Στο κείμενο που δημοσιεύτηκε στο Sport24.gr την περασμένη Πέμπτη με τίτλο "Ακύρωσαν το Κολοσσαίο" , την επομένη του πρώτου αγώνα μεταξύ της Μπαρτσελόνα και της Ρόμα, έγραφα πως "οι μπλαουγκράνα, άνευ συγκλονιστικού απροόπτου, βρίσκονται ήδη στην ημιτελική φάση του Champions League". Τελικά το συγκλονιστικό απρόοπτο προέκυψε από μια συγκλονιστική Ρόμα, η οποία όχι μόνο νίκησε 3-0, πετυχαίνοντας μια ιστορική ανατροπή και πρόκριση, αλλά έδωσε και το πρώτο τεράστιο ψυχολογικό και αγωνιστικό χτύπημα στην αντίπαλό της μέσα στη φετινή σεζόν. Οι culés ήταν αήττητοι παντού, και στην Ευρώπη και στην Ισπανία (εκτός από μια ήττα σε διπλό παιχνίδι Κυπέλλου με την Εσπανιόλ, που δεν στοίχισε τελικά), ενώ το 4-1 του "Καμπ Νόου" φάνταζε ως ένα σκορ ασφαλείας, που θα έδινε το εισιτήριο στους Καταλανούς για την τετράδα της διοργάνωσης, μετά από διετή απουσία.

Όλα αυτά ανατράπηκαν μέσα σε 90 λεπτά στο "Ολίμπικο" της Ρώμης, εκεί όπου η ομάδα του Εουσέμπιο Ντι Φραντσέσκο, έσβησε από το χορτάρι όλους ανεξαιρέτως τους μεγάλους άσους της Μπαρτσελόνα, υποχρεώνοντάς τους σε παθητικό ρόλο και τελικά σε αυτό που οι καταλανικές εφημερίδες χαρακτήρισαν ως "ridículo" (φαντάζομαι πως δεν χρειάζεται μετάφραση). Οι Ιταλοί κατέβηκαν αποφασισμένοι να διεκδικήσουν κάθε "ψίχουλο ελπίδας" που τους αναλογούσε και πέτυχαν αυτό που έμοιαζε ακατόρθωτο. Ελάχιστοι μπορεί να ποντάριζαν σε αυτό το καθαρό 3-0, όμως υπήρχαν εκείνοι που το φοβόντουσαν. Πρώτος και καλύτερος ο Ερνέστο Βαλβέρδε, ο οποίος λίγα λεπτά μετά το θριαμβευτικό 4-1 του πρώτου παιχνιδιού, είχε πει στον ρεπόρτερ της μικτής ζώνης ότι θα προτιμούσε πολύ περισσότερο το 3-0 από το τελικό σκορ. Και έδειξε πως δεν θεωρούσε τίποτα τελειωμένο όλες αυτές τις μέρες που μεσολάβησαν μέχρι τη ρεβάνς, όταν με συνεχείς δηλώσεις προσπαθούσε να "προσγειώσει" όλους εκείνους που μιλούσαν για το τρεμπλ.

Μια ακόμα απόδειξη ότι ο Txingurri φοβόταν πολύ τον επαναληπτικό, ήταν το γεγονός πως δεν έκανε την παραμικρή "έκπτωση" στην ενδεκάδα που κατέβασε στη Ρώμη. Όλοι οι βασικοί παρόντες, χωρίς κανένα ίχνος rotation. Ο "Βάσκος" τεχνικός ήξερε πολύ καλά πως το 4-1 του πρώτου αγώνα ήταν μαγική εικόνα, κάτι που η πλειοψηφία φρόντισε να ξεχάσει μέσα στο κύμα ευφορίας από την ευρεία νίκη. Οι περισσότεροι λησμόνησαν την τακτική "ασφυξίας" των Ρωμαίων στη Βαρκελώνη, με τη συνεχή πίεση ψηλά που άγχωσε τους γηπεδούχους, αλλά και την ατυχία των φιλοξενούμενων με τα δυο αυτογκόλ. Ο Βαλβέρδε όμως ανησυχούσε γιατί θυμόταν πολύ καλά την ομάδα του να πελαγοδρομεί για αρκετά λεπτά στο "Καμπ Νόου", αδυνατώντας να εφαρμόσει κάθετο παιχνίδι, αφού οι Ρωμαίοι έκλειναν όλους τους διαδρόμους, αλλά και επειδή είχε στο μυαλό του το πετυχημένο μαρκάρισμα του Μέσι με τις συνεχείς αλληλοκαλύψεις και βοήθειες των παικτών της Ρόμα πάνω του. Και δυστυχώς για τον ίδιο και την ομάδα του, είχε δίκιο...

Άλισον, Μέσι και Μανωλάς (AP PhotoAndrew Medichini)

Η αλήθεια είναι πως τα καμπανάκια ηχούν εδώ και καιρό στη Βαρκελώνη, αλλά ελάχιστοι ήταν εκείνοι που τα άκουσαν. Μπορεί οι "μπλαουγκράνα" να καθάρισαν με απόλυτη επιτυχία όλες τις κρίσιμες υποχρεώσεις τους στο πρωτάθλημα, διατηρώντας έτσι τη μεγάλη τους διαφορά από τις δυο ομάδες της Μαδρίτης, όμως στην Ευρώπη, εκεί όπου τα λάθη πληρώνονται και μάλιστα ακριβά, έδειξαν σημάδια αδυναμίας ήδη από την προηγούμενη φάση στα δυο ματς με την Τσέλσι. Η ισοπαλία στο Λονδίνο ήταν ακόμα μια μαγική εικόνα, η οποία "μακιγιαρίστηκε" με το εύκολο 3-0 του επαναληπτικού και την πρόκριση στα προημιτελικά. Η πραγματικότητα όμως λέει ότι η Μπαρτσελόνα από το ξεκίνημα του 2018 έχει αρκετά σκαμπανεβάσματα και έχει προβληματίσει κατ' επανάληψη με τις εμφανίσεις της. Τα αποτελέσματα τη βοήθησαν να περάσει τις εντός συνόρων "συμπληγάδες" χωρίς απώλειες, όμως στην Ευρώπη, με το που άρχισαν τα νοκ άουτ, η ομάδα φάνηκε να υποφέρει.

Και αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς, το τελικό σκορ στα δυο ματς με τη Ρόμα μπορεί να είναι 4-4, όμως οι Ιταλοί ήταν κατά πολύ ανώτεροι των Καταλανών σε όλα τα επίπεδα. Αμυντικά, επιθετικά, τακτικά, ακόμα και στην ψυχολογία εμφανίστηκαν πολύ πιο "συμπαγείς" και αποφασισμένοι στον στόχο τους, τον οποίο και πέτυχαν πανάξια. Αν στο "Καμπ Νόου" η πίεση των Ρωμαίων προβλημάτισε και δυσκόλεψε τους "μπλαουγκράνα", στο "Ολίμπικο" τους "στραγγάλισε", τους εξαφάνισε και τους διέλυσε, δείχνοντας σε τελική ανάλυση το πραγματικό πρόσωπο και των δυο ομάδων. Η Ρόμα εμφανίστηκε δυνατή, συγκεντρωμένη, γεμάτη πίστη, διαβασμένη, ψύχραιμη, τακτικά άψογη. Ενώ η Μπαρτσελόνα παρουσίασε ένα σύνολο που δεν μπόρεσε σε καμία στιγμή να πάρει την πρωτοβουλία και που μοιραία περιορίστηκε στο ρόλο του κομπάρσου. Η Ρόμα σε κάθε στιγμή του παιχνιδιού κυνήγησε το θαύμα και το πέτυχε, ενώ η Μπαρτσα το μόνο που έκανε ήταν να υποταχθεί στις ορέξεις της αντιπάλου της, χωρίς να δείξει τη δική της προσωπικότητα, χωρίς να μπορέσει να δώσει καμία απάντηση στα ερωτήματα που της έθεσαν ο Ντι Φραντσέσκο και οι παίκτες του.

Το ματς έχει λήξει και οι Ρωμαίοι πανηγυρίζουν τη μεγάλη πρόκριση.

Το "Ολίμπικο" ήταν μέχρι χθες ένα "μαγικό" γήπεδο για τους culés, αφού εκεί κατέκτησαν το 2009 το Champions League απέναντι στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Από χθες μετατράπηκε σε "χώρο μαρτυρίου", σε μια πραγματική κόλαση, από την οποία έφυγαν ηττημένοι και αποκλεισμένοι, χάνοντας με εκκωφαντικό τρόπο το πιο σημαντικό από τα τρόπαια που διεκδικούσαν. Η Μπαρτσελόνα πέταξε στα σκουπίδια το 4-1 του πρώτου αγώνα, χωρίς να σκοράρει, χωρίς να δημιουργήσει έστω μια κλασική ευκαιρία. Οι παίκτες της δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα σωστά. Είναι σπάνιο για αυτή την ομάδα να "συμπεριφέρεται" με τέτοιο τρόπο στη μπάλα. Είτε επιθετικά, όπου το μοναδικό σχέδιο ήταν οι συνεχείς γιόμες στον άξονα, μήπως και τροφοδοτηθούν ο Σουάρες ή ο Μέσι, είτε αμυντικά, με συνεχές "κωλοβάρεμα" στη μπάλα για να φύγει όπως-όπως από την περιοχή, σε μια κατάσταση πανικού πρωτόγνωρη για αυτούς τους ποδοσφαιριστές.

Η Ρόμα σε καμία περίπτωση δεν είναι καλύτερη ομάδα από την Μπάρτσα, αλλά έπαιξε σωστά τα χαρτιά της και έκλεισε τα στόματα όλων εκείνων που την χαρακτήριζαν ως τον ευκολότερο αντίπαλο στους "8", πανηγυρίζοντας πρόωρα όταν η κληρωτίδα την έφερε απέναντι στους culés. ΟΙ Ιταλοί πραγματοποίησαν μια εμφάνιση από αυτές που μένουν στην ιστορία ενός συλλόγου με χρυσά γράμματα, ήταν σαρωτικοί στο πρώτο ημίχρονο, ανώτεροι στο δεύτερο, έκαναν πραγματική κατάθεση ψυχής στο χορτάρι, βρήκαν δυνάμεις εκεί που δεν υπήρχαν, είχαν επί 90 λεπτά το μαχαίρι στο στόμα και με έναν εκπληκτικό συνδυασμό δύναμης, τακτικής και ωραίου ποδοσφαίρου, έφτασαν στο 3-0 και την ανατροπή, δείχνοντας ότι τα αουτσάιντερ δεν πρέπει να τα υποτιμάς ποτέ, ακόμα και αν θεωρείς πως έχεις τα πάντα υπέρ σου. Οι "μπλαουγκράνα", ήδη πρωταθλητές Ισπανίας και ίσως και νταμπλούχοι, θα πρέπει να περιμένουν την επόμενη σεζόν για να διεκδικήσουν το ευρωπαϊκό τρόπαιο, όμως το πιο σημαντικό απ' όλα θα είναι να αναλύσουν τα δυο αυτά παιχνίδια και να βγάλουν τα σωστά συμπεράσματα, ώστε να μην την πατήσουν ξανά του χρόνου.

ΠΩΣ ΠΑΡΑΤΑΧΘΗΚΑΝ ΟΙ ΔΥΟ ΟΜΑΔΕΣ

Η έκφραση στα πρόσωπα των Μέσι και Βαλβέρδε, μαρτυρά τα όσα έγιναν χθες βράδυ στη Ρώμη (AP Photo/Gregorio Borgia)

Ο Ντι Φραντσέσκο άλλαξε και πρόσωπα και σύστημα σε σχέση με το πρώτο παιχνίδι, μετατρέποντας το 4-3-3 σε 3-3-2-2. Ο Ιταλός τεχνικός ήταν φανερό πως πίστευε στην ανατροπή, ήθελε να έχει την πρωτοβουλία και γι' αυτό αποφάσισε να κατεβάσει ένα σχήμα με σαφέστατο επιθετικό προσανατολισμό. "Επένδυσε" στα ψηλά κορμιά για να δημιουργήσει πρόσθετο πρόβλημα στη Μπαρτσελόνα, επιλογή για την οποία δικαιώθηκε. Έτσι λοιπόν, μπροστά από τον Άλισον, παρέταξε τριάδα στην άμυνα, με τον Φάσιο στο κέντρο, τον Μανωλά δεξιά του και τον Ζουάν Ζεζούς αριστερά του. Μπροστά τους βρισκόταν ο αρχηγός Ντε Ρόσι στη θέση του αμυντικού χαφ, με τα δυο full back στα άκρα, τον Φλορέντσι δεξιά και τον Κολάροβ αριστερά. Στη συνέχεια τα δυο εσωτερικά χαφ της Ρόμα, ο Ναϊνγκολάν δεξιά και ο Στρόουτμαν αριστερά και τέλος, επιθετικές αιχμές οι Σικ και Τζέκο.

Ο Ερνέστο Βαλβέρδε, όπως γράψαμε και στην αρχή, διατήρησε το 4-4-2, επιλέγοντας την ίδια ενδεκάδα που είχε κατεβάσει και στο πρώτο ματς, χωρίς την παραμικρή διάθεση για αλλαγές, αφού ήταν προφανές ότι ανησυχούσε ιδιαίτερα για την εξέλιξη του ματς και ήθελε να έχει μέσα στο γήπεδο τους καλύτερους. Προτίμησε να αφήσει για ένα ακόμα ματς εκτός τον Παουλίνιο, αφού τον ικανοποίησε το δίδυμο Σεμέδο-Σέρτζι Ρομπέρτο στη δεξιά πλευρά, ενώ κράτησε στον πάγκο και τον Ντεμπελέ, αποφάσεις για τις οποίες του ασκήθηκε τελικά κριτική από τον καταλανικό Τύπο. Έτσι λοιπόν, μπροστά από τον Τερ Στέγκεν, είχαμε τον Τζόρντι Άλμπα στο αριστερό άκρο της άμυνας, τον Σεμέδο στο δεξί και τους Πικέ και Ουμτιτί στα στόπερ. Μπροστά τους, στο κέντρο, τον Μπουσκέτς ως αμυντικό χαφ, με τον Ράκιτιτς δίπλα του και τους Σέρτζι Ρομπέρτο και Ινιέστα ως εσωτερικά χαφ (δεξιά ο πρώτος, αριστερά ο δεύτερος). Και μπροστά το γνωστό δίδυμο των Μέσι και Σουάρες.

Η ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Ο Κώστας Μανωλάς (διακρίνεται αριστερά στη φωτογραφία) έχει πάρει την κεφαλιά και ο Τερ Στέγκεν παρακολουθεί τη μπάλα να πηγαίνει στα δίχτυα του, χωρίς να μπορεί να αντιδράσει.

Το παιχνίδι εξελίχθηκε ουσιαστικά σε παράσταση για ένα ρόλο. Από το ξεκίνημα, η Ρόμα έκανε φανερές τις προθέσεις της. Ασφυκτική πίεση ψηλά, συνεχές τρέξιμο και αλληλοκαλύψεις, δυνατό έως και σκληρό παιχνίδι όταν οι περιστάσεις το απαιτούσαν, μάτια που γυάλιζαν, αλλά και σωστή ανάπτυξη με ωραίο ποδόσφαιρο και ασταμάτητη δουλειά στο κέντρο, το οποίο ήταν και η πρώτη "κατάκτηση" των παικτών του Ντι Φραντσέσκο. Τα χαφ των "μπλαουγκράνα" εξαφανίστηκαν από την εξίσωση και οι αρκετές αδυναμίες άρχισαν να φαίνονται από τα πρώτα λεπτά. Μόλις στο 6', ο Ντε Ρόσι έστειλε μια εκπληκτικά μπαλιά στην περιοχή της Μπάρτσα, ο Τζέκο άφησε πίσω του τον Ουμτιτί και πλάσαρε τον Τερ Στέγκεν, ανοίγοντας το σκορ. Από εκεί και μετά, το μοτίβο δεν άλλαξε στο πρώτο ημίχρονο, το οποίο αποδείχτηκε "κόλαση του Δάντη" για τους ανήμπορους να αντιδράσουν σε οποιοδήποτε επίπεδο "μπλαουγκράνα".

Οι Ρωμαίοι είχαν την πλήρη πρωτοβουλία μέσα στο γήπεδο, δημιούργησαν ευκαιρίες, διέλυσαν οποιοδήποτε σχέδιο μπορεί να είχαν οι αντίπαλοί τους, κυριάρχησαν απόλυτα σε άμυνα και επίθεση και έδειξαν ότι θα διεκδικούσαν την ανατροπή μέχρι το σφύριγμα της λήξης. Οι Καταλανοί πήγαν ευχαριστημένοι στα αποδυτήρια, αφού το 1-0 ήταν "κολακευτικό" για την απόδοσή τους. Η Ρόμα κατάφερε να εξαφανίσει τελείως το κέντρο των culés και να αποκόψει πλήρως από την εξίσωση τους Μέσι και Σουάρες, ενώ ανάγκασε την άμυνά τους να πελαγοδρομεί σχεδόν σε κάθε φάση, ανίκανη να βγάλει τη μπάλα από την περιοχή της με ορθόδοξο τρόπο. Στο ξεκίνημα της επανάληψης, η Μπάρτσα μείωσε κάπως τα λάθη της και προσπάθησε να ισορροπήσει το ματς, όμως στο 57' ο Τζέκο κέρδισε πέναλτι από τον Πικέ, το οποίο εκτέλεσε εύστοχα ο Ντε Ρόσι, μέσα σε ντελίριο. Οι Ρωμαίοι είχαν μπροστά τους γεμάτη μισή ώρα για να ολοκληρώσουν την ανατροπή.

Το σκηνικό δεν άλλαξε, παρά το γεγονός ότι μπαίνοντας στην τελική ευθεία, με τον Ντι Φραντσέσκο να ρισκάρει φορτώνοντας τη γραμμή κρούσης με επιθετικούς, δημιουργήθηκαν κάποιοι χώροι, τους οποίους όμως οι παίκτες της Μπαρτσελόνα δεν μπόρεσαν να εκμεταλλευτούν για να πετύχουν το γκολ που θα τους έδινε την πρόκριση. Είναι σχεδόν απίστευτο πάντως το γεγονός ότι οι "μπλαουγκράνα" σε 90 λεπτά αγώνα δε δημιούργησαν ούτε μια κλασική ευκαιρία. Αντίθετα, σε κάθε κατεβασιά των Ρωμαίων ή σε οποιοδήποτε στημένο, "έφτυναν αίμα" για να απομακρύνουν τη μπάλα και πάντα χωρίς σχέδιο και στα κουτουρού. Στο μεταξύ και ο Βαλβέρδε έδειχνε να έχει "υπνωτιστεί" στον πάγκο, αφού μέχρι το 81' δεν έκανε κίνηση για να αλλάξει κάτι στην ομάδα του. Ένα λεπτό αργότερα, στο 82', ο Ουντέρ εκτέλεσε κόρνερ και ο Κώστας Μανωλάς έπιασε μια άπιαστη κεφαλιά, ολοκληρώνοντας το θαύμα. Τελικό σκορ 3-0, οι "giallorossi" στα ημιτελικά και η Μπαρτσελόνα στο καναβάτσο...

Η ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

Η αρχική ενδεκάδα της Ρόμα.

Ας δούμε τώρα τί έκαναν οι παίκτες των δυο ομάδων στο χθεσινό παιχνίδι, ξεκινώντας από τους γηπεδούχους. Ο Άλισον δεν απειλήθηκε και όποτε χρειάστηκε, ήταν παρών, τόσο με τα χέρια όσο και με τα πόδια. Ο Κώστας Μανωλάς ήταν εντυπωσιακός στις αμυντικές του υποχρεώσεις, αλάνθαστος και ψύχραιμος, ενώ σημείωσε και το πολύ όμορφο τρίτο γκολ της πρόκρισης. Ο Φάσιο, σε αντίθεση με το πρώτο ματς, παρουσιάστηκε πολύ βελτιωμένος και βοήθησε στην άψογη αμυντική λειτουργία της Ρόμα, κάνοντας και κάποια ανεβάσματα προς την επίθεση. Ο Ζουάν Ζεζούς συμπλήρωσε την αμυντική τριάδα, πετυχαίνοντας στο μαρκάρισμα του Μέσι, ακόμα και αν κάποιες φορές χρειάστηκε να παίξει σκληρά. Ο Φλορέντσι κέρδισε κατά κράτος τις μονομαχίες του με τον Άλμπα, ενώ τροφοδότησε τους ψηλούς Σικ και Τζέκο. Ο Ναϊνγκολάν ήταν απλά εντυπωσιακός, από τους κορυφαίους της ομάδας του, με απίστευτη δύναμη και "βρώμικη" δουλειά.

Ο Ντε Ρόσι ήταν επίσης καταπληκτικός, βοήθησε στο φρενάρισμα του Μέσι και ανέλαβε την ευθύνη της εκτέλεσης του πέναλτι. Ο Στρόουτμαν οδήγησε μαεστρικά την ομάδα του δημιουργικά, ενώ ήταν από τους πρωταγωνιστές της φοβερής πίεσης ψηλά. Ο Κολάροβ, απαλλαγμένος από τις αμυντικές του υποχρεώσεις, "όργωσε" την αριστερή πλευρά, παιδεύοντας συνεχώς τους Σέρτζι Ρομπέρτο και Σεμέδο. Ο Τζέκο ήταν μάλλον ο κορυφαίος του γηπέδου, ασταμάτητος επιθετικά, πέτυχε το πρώτο γκολ, κέρδισε το πέναλτι και ήταν κυρίαρχος στο ψηλό παιχνίδι. Ο Σικ, η μεγάλη έκπληξη του αρχικού σχήματος, πάλεψε, πήρε κεφαλιές και βοήθησε πολύ το επιθετικό παιχνίδι της Ρόμα. Ελ Σαράουι και Ουντέρ μπήκαν ως αλλαγές και πρόσφεραν φρεσκάδα και τρεξίματα στην τελική ευθεία του ματς. Τέλος, ο Ντι Φραντσέσκο ρίσκαρε και δικαιώθηκε, προετοίμασε με τον καλύτερο τρόπο τακτικά και ψυχολογικά τους παίκτες του και ήταν ο πρωτεργάτης της πρόκρισης.

Η αρχική ενδεκάδα της Μπαρτσελόνα (AP Photo/Andrew Medichini)

Η Μπαρτσελόνα ήταν ένα ολοκληρωτικό ναυάγιο σε όλες τις γραμμές της. Ο Τερ Στέγκεν δεν έκανε τα θαύματα άλλων αγώνων, δίστασε να βγει στη φάση του πρώτου γκολ, πιστεύοντας ότι θα καθάριζαν οι Άλμπα και Ουμτιτί, είχε γενικά θέματα στις εξόδους και έκανε μια μεγάλη επέμβαση πριν το 3-0 στην προβολή του Τζέκο. Ο Άλμπα φάνηκε μόνο στα τελευταία λεπτά, ενώ είχε προβλήματα στη συνεργασία του με τον Ουμτιτί, ο οποίος ήταν αρνητικός για μια ακόμα φορά, δείχνοντας ότι έχει παρασυρθεί από την ανανέωση του συμβολαίου του. Ο Σεμέδο προσπάθησε να κλείσει διάφορες τρύπες, αλλά γενικά υπέφερε από το δίδυμο των Ναϊνγκολάν και Κολάροβ. Ο Πικέ έχασε πολλές μονομαχίες κυρίως από τον Τζέκο, είχε κάποια πετυχημένα τάκλιν, αλλά υπέπεσε σε ένα αχρείαστο πέναλτι, το οποίο σε μεγάλο βαθμό καθόρισε την έκβαση του ματς. Ο Μπουσκέτς, που για μια ακόμα φορά έπαιξε με ένεση, δεν κατάφερε να αποδώσει τα αναμενόμενα, αφού έχασε τελείως τη μάχη του κέντρου.

Ο Ράκιτιτς προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, αλλά και αυτός χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Ο Σέρτζι Ρομπέρτο προσπάθησε φιλότιμα, ήταν κινητικός, αλλά δεν μπόρεσε να κάνει τη διαφορά. Ο Ινιέστα στο πιθανόν τελευταίο του ματς στη διοργάνωση, ήταν φάντασμα του καλού του εαυτού, κάτι αντίστοιχο με τον Μέσι που πέρασε μια από τις χειρότερες ευρωπαϊκές του βραδιές, τελείως εξαφανισμένος και απαρατήρητος. Ο Σουάρες ήταν ίσως ο μοναδικός που πάλεψε, έδωσε μάχες και προσπάθησε να δημιουργήσει κινδύνους, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Τέλος, ο Βαλβέρδε εμφανίστηκε αναποφάσιστος, άργησε πολύ να ανακατέψει την τράπουλα, παρά το ότι έβλεπε την ομάδα του να πελαγοδρομεί και την πρόκριση να κινδυνεύει. Ο Txingurri πιθανότατα δεν προετοίμασε ψυχολογικά τους παίκτες του για αυτό το παιχνίδι και ήδη δέχεται κριτική από τον καταλανικό Τύπο, αν και όχι ιδιαίτερα σκληρή.

Βίντεο: Highlights από το Ρόμα - Μπαρτσελόνα 3-0