Υπάρχουν πολλοί τρόποι να κρίνει κάποιος το παιχνίδι του Ολυμπιακού στην Κωνσταντινούπολη . Μπορεί απλά να το περάσει από το φίλτρο της βαθμολογικής αδιαφορίας των "ερυθρολεύκων", που αφήνει στην άλλη όχθη ελάχιστα ασφαλή συμπεράσματα, μπορείί να το εξετάσει σε ένα -οποιοδήποτε- παιχνίδι Euroleague, ή τέλος μπορεί να το αναλύσει υπό του πρίσμα του προτελευταίου αγώνα πριν την έναρξη των νοκ-άουτ αγώνων, δηλαδή των προημιτελικών.

Στην Κωνσταντινούπολη ο Ολυμπιακός έκανε ένα από τα χειρότερα του εκτός έδρας παιχνίδια. Ίσως να μιλούσαμε για το χειρότερο αν δεν υπήρχε η κακή πρεμιέρα στη Μαδρίτη και το "μαύρο" βράδυ στο Μπάμπεργκ. Επειδή, όμως, δεν υπάρχει αποκλειστικά μόνο ένας από τους τρεις παραπάνω δρόμους, θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι στο μυαλό του Γιάννη Σφαιρόπουλου, υπήρχαν και άλλοι στόχοι πέρα από το σκορ. Για αυτό είδαμε για παράδειγμα το χρόνο να μοιράζεται, για αυτό είδαμε τον Σπανούλη να μένει στο παρκέ περισσότερο από κάθε άλλο παίκτη (ακριβώς γιατί το έχει ανάγκη σ' αυτή τη φάση), για αυτό είδαμε και τον Γιάννη Αθηναίου να παίρνει χρόνο συμμετοχής. Αν εξαιρέσουμε το εντός έδρας ματς με τον Ερυθρό Αστέρα και την άνετη νίκη, όπου έπαιξε 13 λεπτά, ο διεθνής γκαρντ δεν είχε παίξει ξανά τόσο πολύ όσο τα 9 λεπτά που αγωνίστηκε στην Κωνσταντινούπολη.

Σε ότι αφορά τη διαχείριση του αγώνα ήταν φανερό ότι στο μυαλό του τεχνικού τιμ ήταν να μην υπάρχει μεγάλη επιβάρυνση. Ο Πρίντεζης για παράδειγμα που βρέθηκε σε πολύ καλή ημέρα (16 πόντοι, 8/9 δίποντα και 25 ranking) έπαιξε μόλις 24 λεπτά, Τον περισσότερο χρόνο, δε, τον πήρε ο Σπανούλης που έδειξε ότι βρίσκει τον καλό του εαυτό. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε 11 πόντους (έστω με 4/15 σουτ) και 10 ασίστ, κάνοντας μόλις ένα λάθος στο χρόνο που αγωνίστηκε. Συγκριτικά ήταν το καλύτερο παιχνίδι του 34χρονου γκαρντ από τις 27 Ιανουαρίου και την αναμέτρηση με τη Μπάμπεργκ. Πέρασαν με άλλα λόγια δύο περίπου μήνες με τραυματισμούς, χαμένες προπονήσεις και προβλήματα, μέχρι να παίξει ξανά ως "Σπανούλης".

Από εκεί και πέρα στα θετικά που πρέπει να κρατήσει από αυτό το ατυχές αποτέλεσμα η ομάδα του Πειραιά είναι η αντίδραση της λεγόμενης second unit στο δεύτερο ημίχρονο. Κι αν στο πρώτο το διάστημα με τις αλλαγές συνέπεσε με την αντεπίθεση της Εφές, στην επανάληψη συνέβη το αντίθετο. Με τους Αγραβάνη και Παπαπέτρου στο παρκέ οι "ερυθρόλευκοι" ψαλίδισαν τη διαφορά και μπήκαν ξανά στο παιχνίδι. Ο Παπαπέτρου για παράδειγμα όχι μόνο έπαιξε τον περισσότερο χρόνο τον τελευταίο μήνα (16 λεπτά), αλλά σημείωσε όσους πόντους είχε πετύχει στα τελευταία 6 παιχνίδια της ομάδας του (8). Και αυτό παίζοντας ακόμη και στο "3" μετά από μεγάλο διάστημα.

Όπως επίσης ήταν σημαντικό ότι κατόρθωσε μέσα από την τακτική του να ελέγξει εν μέρει τον ρυθμό. Το έκανε τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος του ματς, παρά την προσπάθεια των γηπεδούχων να ανοίξουν τον ρυθμό, χτυπώντας ακόμη και με τρίποντα-χειρόφρενα στον αιφνιδιασμό. Πως το κατόρθωσε αυτό η ομάδα του Γιάννη Σφαιρόπουλου; Αρχικά με την post-up επίθεση με τον Γιώργο Πρίντεζη, επιλογή που φρέναρε το τέμπο και έσπρωξε χαμηλά μες στο καλάθι την αντίπαλη άμυνα και εν συνεχεία με μεγαλύτερες επιθέσεις που είχαν ως χαρακτηριστικό την κυκλοφορία της μπάλας. Ειδικά στις φάσεις που είχαν υπομονή και πάσαραν πολλές φορές κατέληγαν να βρίσκουν ανοιχτό σουτ στην περιφέρεια. Κάτι που τους επέτρεψε τόσο στο 2ο, όσο και στο 4ο δεκάλεπτο να μπουν ξανά στο παιχνίδι.

Σε ότι αφορά όμως τα αρνητικά της αναμέτρησης αυτά μπορούν να εντοπισθούν κυρίως στην άμυνα.

1) Ο Ολυμπιακός η ομάδα που κρατάει τον αντίπαλο στο χαμηλότερο ποσοστό διπόντων από οποιαδήποτε άλλη στη διοργάνωση, επέτρεψε στους Τούρκους να εκτελέσουν με 53.7%. Και όχι μόνο αυτό. Δεν προστάτευσαν καθόλου τη ρακέτα τους, δεν ήταν το ίδιο σκληροί με άλλες φορές και αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Εφές να σκοράρει πάρα πολλούς πόντους μες στο καλάθι. Συγκεκριμένα ο Ολυμπιακός δέχτηκε 47 (!!) στη ρακέτα του. Πολύ μεγάλο νούμερο για μια επίθεση που έφτασε εντέλει τους 77.

2) Ο Ολυμπιακός απέτυχε στην άμυνα ένας-εναντίον-ενός. Το 77 μπορεί να μην φαντάζει ως "μεγάλο" νούμερο για μια ομάδα σαν την Εφές, που έχει την τάση να σκοράρει πολλούς πόντους ειδικά στα εντός έδρας παιχνίδια της (80 με τη Φενέρ, 92 με την Μακάμπι, 99 στο Καζάν, 92 με την Μακάμπι, 96 με τη Μπασκόνια, 90 με το Μιλάνο), ωστόσο, είναι μεγάλο αν αναλογιστούμε ότι τους πέτυχε με μικρή συγκομιδή από τα 6.75 (4 τρίποντα), με 16 ασίστ και με μόλις 4 πόντους στο transition. Οι περισσότεροι ήταν από φάσεις ένας-εναντίον-ενός, ένα κομμάτι του παιχνιδιού που αποτελεί στοίχημα για τον φετινό Ολυμπιακό.

Στην Κωνσταντινούπολη όμως επέτρεψε 46 πόντους από προσωπικές φάσεις. Οι παίκτες του Περάσοβιτς με άλλα λόγια έβαλαν τη μπάλα στο παρκέ και έφτασαν μέχρι το αντίπαλο καλάθι. Είτε με πρόσωπο, είτε με πλάτη. Και αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα για τους "ερυθρολεύκους", διότι έχουν δείξει ότι απέναντι σε ομάδες με περιφερειακές τριπλέτες που απειλούν ατομικά, αντιμετωπίζουν πολλές φορές πρόβλημα (Γαλατά, Μιλάνο, Μπάμπεργκ, Μακάμπι, ΤΣΣΚΑ).

3) Δεν αντέδρασε στο χαμηλό σχήμα. Η Εφές μετά το πολύ κακό της ξεκίνημα (-8), στο οποίο είχε σκοράρει 2 πόντους σε 4.26' (με 2/9 εντός παιδιάς), αντέδρασε με την τακτική του small-ball. Ίσως να ήταν ούτως ή άλλως η σκέψη του Βέλιμιρ Περάσοβιτς, ίσως και να ήταν μια αναγκαστική κίνηση λόγω της απουσίας του δεύτερου σέντερ, του Άλεξ Κερκ, ωστόσο η παρουσία του Ντέρικ Μπράουν στο "5" άλλαξε τα δεδομένα. Οι Μπράουν και Τόμας εκμεταλλεύτηκαν τα αργά πόδια των αντιπάλων, άνοιξαν το γήπεδο και δημιούργησαν ανισορροπία στην άμυνα του Ολυμπιακού. Η αντίδραση των Πειραιωτών ήταν ο Μιλουτίνοφ, επιλογή που δεν δικαιώθηκε, κάτι που φαίνεται από το γεγονός ότι έπαιξε μόλις 2 λεπτά και αντικαταστάθηκε. Ήταν όμως ένα σημείο κλειδί διότι στα υπόλοιπα 5.34' του πρώτου δεκαλέπτου οι Τούρκοι σκόραραν 20 πόντους με 7/7 εντός παιδιάς.

Τι γίνεται τώρα

Ο Ολυμπιακός παρά την ήττα του εξασφάλισε και μαθηματικά την 3η θέση. Οπότε περιμένει τον αντίπαλο του στα προημιτελικά, έχοντας μπροστά του ένα ακόμη παιχνίδι. Θα είναι μια πολύ καλή ευκαιρία - κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα - για ένα crash test ενόψει προημιτελικών. Θα είναι ένα παιχνίδι δυσκολίας play-offs στην κανονική περίοδο, χωρίς μάλιστα κόστος για τους "ερυθρολεύκους". Να και ένα καλό νέο...