Βρήκαμε κολώνα, ρίξτε τα μπετά

Ο 23χρονος άσος των Denver Nuggets έκανε τα ξημερώματα του Σαββάτου ρεκόρ καριέρας με 21 πόντους (10/17 δίποντα, 1/1 βολή, 6 ριμπάουντ, 1 κλέψιμο, 1 κόψιμο και κανένα λάθος σε 35 λεπτά συμμετοχής) στη νίκη της ομάδας του απέναντι στους Cavaliers.

Και δεν μιλάμε για κάποιο πυροτέχνημα. Ο Κουφός φέτος είναι σταθερά καλός: έβαλε 16 με τους Timberwolves στις 3 του μηνός, είχε τρία συνεχόμενα ματς με διψήφιο νούμερο πόντων κοντά στα Χριστούγεννα και συνολικά έχει κάνει το καλύτερο ξεκίνημα χρονιάς στη σύντομη καριέρα του στο ΝΒΑ.

Συγκεκριμένα έχει 7.9 πόντους και 6.4 ριμπάουντ με 54% στα δίποντα σε 23 λεπτά συμμετοχής, ξεκινώντας βασικός ΣΕ ΟΛΑ τα παιχνίδια της ομάδας του. Και δεν μιλάμε ούτε για μια τυχαία ομάδα (με ρεκόρ 22-16 είναι 2η στην Northwest και 6η στην πολύ δυνατή δυτική περιφέρεια), ούτε για μια που είναι "γυμνή" στους ψηλούς. Εκτός από τον Κουφό υπάρχουν στη φροντ-λάιν ο Faried (στο "4"), ο JaVale McGee και ο Timo Mozgov. Ναι, ο βασικός σέντερ της "χάλκινης" στους πρόσφατους Ολυμπιακούς Αγώνες εθνικής Ρωσίας.

Το ερώτημα, βέβαια, δεν είναι αν θέλει ή αν χρειάζεται η Εθνική Ελλάδος τον Κουφό. Την απάντηση την γνωρίζουν όλοι. Το θέμα μας είναι αν πρέπει να κινηθεί η γη και ο ουρανός για να φορέσει το καλοκαίρι τη φανέλα με το εθνόσημο, έχοντας έναν πρωταγωνιστικό ρόλο. Προσωπικά θεωρώ πως "ναι", αυτό πρέπει να γίνει.

Όχι μόνο γιατί κάνει καλά παιχνίδια στο ΝΒΑ. Αλλά επειδή είναι 2.15, του αρέσει να παίζει ξύλο και να βάζει το κορμί του, τελειώνει δυνατά τις φάσεις, παίζει με πλάτη στο καλάθι (συνεπής η κίνηση του με το spin-move από τη baseline) και pick-n-roll άνω του μετρίου. Και είναι μόλις 23 ετών. Παίζει κι αυτό ρόλο. Είναι γεννημένος το 1989 και μπορεί να αποτελέσει την "κολώνα" της Εθνικής μας ομάδας για πολλά χρόνια ακόμα.

Όχι, βέβαια, ότι δεν υπάρχει συναγωνισμός στις θέσεις των ψηλών. Η λίστα του Αντρέα Τρινκιέρι είναι μεγάλη: Μπουρούσης, Σχορτσιανίτης, Βουγιούκας, Μαυροειδής και φυσικά Μαυροκεφαλίδης. Βάσει αγωνιστικής κατάστασης (αν είναι αυτό το βασικό κριτήριο) πέρα από τον Κουφό έχει σαφές προβάδισμα ο Ιαν Βουγιούκας, που σκοράρει 16 πόντους σε κάθε παιχνίδι του Eurocup με την Ούνιξ Καζάν, ενώ εξαιρετικές εμφανίσεις κάνει δύο χρόνια και ο Μαυροκεφαλίδης στην Σπαρτάκ Αγίας Πετρούπολης. Μάλιστα έχει και ένα ακόμη προσόν σε σχέση με τους άλλους: πέρα από τη δεδομένη ικανότητα του στο low-post είναι αυτός που παίζει δύο θέσεις.

Καταλαβαίνει κανείς ότι η Εθνική μας ομάδα είναι πλήρης σε ότι αφορά τους επιλογές σε περιφέρεια (Σπανούλης, Ζήσης, Καλάθης, Σλούκας, Μάντζαρης. Μπράμος, Βασιλειάδης), σε φόργουορντ (Παπανικολάου, Πρίντεζης, Καϊμακόγλου, Περπέρογλου, Φώτσης) και τους ψηλούς. Οι επιλογές, ωστόσο, θα γίνουν και με κριτήριο τη χημεία, να υπάρχουν δηλαδή παίκτες για όλες τις δουλειές. Και με αυτή τη λογική το δίδυμο Κουφού-Βουγιούκα είναι αυτό που συμπληρώνεται ιδανικά, καθώς ο πρώτος είναι μια σταθερή αξία στο αμυντικό κομμάτι, ενώ ο δεύτερος είναι από τους λίγους ψηλούς που βάζουν τη μπάλα στο καλάθι παίζοντας με πλάτη σε αυτό.

Αν μη τι άλλο η Εθνική πρέπει να "ψηλώσει", όπως προστάζει η μόδα των τελευταίων ετών. Οι βασικοί αντίπαλοι για τα μετάλλια παίζουν κατά αυτόν τον τρόπο. Η Ισπανία εναλλάσσει τους Γκασόλ και τον Ιμπάκα, η Ρωσία βάζει-βγάζει σέντερ με μπόι 2.15 (Καούν - Μοζγκόφ), η Σλοβενία έχει μια 12άδα 7footer, το ίδιο και η Τουρκία. Ή μήπως τα Σκόπια δεν έπαιζαν με τους Σαμαρτζίσκι-Γκετσέφσκι και Άντιτς στους ψηλούς;

Αυτά ως μια πρώτη σκέψη για το καλοκαίρι. Ως τότε, φτύστε τον να μην τον ματιάσουμε.