Willian is the colour, Messi is the game

Η Τσέλσι ήταν σαφώς ανώτερη από την Μπαρτσελόνα, τουλάχιστον σε ό,τι αφορά στην τακτική και την εφαρμογή της μέσα στο γήπεδο. Ο Αντόνιο Κόντε άφησε την κατοχή στους Καταλανούς και εκμεταλλεύτηκε το πολύ γρήγορο transition των παικτών του και - πολύ περισσότερο - τις εμπνεύσεις των Αζάρ και Γουίλιαν, οι οποίοι ταλαιπώρησαν αφάνταστα τους αντιπάλους τους. Οι "blues" προηγήθηκαν με τον Βραζιλιάνο, αλλά ένα τραγικό λάθος της άμυνάς τους, επέτρεψε στους "μπλαουγκράνα" να φέρουν το ματς στα ίσια και να διατηρήσουν τον τίτλο του θεωρητικού φαβορί στο ζευγάρι, είναι όμως αρκετά εκείνα που θα πρέπει να αλλάξουν στον επαναληπτικό του "Καμπ Νόου", αν ο Βαλβέρδε θέλει να πανηγυρίσει την πρόκριση. Προφανώς η ρεβάνς αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον, τόσο για τα συστήματα που θα χρησιμοποιήσουν στη Βαρκελώνη οι δυο προπονητές, όσο και για τις επιλογές τους στα δυο σχήματα. Μέχρι τότε, ας ρίξουμε μια ματιά στο τί έγινε στο χθεσινοβραδινό παιχνίδι.

Ξεκινώντας από τους γηπεδούχους, ο Κόντε επέλεξε να παρουσιάσει μια ξεκούραστη ενδεκάδα, με την έννοια ότι οι επτά από τους έντεκα (Κουρτουά, Αθπιλικουέτα, Κρίστιανσεν, Μόουζες, Μάρκος Αλόνσο, Καντέ και Αζάρ) δεν είχαν αγωνιστεί στο ματς με την Χαλ. Το σύστημα που εφαρμόστηκε ήταν το 3-4-3, με τρία στόπερ (Κρίστενσεν στη μέση, αριστερά ο Ρίντιγκερ και δεξιά ο Αθπιλικουέτα), δυο αμυντικά χαφ, αμφότερα όμως και με δημιουργικούς/επιθετικούς προσανατολισμούς όπως ο Σεσκ και ο Καντέ, δίπλα τους δυο μπακ-χαφ που ανεβοκατέβαιναν τις δυο πλευρές (Μόουζες δεξιά και Μάρκος Αλόνσο αριστερά) και τέλος, μια επιθετική τριπλέτα με δυο εξτρέμ (Γουίλιαν και Πέδρο) και τον Αζάρ σε ρόλο "ψευτοεννιαριού". Παρά το γεγονός ότι και τα δυο καθαρόαιμα σέντερ φορ της ομάδας έμειναν εκτός αρχικού σχήματος (Μοράτα & Ζιρού), η ενδεκάδα είχε σαφείς επιθετικούς προσανατολισμούς, έχοντας όμως εντολή να παίζει συνεχώς πίσω από τη μπάλα και με την πρώτη ευκαιρία να ξεχύνεται μπροστά με ταχύτητα, για να εκμεταλλευτεί το μεγάλο της όπλο, το γρήγορο transition.

Ο Γουίλιαν ήταν ο κορυφαίος του αγώνα με τα δυο δοκάρια και το γκολ που πέτυχε (Adam Davy/PA via AP)

Από την άλλη μεριά, ο Ερνέστο Βαλβέρδε εμπιστεύθηκε τους έντεκα που έπαιξαν και το περασμένο Σάββατο εναντίον της Έιμπαρ. Μπορεί να σκέφτηκε τις δυο εναλλακτικές του, πρώτα αυτή του Αντρέ Γκόμες, όπου θα διατηρούσε το 4-4-2 και έπειτα εκείνη του Αλέις Βιδάλ, όπου θα άλλαζε στο 4-3-3, όμως τελικά επέλεξε να ξεκινήσει με τον Παουλίνιο στην τετράδα των χαφ, ελπίζοντας να πάρει δύναμη από τον Βραζιλιάνο στο χώρο του κέντρου, αλλά και επιθετικές πρωτοβουλίες. Στην ουσία, ο Txingurri παρέταξε τέσσερις στην άμυνα (Σέρτζι Ρομπέρτο, Πικέ, Ουμτιτί, Άλμπα), τέσσερις στο κέντρο (Παουλίνιο, Ράκιτιτς, Μπουσκέτς, Ινιέστα), έναν προωθημένο (Σουάρες) και τον Μέσι στον γνωστό ελεύθερο ρόλο του. Λέγαμε στο pregame του αγώνα ότι η Μπαρτσελόνα παρουσιάζεται κουρασμένη στα τελευταία παιχνίδια, όμως αυτοί οι έντεκα είναι οι καλύτεροι παίκτες του, οπότε ήταν λογικό και αναμενόμενο να πορευτεί με αυτούς ο Ερνέστο. Η Μπαρτσελόνα είχε ως στόχο να κρατήσει την κατοχή με τα λιγότερα δυνατά λάθη, ώστε να μη δώσει ευκαιρίες στην Τσέλσι για αντεπιθέσεις και φυσικά να ψάξει το πολύτιμο εκτός έδρας γκολ.

Μην ξεχνάμε ότι οι "culés" μετρούσαν ακριβώς δυο χρόνια, χωρίς θετικό εκτός έδρας αποτέλεσμα στα νοκ άουτ του Champions League (και πάλι στο Λονδίνο, στο 0-2 επί της Άρσεναλ στις 23 Φεβρουαρίου του 2016). Από εκεί και μετά, είχαν χάσει 2-0 στο "Βιθέντε Καλντερόν", μένοντας εκτός συνέχειας, ενώ πέρυσι, πέρα από το 3-1 στο Μάντσεστερ από την Σίτι στους ομίλους, γνώρισαν δυο μεγάλες ήττες, πρώτα από την Παρί (4-0) και στη συνέχεια από την Γιούβε (3-0). Είναι σίγουρο ότι αυτό το είχε στο μυαλό του ο Βαλβέρδε, όταν χρειάστηκε να επιλέξει ανάμεσα στο 4-3-3 και στο 4-4-2. Η Μπάρτσα δεν κατέβηκε συντηρητικά, αλλά ήταν φανερό πως την ικανοποίησε απόλυτα η απόφαση της Τσέλσι να της αφήσει την κατοχή. Οι Άγγλοι περίμεναν απλά το λάθος των αντιπάλων τους, για να ξεχυθούν μπροστά. Η τακτική του Κόντε απέδωσε ειδικότερα από το ημίωρο και μετά, όταν τα χαφ των Καταλανών άρχισαν να χάνουν μπάλες. Οι "μπλαουγκράνα" μπορεί να έφτασαν την κατοχή στο 75%-25%, αλλά αυτό δεν έλεγε σχεδόν τίποτα στον αγωνιστικό χώρο, αφού δεν κατάφεραν να δημιουργήσουν κινδύνους στην περιοχή του Κουρτουά.

Αντίθετα, πιάστηκαν στον "ιστό της αράχνης" που προετοίμασε ο Κόντε στο ύψος της περιοχής του Τερ Στέγκεν. Και δεν παρουσιάστηκαν έτοιμοι και διαβασμένοι σε αυτόν ακριβώς τον τομέα, αφού η Τσέλσι έχει πετύχει στη φετινή σεζόν 18 γκολ με σουτ έξω από την περιοχή. Το αποτέλεσμα ήταν δυο δοκάρια και ένα γκολ, όλα από τον Γουίλιαν. Οι παίκτες του Βαλβέρδε έκαναν πολλές λανθασμένες μεταβιβάσεις, δεν ήταν σταθεροί στην πίεση και δεν είχαν κοντά τις γραμμές τους. Η Μπάρτσα υπέφερε για ένα ακόμα βράδυ στο "Stamford Bridge", όπου σε επτά παιχνίδια (τα έξι στο ChL) έχει νικήσει μόνο μια φορά. Τα προβλήματα ξεκίνησαν κυρίως από το κέντρο, πρώτα με τον Παουλίνιο, ο οποίος φάνηκε τελείως "χαμένος" στη δεξιά πλευρά, αδυνατώντας να δημιουργήσει παιχνίδι, αλλά και να βοηθήσει αμυντικά τον Σέρτζι Ρομπέρτο στο να ανακοπούν οι Μάρκος Αλόνσο και Αζάρ. Ο Μπουσκέτς μπορεί στον στατιστικό πίνακα να ήταν ο κορυφαίος στις σωστές πάσες του ατελείωτου passing game της ομάδας του, όμως ανασταλτικά δεν ήταν ο καθοριστικός "παράγοντας" που γνωρίζουμε.

Μέσι και Ινιέστα πανηγυρίζουν το 1-1 (AP Photo/Frank Augstein)

Μόνο στο πρώτο ημίχρονο έχασε οχτώ φορές τη μπάλα, επιτρέποντας στους αντιπάλους να δημιουργήσουν δύσκολες καταστάσεις στα μετόπισθεν. Βρέθηκε δυο φορές να μαρκάρει τον Γουίλιαν, αλλά στην επιτάχυνση του Βραζιλιάνου τόσο στο πρώτο δοκάρι, όσο και στο γκολ, έμεινε απελπιστικά πίσω, σαν να έτρεχε με μια ταχύτητα λιγότερη. Προσθέστε σε αυτά, ότι από δικό του λάθος στο κέντρο, ξεκίνησε και η φάση με το δεύτερο δοκάρι του Βραζιλιάνου. Στα ίδια χαμηλά επίπεδα κυμάνθηκε και ο Σέρτζι Ρομπέρτο, ο οποίος ταλαιπωρήθηκε πολύ από τον Αζάρ, "υπενθυμίζοντας" ότι δεν είναι αυτή η θέση του, ειδικά όταν πρέπει να αντιμετωπίσει παίκτες της κλάσης του Βέλγου. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πρώτο ημίχρονο, η Μπαρτσελόνα δεν σούταρε ούτε μια φορά στην εστία του Κουρτουά. Η μοναδική της φάση ήταν μια άστοχη κεφαλιά του Παουλίνιο. Βέβαια, οι "μπλαουγκράνα" είχαν αυτή τη φορά την τύχη με το μέρος τους, αφού ο παραδοσιακός εχθρός τους στη διάρκεια της φετινής σεζόν, τα δοκάρια (34 φορές τα έχουν σημαδέψει οι παίκτες του Βαλβέρδε), στάθηκαν σύμμαχός τους. Ο Τερ Στέγκεν και στα δυο σουτ του Γουίλιαν, απλά ακολούθησε τη μπάλα με τα μάτια του.

Η πίεση της Τσέλσι δεν ήταν συνεχόμενη, αλλά όποτε εφαρμοζόταν - κυρίως ψηλά - δημιουργούσε κενά και κινδύνους, με τους παίκτες της Μπαρτσελόνα να "ιδρώνουν" αρκετές φορές για να βγάλουν τη μπάλα από την περιοχή τους και να την τρέξουν προς το κέντρο. Στην επανάληψη οι "μπλαουγκράνα" μείωσαν τα λάθη τους και φάνηκαν πιο συγκεντρωμένοι στις πάσες τους, αλλά δεν απέφυγαν το γκολ σε ένα κόρνερ, όπου ο Σεσκ έδωσε στον Αζάρ και εκείνος βρήκε τον Γουίλιαν ολομόναχο έξω από την περιοχή, προκαλώντας την έκρηξη του Txingurri, που δεν μπορούσε να πιστέψει ότι κανείς από τους παίκτες του δεν σκέφτηκε να μαρκάρει τον υπ' αριθμόν ένα κίνδυνο για την εστία του Τερ Στέγκεν. Από εκεί και μετά, ο Μπουσκέτς ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του, ο Αλέις Βιδάλ (αλλαγή στον Παουλίνιο) βοήθησε στην εξισορρόπηση της δεξιάς πλευράς, ενώ και η Τσέλσι έγινε πιο προσεκτική στα μετόπισθεν, δείχνοντας ότι την ικανοποιούσε το 1-0. Η θεά τύχη όμως θέλησε να βοηθήσει την Μπαρτσελόνα, εκτός από την άμυνα, και στην επίθεση.

Στο 75' της συνάντησης, ο Κρίστενσεν προσπάθησε να βρει τον Φάμπρεγας στο ύψος της μεγάλης περιοχής του Κουρτουά, η μπαλιά του, εκτός από ριψοκίνδυνη και αχρείαστη, ήταν κακή, ο Ινιέστα κατάλαβε το λάθος και κυνήγησε τη φάση, ξεπέρασε το τάκλινγκ του Αθπιλικουέτα και έβγαλε την ασίστ στον Μέσι, ο οποίος με τέλειο πλασέ έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα, πετυχαίνοντας το πρώτο του γκολ εναντίον των "blues" μετά από εννέα παιχνίδια. Ήταν η ίδια εστία, στην οποία ο Ινιέστα είχε πετύχει το 1-1 το 2009, αυτή τη φορά όμως με αλλαγμένους τους ρόλους. Αυτό το τέρμα "πόνεσε" πολύ την Τσέλσι, η οποία δεν μπόρεσε να αντιδράσει στο τέταρτο που επέμενε και έτσι οι λογαριασμοί θα ξεκαθαρίσουν στις 14 Μαρτίου στο "Καμπ Νόου". Η Μπαρτσελόνα μπορεί λόγω του αποτελέσματος να έχει - θεωρητικά - τον πρώτο λόγο, με τέτοια εμφάνιση όμως, ο τελικός στο Κίεβο παραμένει ακόμα πολύ μακριά. Ο Βαλβέρδε έχει μπροστά του τρεις εβδομάδες για να παρουσιάσει ένα καλύτερο πρόσωπο στη ρεβάνς, κυρίως δε, να βρει φρεσκάδα ξεκουράζοντας παίκτες, τώρα που πλέον ολοκληρώθηκαν οι υποχρεώσεις του Κυπέλλου και το πρόγραμμα θα είναι πιο χαλαρό.

Κόντε και Βαλβέρδε στην πρώτη μονομαχία τους (AP Photo/Alastair Grant)

Αν δούμε ατομικά την απόδοση των ποδοσφαιριστών, ο Μέσι ήταν για μια ακόμα φορά καθοριστικός. Πέτυχε το γκολ, προσπάθησε, αλλά δεν είχε συνεργασίες ούτε με τον Άλμπα, ούτε με τον Σουάρες. Ο Ινιέστα έσωσε το 90λεπτο με το κλέψιμο και την ασίστ, αφού δεν μπόρεσε να διασπάσει την διπλή αμυντική γραμμή των Άγγλων. Στα στόπερ, Ουμτιτί και Πικέ, με πολλή δουλειά, τα πήγαν αρκετά καλά, ενώ ο Άλμπα ήταν και πάλι γρήγορος με προωθήσεις, αλλά χωρίς να βγάλει τους συνήθεις συνδυασμούς με τον Μέσι. Για τον Μπούσι τα είπαμε, ο Ράκιτις ήταν αρκετά αργός και μακριά από τη δράση, ενώ ο Σουάρες πάλεψε όπως πάντα, χωρίς όμως να βρεθεί σε θέση βολής. Από την άλλη πλευρά, ο Γουίλιαν ήταν ο κορυφαίος του γηπέδου, με τον Αζάρ να ακολουθεί σε εμπνεύσεις και δημιουργία κινδύνων. Ο Αθπιλικουέτα έκανε επίσης μεγάλο παιχνίδι, αλλά βιάστηκε να πέσει κάτω στη φάση του γκολ, καλός και χωρίς ρίσκα ο Ρίντιγκερ, με αρκετά λάθη ο Κρίστενσεν που αποδείχτηκε και μοιραίος για την ομάδα του. Θετικός ο Μάρκος Αλόνσο, ο Καντέ δεν φάνηκε ιδιαίτερα, αρκετά καλός ο Μόουζες που μάρκαρε με επιτυχία τον Άλμπα και με πολύ τρέξιμο οι δυο πρώην "μπλαουγκράνα", Σεσκ και Πέδρο.

Ο Κόντε σκέφτηκε σωστά το παιχνίδι, έστησε έξυπνα την ομάδα του, είχε τις ευκαιρίες, αλλά τελικά δεν μπόρεσε να αποφύγει την ισοπαλία. Η Τσέλσι ήταν η καλύτερη ομάδα στο ματς του Λονδίνου, στάθηκε άτυχη, σίγουρα μια νίκη θα ήταν πιο δίκαιο αποτέλεσμα, αλλά όταν παίζεις απέναντι στην Μπαρτσελόνα, οποιοδήποτε λάθος μπορεί να σε καταδικάσει. Ο Βαλβέρδε δεν παρουσίασε κάποια έκπληξη στην ενδεκάδα, έκανε τη σωστή αλλαγή με την είσοδο του Βιδάλ και θα πρέπει σίγουρα να νιώθει ανακουφισμένος, γιατί θα μπορούσε να έχει φύγει από το "Stamford Bridge" με μισό αποκλεισμό στις αποσκευές του. Αντίθετα, επιστρέφει στη Βαρκελώνη με προβάδισμα πρόκρισης, διατηρώντας για έναν ακόμα αγώνα το αήττητο στην Ευρώπη. Το ματς στο "Καμπ Νόου" θα είναι η δεύτερη παρτίδα στο σκάκι μεταξύ Κόντε και Txingurri. Ο Ιταλός είχε τα λευκά στο Λονδίνο, αλλά έχασε το πλεονέκτημα. Πλέον με τα μαύρα στη Βαρκελώνη, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε πώς θα τοποθετήσει τα πιόνια του στη σκακιέρα. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για τον Βαλβέρδε που έσωσε τη δική του παρτίδα στην ιστορική εστία του "Iniestazo". Το σίγουρο είναι ότι μας περιμένει ένα ακόμα βράδυ ποδοσφαιρικών συγκινήσεων από δυο πολύ μεγάλες ομάδες.