Δύο "αστεράτοι" και ένα ερωτηματικό

Νομίζω πως αν καθίσει κανείς να αναλύσει την απόδοση του ΠΑΟΚ στο ματς με τον Παναιτωλικό θα υποτιμήσει και τον εαυτό του και τους αναγνώστες.

Αρκούν ελάχιστες επισημάνσεις. Οτι η ομάδα έκανε κακή εμφάνιση. Οτι δεν δημιούργησε με συνδυασμένη επίθεση ούτε μια ευκαιρία. Οτι όλος ο ΠΑΟΚ ήταν τέσσερα σουτ του Λούκας και τρεις σωτήριες αποκρούσεις του Γλύκου. Οτι αυτοί οι δύο παίκτες ήταν οι μόνοι “αστεράτοι” και χάρισαν στον ΠΑΟΚ τους τρεις βαθμούς. Είναι, νομίζω, τα αυτονόητα. Είναι αυτά που είδε όλος ο κόσμος. Δεν μπορεί κανείς να είδε κάτι διαφορετικό.

Ο Μαντούρο ήταν σα να μην υπήρχε. Πελαγοδρομούσε. Προσπαθούσε μάταια να μπει στο παιχνίδι, αλλά δεν μπήκε ποτέ. Δεν πρέπει, όμως, να τον κατηγορήσουμε γι' αυτό, ούτε να διαμορφώσουμε άποψη για την αξία του με αφορμή την εμφάνισή του σ' αυτό το παιχνίδι. Οταν ένας παίκτης προέρχεται από μακρόχρονη απουσία και όταν κάνει ελάχιστες προπονήσεις με τη νέα ομάδα του και ο προπονητής τον χρησιμοποιεί απ' ευθείας, είναι παράλογο να βγάζει μάτια. Το λογικό είναι να ψάχνεται για να προσαρμοστεί, για να συνηθίσει το νέο περιβάλλον και να ξαναβρεί τον εαυτό του από άποψη φυσικής κατάστασης. Ολα αυτά συνήθως οι παίκτες τα αποκτούν με τις προπονήσεις. Ο Μαντούρο πρέπει να προσαρμοστεί παίζοντας, αφού έτσι το αποφάσισε ο Στέφενς.

Αραγε Μαντούρο χρειαζόταν;

Το ερώτημα είναι άλλο: Εναν παίκτη τύπου Μαντούρο χρειαζόταν άραγε ο ΠΑΟΚ; Χρειαζόταν δηλαδή στα χαφ ένα ακόμη βαρύ και αργό κορμί; Θα πει κανείς, μπορεί να παίξει και κεντρικός αμυντικός. Σύμφωνοι. Αλλά είδαμε ότι ο Στέφενς τον θέλει στα χαφ. Τώρα που είναι καλά ο Βιτόρ, τώρα που έχει καθιερωθεί ως κεντρικός αμυντικός ο Τζαβέλλας, ο οποίος μάλιστα τα πάει και μια χαρά, ο Ολλανδός έδειξε να θέλει και τον Μαντούρο στα χαφ και τον Κατσουράνη, που μπορεί ανά πάσα στιγμή να ξαναπαίξει στόπερ. Επομένως, είναι θέμα που προβληματίζει, νομίζω. Να παίζει ο Μαντούρο για να μην παίζει ο Τζιόλης, ή ο Λάζαρ; Τι θα κερδίσει ο ΠΑΟΚ; Θα ανεβάσει ταχύτητα; Αποκλείεται.

Δύο μπορεί να είναι τα κέρδη από τον Μαντούρο, αν, παρά τη βραδύτητά του, αποδειχθεί όντως ποιοτικός. Το πρώτο είναι ότι η ομάδα γίνεται ψηλότερη. Μπορεί να φανεί με το μπόι και τον όγκο του χρήσιμος τόσο αμυντικά, όσο κι επιθετικά. Το δεύτερο, που αποτελεί ζητούμενο, είναι να εξασφαλίσει ο ΠΑΟΚ περισσότερες εύστοχες πρώτες πάσες και λιγότερα αβίαστα λάθη και “πουλήματα” της μπάλας, τομείς στους οποίους... ειδικεύονται όλοι σχεδόν οι παίκτες του ΠΑΟΚ και όχι μόνο οι μέσοι. Ας περιμένουμε να δούμε πώς θα εξελιχθεί ο Ολλανδός, γιατί, είπαμε, είναι άδικο να κριθεί τώρα η απόκτησή του.

Τα δίνει πάντα όλα

Ο Λούκας έκανε τέσσερα σουτ και με το ένα πέτυχε το νικητήριο γκολ. Μου αρέσει ο Ισπανός γιατί βγάζει πάντα μεγάλη διάθεση για προσφορά. Είναι πάντα ορεξάτος, είναι πάντα κινητικός, πάντα τα δίνει όλα, ακόμη κι αν δεν είναι σε καλή μέρα. Στο τέλος έκανε πολλές σαχλαμάρες με χαζές πάσες, ενώ θα μπορούσε να βγει καλή επίθεση και ένα ακόμη γκολ που θα έδιωχνε το άγχος, αλλά όταν ένας παίκτης παίρνει το παιχνίδι, μετά του συγχωρείς ακόμη και τις σαχλαμάρες.

Υπόδειγμα συνέπειας

Ο Γλύκος με δικαιώνει προσωπικά, γιατί ανέκαθεν πίστευα ότι έχει προσόντα. Απλά, ενώ βαδίζει προς τα 27 του, δεν είχε τις εμπειρίες που αναλογούν στην ηλικία του. Ο λόγος είναι γνωστός. Είναι πολλά χρόνια στον ΠΑΟΚ, αλλά πάντοτε θεωρείτο (και ήταν) δεύτερος. Οπως είπε και ο Στέφενς, μπορεί να έπαιζε μόνιμα ο Χακόμπο, ο Γλύκος, όμως, δεν απογοητεύτηκε και δεν έπαψε ποτέ να δουλεύει με συνέπεια στις προπονήσεις. Αυτό ακριβώς δείχνει τον χαρακτήρα του και τέτοιους χαρακτήρες έχει ανάγκη κάθε ομάδα και κάθε προπονητής.

Ωριμότητα για Γκαρσία

Χλιαρά και σύντομα ήταν τα συνθήματα για τον Πάμπλο Γκαρσία. Αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόσμος του ΠΑΟΚ συμφωνεί με την άδοξη αποχώρησή του, ή έπαψε να τον αγαπά. Σημαίνει ότι πιστεύει πως δεν είναι ώρα να ασχολείται με τέτοια ζητήματα και ότι προτιμά να δείξει εμπιστοσύνη στις αποφάσεις του Στέφενς. Ωριμη αντιμετώπιση, ψύχραιμη και σοβαρή. Αλλά, επιμένω, η ιστορία θα γράψει ότι ο Ολλανδός τεχνικός τον αδίκησε, αφήνοντας τον τελευταίο σε συμμετοχές, πίσω ακόμη και από τον Τζανδάρη.

Και κάτι ακόμη. Προφανώς δεν είπε ο Στέφενς στον Γκαρσία να σταματήσει το ποδόσφαιρο. Αλλά ούτε ο Γκαρσία υποστήριξε κάτι τέτοιο. Είπε απλώς “κανείς δεν θα μου πει πότε θα σταματήσω, γιατί αυτό είναι δική μου επιλογή”. Με άλλα λόγια, αντί να κάθεται να μετέχει μόνο στις προπονήσεις, προτίμησε να πάει σε μια άλλη ομάδα για να παίξει μπάλα, αν τα καταφέρει βέβαια και εκεί. Απλά είναι τα πράγματα και ας μην παίζει κανείς με τις λέξεις.

Πάνω απ' όλα, ας μην ξεχνούν οι υπεύθυνοι του ΠΑΟΚ ότι οφείλουν τιμές και δόξες στον Πάμπλο και έναν αποχαιρετισμό που αξίζει στην εμβληματική προσωπικότητά του. Το αν θα δεχτεί κάποια στιγμή να υπηρετήσει τον ΠΑΟΚ από άλλο πόστο, όπως του πρότειαν, είναι ένα άλλο, ξεχωριστό θέμα.