Ο Ολυμπιακός έφτασε με άνεση στη νίκη απέναντι στη Γαλατάσαραϊ, κυρίως γιατί πέτυχε τον αμυντικό του στόχο. Κάπως έτσι πραγματοποίησε και την καλύτερη του φετινή εμφάνιση πατώντας πάνω στην απογοήτευση (διαβάζεται και κατάρρευση) των Τούρκων στο τέλος του αγώνα.

• Ο βασικός στόχος του Ολυμπιακού στο παιχνίδι με τη Γαλατάσαραϊ ήταν ο περιορισμός του Κάρλος Αρόγιο, ενός παίκτη που κρατάει πολύ ώρα τη μπάλα στα χέρια του. Ο ένας πόλος ήταν η καλή προσωπική άμυνα και η πίεση σε όλο το γήπεδο (κυρίως με τον Μάντζαρη, αλλά και με τον Δημήτρη Κατσίβελη) και ο άλλος η αποτελεσματική pick-n-roll άμυνα.

Η πολύ καλή άμυνα του Μάντζαρη

Συγκεκριμένα οι "ερυθρόλευκοι" χρησιμοποίησαν δυναμικά hedge-out, δηλαδή ζητούσαν από τον ψηλό να βγαίνει κάθετα και να κόβει το δρόμο στον παίκτη που ντριμπλάρει. Μια τακτική που αποδείχτηκε αποτελεσματική, χάρις στην ικανότητα του Χάντερ (κυρίως), του Πέτγουεϊ και του Ντάνστον (λιγότερο) στη συγκεκριμένη αντιμετώπιση. Με αυτόν τον τρόπο ο Ολυμπιακός δεν έδωσε εύκολες προσπάθειες στον Αρόγιο, ο οποίος αναγκαζόταν να ντριμπλάρει πολύ (δεν είναι από τους παίκτες που θέλουν να ξεφορτώνονται τη μπάλα) και να μην πληγώνει ουσιαστικά τον αντίπαλο. Ακόμη και οι πόντοι που πέτυχε (14 τελικά), δεν "πλήγωσαν" τον Ολυμπιακό, διότι για κάθε καλάθι του είχαν προηγηθεί πολλές ντρίμπλες και αρκετό "πάγωμα" των συμπαικτών του.

Το αποτέλεσμα; Ο Αρόγιο να σκοράρει για πρώτη φορά στο δεύτερο δεκάλεπτο (με spot-up τρίποντο) και να μοιράσει σε όλο το παιχνίδι μόλις 2 ασίστ. Σίγουρα έπαιξε ρόλο το γεγονός ότι οι υπόλοιποι "εκτελεστές" της Γαλατάσαραϊ, όταν τελικά υποδεχόντουσαν τη μπάλα από τις πάσες του Αρόγιο ήταν άστοχοι. Αν εξαιρέσουμε τα σουτ των Αρσλάν και του Πορτορικάνου η υπόλοιπη ομάδα είχε 2/13 τρίποντα.

• Κατά τα άλλα ο Ολυμπιακός έχοντας επιστρέψει στη διαδικασία του μεγάλου rotation έδειξε φρέσκος και με ενέργεια στην άμυνα, όπως δηλαδή τον είχαμε δει στα φιλικά παιχνίδια. Κανείς δεν έπαιξε πάνω από 26 λεπτά και όσο κυλούσε το παιχνίδι ο Ολυμπιακός "ανέβαινε", ενώ ο αντίπαλος "έπεφτε".

Σε όλη αυτή τη διαδικασία βέβαια έπαιξε ρόλο και η καλή ημέρα των παικτών που ήρθαν από τον πάγκο, του Αγραβάνη, του Χάντερ, του Λαφαγιέτ και του Κατσίβελη. Και δεν είναι τυχαίο ότι οι δύο πρώτοι αλλά και ο Μάντζαρης σημείωσαν ρεκόρ πόντων στη διοργάνωση.

• Η χημεία και η ισορροπία του Ολυμπιακού θα φτιάχνει όσο επιστρέφουν οι τραυματίες. Ήδη ο Ντάρντεν έκανε αισθητή την παρουσία του. Στη φάση με το κλέψιμο έδειξε τι μπορεί να προσφέρει στον Ολυμπιακό. Όταν, δε, επιστρέψει ο Λοτζέσκι και ο Πρίντεζης, οι "ερυθρόλευκοι" θα αποκτήσουν ακόμη μεγαλύτερη ισορροπία στο παιχνίδι τους.

Ο Ντάρντεν, όπως έγραψε προ εορτής ο Γιάννης Ντεντόπουλος, είναι ένας πολύ σημαντικός παίκτης για τον Ολυμπιακό. Όχι μόνο γιατί μαρκάρει αποτελεσματικά τα "3άρια", ή επειδή σουτάρει καλά από θέση, αλλά κυρίως επειδή είναι ένας παίκτης που μπορεί να μαρκάρει τη μπάλα και κυρίως να αποδειχτεί οικονομικός (όπως και ο Λαφαγιέτ). Συνεισφέρουν, δηλαδή, χωρίς να "κοστίζουν" σε ντρίμπλες και πολλές προσπάθειες. Και σίγουρα σε μια ομάδα με στόχους είναι σημαντικό να υπάρχουν παίκτες που στην κακή τους ημέρα δεν "σκοτώνουν" την ομάδα τους. Το παράδειγμα του Μάρκους Ουίλιαμς την περασμένη αγωνιστική είναι χαρακτηριστικό.