VIDEO ANALYSIS: H νέα εθνική

Διαβάστε με τη βοήθεια του VIDEO, αλλά και των αριθμών το τι έδειξε η Εθνική ομάδα στο τουρνουά της Γαλλίας. Η άμυνα με τα χέρια που αφήνει ικανοποιημένο τον Κατσικάρη, αλλά και τα σημεία που τον προβληματίζουν. Η διάθεση για transition, για έξτρα πάσα και για ένα μπάσκετ χωρίς pick-n-roll, αλλά με έμφαση στην κίνηση μακριά από τη μπάλα. Ποιες οι ιδιαιτερότητες των πρώτων φιλικών, ποιος ο ρόλος του Γιάννη Αντετοκούνμπο και ποιο το αδόκιμα σχήμα που "φέρνει" πίσω η Ελλάδα.

Η νέα Εθνική έκανε τα αποκαλυπτήρια της στο Πο, σε ένα δυνατό τουρνουά με την Σερβία, τη Γαλλία και την Κροατία, όπου είχε απολογισμό μια νίκη και δύο ήττες. Ήταν το πρώτο δείγμα για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα, από το οποίο μπορούν να βγουν ορισμένα συμπεράσματα, αλλά όχι η μεγαλύτερη εικόνα για αρκετούς λόγους.

Πιο συγκεκριμένα η εικόνα πρέπει να θεωρείται θολή α) γιατί ήταν τα πρώτα φιλικά β) γιατί η Εθνική έπαιξε χωρίς δύο από τα βασικά της στελέχη, τον Νικ Καλάθη και τον Γιώργο Πρίντεζη γ) γιατί όπως είπε (κι είναι πολύ σημαντικό) ο Φώτης Κατσικάρης το τεχνικό τιμ ήθελε να "τεστάρει" το τι κάνει η δικιά του ομάδα, χωρίς να δώσει πολλές πληροφορίες για τον αντίπαλο.

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να γίνουν αρκετές σημειώσεις για αυτή τη ομάδα.

Ρόστερ, χρόνοι και ρόλοι

Η Εθνική που έχει αυτή τη στιγμή 16 παίκτες, παρατάχθηκε με τους τρεις να βρίσκονται αναγκαστικά εκτός. Ο Καλάθης ήταν τραυματισμένος, ο Πρίντεζης αισθανόταν ενοχλήσεις στον δικέφαλο και ο Τσαϊρέλης αντιμετωπίζει πρόβλημα στους κοιλιακούς. Οπότε ο Φώτης Κατσικάρης έκανε μια επιλογή " DNP - Coach's decision " σε κάθε ματς. Με τη Σερβία έμεινε εκτός ο Γλυνιαδάκης, με τη Γαλλία ο Βασιλειάδης και με την Κροατία ο Μπόγρης.

Παράλληλα έχει ενδιαφέρον ο τρόπος που καλύφθηκαν οι απουσίες του Καλάθη και του Καϊμακόγλου. Το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έπαιξε για μεγάλα διαστήματα με έναν μόνο χειριστή, με τον Βασιλειάδη, ακόμη και τον Αντετοκούνμπο να παίζει στο "2". Είδαμε βέβαια και σχήματα με δύο γκαρντ και τους Ζήση, Μάντζαρη και Σλούκα να εναλλάσσονται. Ο Ζήσης ήταν και πάλι η "σταθερά" (25', 23' και 21') με τον Κατσικάρη να δίνει περισσότερο χρόνο στον Μάντζαρη (28') απέναντι στην Κροατία και τον Σλούκα (22') με αντίπαλο τη Γαλλία.

Στο "4" αντίθετα έπαιξε κατά κύριο λόγο ο Καϊμακόγλου (2ος σε χρόνο συμμετοχής) και το κενό του Πρίντεζη κάλυψαν παίκτες από άλλες θέσεις, όπως δηλαδή ο Βλάντο Γιάνκοβιτς, ο Κώστας Παπανικολάου, ο Γιώργος Μπόγρης και ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε σχήμα-καμικάζι (στο τέλος του αγώνα με τη Γαλλία).

Από εκεί και πέρα στο σύνολο των τριών παιχνιδιών φάνηκε ότι οι πυλώνες της Εθνικής θα είναι οι Μπουρούσης, Ζήσης, Παπανικολάου (1ος σε χρόνο συμμετοχής), Καϊμακόγλου, Μάντζαρης και Βασιλειάδης.

Τι λένε οι αριθμοί

Οι παίκτες που ξεχώρισαν στο τουρνουά του Πο ήταν ο Παπανικολάου (πρώτος σκόρερ με 12.9 πόντους), ο Μπουρούσης (11.3), ο Ζήσης (9.3) και ο Καϊμακόγλου (8). Ο πρώτος πασέρ ήταν ο Γιάννης Μπουρούσης (8 συνολικά) και ακολούθησαν οι Καϊμακόγλου (6) και Ζήσης (5), ενώ στα ριμπάουντ ξεχώρισαν ο Μπουρούσης (17 συνολικά) και Αντετοκούνμπο (16 συνολικά).

Συνολικά η Ελλάδα στα τρία ματς έδειξε πρόβλημα στα ριμπάουντ (11 χαμένα με τη Σερβία και 13 με τη Γαλλία), ενώ είχε πολύ ανεβασμένα νούμερα στα κλεψίματα (25 συνολικά).

Όσο για το τρίποντο; Σούταρε με 37% με τον Βασιλειάδη (5/11), Παπανικολάου (5/10), Καϊμακόγλου (4/8) να ξεχωρίζουν, εν αντιθέσει με τους Αντετοκούνμπο (0/6) και Σλούκα (0/5).

Τι δείχνει το βίντεο

Ας δούμε αναλυτικά συγκεκριμένα σημεία αναφοράς στο παιχνίδι της Εθνικής ομάδας. Όπως

• Η άμυνα με τα χέρια. Μίλησε για αυτή ο Φώτης Κατσικάρης, ο οποίος ποντάρει στην παρουσία παικτών με μεγάλα άκρα, που μπορούν να αλλοιώσουν πάσες και σουτ, να οδηγήσουν σε λάθη και να "χαλάσουν" το παιχνίδι του αντιπάλου. Σε αυτό βοηθάει και το μέγεθος των γκαρντ, αλλά και τα ψηλά σχήματα που χρησιμοποιήθηκαν.

• Πάσα-πάσα και έξτρα πάσα. Είναι γνωστό και θεωρείται δεδομένο ότι το μπασκετικό IQ των διεθνών είναι αρκετά υψηλό. Αυτό αποδείχτηκε εμπράκτως με την αποτελεσματικότητα των παικτών στο "διάβασμα" των φάσεων και ενισχύθηκε από τη διάθεση όλων των παικτών να πασάρουν στην αδύνατη πλευρά και να ψάξουν με έξτρα πάσα το ακόμη καλύτερο σουτ. Η Ελλάδα στο τουρνουά είχε πολύ καλές αποστάσεις, έπαιξε στο πλάτος του γηπέδου, δεν έκανε επιπολαιότητες στο μισό γήπεδο και κατάφερε να παρουσιαστεί άκρως ομαδική.

• Off-ball παιχνίδι. Λόγω της απουσίας του Σπανούλη ο προπονητής της ομάδας, κατέφυγε σε ένα διαφορετικό στυλ μπάσκετ (κάτι που είχε επιχειρήσει και η ομάδα του 2011 με προπονητή τον Ηλία Ζούρο), που δεν στηρίζεται στο pick-n-roll, αλλά εμπεριέχει πολύ κίνηση χωρίς τη μπάλα, συνεργασίες screen-the-screene και αρκετή κίνηση. Η τακτική αυτή προκύπτει κυρίως λόγω της απουσίας κλασσικών πικ-εν-ρολ ψηλών, που θα ρολάρουν γρήγορα στο καλάθι.

Ακολουθούν μερικές ενδεικτικές φάσεις

Αυτό, βέβαια, διαβάζεται και διαφορετικά. Η απουσία του Σπανούλη κι η προσωρινή του Νικ Καλάθη, αλλά και το γεγονός ότι δεν διαθέτουμε κάποιον παίκτη με μεγάλη ικανότητα στο 1on1 (έλειπε και ο Πρίντεζης που ξεχωρίζει τουλάχιστον σε ότι αφορά το παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι), έριξαν τους δείκτες της επιθετικής ποιότητας, όπως είναι το σύνολο πόντων (66 με Σερβία, 73 με τη Γαλλία και 66 με την Κροατία), αλλά και οι ασίστ. Η ομάδα του Φώτη Κατσικάρη έδωσε μόλις 8 με τους "πλάβι" και μόλις 6 με τους "τρικολόρ", για να ανεβάσει την επίδοση της απέναντι στην Κροατία (18).

Παρόλα αυτά το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα με κίνηση της μπάλας, αλλά και των παικτών που βρίσκονται μακριά από αυτή, καταφέρνει να δημιουργεί καταστάσεις για εύκολους πόντους. Στο τουρνουά μάλιστα είναι αξιοσημείωτος ο αριθμός των πόντων που σημειώθηκαν με off-ball κίνηση.

• Ο all-around ρόλος του Καϊμακόγλου. Η Ελλάδα στερείται λύσεων στο 1on1. Για αυτό και ο Φώτης Κατσικάρης προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τους παίκτες που έχουν τη δυνατότητα να σκοράρουν σε τέτοιες φάσεις, ή να δημιουργήσουν. Είδαμε, δηλαδή, τους Μπουρούση-Βουγιούκα να παίρνουν τέτοιες φάσεις με πλάτη στο καλάθι, ακόμη και τα ψηλά 3άρια (λιγότερο βέβαια) όπως ο Παπανικολάου και ο Αντετοκούνμπο να ποστάρουν.

Η θέση που θα σηκώσει αυτό το βάρος δεν είναι άλλη από το "4", εκεί δηλαδή όπου ο Πρίντεζης μπορεί να σκοράρει και ο Καϊμακόγλου να πασάρει. Είδαμε, δηλαδή, τέτοιες φάσεις με τον φόργουορντ της Ούνιξ Καζάν να έχει το ρόλο δημιουργού ή να γίνεται ο πρώτος στόχος σε φάσεις transition για ένα γρήγορο post.

Εδώ ο Καϊμακόγλου γίνεται δημιουργός

Ένα "καινούργιο" στοιχείο ήταν η παρουσία του συγκεκριμένου παίκτη ακόμη και στο "5". Πρωτίστως έγινε ως λύση ανάγκης στο φινάλε του αγώνα με τη Γαλλία, όταν παρατάχθηκε ένα σχήμα-καμικάζι για να μειώσει τη διαφορά: με τον Καϊμακόγλου στο "5" και τον Αντετοκούνμπο στο "4". Λειτούργησε αρκετά καλά και ο Φώτης Κατσικάρης το χρησιμοποίησε δύο φορές στο επόμενο ματς με την Κροατία: στο φινάλε δεκαλέπτου και όταν ήθελε να δώσει μερικές ανάσες στο τελευταίο δεκάλεπτο στον Μπουρούση.

Αυτό το στοιχείο μπορεί να παίξει ρόλο και στην τελική επιλογή των παικτών, σε περίπτωση δηλαδή που το προπονητικό τιμ θέλει να ρισκάρει με δύο 5άρια στην τελική 12άδα και τον Καϊμακόγλου στο ρόλο του μπαλαντέρ. Να παίξει δηλαδή το ρόλο του "κοντού 5αριού", που έχει κατακλύσει την Euroleague τα τελευταία χρόνια.

• Αμυντικές ιδέες. Ήταν ένα τουρνουά που η ομάδα δοκίμαζε τους "κανόνες" και όχι τις εξαιρέσεις. Οπότε ήταν λογικό σε αυτή τη φάση να μη δούμε πολλά τρικ, καθώς τα χαρτιά παραμένουν ακόμη κλειστά. Αν θα έπρεπε να ξεχωρίσουμε κάτι θα ήταν η πίεση σε όλο το γήπεδο σε συγκεκριμένα σημεία και μετά από "νεκρές" μπάλες ή ένα ζον-πρες που κατέληξε σε ζώνη στο παιχνίδι με τη Σερβία.

Ως κανόνα πάντως η Ελλάδα έχει βάλει στο παιχνίδι της τις συχνές αλλαγές μεταξύ 2-3-4, ειδικά στα ψηλά σχήματα που έχουν παίκτες όπως ο Παπανικολάου ή ο Αντετοκουνμπο στην περιφέρεια. Είδαμε, όμως, στο τέλος των 24'' να γίνονται αλλαγές και με τον "5", ακόμη κι αν αυτός είναι ο Βουγιούκας.

Αμυντικά προβλήματα. Το εντονότερο πρόβλημα σε αυτά τα ματς πέρα από τα ριμπάουντ για τα οποία έγινε λόγος στις δηλώσεις των πρωταγωνιστών, ήταν η pick-n-roll άμυνα σε συγκεκριμένα σχήματα (να επαναληφθεί βέβαια ότι δεν δόθηκε βαρύτητα στο scouting, κάτι που έχει μεγάλη σημασία), οι επιστροφές και τα close-out (η άμυνα στην περιφέρεια από θέση βοήθειας). Η Ελλάδα έδειξε διάθεση να κλείσει τη ρακέτα, να μην δώσει εύκολα lay-up και επομένως να ρισκάρει περισσότερο σε τέτοιες καταστάσεις (close-out), τις οποίες για παράδειγμα οι Γάλλοι τιμώρησαν με το παραπάνω. Δεν είναι, όμως, μυστικό ότι η ελληνική ομάδα δεν διακρίνεται για τα προσόντα των περιφερειακών της και χρειάζεται να καλύψει ένα δεδομένο χάντικαπ. Εδώ έρχονται τα "χέρια" (που αναλύθηκαν παραπάνω) για να καλύψουν το πρόβλημα στα "πόδια".

Διάθεση για transition. Είναι σαφής η πρόθεση του νέου προπονητή να πατήσει το γκάζι. Η ομάδα να βγει δηλαδή στο ανοιχτό γήπεδο κι αν δεν έχει εύκολο καλάθι σε πρωτεύουσα φάση, να συνεχίσει και να βρει λύσεις σε ενδιάμεσες καταστάσεις. Είναι κάτι στο οποίο επιμένει πολύ ο Φώτης Κατσικάρης και κάτι που θα δουλέψει στη συνέχεια, όταν θα μπει στο rotation και ο Καλάθης και θα μονιμοποιηθούν τα σχήματα με τους δύο γκαρντ. Κλειδί σε αυτό το κομμάτι είναι η ταχύτητα των πάουερ-φόργουορντ, αλλά και η ικανότητα του Αντετοκούνμπο για coast-to-coast.

Και ο Αντετοκούνμπο. Στο Πο πραγματοποιήθηκε το βάπτισμα του πυρός για τον 19χρονο φόργουορντ. Έπαιξε 17' με τη Σερβία, 29' με τη Γαλλία και 20' με την Κροατία. Όσο κυλούσε το τουρνουά εγκλιματιζόταν ολοένα και περισσότερο, παρουσιάζοντας δείγματα του ταλέντου του. Σίγουρα δεν είναι μια εύκολη διαδικασία για τον ίδιο, δεδομένου ότι αγωνίζεται για πρώτη φορά σε ένα τέτοιο επίπεδο.

Έπαιξε κατά κύριο λόγο στο "3", καθώς ο προπονητής του δεν θέλει να τον μπερδέψει περισσότερο βάζοντας τον και στο "4". Παρόλα αυτά του έδωσε ελευθερία να χειριστεί τη μπάλα κι έτσι τον είδαμε να κάνει αυτό που οι Αμερικάνοι λένε "defense to offense".

Έκανε κλεψίματα, πήρε ριμπάουντ (σε άμυνα και επίθεση), είχε φάσεις 1on1, ντρίμπλαρε για coast-to-coast, πάσαρε, έπαιξε με πλάτη... Λίγο από όλα, δηλαδή. Το μόνο που δεν είχε ήταν την ευστοχία, που θα τον γέμιζε με αυτοπεποίθηση. Αλλά θα έρθει κι αυτό.

Δείτε ένα βίντεο με διάφορες φάσεις του Αντετοκούνμπο, που βοηθάει στο να κατανοηθεί ο ρόλος του