλει αγωνίστηκε 662 παιχνίδια με 3.8 πόντους και 2.3 ασίστ ανά παιχνίδι, αποτελώντας τον ορισμό του αναπληρωματικού πλέι-μέικερ. Ότι καλύτερο, δηλαδή, για να γίνει ένας καλός προπονητής. Όπως και έγινε.

Πριν όμως αποφασίσει το 2010 να επιστρέψει στο κολέγιο που ανδρώθηκε και να αναλάβει χρέη ασίσταντ κόουτς δίπλα στον Τζιμ Καλχούν, είχε προλάβει να αφήσει το στίγμα του. Όχι με φαντασμαγορικές ντρίμπλες, ή απίθανα buzzer-beater. Αλλά με την γενικότερη παρουσία του ως συμπαίκτης, η οποία επηρέασε δύο από τα αστέρια του πρωταθλήματος: τον Κέβιν Ντουράντ και τον ΛεΜπρον Τζέιμς.

Ο Ντουράντ έλεγε στον Μπιλ Σίμονς του Grantland ότι ήταν αυτός που άλλαξε την μπασκετική κουλτούρα της Οκλαχόμα, ενώ ο ίδιος ο "Κινγκ" έχει παραδεχτεί ότι στα πρώτα του βήματα στο Κλήβελαντ είχε για μέντορα τον Όλι. Μάλιστα ήταν από τους πρώτους που έσπευσαν να τον συγχαρούν.

O KD από την άλλη δήλωνε περιχαρής για το επίτευγμα του παλιού του συμπαίκτη λέγοντας: "Απίστευτο συναίσθημα. Ένιωσα σαν να ήμουν κι εγώ μέρος αυτής της ομάδας".

Όχι, δηλαδή, πείτε μου... Υπάρχει άλλος παίκτης με 3.8 πόντους μέσο όρο καριέρας που να δέχεται τις υποκλίσεις του ΛεΜπρόν και του Ντουράντ;

Στη σκιά του Καλχούν

Δεύτερη επιστροφή στα βασικά: ο Τζιμ Καλχούν είναι από τους προπονητές θρύλους του κολεγιακού μπάσκετ, με τρία πρωταθλήματα (1999, 2004, 2011), δεκάδες παίκτες στο ΝΒΑ (τον Ρέι Άλεν για παράδειγμα και μια θέση στο Hall-of-Fame. Είναι επίσης γνωστός για αυτό:

"Η καλύτερη συμβουλή που μπορώ να σου δώσω; Βούλωσε το..."

Ο Καλχούν αποσύρθηκε το 2012 ( με τους δικούς του όρους ) από τους αγαπημένους του Χάσκις. Τον διαδέχτηκε ο πρώην παίκτης του και πρώην συνεργάτης του, Κέβιν Όλι. Με την ευχή του. Δυστυχώς για τον ίδιο τον Καλχούν, τον Όλι, αλλά και το UConn, το κολέγιο τιμωρήθηκε με αποκλεισμό από το τελικό τουρνουά για ακαδημιακούς λόγους και χαμηλούς βαθμούς. Η σκιά ενός θρύλου και μια βαριά καμπάνα, δηλαδή. Όχι και οι καλύτεροι οιωνοί για να ξεκινήσει μια καριέρα.

Ο Καλχούν από την αρχή αποφάσισε να αφήσει χώρο στον διάδοχο του. Μεταφορικά τουλάχιστον, γιατί κυριολεκτικά μάζεψε τα πράγματα του και μετακόμισε μερικά γραφεία πιο εκεί, έχοντας πλέον το ρόλο του ειδικού συνεργάτη του αθλητικού διευθυντή του πανεπιστημίου. Για το λόγου το αληθές απέφευγε να ταξιδεύει με την ομάδα και απλά πήγαινε σε κάποιες προπονήσεις και σε ορισμένα εντός έδρας ματς.

"Αν είχε πρόβλημα απλά ήθελα να ξέρει ότι έχει ένα αυτί να τον ακούσει". Τίμιο.

Ο Όλι είχε κάποιον έμπειρο να λέει τα προβλήματα του, χωρίς να αισθάνεται την πίεση. "Δεν μιλάμε μόνο για μπάσκετ. Συζητάμε για οικογένειες, για βιβλία, για ταινίες. Για αυτό χαίρομαι να είμαι κοντά του" υποστηρίζει ο 41χρονος προπονητής, που πήρε πολλά από τον Καλχούν, όπως με τη σειρά του κι αυτός είχε πάρει πολλά από τον προηγούμενο προπονητή του Κονέκτικατ ή τον επίσης θρύλο προπονητή της γυναικείας ομάδας, τον Τζίνο Αουριέμα.

"Δεν θα μπορούσα να γεμίσω τα παπούτσια του. Δεν θα μπορούσα να το κάνω ποτέ αυτό. Θα μπορούσα απλά να γίνω ο καλύτερος Κέβιν Όλι που θα μπορούσα. Δεν ήθελα ποτέ αυτή τη σύγκριση με τον κόουτς Καλχούν. Πρέπει να παραμείνω ο Κέβιν Όλι" πρόσθεσε.

Προπονητικά πάντως έχουν παρόμοια φιλοσοφία. "Μπορώ να πω ότι είμαστε από το ίδιο ύφασμα, αλλά αποτελούμε ο καθένας ένα ξεχωριστό κουστούμι. Μου αρέσει η άμυνα. Μου αρέσουν τα ριμπάουντ. Μου αρέσει η επιθετική προσέγγιση στο γήπεδο". Στο στυλ πάντως διαφέρουν. Είναι περισσότερο εσωστρεφής και προσπαθεί να παραμένει ήρεμος, εν αντιθέσει με τον Καλχούν που ήταν εκδηλωτικός και είχε στα παιχνίδια ένα διαρκή διάλογο με τους βοηθούς του.

Είναι ξεκάθαρο ότι οι παίκτες του λατρεύουν να παίζουν για αυτόν. Φαίνεται ότι έχουν μια πολύ καλή σχέση. Πάρα πολύ καλή. Συγκεκριμένα χαστουκίζω-τον-παίκτη-που-έκανε-photobombing-τη-στιγμή-που-δίνω-συνέντευξη καλή.

Μετράει προφανώς και η πρόσφατη μετάλλαξη του από παίκτη σε προπονητή. Η οποία και ήρθε μάλλον φυσικά.

Ο Όλι, πάντως, έδειξε από νωρίς σπουδαία πράγματα. Και η ομάδα έσπευσε από νωρίς να τον δέσει με 5ετές συμβόλαιο (αξίας 7 εκατομμυρίων δολαρίων - λίγο περισσότερα από όσα εισπράττουν ετησίως ο Ντόνοβαν και ο Καλιπάρι). Στα δύο πρώτα του χρόνια οι "Χάσκις" είχαν ρεκόρ 49-18. Στη 2η χρονιά του ως πρώτος προπονητής όταν έληξε η τιμωρία της ομάδας, το UConn από το Νο7 απέκλεισε διαδοχικά το Σεν Τζόζεφ (Νο10), Βιλανόβα (Νο2), το Αϊόβα Στέιτ (Νο3), το Μίσιγκαν Στέιτ (4) και το Φλόριντα (Νο1) και το Κεντάκι (Νο4). Ο Κέβιν Όλι νίκησε τον Μαρτέλι, τον Ράιτ, τον Χόιμπεργκ, τον Άιζο, τον Ντόνοβαν και τον Καλιπάρι. Όχι κι άσχημα, δηλαδή.

Έγινε ο πρώτος προπονητής που κατακτά το πρωτάθλημα μες στις δύο πρώτες σεζόν του ως πρώτος προπονητής μετά τον Στιβ Φίσερ του Μίσιγκαν (1989).

Για να το πετύχει, βέβαια, χρειάστηκε να κάνει την κίνηση-ματ: τη διατήρηση στο ρόστερ του Σαμπάζ Ναπίερ. Ως πρωτοετής είχε οδηγήσει το UConn στην κατάκτηση του τίτλου του 2011, αλλά την επόμενη αμέσως χρονιά ήρθε η τιμωρία από το NCAA και η έντονη σκέψη να πάρει μεταγραφή για άλλο κολέγιο. Ο Όλι τον έπεισε να παραμείνει. Το αποτέλεσμα; Ένας ακόμη τίτλος κι η ανάδειξη του ως καλύτερος παίκτης της περιφέρειας ACC. Το σφύριγμα της λήξης βρήκε τους δυο να κλαίνε αγκαλιασμένοι.

Το άξιζαν. Γιατί όπως το έθεσε ο ίδιος ο Κέβιν Όλι: "μπορεί να μας είχαν αποκλείσει από διάφορα πράγματα, αλλά δεν μας είχαν αποκλείσει να αγαπάμε, να σπρώχνουμε και να ενθαρρύνουμε ο ένας τον άλλον. Αυτό είναι το μπάσκετ. Όλες εκείνες οι σκοτεινές στιγμές, στις οποίες δεν παραδίνεσαι. Αν δεν παραδοθείς, κάποια στιγμή όλα θα αλλάξουν κι ο άνεμος θα γίνει ευνοϊκός. Νομίζω ότι αυτό συνέβη μόλις τώρα".

Όλοι το νομίζουμε.