Ταξίδι χωρίς γυρισμό...

Γεια σας. Ολοκληρώθηκε λοιπόν άλλος ένας καρνάβαλος στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και στο γαϊτανάκι που στήθηκε στο βοσκοτόπι του Βόλου, χόρεψαν όλοι μαζί, χωρίς καμία μάσκα, αλλά φόρα παρτίδα. Σε ένα σκηνικό απόλυτου παραλογισμού, αυτή τη φορά κανείς από τους εμπλεκόμενους - ας τους ονομάσουμε - φορείς, δεν άφησε την παραμικρή αμφιβολία για το εγκληματικό των προθέσεών του. Ένα σκηνικό το οποίο στήθηκε όχι στο Πανθεσσαλικό, αλλά πολλές μέρες πριν, όταν έγιναν γνωστοί οι δυο φιναλίστ του φετινού τελικού. Τότε που ξεκίνησε η πρώτη πράξη του θεάτρου που αποφάσισαν να παίξουν όλοι μαζί, χωρίς καμία εξαίρεση. Από εκεί και μετά, στις επόμενες πράξεις, το μόνο που επιβεβαιώθηκε ήταν ότι η πρόοδος της ανικανότητας, της αμέλειας και πάνω απ' όλα της αδιαφορίας, ήταν γεωμετρική. Και βέβαια, το πέσιμο της αυλαίας, στη λήξη του τελικού, βρήκε τους πάντες στις θέσεις τους, αγέρωχους και δικαιωμένους. Για όλα όσα πέτυχαν, για όλα όσα υπηρέτησαν, για όλα όσα πρόσφεραν στο ποδόσφαιρο και τους φίλαθλους.

Δεν ξέρω πόσο δύσκολο είναι για κάποιον αρμόδιο να κατανοήσει - για να ξεκινήσουμε από κάπου - ότι τα μοναδικά δυο γήπεδα που μπορούν να φιλοξενήσουν με ασφάλεια έναν ποδοσφαιρικό τελικό στην Ελλάδα είναι το ΟΑΚΑ και το "Καραϊσκάκης". Αν δεχτούμε ότι το δεύτερο δεν είναι φιλόξενο για οποιονδήποτε φιναλίστ από τους λεγόμενους μεγάλους, πέραν προφανώς του ίδιου του Ολυμπιακού, τότε καταλήγουμε στη μια και μοναδική επιλογή, αυτή του "Σπύρος Λούης". Ας πάρουμε τώρα δυο βασικά παραδείγματα από την Ευρώπη, τα οποία ακολουθούν διαφορετικούς δρόμους για τον ορισμό της έδρας στους τελικούς των κυπέλλων τους, την Αγγλία και την Ισπανία. Οι μεν Άγγλοι έχουν ξεμπερδέψει μια και καλή, διεξάγοντας μονίμως αυτά τα παιχνίδια στο "Γουέμπλεϊ". Οι δε Ισπανοί, περιμένουν πρώτα το ζευγάρι που θα προκύψει και μετά επιλέγουν. Αν η μια φιναλίστ είναι η Ρεάλ ή η Μπαρτσελόνα, τότε καυλαντίζουν οι μεν με τους δε ζητώντας το "Καμπ Νόου" ή το "Μπερναμπέου", οι φιλοξενούντες το αρνούνται και αφού ολοκληρωθεί ο σχετικός χαβαλές, τότε σοβαρεύονται και καταλήγουν σε ένα από τα υποψήφια γήπεδα.

Εμείς, εδώ στην Ελλάδα, έχουμε υιοθετήσει το δεύτερο μοντέλο, αυτό των Ισπανών. Προφανώς επειδή οι αρμόδιοι της ΕΠΟ είναι αναγνωρισμένα άχρηστοι ώστε να μπορούν να καταλάβουν το προφανές. Ότι δηλαδή, σε αντίθεση με τους Ίβηρες, εμείς δεν διαθέτουμε "Καλντερόν", "Μεστάγια", "Σαν Μαμές", "Σάντσεθ Πιθχουάν" κλπ κλπ, αλλά μόνο το ΟΑΚΑ. Είναι σαφώς όμορφο ο τελικός να διεξάγεται σε διαφορετικά μέρη της χώρας, αλλά οι ρομαντικές σκέψεις δεν γίνεται να στεγαστούν στα ελληνικά γήπεδα. Πρώτον και κυριότερο, επειδή κανένα τους δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια της διεξαγωγής του παιχνιδιού, ούτε και τον έλεγχο των εκατέρωθεν κάφρων. Εκεί κανονικά έπρεπε να σταματάει η συζήτηση. Όλα τα υπόλοιπα είναι αδιάφορα. Που σημαίνει ότι φτάνοντας σε αυτό το πρώτο συμπέρασμα, αν οι φωστήρες της ΕΠΟ είχαν την κοινή λογική, θα αποφάσιζαν το αυτονόητο. ΟΑΚΑ. Θα το ανακοίνωναν από το ξεκίνημα της σεζόν και πάπαλα. Και όποιος δεν γουστάρει να αγωνιστεί εκεί, επειδή τάχα μου είναι έδρα της ΑΕΚ (αν υποθέσουμε ότι η "Ένωση" είναι η μια εκ των δυο φιναλίστ) ή επειδή είναι μακριά από την φυσική έδρα κάποιου άλλου φιναλίστ, μη σώσει και αγωνιστεί. Τόσο απλά.

Χώρος αθλητισμού και πολιτισμού

Σε τελική ανάλυση, αν η ΕΠΟ γουστάρει αποκέντρωση, ας φτιάξει/επισκευάσει/αναμορφώσει πρώτα ένα, δυο, όσα γήπεδα θέλει, είτε στη Θεσσαλονίκη, είτε στην επαρχία και μετά ας καμώνεται με το σύρε κι έλα. Μέχρι να γίνει όμως κάτι τέτοιο, η επιλογή είναι μόνο μία. Και εντάξει, είπαμε ότι το συγκεκριμένο παρεάκι είναι άχρηστο. Σε αυτή την περίπτωση, η αθλητική ηγεσία ήταν υποχρεωμένη, όταν άκουσε περί Πανθεσσαλικού, Παγκρήτιου και λοιπών συγγενών, να θέσει βέτο και να αποφασίσει/επιβάλλει από μόνη της το ΟΑΚΑ. Ας γκρίνιαζαν όσο ήθελαν οι ΠΑΟΚτζήδες (ή ο οποιοσδήποτε άλλος στο μέλλον). Αλλά όχι, γιατί να επικρατήσει η κοινή λογική; Ναι λοιπόν στον καρνάβαλο και από το κράτος, το οποίο βρέθηκε να κάθεται στο ίδιο τραπέζι με τους υπόλοιπους φορείς και να συζητάει για γήπεδο στο οποίο είχε πέσει το στέγαστρο ή για γήπεδο στο οποίο δεν λειτουργούσε τίποτα σχετικό με τα ζητήματα της ασφάλειας. Αλλά βέβαια όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς φαίνονταν απόλυτα ικανοποιημένοι όταν ανακοίνωσαν ότι επελέγη το Πανθεσσαλικό, στο οποίο θα ξεκινούσαν άμεσα οι εργασίες και το γήπεδο θα ήταν πανέτοιμο για την τέλεση του τελικού.

Οι εργασίες (!) προχώρησαν, με απόλυτη επιτυχία σύμφωνα με τους αρμόδιους, είχαμε μάλιστα και την επική δήλωση του Λασκαράκη, προέδρου της ΕΠΣ Θεσσαλίας, σύμφωνα με την οποία, "το Πανθεσσαλικό ήταν έτοιμο να φιλοξενήσει ακόμα και τελικό Champions League"!!! Έτσι κι αλλιώς, το θράσος είναι τελείως ανέξοδο. Λες την παπαριά σου και καμαρώνεις από πάνω. Γιατί όχι; Αλλά ας αφήσουμε το γήπεδο, αρκετά είπαμε γι' αυτό και ας προχωρήσουμε στο άλλο, παγκόσμιας πρωτοτυπίας καραγκιοζιλίκι. Εκείνο των εισιτηρίων. Η ΕΠΟ, επίσημη διοργανώτρια του τελικού Κυπέλλου Ελλάδας, όπως η ίδια επαίρεται, τύπωσε εισιτήρια χωρίς αρίθμηση, χωρίς σειρά και θέση. Προφανώς βαρέθηκαν να αριθμήσουν τις θέσεις του γηπέδου, ίσως και να μην προλάβαιναν, έλα μωρέ τώρα, λεπτομέρειες, θα σκέφτηκαν. Και έκαναν την ομορφιά. Καλά μέχρι εδώ. Τα εισιτήρια όμως δόθηκαν στη συνέχεια στις δυο ομάδες. Οι υπεύθυνοι των οποίων προφανώς και είδαν την μουχρίτσα των διοργανωτών, αλλά κανείς τους δεν βγήκε να το καταγγείλει δημόσια. Ούτε ο ΠΑΟΚ, ούτε η ΑΕΚ. Ο λόγος; Ας μας τον πουν οι ίδιοι, εκείνοι φαντάζομαι, ξέρουν καλύτερα. Εκτός αν η μόνη τους σπουδή ήταν να τα μοιράσουν στις λινάτσες που ποδοπάτησαν κάθε έννοια πολιτισμού στην πεζογέφυρα.

Το όλο θέμα έγινε γνωστό από τις δημοσιεύσεις στα ΜΜΕ με τις φωτογραφίες των μη αριθμημένων εισιτηρίων που είχαν κάνει την εμφάνισή τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Και μαζί, συνειδητοποιήσαμε ότι 48 ώρες πριν την διεξαγωγή του τελικού, οι θέσεις στις κερκίδες δεν ήταν αριθμημένες. Εκεί προσπάθησαν να λειτουργήσουν σωστά τα αντανακλαστικά του κράτους, έστω και αργά. Ο Βασιλειάδης συγκάλεσε επείγουσα σύσκεψη και κάποια στιγμή το βράδυ της Πέμπτης, μάθαμε ότι ο τελικός πήγαινε προς αναβολή, μέχρι να λυθούν όλα τα ζητήματα και οι ελλείψεις σε όσα είχαν αποφασιστεί σε προηγούμενες συσκέψεις και αφορούσαν κυρίως στην ασφάλεια. Και εκεί που πήγαμε να πούμε ότι ρε φίλε επιτέλους, να και μια σωστή, λογική απόφαση, ήρθαν ξανά τα πάνω κάτω. Ο Βασιλειάδης άρχισε να διαρρέει ότι δεχόταν μεγάλες πιέσεις από τους δυο φιναλίστ για την διεξαγωγή του αγώνα, ενώ λίγη ώρα μετά, μέσα στα μαύρα μεσάνυχτα, οι χαβαλέδες της ΕΠΟ εξέδωσαν ανακοίνωση, σύμφωνα με την οποία ο τελικός θα έγραφε ιστορία και το θέμα αρίθμησης των καθισμάτων, το οποίο σύμφωνα με τα γραφόμενά τους, δεν είχε ζητήσει η αστυνομία, θα λυνόταν πριν την έναρξη. Και αντί να βγει η αστυνομία και να τους ξεχέσει πατόκορφα, δεν είδαμε πουθενά καμία αντίδραση. Εδώ το συμπέρασμα δικό σας...

Παγκόσμια πρωτοτυπία

Στα καπάκια, διάφοροι κύκλοι άρχισαν να διαρρέουν ότι οι πιέσεις στον Βασιλειάδη έρχονταν και από αλλού, από "ψηλά". Και ειλικρινά θα ήμουν μαζί με τον υφυπουργό, αν είχε - έστω και την τελευταία στιγμή - τα ζαγκαρντούνια να υψώσει τον τόνο της φωνής του, να στείλει στον αγύριστο τις δυο ομάδες και μαζί τους και τον αφ' υψηλού πιέζοντα και να παραιτηθεί. Διότι αδερφέ, όταν είσαι σε μια υπεύθυνη θέση και βλέπεις ότι θέλουν να σε οδηγήσουν σε αδιέξοδο, το οποίο είναι πολύ πιθανό να μετατρέψει μια θεωρητική γιορτή σε πρακτικό χάος, τότε δεν κάνεις πίσω. Και αν μεν σε πιέζουν οι σύλλογοι, τους γράφεις εκεί που δεν ξεγράφει. Αν όμως σου τη λένε οι από πάνω σου, τότε έχεις μόνο μια επιλογή. Παίρνεις το καπελάκι σου και φεύγεις. Αλλά πώς να γίνουν όλα αυτά, όταν ήδη από το ξεκίνημα έχεις εκτεθεί ανεπανόρθωτα; Και σε τελική ανάλυση, πόσους έχουμε δει να παραιτούνται αναλαμβάνοντας την πολιτική ευθύνη σε αυτόν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες; Η θεσούλα στάζει να μην πω τί στα μέρη μας. Και βέβαια, αμέσως μετά βγήκαν οι άλλοι φωστήρες, των δυο ομάδων και έδωσαν τη λύση. Βάλτε αυτοκόλλητα στις θέσεις και στα εισιτήρια και λύθηκε το πρόβλημα. Και αυτή η γελοιότητα στάθηκε αρκετή ώστε ο Βασιλειάδης να μεταθέσει την τελική απόφαση για την επόμενη το μεσημέρι.

Αν βγαίνει ένα συμπέρασμα από όλον αυτόν τον τραγέλαφο, αυτό είναι ότι όλοι τους, ΕΠΟ, σύλλογοι, αστυνομία και λοιποί παρατρεχάμενοι, γνώριζαν εξαρχής ότι οι θέσεις δεν θα ήταν αριθμημένες, άρα το ίδιο και τα εισιτήρια. Και τους ήταν παγερά αδιάφορο. Αν δεν ήταν έτσι, δεν μπορεί, κάποιος θα είχε αντιδράσει. Όλοι λούφα όμως. Προσπάθησαν να το περάσουν αβαβά, μέχρι που τους πήραν χαμπάρι. Και από το πρωί της Παρασκευής το πανηγύρι συνεχίστηκε. Πρώτα η ΕΠΟ είπε ότι το ματς θα γίνει κανονικά. Μετά ο γνωστός και μη εξαιρετέος ποδοσφαιράνθρωπος του Βόλου χαρακτήρισε Μίκι Μάους και καρτούν όσους είχαν θελήσει να αναβάλλουν το ματς και μας ενημέρωσε ότι αναρτήθηκε η άδεια καταλληλότητας του γηπέδου και η άδεια τέλεσης του αγώνα από τον Περιφερειάρχη. Πιο μετά μάθαμε από τον Δήμο Βόλου ότι έγινε προσπάθεια να παγιδευτεί ο Βασιλειάδης και το κερασάκι στην τούρτα έφτασε όταν διαβάσαμε την περίφημη άδεια που δόθηκε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας, ένα πραγματικά κατάπτυστο έγγραφο, όπου το πρόβλημα δεν ήταν τόσο ότι το υπέγραφε μια γυναικολόγος, όσο ότι στο τέλος της επίσημης απόφασης είχε συμπεριληφθεί η εξής πρόταση: "Η αρχή που εκδίδει την άδεια διεξαγωγής δεν φέρει καµία ευθύνη για οτιδήποτε συµβεί πριν, κατά τη διάρκεια και µετά από τους παραπάνω αγώνες".

Δηλαδή μάγκες, εγώ παίρνω επάνω μου την ευθύνη και δίνω την άδεια για να γίνει το ματσάκι, αλλά δεν έχω καμία ευθύνη αν δεν μείνει κολυμπηθρόξυλο. Και αυτό το χαρτί είχαν το θράσος όλοι μαζί να μας το δείξουν και να μας πουν ότι ναι, επίσημα πλέον θα έχουμε τελικό. Χωρίς την παρουσία του Βασιλειάδη, ο οποίος υπέκυψε μεν στις πιέσεις, αλλά αντί να παραιτηθεί, προτίμησε μια σαφώς πιο πολιτικά συμβολική κίνηση, να κάνει δηλαδή μουτράκια σε όλους και να κάτσει σπίτι του. Και αφού έγιναν όλα αυτά, να περάσουμε στο επόμενο ερώτημα. Αυτοί οι φωστήρες των δυο ομάδων, με ποια κριτήρια μοίρασαν τα εισιτήρια που τους αναλογούσαν; Πώς γίνεται ρε φίλε κάθε φορά όλοι οι κάφροι (ή τέλος πάντων μια σημαντική εκπροσώπησή τους) να έχουν πρόσβαση στο γήπεδο και μάλιστα σε ουδέτερες έδρες και σε ματς τα οποία διαφημίζονται ως γιορτή του ποδοσφαίρου; Συγχωρέστε με, αλλά μπορώ να δώσω μόνο δυο πιθανές απαντήσεις. Ή αυτοί που δίνουν τα εισιτήρια είναι μπετόστοκοι και δεν έχουν ιδέα που καταλήγουν τα μαγικά χαρτάκια ή γνωρίζουν πολύ καλά πού θα καταλήξει ένα συγκεκριμένο μέρος από τα μαγικά χαρτάκια. Αν υπάρχει τρίτη απάντηση, ας βγουν να μας τη δώσουν, να τη μάθουμε κι εμείς. Πάντως, το να δίνεις αβέρτα κουβέρτα εισιτήρια στους συνδέσμους χωρίς τον παραμικρό έλεγχο, μπορεί πολύ εύκολα να "παρεξηγηθεί". Ή μήπως όχι;

Φίλαθλο πνεύμα

Με τα ρετάλια που έδωσαν τη δική τους παράσταση στην πεζογέφυρα, δεν θα ασχοληθώ. Άλλωστε διαβάσατε τα άσωτα ρεπορτάζ από το Σάββατο το απόγευμα και μετά και φυσικά είδατε τα κατορθώματά τους σε φωτογραφίες και βίντεο. Λυπάμαι μόνο όσους άτυχους (και άσχετους με τους υπέροχους στρατούς) βρέθηκαν στο διάβα τους. Θα με ενδιέφερε όμως πολύ να μάθω πώς γίνεται μια τεράστια αστυνομική δύναμη σαν αυτή που βρέθηκε στο Πανθεσσαλικό, να μην αποκλείσει την γέφυρα με τέτοιο τρόπο ώστε να μην συναντηθούν οι μεν με τους δε. Επίσης, μου προκάλεσε τεράστια εντύπωση το γεγονός ότι κανείς δεν βγήκε να ζητήσει μια συγνώμη, να παραδεχτεί την ανικανότητα και την εγκληματική αμέλεια όχι ενός ολόκληρου σώματος, αλλά σίγουρα των επικεφαλής, εκείνων που κατέστρωσαν το όλο σχέδιο. Αλλά είπαμε, εδώ περιμένουμε να έχουμε νεκρό για να ικανοποιηθούν τέτοιου είδους ευαισθησίες. Αλλιώς, με δυο τρεις μαχαιριές και καμιά πενηνταριά ανοιγμένα κεφάλια, δεν τρέχει κάστανο. Εκεί όμως που σίγουρα τρέχει κάστανο, είναι ότι για μια ακόμα φορά, τα αντανακλαστικά της αστυνομίας ήταν για τα πανηγύρια. Μόλις 22 προσαγωγές και 4 συλλήψεις έγιναν στο γήπεδο. Και εδώ θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον η τοποθέτηση του πρώην υφυπουργού αθλητισμού και νυν υπουργού δικαιοσύνης, Σταύρου Κοντονή. Ελάτε, σίγουρα θυμάστε τις περσινές του δηλώσεις. Αν κάποιος τις ξέχασε, είναι μάλλον ο ίδιος.

Επίσης, θα είχε μεγάλο ενδιαφέρον να μας έλεγε ο υπουργός, πώς έγινε και ο γνωστός και μη εξαιρετέος ποδοσφαιράνθρωπος του Βόλου, στον οποίο έχει επιβληθεί απαγόρευση εισόδου στα γήπεδα, όχι μόνο βρισκόταν μέσα στο Πανθεσσαλικό με το ύφος του απόλυτου άρχοντα, αλλά βρέθηκε να κάθεται και στην θέση που ήταν προορισμένη για τον Ιούλιο Συναδινό, γενικό γραμματέα αθλητισμού! Ο υπουργός μπορεί να αδιαφορεί, αλλά η παρουσία εκεί του έκπτωτου δημάρχου, δεν βοηθάει ιδιαίτερα το ηθικό πλεονέκτημα που ευαγγελίζονται ο ίδιος και η κυβέρνησή του, ή μήπως κάνω λάθος; Και βέβαια, τί να πει κανείς για την ανακοίνωση της ΕΠΟ το βράδυ της Κυριακής , ένα έπος που μπροστά του το Γκιλγκαμές και το Μπέογουλφ (sic τα πρώτα 4 γράμματα) πραγματικά ωχριούν. Πρώτα μας ενημερώνουν ότι το ματς παρόλο που έγιναν προσπάθειες για να μην διεξαχθεί, διεξήχθη. Λες και δεν το ξέραμε. Μετά κατηγορούν τα ΜΜΕ ότι μεγέθυναν και συνεχίζουν να μεγεθύνουν τα επεισόδια, υπενθυμίζοντας ότι το ποδόσφαιρο νίκησε. Μετά μας λένε ότι παλιότερα είχαν γίνει χειρότερα, καμία σχέση με του Σαββάτου. Συνεχίζουν λέγοντας ότι αυτοί δεν σχεδιάζουν τα μέτρα ασφαλείας και πως είχαν προτείνει άλλα γήπεδα (υπερσύγχρονα στολίδια όλα τους θα μου επιτρέψετε να συμπληρώσω), ότι δεν φέρουν ευθύνη για διαιτητικά λάθη (!) και καταλήγουν χαρίζοντας μια μεγάλη αγκαλιά σε όλη την κοινωνία...

Τέλος λένε και κάτι για αυταπάρνηση, υψηλό επαγγελματισμό και επιτυχή διοργάνωση του τελικού. Και αυτοί είναι εκείνοι που κλήθηκαν να αποτελέσουν την προσωρινή διοικούσα επιτροπή της ομοσπονδίας, αντικαθιστώντας τους προηγούμενους που αποδείχτηκαν άχρηστοι. Αποποιούμενοι κάθε ευθύνη σε αυτόν τον καρνάβαλο που μας παρουσίασαν. Αλλά γιατί να μην το κάνουν; Μήπως ανέλαβε κάποιος άλλος την παραμικρή ευθύνη για αυτή την "γιορτή" που έστησαν όλοι μαζί και που για μια ακόμα φορά ταξίδεψε στην υφήλιο και μας έκανε διεθνώς ρεζίλι; Ανέλαβε κάποια ευθύνη η πολιτεία; Η αστυνομία; Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ; Όχι. Οπότε γιατί να το κάνει η ΕΠΟ; Χέστηκαν κι η βάρκα έγειρε. Και η ΕΠΟ και όλοι τους. Ζήτησε κανείς συγνώμη για τις εικόνες ντροπής, ξεκινώντας από την ανοργανωσιά και καταλήγοντας στα επεισόδια; Ζήτησε κανείς συγνώμη για τους κυανοπώγωνες που κουβάλησε στο γήπεδο; Ή μήπως ευαισθητοποιήθηκε κανείς για το γεγονός ότι κινδύνεψαν ανθρώπινες ζωές και κάποιοι αποδείχτηκαν εγκληματικά ανίκανοι να κάνουν τα βασικά ώστε να το αποτρέψουν; Τίποτα απ' όλα αυτά δεν έγινε, αντίθετα χόρεψαν όλοι μαζί το γαϊτανάκι της ανευθυνότητας και παρουσίασαν για μια ακόμα φορά την ίδια, γνωστή, αποκρουστική εικόνα του χάους.

Πέρα βρέχει

Και κάπως έτσι συνεχίζει να αντιμετωπίζεται και να χειραγωγείται ο αθλητισμός στην Ελλάδα. Όχι μόνο στο ποδόσφαιρο, αλλά συνολικά. Σε κάθε άθλημα και σε κάθε επίπεδο. Σε όλα τα γήπεδα. Σε κάθε ευκαιρία. Όπως το Σάββατο στο Πανθεσσαλικό και το βράδυ της Κυριακής στο "Μελίνα Μερκούρη". Γιατί η έννοια του φίλαθλου δεν υπάρχει πλέον. Γιατί το μίσος για τον αντίπαλο προηγείται. Γιατί η αποδοχή της ήττας δεν υπάρχει πλέον στη λογική του κάθε γαλουχημένου με την αρχή "νίκη με κάθε κόστος". Και γιατί όλοι οι "αρμόδιοι" είτε φροντίζουν να δηλητηριάζουν τα άδεια πλέον μυαλά με τσιτάτα του στιλ "όλοι τους και μόνοι μας", είτε είναι ανίκανοι να περιφρουρήσουν τον κόπο των παικτών, προσφέροντας ένα περιβάλλον υγιές και ασφαλές για όσους ακόμα επιμένουν να αγαπούν τον αθλητισμό. Δυστυχώς όμως, είναι οι ίδιοι οι αρμόδιοι, όλοι όσοι αποτελούν την "κορυφή" της πυραμίδας, που την έχουν καταστήσει σάπια από τα θεμέλια σε ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό.

Photo Credits: Eurokinissi