Η Μάλαγα έγραψε ιστορία. Σε έναν συγκλονιστικό - από κάθε άποψη τελικό - επικράτησε της Βαλένθια (εκτός έδρας) και με 2-1 νίκες κατέκτησε τον δεύτερο ευρωπαϊκό τίτλο της ιστορία της. Η Ουνικάχα που βγήκε εκτός κάδρου από την Euroleague λόγω της wild card που κατέληξε στην Νταρουσάφακα, απέδειξε περίτρανα ότι ανήκει στην ελίτ. Έστω κι αν για να το αποδείξει χρειάστηκε να φέρει τα πάνω-κάτω.

Όπως και να 'χει όμως πρόκειται για τη μεγαλύτερη επιτυχία του συλλόγου, που σε καμία περίπτωση δεν έχει πετύχει λίγα. Η ομάδα της Ανδαλουσίας ιδρύθηκε το 1992 και συστήθηκε για πρώτη φορά στο ελληνικό κοινό το 1996 ως αντίπαλος του Ολυμπιακού και του Ηρακλή στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, με σταρ τον "τροφαντό" Αλφόνσο Ρέγες, τον αδερφό του αρχηγού της Ρεάλ. Τα υπόλοιπα αστέρια εκείνης της ομάδας ήταν ο νυν γενικός διευθυντής της Μπαρτσελόνα, Νάτσο Ροντρίγκεθ και δύο σκληροτράχηλοι Αμερικανοί, ο ένας εκ των οποίων μάλιστα φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ο λόγος για τον Κένι Μίλερ, που είχε ως παρτενέρ τον Μάικλ Άνσλεϊ.

Από τότε μπήκε πολύ νερό στο αυλάκι. Η Ουνικάχα κατέκτησε το 2001 το κύπελλο Κόρατς (σε διπλούς τελικούς απέναντι στην Χέμοφαρμ), μονιμοποιήθηκε στην Euroleague, πήρε μέρος σε ένα φάιναλ-φορ (αυτό της Αθήνας) και κατέκτησε το πρωτάθλημα το 2006 με προπονητή τον Σέρτζιο Σκαριόλο και παίκτη τον Κώστα Βασιλειάδη. Αυτός μάλιστα είναι ο μοναδικός τίτλος από το 1998 και μετά που δεν κατέκτησε η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα ή η Μπασκόνια.

Για να φτάσει στην κατάκτηση του Eurocup χρειάστηκε να κάνει ανατροπή στην ανατροπή . Πρώτα από το 0-1 στη σειρά κερδίζοντας το δεύτερο ματς στη Μάλαγα και το τρίτο με break στη Βαλένθια και μετά κατά την διάρκεια του τρίτου -και τελευταίου- τελικού. Συγκεκριμένα βρέθηκε στο στο -13 (56-43) στο 31'. Από εκείνο το σημείο απάντησε με ένα σερί 18-0 που επί της ουσίας της χάρισε τη νίκη. Αυτό, ωστόσο, ήταν το αποτέλεσμα, διότι η αιτία κρύβεται στην έμπνευση του Χουάν Πλάθα και στο ρόλο-κλειδί ενός βετεράνου, του Κάρλος Σουάρεθ.

Ο Πλάθα πολέμησε τη φωτιά με τη φωτιά

Όταν βρέθηκε πίσω στο σκορ με διψήφια διαφορά η Μάλαγα είχε να αντιμετωπίσει μια σειρά από προβλήματα: α) το μαρκάρισμα του Ντούμπλιεβιτς, είχε ως τότε 14 πόντους, συνεχίζοντας τις εντυπωσιακές εμφανίσεις του στους τελικούς ως πρώτους σκόρερ του αντιπάλου β) την χαμένη μάχη των ριμπάουντ.

Πως απάντησε; Με ένα κοντό σχήμα, το οποίο άλλαξε εντέλει τα δεδομένα. Επί της ουσίας άφησε την ομάδα με δύο γκαρντ (επιλέγοντας ανάμεσα σε Νένοντοβιτς - Σμιθ και Φογκ) και επέλεξε τρεις φόργουορντ χωρίς αληθινή θέση: τον Ντίεθ, τον Μπρους και τον Σουάρεθ.

Ο Σουάρεθ ήταν επί της ουσίας ο παίκτης-κλειδί, καθώς έδωσε τις απαιτούμενες λύσεις στην pick-n-roll άμυνα ως "5", έδωσε ξύλο στον Ντούμπλιεβιτς και έβγαλε εκτός ισορροπίας την άμυνα της Βαλένθια. Ο Πέδρο Μαρτίνεθ, που σπάνια βγαίνει εκτός συνήθειας, διατήρησε την hedge-out άμυνα της ομάδας του, που στηρίζεται στην παρουσία ψηλών γκαρντ (Βαν Ρόσομ, Βίβες), "ψηλής" αδύνατης πλευράς (με παίκτη - κλειδί σ' αυτές τις περιπτώσεις τον Ρομέιν Σάτο) και γρήγορους ψηλούς (Ντούμπλιεβιτς, Τόμας και Οριόλα), ακόμη και όταν η Μάλαγα έμεινε χωρίς 5άρι.

Επί της ουσίας με τον Σουάρεθ άνοιξε το γήπεδο. Ο έμπειρος Ισπανός φόργουορντ έκανε pop-out μακριά από το καλάθι δυσκολεύοντας την αντίπαλη άμυνα να μαρκάρει σε όλο το πλάτος του γηπέδου. Έτσι είχαν χώρο να διεισδύσουν παίκτες όπως ο Νέντοβιτς, αλλά και ευκαιρίες να σουτάρουν εκτελεστές όπως ο Ντίεθ, ο Σμιθ και ο Φογκ.

Ο Πλάθα, που εντέλει κατέκτησε τον δεύτερο τίτλο του στο Eurocup μετά από αυτον με τη Ρεάλ το 2007, βάζοντας κοντύτερο παίκτη στο "5" κατάφερε να αλλάξει την άμυνα του. Πέρα από το hedge-out, οι παίκτες της Ουνικάχα έκαναν συχνά αλλαγές, ενώ έπαιξα και ζώνη. Καθοριστικό σημείο του ματ -όσο και αν φαίνεται υπερβολικό- ήταν το διάστημα από το 34 ως το 35' όταν το σκορ ήταν 56-48 υπέρ των γηπεδούχων. Η Μάλαγα στημένη σε ζώνη έχασε τέσσερα συνεχόμενα αμυντικά ριμπάουντ, η Βαλένθια σούταρε τέσσερις φορές για τρίποντο, πριν κάνει εν τέλει λάθος πάσα ο Σίκμα που κατέληξε σε τρίποντο του Σμιθ που μείωσε σε 56-51.

Ο προπονητής των "πρασίνων" άλλαξε την περιφέρεια του, βγάζοντας τον αναποτελεσματικό Νέντοβιτς, αλλά δεν άλλαξε τη φροντ-λάιν. Ο Μούσλι είχε DNP δίπλα από το όνομα του και ο Όμιτς είχε αποβληθεί (καθώς βρισκόταν στον πάγκο όμως επειδή μπήκε στο γήπεδο κατά τη διάρκεια του διαπληκτισμού του Μαρτίνεθ με τον Νέντοβιτς).

Στο ίδιο διάστημα η Βαλένθια δεν κατάφερε να χτυπήσει με τον Ντούμπλιεβιτς στο low-post και το μοναδικό της κέρδος από εκεί ήταν ένα φάουλ μετά από αλλαγές. Αυτό που την πλήγωσε περισσότερο, όμως, ήταν η αστοχία της από τα 6.75. Οι γηπεδούχοι από το 56-43 αστόχησαν 11 φορές από τη γραμμή τριών πόντων, πολλές μετά από εντελώς "ανοιχτό" σουτ. Μοιραίος αποδείχτηκε ο Ράφα Μαρτίνεθ, ο αρχηγός της ομάδας και παίκτης με τα περισσότερα τρίποντα στην ιστορία της διοργάνωσης, ο οποίος είχε 0/5 συνεχίζοντας τους τελικούς της ξηρασίας (1/8).

MVP ο Σουάρεθ

Ο Αλμπέρτο Ντίαθ με 12 πόντους ήταν ο παίκτης που ανακηρύχθηκε "πολυτιμότερος παίκτης του τελικού", έχοντας σημαντική προσφορά στα τρία πρώτα δεκάλεπτα. Ο πραγματικός MVP, ωστόσο, ήταν ο Κάρλος Σουάρεθ. Με διαφορά ο κορυφαίος του αγώνα, παρά το γεγονός ότι η γραμμή της στατιστικής του (4 πόντοι με 2/3 δίποντα, 0/2 τρίποντα, 5 ριμπαόυντ, 2 κλεψίματα, 1 κόψιμο και 12 ranking) δεν το αποκαλύπτει.

Ο πρώην παίκτης της Εστουντιάντεθ και της Ρεάλ ήταν αυτός που άλλαξε όλα τα δεδομένα. Με 5 προσωπικούς του πόντους έφερε τη διαφορά για πρώτη φορά από τους 13 στους 8. Στη συνέχεια έβγαλε εκτός εξίσωσης τον Ντούμπλιεβιτς και έπαιξε εξαιρετική pick-n-roll άμυνα είτε χρειάστηκε να σταματήσει δυναμικά τον αντίπαλο γκαρντ (hedge-out), είτε χρειάστηκε να αλλάξει και να παίξει προσωπική άμυνα στην περιφέρεια.

Παράλληλα δημιούργησε φθορά στο post, δημιούργησε κάνοντας pick-n-pop με ρήγματα ή δικές του πάσες. Τέλος, ήταν αυτός που άρπαξε μετά από μεγάλη μάχη δύο πολύτιμα επιθετικά ριμπάουντ, που εντέλει μεταφράστηκαν στα τρίποντα του Τζαμάρ Σμιθ που έφεραν το παιχνίδι στα "ίσα".

Το τρικ του Μπραντ Στίβενς

Στην τελευταία κατοχή (17'') με το σκορ στους 3 πόντους και το φόβο του φάουλ που θα αφαιρούσε την ελπίδα του τριπόντου, ο Πέδρο Μαρτίνεθ αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια "κομπίνα" που λάνσαρε ο νυν προπονητής των Μπόστον Σέλτικς, Μπραντ Στίβενς. Είναι το λεγόμενο "winner" - όπως το αποκαλεί - το οποίο είχε εισάγει από την εποχή που βρισκόταν στον πάγκο του Μπάτλερ. Το τρικ έπιασε ο Μαρτίνεθ βρέθηκε σε θέση να ισοφαρίσει, αλλά ο Τζέφ Μπρουκς έβαλε τα δάχτυλα του στη μπάλα, αλλοίωσε την τροχιά της και επί της ουσίας καθάρισε το παιχνίδι.

Αν μη τι άλλο ένα σπουδαίο επίτευγμα για τη Μάλαγα που μ' αυτόν τον τρόπο επιστρέφει στην Euroleague. Εκεί όπου ανήκει.