Μια νίκη έμεινε προκειμένου να "κλείσει" και το τελευταίο εισιτήριο για την Κωνσταντινούπολη. Ο Παναθηναϊκός υποδέχεται τη Μακάμπι σε ένα κατάμεστο ΟΑΚΑ και το ερώτημα που αναζητά απάντηση είναι το "αν μπορεί να χάσει". Μπορεί να μείνει εκτός φάιναλ-φορ; Η απάντηση που μεταδίδεται όλη τη βδομάδα είναι ότι "όχι". Γιατί, όμως;

Ο Παναθηναϊκός είναι το μεγάλο φαβορί : α) αγωνίζεται στο γήπεδο του β) κέρδισε το τελευταίο ματς και "καταρράκωσε" ψυχολογικά τη Μακάμπι γ) παίζει καλύτερα στη σειρά.

Όχι, οι "πράσινοι" δεν κέρδισαν το 4ο παιχνίδι επειδή... ο Ομπράντοβιτς δεν γίνεται να χάσει τρία ματς συνεχόμενα, ούτε επειδή "μίλησε η βαριά φανέλα". Εξάλλου, δεν έχω δει ποτέ φανέλα να βγάζει άχνα, ούτε να ζυγίζει περισσότερο από τις άλλες. Οι προκρίσεις παίζοντας στο γήπεδο και σε αυτό ο Παναθηναϊκό έχει μέχρι τώρα το πάνω χέρι. Φάνηκε αυτό και μετά το τρίτο ματς, με τον σχετικό τίτλο άλλωστε: "Η Μακάμπι δεν τον έχει" . Ακολούθησε το "μπρέικ" στο 4ο παιχνίδι και τώρα ο "τελικός".

Πίσω στο ερώτημα, όμως. Μπορεί η "ομάδα του λαού" να προκριθεί; Μπορεί. Αλλά οι πιθανότητες της δεν είναι πολλές. Για να κάνει το "διπλό" στο ΟΑΚΑ πρώτα από όλα θα πρέπει να χρησιμοποιήσει τους 20.000 οπαδούς του Παναθηναϊκού προς όφελος της. Να βάλει με άλλα λόγια πίεση στους παίκτες του Ομπράντοβιτς. Αυτό μπορεί να το καταφέρει μόνο αν μείνει μες στο ματς ως το τελευταίο δεκάλεπτο. Αν χάσει την επαφή με το σκορ (όπως στο πρώτο ματς) τότε... χάθηκε. Αν καταφέρει όμως να μπει στα τελευταία λεπτά "χέρι-χέρι" με τον αντίπαλο της, τότε η μπάλα θα μοιάζει βαρύτερη στα χέρια των γηπεδούχων.

Εύκολο να το γράφει κανείς. Δύσκολα να γίνει πράξη. Ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς έλεγε ότι περιμένει να δει τι καινούργιο θα παρουσιάσει η Μακάμπι στην επίθεση, εννοώντας ότι σε αυτό το διάστημα οι Ισραηλινοί θα δουλέψουν για να παρουσιάσουν κάποια έκπληξη. Φυσικά δεν πρόκειται σε μια βδομάδα ο Σχορτσιανίτης να σουτάρει τρίποντα, αλλά προφανώς αναφέρεται στο ότι μπορεί να αλλάξουν την τακτική τους.

Για παράδειγμα στο 4ο παιχνίδι και συγκεκριμένα στο πρώτο ημίχρονο έπαιξαν αρκετά ένας-εναντίον-ενός από την περιφέρεια και γενικότερα παρασύρθηκαν σε ένα ατομικό -προβλέψιμο- στυλ παιχνιδιού, χωρίς πολύ κίνηση ή ομαδικότητα. Αυτό, βέβαια, δεν αλλάζει εύκολα.

Η Μακάμπι στηρίζεται σε συγκεκριμένους μοχλούς στην επίθεση: τους γρήγορους Οχαγιόν-Λάνγκφορντ, το σουτ του Μπλου (παιχνίδια με σκριν), στο ένας-εναντίον-ενός των Ελιγιάχου και Σμιθ, καθώς και στο post-up παιχνίδι του "Σόφο". Με εξαίρεση, λοιπόν, το τελευταίο κομμάτι που απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη ομαδική προσπάθεια όλο το παιχνίδι θα κριθεί στην προσωπική άμυνα. Ήταν κάτι, άλλωστε, που είπε ξεκάθαρα κι ο "Ζοτς" στην καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου.

Εκτός από το "defense", άλλη μια λέξη έλεγε συχνά και αυτή ήταν τα "λάθη". Ο Παναθηναϊκός δεν θέλει να σπαταλήσει κατοχές και πολύ περισσότερο να δώσει ευκαιρίες για ξεκούραστους πόντους. Ο Παναθηναϊκός, που λογικά θα ακολουθήσει την ίδια αμυντική τακτική με αυτή του 4ου ματς (αλλαγές για να "σπάσει" ο ρυθμός), σκοπεύει να κάνει τους παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ να "ματώσουν" για κάθε καλάθι. Οπότε είναι λογικό να μην θέλουν να χαρίσουν μπάλες.

Στα συν των "πρασίνων" που στην προημιτελική σειρά στηρίχτηκαν σε περιορισμένο rotation και έριξαν μεγάλο βάρος στην πλάτη παικτών που δεν είναι και στο... άνθος της ηλικίας τους (Διαμαντίδης, Μπατίστ) το γεγονός ότι μεσολάβησαν εφτά ημέρες ξεκούρασης. Ένα μεγάλο διάστημα για να ξεκουραστούν και να αναπληρώσουν τις δυνάμεις τους.

Και καταλήγουμε, λοιπόν, στο τρίπτυχο: Όχι λάθη, άμυνα και "ηρεμία". Τρεις λέξεις που έγιναν... τσίχλα στο στόμα του Ομπράντοβιτς. Τρεις λέξεις που στα τούρκικα σημαίνουν και φάιναλ-φορ.

Για σχόλια και ερωτήσεις υπάρχει το Twitter @stefanos_rose