Το ύψος δεν... διδάσκεται

Η κίνηση του Ολυμπιακού να αποκτήσει τον Γκιόργκι Σερμαντίνι ήταν ξαφνική, μυστική, απρόσμενη, αλλά στο κάτω-κάτω... λογική.

Το ενδιαφέρον των Πειραιωτών για τον συγκεκριμένο παίκτη δεν διέρρευσε σε κάποιο μέσο και έγινε ουσιαστικά γνωστή μέσω ενός tweet Γερμανού δημοσιογράφου. Μετά από λίγες ώρες ήρθε και η ανακοίνωση της ΚΑΕ, που συνηθίζει να χτυπάει σε αργίες, ημιαργίες και Κυριακές.

Το απρόσμενο του πράγματος έχει να κάνει αποκλειστικά με το timing. Όταν η ομάδα, δηλαδή, έχει κάνει εφτά συνεχόμενες νίκες στην Ευρωλίγκα, σκορπάει κάθε αντίπαλο που βρίσκει στο διάβα της για το ελληνικό πρωτάθλημα και μπορεί να δει το όνομα της δίπλα στη φράση η "πιο φορμαρισμένη ομάδα στην Ευρώπη αυτή τη στιγμή".

Η φιλοσοφία, όμως, του προπονητικού τιμ και της διοίκησης είναι αυτή ακριβώς: εμπεριέχει προγραμματισμό και καθαρή σκέψη. Όσες κινήσεις έγιναν δεν ήταν προϊόν αντίδρασης. Έμεινε ελεύθερος ο Κρίστμας (που ενδιέφερε το καλοκαίρι), έγινε η σχετική πρόταση. Δεν αποκτήθηκε; Η ομάδα δεν κινήθηκε να πάρει σώνει και ντε κάποιον περιφερειακό έτσι για να πάρει. Και παρότι τότε ήταν το σημείο που είχε γνωρίσει τις μαζεμένες ήττες από Εφές και Ζαλγκίρις, τα τελευταία δηλαδή κίτρινα φύλλα που έβαλε στο σακάκι του ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Το ίδιο και με τον Πάουελ. "Ήταν ο παίκτης που μας ταιριάζει περισσότερο" είχε πει ο προπονητής στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με την Τσεντεβίτα. Μπορεί να μην είχε καμία σχέση με τον Ντόρσι σε ότι αφορά τα αγωνιστικά χαρακτηριστικά, αλλά παρόλα αυτά οι "ερυθρόλευκοι" έψαξαν καλά την αγορά και αποφάσισαν ότι αυτός ο παίκτης θα μπορέσει να ταιριάξει με τη χημεία τους, βάσει χαρακτήρα και προσόντων. Έγιναν και οι απαραίτητες προσαρμογές σε ότι αφορά την τακτική (διαφορετικά παίζει η ομάδα με τον Χάινς στο "5" και διαφορετικά με τον Πάουελ σε ότι αφορά την επίθεση) και ήρθε το θετικό αποτέλεσμα.

Γιατί πήρε τον Σερμαντίνι

Η ουσία, όμως, είναι άλλη. Και το θέμα, δηλαδή. Γιατί πήρε ο Ολυμπιακός τον Σερμαντίνι. Για τον απλούστατο λόγο: ότι ήθελε έναν ψηλό που να είναι... ψηλός. Ο Πάουελ έχει εκπληκτική τεχνική, ο Χάινς μπορεί να απελευθερώσει την κατεχόμενη Κύπρο μόνος του, αλλά κανείς από αυτούς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί "μεγάλο κορμί". Σαν αυτά που έχουν κατά κόρον οι άλλες ευρωπαϊκές ομάδες. Η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η ΤΣΣΚΑ, η Ζαλγκίρις, η Εφές είναι γεμάτες 7-footers, παίκτες με μπόι πάνω από το 2.13. Κι όπως λένε οι Αμερικάνοι "you cannot teach height". Το ύψος, δηλαδή, δεν διδάσκεται.

Κι ήταν σίγουρο ότι ο Ολυμπιακός χρειαζόταν έναν τέτοιο για να αποκτήσει λίγο μέγεθος, να "θωρακίσει" τη ρακέτα του και να βελτιωθεί ακόμη περισσότερο στο παιχνίδι στον αέρα. Αποκτά , δηλαδή, ακόμη περισσότερα προσόντα. Να "ξελασκάρει" και λίγο στο αμυντικό κομμάτι τον Άντιτς, που συχνά άλλαζε ρόλους και έπαιζε αυτός τον άτυπο ρόλο του "5αριού", καθότι αποτελεί τον πιο σκληρό και καλύτερο ριμπάουντερ από τους ψηλούς των Πειραιωτών.

Στην άμυνα "ένας-εναντίον-ενός" ο Σερμαντίνι είναι μέτριος, αλλά στους άλλους τομείς μπορεί να φανεί πολύ χρήσιμος. Έχει γρήγορα πόδια (για να αντιμετωπίσει pick-n-roll), μακριά χέρια και την ικανότητα να αλλοιώσει σουτ. Παράλληλα στην επίθεση είναι εξαιρετικός σουτέρ ελευθέρων βολών και αποτελεί έναν από τους καλύτερους finisher μετά από pick-n-roll. "Βυθίζεται" πολύ γρήγορα στο καλάθι και έχει καλά τελειώματα, στοιχείο που είναι πάντα πολύ σημαντικό για-να-παίξει-κανείς-στην-ομάδα-του-Σπανούλη.

Τα χαρακτηριστικά του

Πέρσι ο Γεωργιανός σέντερ έκανε μια εκπληκτική χρονιά στην Καντού, με την οποία έφτασε ως τους "16" της Ευρωλίγκας. είχε 10.9 πόντους με πολύ καλά ποσοστά (56% στα δίποντα και 84% στις βολές) και περίπου 5 ριμπάουντ σε 16 λεπτά συμμετοχής. Οι μέσοι όροι του βελτιώθηκαν ακόμη περισσότερο στο Top-16 (ειχε τραυματιστει και ο Σκέλιτς) έχοντας 13.2 πόντους, 6.3 ριμπάουντ με (92% στις βολές), 1.5 ασίστ και 1.0 κλέψιμο παίζοντας περισσότερο (25 λεπτά). Μάλιστα στο Top-16 τερμάτισε ως πρώτος στις βολές (εύστοχες και προσπάθειες), 3ος στα κερδισμένα φάουλ και 4ος στο ranking.

Ο προπονητής του Αντρέα Τρινκιέρι που είχε μιλήσει το καλοκαίρι στο Διεθνές Σεμινάριο "Φαίδων Ματθαίου" που διοργάνωσε ο Σύνδεσμος Ελλήνων Προπονητών Καλαθοσφαίρισης είχε αναφερθεί συγκεκριμένα στον Σερμαντίνι στην ομιλία του "Επιθετική τακτική από το low-post". Αναφέρθηκε αναλυτικά στο ότι η ομάδα του δεν έπαιζε ποτέ post-up παιχνίδια με τον Γεωργιανό, αλλά μόνο pick-n-roll και έδειξε τι "τρικ" χρησιμοποιούσε όταν έπρεπε αναγκαστικά να περάσει η μπάλα μες στο καλάθι, όπου χρησιμοποιούσε τον συγκεκριμένο παίκτη περισσότερο σαν "δόλωμα" και λιγότερο σαν εκτελεστή.

Φέτος, πάντως, δεν τα πήγε καλά στη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Είχε 4.8 πόντους σε λιγότερο από 10 λεπτά συμμετοχής. Ακόμη έμεινε στα 2.3 ριμπάουντ και είχε νούμερα που πλησίαζαν το μηδέν σε ότι αφορά τις λοιπές στατιστικές κατηγορίες. Ότι δεν είχε εγκλιματιστεί και ότι δεν αισθανόταν άνετα φαίνεται περισσότερο από τα νούμερα του στις βολές. Σούταρε με 63% νούμερα που είναι πολύ χαμηλό, αν αναλογισθεί κανείς ότι σουτάρει σταθερά πάνω από 80% τα τελευταία χρόνια.

Τι αλλάζει στον Ολυμπιακό

Από εκεί και πέρα είναι ένας παίκτης που ξέρει να παίζει το ρόλο του ψηλού που έρχεται από τον πάγκο, δεν θα δημιουργήσει πρόβλημα στο rotation, θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο την ποιότητα της προπόνησης και θα βοηθήσει σε συγκεκριμένους αγώνες και σε συγκεκριμένα σημεία του αγώνα.

Σε ότι αφορά το rotation, τώρα, αυτό που αναμένεται να αλλάξει ουσιαστικά είναι ο χρόνος του Δημήτρη Μαυροειδή, που είχε ως τώρα το ρόλο του 3ου ψηλού (παίρνοντας περισσότερο χρόνο στο ελληνικό πρωτάθλημα).

Τα καλά νέα γενικότερα για τον Ολυμπιακό είναι ότι η μεταγραφή του δεν αποτελεί κάποια διορθωτική κίνηση, αλλά μια βελτιωτική. Σε ένα σύνολο που έχει "ρολάρει", προστίθεται ένας παίκτης που μπορεί να βοηθήσει θετικά, χωρίς παράλληλα να αποτελεί κάποιο πείραμα ή κάποιο επικίνδυνο συστατικό που μπορεί να χαλάσει τη "μαγιά".