Η ορμή της Παρί, η υπεροχή της Ντόρτμουντ και το επικό 5-3 του Μάντσεστερ

Ομάδες που πίεσαν ψηλά και άλλες που χτύπησαν στις αντεπιθέσεις. Ομάδες που είπαν ήδη αντίο, ομάδες που κοιτάνε ψηλά και ομάδες που θα δώσουν μεγάλες μάχες στις ρεβάνς. Αυτά είδαμε στους πρώτους αγώνες για τη φάση των 16 του Champions League.

ΡΕΑΛ-ΝΑΠΟΛΙ: ΜΕ ΚΡΙΣΤΙΑΝΟ ΝΤΡΙΜΠΛΕΡ ΚΑΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ

Η Ρεάλ είχε ένταση, πίεση και σωστή λειτουργία απ’την τριάδα των Κασεμίρο-Μόντριτς-Κρος. Πάνω απ’όλα είχε τον Ρονάλντο σε μια σπάνια βραδιά: ο Πορτογάλος όχι μόνο είχε πέντε πετυχημένες ντρίμπλες (φέτος στο πρωτάθλημα έχει κάτω από μία ντρίμπλα ανά 90’), αλλά έκανε ρεκόρ καριέρας στο Champions League φτιάχνοντας πέντε ευκαιρίες για τους συμπαίκτες του.

Η ομάδα του Ζιντάν ξανά “λύγισε” τον αντίπαλο όχι τόσο με την ποιότητα των ευκαιριών, αλλά με με την ποσότητα: πολλές τελικές από παίκτες με ποιότητα. Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να δούμε τι ρόλο θα πάρει η Ρεάλ στις επόμενες φάσεις, ανάλογα βέβαια και με τον αντίπαλο που θα έχει. Θα αφήσει ξανά την κατοχή για να ψάξει την κόντρα όπως έκανε για να πάρει τα δύο τελευταία της Champions League ή θα υιοθετήσει ρόλο πρωτοβουλίας.

Η Νάπολι απ’την άλλη είχε θάρρος και σχέδιο με την μπάλα, παίζει ωραίο ποδόσφαιρο, αλλά είχε αδυναμίες στην άμυνα στην περιοχή της, που της χαμηλώνουν πολύ το ταβάνι σε τέτοια νοκ-άουτ.

ΜΠΕΝΦΙΚΑ-ΝΤΟΡΤΜΟΥΝΤ: ΤΟΥΣ ΔΙΕΣΥΡΕ ΚΑΙ ΕΧΑΣΕ

Η Ντόρτμουντ κατάφερε να πάει στη Πορτογαλία, να “διαλύσει” την Μπενφίκα και τελικά να χάσει με 1-0. Όχι, δεν υπερβάλω. Χωρίς διάθεση υποτίμησης της Παρί, η Ντόρτμουντ έκανε το καλύτερο 90λεπτο που είδαμε σ’αυτούς τους πρώτους αγώνες των νοκ-άουτ. Καλύτερο κι απ’της Παρί, γιατί κατάφερε να φτιάξει περισσότερες και καλύτερες ευκαιρίες, απέναντι σε ομάδα που αμυνόταν μαζικά για 90 λεπτά, όχι στην κόντρα και το ανοιχτό γήπεδο.

Η ομάδα του Τούχελ έχασε γιατί πρώτος ο Ομπαμεγιάνγκ και δεύτερος ο Ντεμπελέ κατάφεραν να μην στείλουν την μπάλα στα δίχτυα σε καμία απ’τις καθαρές φάσεις που είχαν, ενώ ο Μήτρογλου σκόραρε από εκτέλεση κόρνερ.

Όμως, το σημαντικό για την Ντόρτμουντ δεν ήταν η άλλη μία επίδειξη του πόσο καλή ομάδα είναι με την μπάλα και το πόσο σωστά πιέζει ψηλά. Το σημαντικό ήταν το πόσο καλά λειτούργησε ανασταλτικό αυτό το 3-5-2 που επέλεξε ο Τούχελ, με σαφή διάθεση να ελαχιστοποιήσει τις αντεπιθέσεις της Μπενφίκα.

Όπερ και εγένετο, με την πάντα επιθετική Μπενφίκα να θυμίζει (στο ίδιος της το γήπεδο) επαρχιακή ομάδα της Super League που παίζει απέναντι σε έναν απ’τους μεγάλους και αμύνεται για 90’ χωρίς να ξεμυτάει ποτέ απ’την περιοχή της.

Ο αγώνας στη Γερμανία θα είναι η πιο ενδιαφέρουσα ρεβάνς μαζί με το Σίτι-Μονακό. Κι αν οι δύο ομάδες κάνουν το ίδιο ματς που έκαναν στην Πορτογαλία, η Ντόρτμουντ θα περάσει και μάλιστα εύκολα.

Μέχρι τότε, αξίζει να ρίξετε μια ματιά στο γράφημα που δείχνει το πόσο καλά πίεσε η Ντόρτμουντ ψηλά. Οι κύκλοι δείχνουν τα σημεία όπου ξεκίνησαν όλες οι κατοχές των Γερμανών και οι πράσινοι δείχνουν τις επιθέσεις που κατέληξαν σε σουτ.

Το μέγεθος του κύκλου φανερώνει το πόσο μεγάλη ήταν η ευκαιρία και μπορείτε να δείτε από ποια σημεία του γηπέδου έγινε πολύ επικίνδυνη η Ντόρτμουντ.

ΜΠΑΓΕΡΝ-ΑΡΣΕΝΑΛ: ΜΕ ΤΟ ΠΟΔΙ ΣΤΟ ΓΚΑΖΙ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

Η Μπάγερν έκανε περίεργο ματς. Στο πρώτο ημίχρονο είχε μια μάλλον ανούσια κατοχή, δεν απειλούσε την Άρσεναλ, έβγαζε πολύ την μπάλα στο πλάι, δεν έπαιζε κάθετα και το γκολ είχε προέλθει απ’το γνωστό σόλο του Ρόμπεν.

Και πάνω που κάποιος θα έλεγε πως το 1-1 κάνει πολύ αμφίρροπο το δεύτερο ημίχρονο, η Μπάγερν πάτησε γκάζι: οι Βαυαροί πίεσαν ασφυκτικά την Άρσεναλ, την έπιασαν απ’το λαιμό στους χώρους έξω απ’την περιοχή και τη διέλυσαν.

Πολύ καλό ματς ο υπέροχος Αλκάνταρα, φανταστική η συνεργασία με τον Λεβαντόφσκι, σημαντικό για την ψυχολογία του και για τη συνέχεια στη διοργάνωση το γκολ που πέτυχε ο Μίλερ με το που μπήκε στο ματς.

Απόδειξη της πίεσης της Μπάγερν και της “παράδοσης” της Άρσεναλ πάλι στο γράφημα.

Δείτε πόσες απ’τα σουτ της Μπάγερν και οι μεγάλες της ευκαιρίες που έγιναν γκολ ξεκίνησαν από κατοχή που άρχισε πάνω απ’τη σέντρα, ακόμα και έξω/μέσα στη μεγάλη περιοχή των Άγγλων.

Όσον αφορά την ομάδα του Βενγκέρ, τι να πει κανείς πέρα απ’το “ο θάνατος, οι φόροι και ο αποκλεισμός της Άρσεναλ στους 16”.

ΠΟΡΤΟ-ΓΙΟΥΒΕ: ΠΑΜΕ ΠΑΡΑΚΑΤΩ

Το Πόρτο-Γιουβέντους μας έδωσε τα λιγότερα συμπεράσματα από κάθε ζευγάρι. Οι Πορτογάλοι μπορεί να είχαν μόνο μια ήττα στον όμιλο, αλλά έχουν καιρό να μας δείξουν κάτι αξιόλογο στα νοκ-άουτ. Έμειναν με δέκα νωρίς, περιορίστηκαν σε πολύ παθητικό ρόλο και έχασαν μάλλον εύκολα τελικά απ’τη Γιουβέντους.

Η ομάδα του Αλέγκρι έχει βάθος, λύσεις και συνοχή. Θα χρειαστεί να την δούμε απέναντι σε ανώτερους αντιπάλους απ’την Πόρτο και τότε θα είναι ενδιαφέρουσα η επιλογή του Αλέγκρι: θα πάει ξανά με βασικούς Ντιμπάλα, Μάντζουκιτς και Ιγκουαϊν;

ΠΑΡΙ-ΜΠΑΡΤΣΕΛΟΝΑ: ΜΕ ΦΟΡΑ ΑΠ'ΤΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗ

Η Παρί σήκωσε την περισσότερη σκόνη χάρις στη συντριβή της Μπαρτσελόνα. Απολύτως δίκαια, όχι μόνο για το σκορ, αλλά και για τη συνολική της εικόνα στο χορτάρι. Στο γράφημα φαίνεται πως η Παρί δεν βρήκε πράγματα απ’την πίεση ψηλά, αλλά διασχίζοντας σχεδόν όλο το γήπεδο: οι επιθέσεις ξεκινούσαν από χαμηλά και οι παίκτες του Έμερι έφταναν σε τελική και σε ευκαιρία χωρίς να τους σταματήσει κανείς.

Έχουν ορμή, έχουν τρόπο να υπηρετήσουν reactive λογική, έχουν προπονητή που πάει για 13η σερί πρόκριση σε νοκ-άουτ. Μένει να δούμε αν μπορούν να φτιάξουν ακόμα καλύτερες ευκαιρίες στην κόντρα και τι έχουν να βγάλουν στο γήπεδο όταν θα χρειαστεί να παίξουν απέναντι σε οργανωμένη άμυνα.

Για την Μπαρτσελόνα δεν θα πούμε κάτι περισσότερο, τα είπαμε για τον "θάνατό" της την επομένη της του μακελειού του Αγίου Βαλεντίνου.

ΣΙΤΙ-ΜΟΝΑΚΟ: ΤΟ 5-3 ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΞΕΧΑΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ

Το ποδοσφαιρικό έπος του Μάντσεστερ άφησε πολύ κόσμο με την απορία. Το 5-3 προέκυψε απ'τις αρετές των ομάδων ή απ'τις αδυναμίες τους; Όταν προκύπτει ένα τέτοιο σκορ, με τέτοια διακύμανση, η απάντηση είναι “κι απ'τα δύο”. Η Μονακό έίχε θάρρος, δικαιολόγησε τα καλά λόγια του Γκουαρδιόλα με την ποσότητα των παικτών που έβγαζε μπροστά και “οργίασε” στις αντεπιθέσεις.

Όμως, για ομάδα που διάλεξε τον reactive ρόλο, είχε κακή συμπεριφορά πίσω απ'την μπάλα, απ'το πρώτο ημίχρονο κιόλας. Ή για να το θέσουμε αλλιώς, δεν είχε απάντηση στις επιθέσεις της Σίτι. Καμία άλλη ομάδα απ'τις 16 που είδαμε σ'αυτά τα οκτώ παιχνίδια δεν κατάφερε να φτιάξει τόσο καλές ευκαιρίες όσο η ομάδα του Γκουαρδιόλα, που ξεπέρασε τα 3.0 expected goals, χωρίς καν να υπολογίζεται το τετ-α-τετ του Αγουέρο, αφού δεν κατέληξε σε τελική προσπάθεια.

Πρόβλημα για τη Σίτι τα βαριά πόδια του Τουρέ, πρόβλημα οι Οταμέντι-Στόουνς, που δεν χρειάζονται καν μια αντεπίθεση για να εκτεθούν, τους αρκεί ένα φάουλ απ'τη σέντρα, όπως έγινε στο 2ο γκολ της Μονακό.

Η ρεβάνς αναμένεται με τεράστιο ενδιαφέρον και μετά το 5-3 κάθε πρόβλεψη είναι παρακινδυνευμένη.

ΛΕΒΕΡΚΟΥΖΕΝ-ΑΤΛΕΤΙΚΟ: ΠΑΡΤΙ ΣΤΙΣ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΕΙΣ

Όχι. Αν θες να αποκλείσεις την Ατλέτικο, δεν αρκεί να είσαι καλός με την μπάλα και να φτιάξεις πολλές φάσεις απέναντί της: χρειάζεται να σταματήσεις και τις αντεπιθέσεις της. Η Λεβερκούζεν με την μπάλα έπαιξε, αλλά επέτρεψε το ίδιο και στην Ατλέτι, που στη Γερμανία έβγαζε αντεπιθέσεις λες και ήταν ασκήσεις 5vs2 στο προπονητικό της κέντρο.

Η ομάδα του Σιμεόνε δεν κάνει καλή σεζόν, η κουβέντα για το τέλος της συνεργασίας του με την Ατλέτικο είναι πιο έντονη από ποτέ, αλλά ο Ιούνιος δεν έχει έρθει ακόμα: μέχρι τότε, η Ατλέτι θα τα δώσει όλα στο Champions League, θα υπηρετήσει το ρόλο της και που ξέρεις, μπορεί φέτος που δεν κυνηγάει το πρωτάθλημα να είναι πιο φρέσκια, πιο απειλητική.

ΣΕΒΙΛΛΗ-ΛΕΣΤΕΡ: ΟΛΟΙ ΜΕ ΣΑΜΠΑΟΛΙ

Η Σεβίλλη είναι σαν την μεγάλη μπάντα που είναι για χρόνια το Νο1 όνομα σε ένα φεστιβάλ και επιτέλους έρχεται και στο άλλο, το μεγαλύτερο. Έχασε τον Έμερι, βρήκε τον Σαμπαόλι και είναι πάλι εξαιρετική, με τον ίδιο τρόπο που κάθε χρόνο μπορεί και αναπληρώνει τους παίκτες που πουλάει.

Κόντρα στη Λέστερ την πάτησε, δέχθηκε γκολ και η ρεβάνς είναι ανοιχτή. Λογικά η Σεβίλλη δεν θα έχει πρόβλημα και, παρά τη μεγάλη συμπάθεια στη Λέστερ, οι Ισπανοί είναι ο,τι χρειάζεται η διοργάνωση στην επόμενη φάση: χρειαζόμαστε ομάδες καλές σ’αυτό που κάνουν, ειδικά αν αυτό είναι ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας, και όποια μεγάλη ομάδα παίξει με τη Σεβίλλη δεν θα έχει εύκολο έργο.