Φορτούνης όπως Τζέραρντ, παθητικός Ολυμπιακός
Η νίκη για τον Ολυμπιακό δεν χάθηκε στο 94', αλλά όταν έδωσε μόνος του στην ΑΕΚ το δικαίωμα να αναπνεύσει. Ο Θέμης Καίσαρης σχολιάζει τον Φορτούνη που θύμισε Τζέραρντ και την παθητική διαχείριση του Ολυμπιακού.
Ο Ολυμπιακόςδεν έχασε τη νίκη απέναντι στην ΑΕΚστην ευκαιρία του Φετφατζίδη, αλλά πολύ νωρίτερα, όταν αντιμετώπισε παθητικά το προβάδισμα και πήγε κόντρα στις συνθήκες του αγώνα. Αλλά πριν απ’όλα, το ισόπαλο ντέρμπι του “Σπύρος Λούης”σημαδεύτηκε από τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή του και την κλάση του Κώστα Φορτούνη.
Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΥ ΕΛΑΜΨΕ
Τα άκρα ντουμπλαρισμένα, ο άξονας γεμάτος, κάθε παίκτης με έναν αντίπαλο κολλημένο επάνω του. Κλασικές συνθήκες ελληνικού ντέρμπι χωρίς ρυθμό, που δύσκολα αλλάζουν, ακόμα και με ξένους διαιτητές που αρέσκονται στο να σφυρίζουν λιγότερο.
Ο μοναδικός που βρήκε χώρο να λάμψει μέσα σ’αυτές τις συνθήκες ήταν ο Φορτούνης. Στην αρχή ήταν αναγκασμένος να κατεβαίνει χαμηλά, γιατί η πίεση της ΑΕΚ δημιουργούσε προβλήματα στην ανάπτυξη του Ολυμπιακού.
ΣΑΝ ΤΟΝ ΣΠΑΝΟΥΛΗ ΣΤΟΝ ΑΙΦΝΙΔΙΑΣΜΟ
Σταδιακά όμως η ένταση της Ένωσης έπεσε και πλέον ο Φορτούνης πήγε να κινηθεί εκεί που θέλει, στην πλάτη των αντίπαλων μέσων. Μια φορά πήρε την μπάλα εκεί και ήταν αρκετή.
Έτρεξε στον χώρο και πέρασε την μπάλα στον Χασάν με τέτοια ευκολία, λες και ήταν ο Σπανούλης που ταΐζει τον Πρίντεζη στον αιφνιδιασμό. Ο Αιγύπτιος δεν σκόραρε, η μπάλα βρήκε στο δοκάρι. Όμως ο Ολυμπιακός πήγαινε να κλείσει το ημίχρονο χωρίς έστω μία τελική και χάρις στον Φορτούνη πήγε στην ανάπαυλα έχοντας την καλύτερη ευκαιρία των πρώτων 45'.
ΕΝΑ ΓΚΟΛ ΣΤΙΒΕΝ ΤΖΕΡΑΡΝΤ
Κι αφού ο Φορτούνης δεν είδε το γκολ να έρχεται με αυτόν ως δημιουργό, πήρε τον ρόλο του εκτελεστή. Ο καθένας έχει τις δικές του παραστάσεις, οπότε κι εγώ θα χρησιμοποιήσω τις δικές μου: αυτό το γκολ είναι γκολ Στίβεν Τζέραρντ.
Ο μεγάλος αρχηγός της Λίβερπουλ είναι ο πρώτος που μου έρχεται στο μυαλό τις λίγες φορές που βλέπω αυτό το πραγματικά σπάνιο γκολ. Γιατί είναι σπάνιο, να βλέπεις έναν παίκτη να εκτελεί με τη μία απ’τη γωνία της περιοχής με δεξί πόδι, με την μπάλα να του έρχεται από τα δεξιά και να στέλνει την μπάλα στην απέναντι γωνία.
Σας φαίνεται υπερβολικό; Ο Τζέραρντ το είχε βάλει τρεις φορές αυτό το γκολ, αλλά η πιο διάσημη και μαγική εκτέλεση ήταν απέναντι στη Μαρσέιγ. Δείτε το.
Ο Φορτούνης δεν τρέχει προς την μπάλα όπως ο Τζέραρντ, το σώμα του είναι λιγότερο στραμμένο προς τα πλάγια, αλλά νομίζω θα συμφωνήσετε: οι ομοιότητες είναι πολύ περισσότερες από τις διαφορές.
Ένα χτύπημα μεγάλης κλάσης. Απόδειξη διαχρονικής ποιότητας του Φορτούνη, αλλά και δείγμα της φετινής του εικόνας. Περισσότερες δυνάμεις, καλύτερα τρεξίματα, φανερά καλύτερη διάθεση και αυτοπεποίθηση. Η καλοκαιρινή δουλειά που αναλυτικά σας έχει εξηγήσει ο Ευάγγελος Μίχος είναι ορατή από δορυφόρο.
ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗΚΕ ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ΤΗΝ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΟΥ
Ο Φορτούνης έδωσε το προβάδισμα και στο 60’ ο Ολυμπιακός τα είχε όλα στα πόδια του. Τελικά δεν πανηγύρισε τη νίκη. Η τελευταία εικόνα μετρά περισσότερο, ο φταίχτης για τη μάζα είναι μάλλον ο Φετφατζίδης και το "άχαστο" του 94ου λεπτού.
Όμως, πριν το ροκ φινάλε, πέρασε μισή ώρα αγώνα. Και σ’αυτήν ο Ολυμπιακός διαχειρίστηκε με λάθος τρόπο την επιτυχία του. Στην ουσία το αρχικό του πλάνο δικαιώθηκε 100%, αλλά μετά δεν φρόντισε να το διασφαλίσει.
ΒΓΗΚΕ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΗΣ ΦΡΕΣΚΑΔΑΣ
Ο Μαρτίνς πόνταρε ξεκάθαρα στη φρεσκάδα του Ολυμπιακού, που "κούμπωνε" τέλεια με τις αδυναμίες της ΑΕΚ. Οι ερυθρόλευκοι είχαν δέκα νέα πρόσωπα σε σχέση με τον αγώνα στο Μιλάνο, ενώ η Ένωση ήταν αναγκασμένη να ξεκινήσει με οκτώ παίκτες που ήταν βασικοί με την Μπενφίκα και είχε εκτός Μάνταλο, Πόνσε και Λόπες.
Προφανώς και η ΑΕΚ θα έμπαινε δυνατά, αλλά ο χρόνος δύσκολα θα ήταν σύμμαχός της. Ο Ολυμπιακός απορρόφησε την αρχική πίεση, δεν προβληματίστηκε από το πόσο "στείρος" ήταν μέχρι το 44’, γιατί ήξερε πως η Ένωση σταδιακά θα έπεφτε, την ώρα που ο ίδιος θα ήταν φρέσκος και με περισσότερες λύσεις στον πάγκο.
ΣΤΟ 60' ΤΑ ΕΙΧΕ ΟΛΑ ΔΙΚΑ ΤΟΥ
Όλα λειτούργησαν τέλεια και η κλάση του Φορτούνη έδωσε το προβάδισμα χωρίς να χρειαστεί οι ερυθρόλευκοι να φτιάξουν ευκαιρία, να απειλήσουν περισσότερο. Σκεφτείτε τις συνθήκες του αγώνα στο 60'.
Ο Ολυμπιακός είχε προβάδισμα, φρέσκους ποδοσφαιριστές και λύσεις στον πάγκο. Ταυτόχρονα απέναντί του είχε μια ομάδα κουρασμένη, που είχε ήδη χάσει δύο παίκτες με ενοχλήσεις (Κλωναρίδης, Γαλανόπουλος), που δεν είχε Μάνταλο ή Πόνσε και ήταν αναγκασμένη να χρησιμοποιήσει "άγραφους": δεν υποτιμάμε τον Μοράν ή τον Μπογέ, αλλά κλήθηκαν να αγωνιστούν για πρώτη φορά φέτος στο πρωτάθλημα.
ΕΔΩΣΕ 66% ΚΑΤΟΧΗ ΣΤΗΝ ΑΕΚ!
Και τι έκαναν τότε οι ερυθρόλευκοι; Γύρισαν πίσω και άφησαν την μπάλα στην ΑΕΚ. Σε μια Ένωση κουρασμένη, χωρίς λύσεις, με ελάχιστα "μπορώ". Κι όταν λέμε "άφησαν την μπάλα" δεν εννοούμε μια μοιρασμένη κατοχή: η σχετική κάρτα του συνδρομητικού έδειξε πως στα 15 λεπτά από το 60' μέχρι το 75' η κατοχή ήταν 66%-34% υπέρ της Ένωσης!
Μια συμπεριφορά εντελώς κόντρα με τις συνθήκες του αγώνα, που είχαν τον Ολυμπιακό απόλυτο αφεντικό, με τα πάντα υπέρ του. Προσέξτε, δεν μιλάμε για κάτι που έγινε στο τέλος: σε όλα τα ντέρμπι του κόσμου η ομάδα που έχει προβάδισμα μόνο ένα γκολ είναι λογικό να κλειστεί στο φινάλε. Τη φέρνει εκεί το ένστικτο της αυτοσυντήρησης, σε συνδυασμό με την πίεση και την αντίδραση που μπορεί να βγάλει αυτός που χάνει στα τελευταία λεπτά.
Στο ντέρμπι όμως αυτό δεν ήρθε στο τέλος. Ξεκίνησε αμέσως μετά το 0-1 και έγινε σε υπερβολικό βαθμό: η ΑΕΚ 66% κατοχή δεν είχε ούτε στο πρώτο ημίχρονο που είχε δυνάμεις στην αρχή.
ΤΗΝ ΑΦΗΣΕ ΝΑ ΑΝΑΠΝΕΥΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΤΙΜΩΡΗΣΕ
Η Ένωση δεν είχε ούτε τρεξίματα, ούτε παίκτες για να κάνει τέτοια κατοχή. Ο Ολυμπιακός ήταν ξεκάθαρα αυτός που της έδωσε αυτό το δικαίωμα, αντί να πάρει την μπάλα, να την τρέξει, να την κουράσει κι άλλο και να την "σκοτώσει". Είχε κάθε λόγο να το κάνει, αφού είχε περισσότερες δυνάμεις και μεγαλύτερη ποιότητα στο χορτάρι.
Δεν το έκανε, την άφησε να αναπνεύσει, να κερδίσει μέτρα και ψυχολογία, να βρει τα κλασικά και γνωστά ψυχικά αποθέματα να παλέψει μέχρι το τέλος. Ο Μοράν δοκίμασε την τύχη του εκτός περιοχής στο 80', ο Λαμπρόπουλος χτύπησε μεγάλο καμπανάκι στο 88', ο Μπακασέτας "τιμώρησε" στο 90'.
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΕΧΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΑΔΙΣΜΑ ΣΤΟ 94'
Απίστευτη η ευκαιρία του Φετφατζίδη, αλλά ο Ολυμπιακός έπρεπε να έχει το προβάδισμα στο τέλος, όχι να βρίσκει ανέλπιστη ευκαιρία στην κόντρα μετά από στημένο της ΑΕΚ.
Και είναι σκληρό να το τρως στο 90', αλλά φέτος οι ερυθρόλευκοι έχουν ήδη πάρει με σέντρες τέσσερις βαθμούς στο φινάλε με Αστέρα και Πανιώνιο.
ΘΥΜΙΣΕ ΤΟ ΠΕΡΣΙΝΟ 1-1 ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟ
Ο Ολυμπιακός δεν την πάτησε στο τέλος, την πάτησε στο πως διαχειρίστηκε το προβάδισμα και τις συνθήκες του αγώνα. Σ’αυτό το σημείο, το ματς μου θύμισε έντονα το περσινό ντέρμπι με τον Παναθηναϊκό στο δεύτερο γύρο.
Οι ερυθρόλευκοι τότε είχαν προβάδισμα και παίκτη παραπάνω, αλλά είχαν αφήσει ξανά την μπάλα στον αντίπαλο: ο Παναθηναϊκός πήρε μέτρα, έχασε μεγάλη ευκαιρία με τον Λουντ και τελικά ισοφάρισε και πήρε το Χ. Το πέναλτι σαφώς ήταν εκτός περιοχής, αλλά ο Ολυμπιακός είχε διαχειριστεί παθητικά και λανθασμένα το προβάδισμα.
Αυτή τη φορά η ΑΕΚ δεν έπαιζε με δέκα, το ματς δεν ήταν στο Φάληρο, αλλά ξανά οι ερυθρόλευκοι αντιμετώπισαν υπερβολικά παθητικά το προβάδισμα και (κυρίως) τις συνθήκες του αγώνα που τα είχαν όλα υπέρ τους. Το τελευταίο πράγμα που κάνεις όταν είσαι αφεντικό είναι να αφήνεις την μπάλα και τα μέτρα στον αντίπαλο.
Το "μαζεύομαι να το κρατήσω και χτυπάω στην κόντρα" έχει νόημα όταν ο αντίπαλος έχει πραγματική ισχύ που σου υποδεικνύει να μαζευτείς και όντως χτυπάς στην κόντρα. Η ΑΕΚ δεν είχε τρόπο να πληγώσει τον Ολυμπιακό αν ο ίδιος δεν της το επέτρεπε, ενώ ούτε αντεπιθέσεις βγήκαν.
ΚΟΝΤΡΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΜΕΤΑ ΤΟ 60'
Για δύο σερί ματς ο Ολυμπιακός στάθηκε πολύ καλά στο αρχικό του πλάνο, αλλά στο τελευταίο μισάωρο πήγε κόντρα στις συνθήκες.
Στο Μιλάνο αυτός ήταν που είχε λόγο να μαζευτεί: είχε σταδιακή κούραση παικτών που δεν έχουν αγωνιστικό ρυθμό, είχε αντίπαλους παίκτες κλάσης, αλλά άνοιξε το ακορντεόνκαι έδωσε στη Μίλαν χώρους και δύο αντεπιθέσεις μέσα σε ενάμιση λεπτό, ενώ είχε την ισοπαλία.
Στο "Σπύρος Λούης" είχε προβάδισμα, φρεσκάδα, ποιότητα, αντίπαλο με λίγα "μπορώ". Κάθε λόγο δηλαδή να κρατήσει την μπάλα, να πάει σε ασφαλή κατοχή, να κρατήσει την ΑΕΚ στο δικό της μισό. Αντ’αυτού, την προσκάλεσε στη δική του περιοχή, έπαιξε με τη φωτιά και τελικά κάηκε.
ΔΕΝ ΗΤΑΝ FREAK ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΟΠΩΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΟΚ
Το φινάλε δεν βρήκε τον Ολυμπιακό να κοπανιέται μόνο για το χαμένο τετ-α-τετ, αλλά κυρίως γιατί έκανε ο,τι έπρεπε για να νικήσει την ΑΕΚ, εκτός απ’το να διαχειριστεί σωστά το σημείο που είχε τα πάντα υπέρ του.
Για δεύτερο σερί ντέρμπι ο Ολυμπιακός βγάζει ανώτερη εικόνα στο χορτάρι, αλλά το τελικό 1-1 δεν ήταν freak αποτέλεσμα όπως η ήττα από τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο. Αυτή τη φορά οι ερυθρόλευκοι δεν τα έκαναν όλα σωστά.
ΥΓ. "Κι αν το έβαζε ο Φετφατζίδης τι θα λέγατε;" Τα ίδια: Ο Ολυμπιακός δεν φέρθηκε σωστά μετά το 1-0, επέτρεψε στην ΑΕΚ να τον τιμωρήσει, έχασε το διπλό μέσα απ’τα χέρια του και θα πρέπει να αισθάνεται τυχερός που η Ένωση του το έδωσε πίσω και του έκανε δώρο ένα τετ-α-τετ στο 94'.