Video-analysis: Πως ο Παναθηναϊκός έκανε το μπρέικ
Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος δείχνει με τη βοήθεια του βίντεο το πως η άμυνα του Παναθηναϊκού σταμάτησε τον Σπανούλη και τον Ολυμπιακό, το γιατί ο Λάσμε ήταν MVP και ο καλύτερος... πλέι-μέικερ του αγώνα τη σημασία των ατομικών φάσεων του Ούκιτς και αναλύει όλα τα σημεία κλειδιά που έκριναν τον πρώτο τελικό.
O Παναθηναϊκός έκανε το 1-0 για τον απλό λόγο ότι προστάτευσε τη ρακέτα του και κράτησε τον Ολυμπιακό μετά από αυτή. Η ρακέτα (key), λοιπόν, ήταν το κλειδί (key) της αναμέτρησης. Για αυτό ενδεχομένως να έχει πάρει και αυτό το όνομα.
Διαβάστε ακόμη στην ανάλυση του αγώνα για το κρίσιμο διάστημα που ουσιαστικά οδήγησε στο τελικό αποτέλεσμα, την υποστήριξη που είχε ο Διαμαντίδης (και δεν είχε ο Σπανούλης) και την καθοριστική συμβολή του Ούκιτς στο παιχνίδι.
Η προσπάθεια αποκωδικοποίησης του πρώτου τελικού και της ξεκάθαρης νίκης του Παναθηναϊκού καταλήγει σε συγκεκριμένα σημεία:
- Ο Παναθηναϊκός κέρδισε από την άμυνα του
Ότι κάνει δηλαδή όλη τη χρονιά. Αυτό είναι το άρμα μάχης των "πρασίνων" το οποίο τους κουβάλησε ως τους "8" της Ευρωλίγκας, αυτό και το αντι-κλειδί για να περάσουν νικηφόρα από το ΣΕΦ και να αρπάξουν το πλεονέκτημα έδρας από τον "αιώνιο" αντίπαλο.
Οι παίκτες του Παναθηναϊκού δεν έκαναν κάτι διαφορετικό από ότι κάνουν όλο το χρόνο. Προστάτευσαν τη ρακέτα τους και έδωσαν σουτ σε παίκτες που είχαν την πολυτέλεια να το κάνουν. Το πρώτο, όμως, ήταν το σημαντικότερο. Ακολουθώντας μια παρόμοια τακτική με αυτή των San Antonio Spurs (στο αντίστοιχο break που έκαναν στο Miami) η ομάδα του Αργύρη Πεδουλάκη έδωσε μεγάλη σημασία στο να γεμίσει τη ρακέτα με σώματα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι κάθε φορά που (ειδικά) ο Σπανούλης ακουμπούσε τη μπάλα οι υπόλοιποι παίκτες πατούσαν μέσα στη ζώνη των τριών δευτερολέπτων (τακτική "pack the paint"), προσπαθώντας έτσι να κλείσουν τους διαδρόμους για τον παίκτη με τη μπάλα, αλλά και τον ψηλό που θα έκανε ρολάρισμα. Η φιλοσοφία του Παναθηναϊκού ήταν ξεκάθαρη: όχι λέι-απ. Ο Ολυμπιακός, οπότε, θα χρειαζόταν να βάλει σουτ για να τον κερδίσει. Πράγμα που δεν έγινε.
Οι "ερυθρόλευκοι" είχαν 4/29 τρίποντα (13%) και έμοιαζε να σουτάρουν σε ποτήρι (όπως έγραψε κάποιος εύστοχα στα σχόλια) και όχι σε καλάθι. Μοιραία κάθε φορά που η μπάλα έβρισε σίδερο η άμυνα του Παναθηναϊκού "γιγαντωνόταν" ακόμη περισσότερο στη ρακέτα και η όλη δουλειά των γηπεδούχων γινόταν δυσκολότερη.
Στο παρακάτω βίντεο μπορούμε να δούμε πως οι παίκτες του Παναθηναϊκού γεμίζουν τη ρακέτα στα πικ-εν-ρολ του Σπανούλη.
Παράλληλα οι "πράσινοι" έκαναν εξαιρετική δουλειά σε καταστάσεις close-out, όταν δηλαδή η άμυνα που κλείνει στη ρακέτα αναγκάζεται να βγει ξανά έξω για να μαρκάρει στην περιφέρεια. Έπαιξε, βέβαια, ρόλο σε αυτό η αστοχία (αρχικά) και η διστακτικότητα (εν συνεχεία) των Πειραιωτών, που έκανε το έργο τους ακόμη ευκολότερο.
Το τρίτο στοιχείο επιτυχίας ήταν η κυριαρχία στα ριμπάουντ και το τέταρτο η γνώριμη τακτική που ακολουθεί ο Παναθηναϊκός που δίνει... σουτ σε παίκτη που δεν απειλεί από μακριά. Στη σειρά με τη Μπαρτσελόνα ο Διαμαντίδης έπαιζε λίμπερο λόγω του Σάδα, τώρα το έκανε με τον Κατσίβελη. Το βίντεο "μιλάει" από μόνο του:
- Ο Ολυμπιακός δεν κάλυψε το κενό του Λο
Είναι ξεκάθαρο ότι ο Λο είναι το βαρόμετρο του Ολυμπιακού. Γράφτηκε πριν τον πρώτο τελικό, δεν χρειάστηκε καν το ματς της Παρασκευής για να επιβεβαιωθεί κάτι τέτοιο. Μην ξεχνάμε άλλωστε ότι στο φάιναλ-φορ ο Αμερικανός γκαρντ έκανε εξαιρετικά παιχνίδια, το ίδιο και στα τελευταία ματς της σειράς με την Εφές.
Η αδυναμία του λόγω της ασθένειας δεν του επέτρεψε να κάνει τίποτα άλλο από το να καθίσει στον πάγκο της ομάδας του. Το κενό του, ωστόσο, δεν καλύφθηκε ποτέ και έγινε ακόμη εντονότερο διότι δεν "τράβηξε" ούτε ο Βασίλης Σπανούλης, που ορισμένες στιγμές φαινόταν να μην έχει ενέργεια. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού που έχασε μάχες από τον Ούκιτς, δεν κατάφερε παρά ελάχιστες φορές να νικήσει την αντίπαλη άμυνα που ήταν προσαρμοσμένη πάνω του και σαν να μην έφτανε αυτό δεν είχε στήριγμα δίπλα του (Λο).
Ο Δημήτρης Κατσίβελης ναι μεν έκανε καλή δουλειά στο μαρκάρισμα του Διαμαντίδη, αλλά επιθετικά "κόμπλαρε" απέναντι σε μια άμυνα που τον έπαιζε στα δύο μέτρα. Είχε 0/4 σουτ και δεν βρήκε τον τρόπο να δημιουργήσει ρήγματα στον αντίπαλο, στοιχείο που είναι το δυνατό του.
Ο Κώστας Σλούκας από την άλλη ήταν μακριά από τον καλό εαυτό του. Και αυτό δεν φαίνεται μόνο από τα ποσοστά του (1/3 δίποντα, 1/6 τρίποντα), αλλά κυρίως από τις επιλογές του. Αρκετά βιαστικά σουτ και πολλές κακές επιλογές από τον αριστερόχειρα γκαρντ που παρασύρθηκε από τη συνολική κακή εικόνα του Ολυμπιακού.
- Ο πλέι-μέικερ... Λάσμε
Ο κόσμος θαύμασε τα εντυπωσιακά του καρφώματα (όλα τα καλάθια του ήταν με αυτόν τον θεαματικό τρόπο) και "ένιωσε" την καλή του άμυνα. Εξίσου σημαντική, ωστόσο, ήταν η συνεισφορά του Γκαμπονέζου στο δημιουργικό κομμάτι, για αυτό και αξίζει τον τίτλο του πολυτιμότερου παίκτη του αγώνα.
Πριν γίνει, όμως, εύκολα κατανοητός ο ρόλος του Λάσμε ας παρατηρήσουμε την άμυνα του Ολυμπιακού και τη φιλοσοφία της. Οι "ερυθρόλευκοι" προσπάθησαν να αντιμετωπίσουν δυναμικά τα pick-n-roll του Διαμαντίδη, υποχρεώνοντας τον να διώξει τη μπάλα από τα χέρια του. Εδώ φαίνεται ξεκάθαρα:
Ο Λάσμε που συχνά γινόταν αποδέκτης της γρήγορης πάσας του Διαμαντίδη, γινόταν αυτόματα ο... πλέι-μέικερ της ομάδας βρίσκοντας άμεσα τον αμαρκάριστο συμπαίκτη του. Για αυτό και μοίρασε 4 ασίστ, το 40% από όλες τις τελικές πάσες της ομάδας του.
Δείτε το βίντεο:
- Η βοήθεια στον Διαμαντίδη
Εν αντιθέσει με ότι συνέβη στην περιφέρεια του Ολυμπιακού, ο Παναθηναϊκός είχε τους παίκτες να (υπο)στηρίξουν τον Δημήτρη Διαμαντίδη. Φαινομενικά ο αρχηγός του "τριφυλλιού" έμεινε στα ρηχά (4 πόντοι με 1/5 σουτ, 4 λάθη και 2 ασίστ), αλλά η παρουσία του μόνο αρνητική δεν ήταν. Απέναντι στην επιθετική αντιμετώπιση που του "ετοίμασε" ο Ολυμπιακός (παραπάνω βίντεο) φρόντιζε στις περισσότερες περιπτώσεις να διώχνει τη μπάλα νωρίς από τα χέρια του και να βρίσκει τον αμαρκάριστο συμπαίκτη του. Αυτός προκαλούσε αθόρυβα, δηλαδή, την ανισορροπία στην άμυνα και οι συμπαίκτες του αναλάμβαναν την υπόλοιπη δουλειά.
Ωστόσο υπήρχε και βοήθεια στο back-court. Ο Ράμελ Κάρι προσέφερε ηρεμία και σιγουριά στη θέση "1" και κατάφερε να αποφορτίσει ή να αντικαταστήσει τον Διαμαντίδη, στοιχείο που έλειπε από την ομάδα με τον Μπανκς ή τον Ούκιτς αποκλειστικά στο "1".
Ο Κροάτης, βέβαια, έδωσε πολύτιμες λύσεις με προσωπικές φάσεις. Μην ξεχνάμε ότι το δικό του καλάθι από το low-post ξεκόλλησε τον Παναθηναϊκό που είχε μείνει χωρίς καλάθι για 6 περίπου αγωνιστικά λεπτά. Είναι πόντοι που χρειάζονται οι "πράσινοι", όπως μαρτυρά και το παρελθόν.
Στις δύο νίκες του Παναθηναϊκού επί του Ολυμπιακού ο Ούκιτς έχει αναδειχτεί πρώτος σκόρερ. Είχε 18 πόντους στο κύπελλο και 12 την Παρασκευή. Αντίθετα έκανε ένα μέτριο ματς στο ΟΑΚΑ (10 πόντοι, αλλά με 5/11 σουτ, 3 λάθη και καμία ασίστ) και ένα κακό στον αγώνα της κανονικής περιόδου στο ΣΕΦ (4 πόντοι με 2/4 σουτ, 1 λάθος και καμία ασίστ).
Εδώ τα προσωπικά του καλάθια:
- Το κρίσιμο σημείο στην τέταρτη περίοδο
Αν μπορούμε να ξεχωρίσουμε ένα συγκεκριμένο σημείο στο παιχνίδι που είχε ξεχωριστή κομβική σημασία αυτό είναι το διάστημα που το σκορ κόλλησε στο "40-49". Για την ακρίβεια ο Παναθηναϊκός έκανε 6 αγωνιστικά λεπτά να σκοράρει, αλλά ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να μπει ξανά στο παιχνίδι, παρά μόνο να μειώσει από το 35-49 στο 40-49.
Από το 28' ως το 34' δηλαδή οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα έβγαλαν τις άμυνες, αλλά είχαν 0/4 τρίποντα, 1/4 βολές (όλες οι Χάινς), 2 λάθη (Χάινς), ένα άστοχο λέι-απ (δεν ήταν η μέρα του Αμερικανού σέντερ) και ουσιαστικά σκόραραν με ένα καλάθι του Πρίντεζη και άλλο ένα του Γκετσεβίσιους σε 11 κατοχές.
Δείτε τις επιθέσεις του Ολυμπιακού με το σκορ στο 40-49
Τα εύλογα ερωτήματα τώρα αφορούν τον επόμενο αγώνα. Τι θα γίνει; Θα αντιδράσει ο Ολυμπιακός (όπως κάνει όλη τη χρονιά κάθε φορά που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο), ή θα κάνει το αποφασιστικό βήμα ο Παναθηναϊκός; Το σίγουρο είναι ότι θα δούμε ένα καλύτερο ποιοτικά παιχνίδι από το ματς της Παρασκευής, καθώς οι δύο ομάδες ξεπέρασαν το... άγχος της πρεμιέρας. Ελπίζουμε δηλαδή.