VIDEO-ANALYSIS: Πώς η ΤΣΣΚΑ πήρε τον τίτλο

Η ΤΣΣΚΑ στέφτηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης απαντώντας στο "who got the gold now" του Δημήτρη Ιτούδη. Η ΤΣΣΚΑ. Κάνοντας μάλιστα μια άκρως πειστική εμφάνιση στο πρώτο ημίχρονο, κερδίζοντας πέρα από τον τίτλο της Euroleague κι αυτόν της ομάδας που έπαιξε καλύτερα. Ήρθε η ώρα, όμως, να δούμε το "πως" και το "γιατί" με τη βοήθεια του video.

1) Ο αμυντικός κανόνας

Οι Ρώσοι εφάρμοσαν σε ένα μεγάλο ποσοστό του παιχνιδιού την τακτική που απέδωσε καρπούς και στον ημιτελικό της Παρασκευής κόντρα στη Λοκομοτίβ: Άμυνα με αλλαγές. Βέβαια, το πρώτο σενάριο περιείχε μια πιο δυναμική αντιμετώπιση (hedge-out), που γινόταν αλλαγή στα pick-n-roll όταν τα 24'' έφτασαν στο τέλος τους. Το μυστικό της επιτυχίας βέβαια ήταν και η αστοχία της Φενέρμπαχτσε, που α) δεν κατάφερε να ανοίξει το γήπεδο στο πρώτο ημίχρονο (παίζοντας με Άντιτς στο "4", ή το δίδυμο ψηλών Βέσελι-Ούντο) β) βγήκε εκτός ρυθμού γ) φορτώθηκε με άγχος.

Στο δεύτερο ημίχρονο οι Τούρκοι κατάφεραν να βρουν πόντους και να γυρίσουν το παιχνίδι. Πως; Μέσω του αιφνιδιασμού, μέσω των φάουλ και κατά κύριο λόγο εκμεταλλευόμενοι το mismatch μες στο καλάθι. Οι Ούντο και Άντιτς δημιούργησαν πρόβλημα απέναντι σε πιο κοντούς αντιπάλους, είτε με συνθήκες high-low, είτε με επιθετικό ριμπάουντ.

Κατά γενική ομολογία πάντως η άμυνα της ΤΣΣΚΑ με αλλαγές "βραχυκύκλωσε" την ομάδα του Ομπράντοβιτς που έμεινε στους 30 πόντους στο ημίχρονο. Παράλληλα φρόντισαν να χρησιμοποιήσουν για τρία δεκάλεπτα καλά τα φάουλ τους και να είναι σκληροί. Παράδειγμα; Η παρακάτω φάση:

2) Ο παράγοντας των φάουλ

Κι όμως τα φάουλ έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη του ματς. Για παράδειγμα στο τρίτο δεκάλεπτο η Φενέρ ξεκίνησε με άκρως επιθετική άμυνα. Ανέβασε την πίεση της σε όλο το γήπεδο και κατάφερε να αλλάξει την εικόνα του ματς. Το επίπεδο του σκορ, ωστόσο, δεν έπεσε.

Η ΤΣΣΚΑ κατόρθωσε να αποκρούσει στο 2ο πεντάλεπτο της περιόδου την αντεπίθεση της Φενέρ κυρίως μέσω των ομαδικών. Όταν συμπληρώθηκε το μπόνους των Τούρκων η ΤΣΣΚΑ βρήκε πόντους από non-shooting fouls , αποτέλεσμα της υπερβολικής πίεσης της άμυνας. Σημείο που είχε μεγάλη συμμετοχή κι ο Άαρον Τζάκσον θέτοντας τον σωστό τόνο στο παιχνίδι.

Ήταν το ίδιο διάστημα που οι Τούρκοι άρχισαν να παίζουν πιο αποφασιστικά και να φτάνουν με μεγαλύτερη άνεση στο αντίπαλο καλάθι. Μόνο που δεν κατόρθωσαν να μετατρέψουν τις καλές τους προσπάθειες σε πόντους, κυρίως λόγω της αστοχίας του Βέσελι. Σε σημείο μάλιστα που οι Ρώσοι έκαναν και επίτηδες φάουλ στον Τσέχο σέντερ, όπως για παράδειγμα αυτό του Κουλάγκιν, έστω κι αν από υπερβάλλοντα ζήλο ο νεαρός γκαρντ χρεώθηκε με αντιαθλητικό.

Η σημασία των φάουλ φαίνεται από άλλα δύο κομμάτια του παιχνιδιού. Το ένα αφορά την εικόνα του αγώνα στην τέταρτη περίοδο. Η Φενέρ μπήκε και πάλι πιέζοντας σε όλο το γήπεδο. Άρνηση στις πάσες, χέρια στη μπάλα, δυνατές επαφές. Όσο οι Τούρκοι δεν είχαν ομαδικά (άργησαν να συμπληρώσουν) η πίεση γινόταν ασφυκτική και οι παίκτες του Ιτούδη δεν είχαν το "μαξιλαράκι" των φάουλ για να αναχαιτίσουν την αντίπαλη άμυνα, όπως έκαναν επιτυχημένα στο τρίτο δεκάλεπτο.

Το δεύτερο σημείο έχει το πρόσημο του "μείον" για την ΤΣΣΚΑ. Στα τελευταία λεπτά οι Ρώσοι που ήταν φανερά πολύ συγκεντρωμένοι σε όλο το παιχνίδι έδωσαν τέσσερις βολές στον αντίπαλο. Είναι λίγοι; Τέσσερις πόντοι σε ένα παιχνίδι που κρίνεται στην παράταση είναι λίγοι; Δεν νομίζω. Ο λόγος για τα δύο φάουλ που έκαναν οι Μοσχοβίτες στην άμυνα τους, μετά από χαμένη κατοχή. Οι δύο τελευταίοι στα 20'' όταν ο Σλούκας έβαλε τη Φενέρ μπροστά.

Οπότε όταν λένε οι προπονητές πριν από τέτοια παιχνίδια ότι όλα παίζουν ρόλο, το ένα ριμπάουντ, το ένα φάουλ, το ένα σουτ, να τους πιστεύουμε.

3) Η ποιότητα της ΤΣΣΚΑ

Οι Ρώσοι έκαναν το τέλειο ημίχρονο: 12 ασίστ, 4 λάθη, 69% στα δίποντα και 50% στα τρίποντα. Καλή κυκλοφορία της μπάλας και τρεις "κοντοί" (Τεόντοσιτς, Χίγκινς, Ντε Κολό) να κεντούν στο γήπεδο. Εξ ου και το 50-30.

Αξίζει να δούμε πως επιμερίσθηκαν αυτοί οι πόντοι:

Είδος	Α'	Β'	Παράταση
PnR	15 (7)	23 (9)	6 (6)
1on1	6	4	0
Post-up	7	0	0
Transition	9	0	2
Επιθετικό ριμπάουντ	2	2	2
Special Plays	6	2	0
Off-ball screens	2	0	0
Κοψίματα	2	2	2

Πολύ μεγάλο αν μη τι άλλο νούμερο πόντων από Pick-n-Roll. Έργο Τεόντοσιτς κατά κύριο λόγο. Αλλά ακόμη Ντε Κολό. Και Χίγκινς. Ο Αμερικάνος ήταν αν μη τι άλλο ο αφανής ήρωας του τελικού, έχοντας καλές εκτελεστικές στιγμές, αλλά και καλό διάβασμα σε τέτοιες φάσεις.

Σε παρένθεση είναι οι πόντοι που σημειώθηκαν από 1on1 σε mismatch μετά από αλλαγή σε pick-n-roll. Οι περισσότεροι από τα χέρια του Γάλλου γκαρντ, ή του Άαρον Τζάκσον που έπαιξε επίσης καταλυτικό ρόλο στο δεύτερο ημίχρονο. Τεράστιας σημασίας οι 6 πόντοι στην παράταση. Όλοι τους δια χειρός Ντε Κολό. Βρήκε απέναντι του τον κουρασμένο Ούντο και τον "τιμώρησε". Μάλιστα θα μπορούσαμε να τους υπολογίζουμε και ως 8, αφού το επιθετικό ριμπάουντ και το καλάθι του Χάινς ήρθε ως αποτέλεσμα "τρυπήματος" της άμυνας από τον MVP.

Αυτό που δεν βρήκε ήταν πόντοι από Post-up, που δεν αποτελεί εξάλλου ένα από τα δυνατά της σημεία. Για αυτό και προσπάθησε κατά κύριο λόγο να βρει φάσεις με περιφερειακούς. Το επιχείρησε ειδικά το ξεκίνημα απέναντι σε Σλούκα και Ντίξον, χωρίς να έχει όμως κέρδος, πέρα από ένα φάουλ.

Βλέπουμε παράλληλα σαφή διαφορά στο transition. Οι fastbreak πόντοι της ΤΣΣΚΑ (σε συνθήκες δηλαδή πρωτεύοντος αιφνιδιασμού με παίκτη παραπάνω) ήταν μόλις 4, οι 2 εκ των οποίων μάλιστα στην παράσταση και μάλιστα σε καθοριστικό σημείο. Ήταν η στιγμή που οι Μοσχοβίτες βρεθηκαν στο -3, αλλά πήραν γρήγορα ξανά το προβάδισμα με καλάθι του Ντε Κολό και αιφνιδιασμό του Χίγκινς. Παρόλα αυτά στο πρώτο ημίχρονο προστέθηκαν και άλλοι 7 πόντοι δια χειρός Τεόντοσιτς σε ενδιάμεσες επιθέσεις. Άλλος ένας τομέας του παιχνιδιού που ο Σέρβος έβαλε την υπογραφή του.

Όπως ήταν λογικό η ΤΣΣΚΑ δεν ήταν το ίδιο αποτελεσματικοί σε συνθήκες μετάβασης από την άμυνα στην επίθεση. Λογικό αφού έπρεπε να αντιμετωπίσει α) μια άμυνα που πίεζε και επομένως έπρεπε να προστατεύσει τη μπάλα β) ξεκίνησε από το 25' να παίζει με το χρονόμετρο και γ) έβλεπε τις περισσότερες επιθέσεις της Φενέρ αφενός να καταλήγουν σε καλάθι και αφετέρου να εκτελούνται μέσα στη ρακέτα.

Η εικόνα των μετέπειτα πρωταθλητών άλλαξε στην επανάληψη. Και επειδή αντιμετώπισαν μια πιο σκληρή άμυνα και γιατί μπήκε στο μυαλό τους η διαφορά: έτσι έκαναν περισσότερο ντρίμπλα και λιγότερες πάσες, εν αντιθέσει με τον τρόπο λειτουργίας τους στο πρώτο μέρος.

Τεράστιο ρόλο έπαιξαν επίσης δύο άλλοι παράγοντες: ο ένας ήταν τα special plays της ΤΣΣΚΑ και το άλλοι οι πόντοι από τις εμπνεύσεις του Τεόντοσιτς, ή άλλα καλάθια που σημειώθηκαν ακριβώς στη λήξη των επιθέσεων, ένα στοιχείο που αποτελεί "παράσημο" της ομάδας του Ιτούδη όλη τη χρονιά.

Παράδειγμα; Στο δεύτερο δεκάλεπτο και ενώ η Φενέρ είναι μπροστά στο σκορ (27-26) η ΤΣΣΚΑ πήρε 4 σερί πόντους από ένα special play, μια επίθεση ειδικών συνθηκών που τη χρησιμοποίησε μόνο σε εκείνο το διάστημα: σουτ του Ντε Κολό και κάρφωμα του Χίγκινς. Τάιμ-άουτ. Και εν συνεχεία: αιφνιδιασμός του Κουρμπάνοφ. Σερί 6-0 που μετατράπηκε σε ένα επιμέρους 24-3 στα τελευταία πέντε λεπτά.

Αν υπολογίσουμε, δε και τους πόντους που σημειώθηκαν στο τέλος επιθέσεων όπως τα καλάθια από τις δύο ασίστ του Τεόντοσιτς σε κόψιμο, ή το καλάθι του Τζάκσον (από πάσα του Κριάπα), βλέπουμε ότι είναι αρκετοί πόντοι. Σύνολο 6. Και πάλι 6 πόντοι μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά σε ένα παιχνίδι που κρίνεται στην παράταση και αποτελούν απόσταγμα της επιθετικής ποιότητας.

Η ΤΣΣΚΑ στον τελικό έπαιξε πολύ καλό μπάσκετ. Όπως παίζει όλη τη χρονιά. Έργο του προπονητή αν μη τι άλλο. Με τους δύο γκαρντ (Ντε Κολό και Τεόντοσιτς) να αφήνουν τα διαπιστευτήρια τους: 41 πόντοι, 14 ασίστ και 55 στο ranking συνολικά!

Ίσως μάλιστα να μην βλέπαμε έναν τέτοιο τελικό αν ο Ντε Κολό δεν καθόταν με 4 φάουλ στον πάγκο και επέστρεφε σε ένα σημείο που το ματς είχε ανάψει. Μόλις πάτησε παρκέ ήταν αρνητικός κάνοντας λάθη ή άστοχες ενέργειες σε κρίσιμο σημείο, όντας φανερά εκτός κλίματος. Στη συνέχεια όμως με 8 πόντους στο έξτρα πεντάλεπτο απέδειξε την κλάση του. Όπως είχε κάνει προηγουμένως ο Τεόντοσιτς, που σήκωσε τρεις φορές το γήπεδο στον αέρα με τις πάσες του.

Δίκαιο.